ใบหน้าของเธอดูอ่อนละมุน มีปากที่เหมือนเชอร์รี่และยิ่งดูสวยงามมากขึ้นเมื่อเธอกำลังเมา สีแดงอ่อนๆและมีเสน่ห์ ผิวของเธอขาวนวลและเธอมีรูปร่างที่สวยสง่างามเธอสามารถใช้กับคำอธิบายของคำว่า นางฟ้าที่ร่วงหล่นได้

ทุกคนที่เห็นเธอจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และอยากทำเรื่องไม่ดีกับเธอ

"นี่ฉันควรจะกลายร่างเป็นปีศาจดีไหมเนี่ย?" มองไปที่ร่างเปลือยเปล่าของ ซูเมิ่งเหยา การต่อสู้ของอารมณ์ปรากฏขึ้นบนหน้าของเขา มันเป็นอารมณ์ที่ซับซ้อน

ฉันเป็นคนที่มีคุณธรรม ฉันต้องไม่หลงไปกับรูปลักษณ์พวกนี้

ลี่ฉิงเฟิง ปลอบใจตัวเองแล้วเอาเข็มเงินเก้าเล่มแทงเข้าไปในจุดชีพจรฉีสิบจุดบนร่างกายของ ซูเมิ่งเหยา วิธีการพิเศษนี้ จะทำให้ผลของยาในร่างกายของเธอบรรเทาลง

แม้ว่าเขาจะชอบผู้หญิงที่สวยงาม แต่เขาก็ไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น ถ้าเขาทำแบบนี้แล้วเขาจะต่างอะไรกับคนแบบลูกพี่เปียว ?

แม้ว่าเขาจะทำ แต่เขาก็จะทำก็ต่อเมื่อ ซูเมิ่งเหยา ตื่นขึ้นและตกลงที่จะทำ ไม่ใช่ในขณะที่เธอถูกวางยา เขามีหลักการของเขาเอง

หลังจากที่พิษยาเริ่มลด ซูเมิ่งเหยา ก็ลุกขึ้นยืน และหน้าของเธอก็กลายเป็นสีแดงและดวงตาของเธอดูสับสน ยังคงมีผลประทบจากยาในร่างกายของเธอ

"คุณโอเคมั้ย?" ลี่ฉิงเฟิง ถามด้วยความห่วงใย เขากังวลว่ามีบางอย่างผิดปกติ

อ๊วกกก ~

ซูเมิ่งเหยา ปลดปล่อยทุกสิ่งที่อยู่ในกระเพาะอาหารของเธอออกมาใส่ ฉิงเฟิง เสื้อผ้าของเธอเองก็เต็มไปด้วยอ้วก

เวรเอ้ย อะไรวะเนี่ย ?

เมื่อมองที่เหล้าและเศษอาหารบนร่างกายตัวเอง ฉิงเฟิง กลอกตาขึ้น

เธอเป็นคนสวย เธอสวยจริงๆ ผู้ชายทุกคนอยากจะมองเธอ แต่เธอเพิ่งอ้วกใส่ฉัน

สิ่งนี่สร้างความเสียหายให้กับภาพลักษณ์ที่สวยงามของเธอ

หลังจากอาเจียนไปหลายครั้ง เมิ่งเหยาก็หยุด ศีรษะของเธอหมุนไปมาและเธอก็สลบไสลไป

มันอาจจะดูสบายสำหรับเมิ่งเหยา อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิง ไม่รู้สึกสบายใจกับร่างกายของเขาที่เต็มไปด้วยอ้วก

ฉิงเฟิงไม่มีทางเลือก นอกจากถอดเสื้อผ้าออก เผยให้เห็นถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของเขา มีแผลเป็นบนหลังของเขา แต่ละรอยแสดงให้เห็นถึงเกียรติยศที่เขาได้รับจากการสู้รบ

จากนั้นไม่นานเขาก็ล้างเสื้อผ้าด้วยเครื่องซักผ้า

"คนสวย เดี๋ยวผมจะช่วยล้างให้นะ" ตาของสว่างขึ้น เขาถอดเสื้อผ้าของ ซูเมิ่งเหยา ออกและโยนใส่เครื่องซักผ้า

รูปร่างดีมากแถมยังผิวขาวเนียน ...

สวยเกินบรรยายสำหรับสาวน้อยคนนี้ ตอนนี้ฉิงเฟิงได้รับแรงกระตุ้นที่จะกลายเป็นสัตว์ป่าในทันที แต่เขาคิดว่าเขาไม่ควรใช้ประโยชน์จากคนอื่นในขณะที่เธอไม่รู้สึกตัว

ฉันเป็นคนดี เขาปลอบใจตัวเองอีกครั้ง ลี่ฉิงเฟงเอาผ้าห่มคลุมร่างกายของเมิ่งเหยา เขาล้มตัวลงข้างๆเธอและหลับไป

แปดโมงเช้า ดวงอาทิตย์ขึ้นใหม่

อ๊า............. !!

เสียงกรีดร้องทำลายความเงียบสงบของห้องพักในโรงแรม

เมิ่งเหยาเปิดตาขึ้นและเห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอ เธอกรีดร้องอย่างโหยหวนและเศร้า

"ไอ้คนลามก ฉันจะฆ่าแก ... " ใบหน้าที่สวยงามของ ซูเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความโกรธเธอโบกกำปั้นของเธอและตีฉิงเฟิงอย่างไม่ปราณี

"คนสวย ตีฉันผมทำไม ?" ลี่ฉิงเฟิงตื่นขึ้นมาทักท้วง ซูเมิ่งเหยา อย่างไม่พอใจ

"ไอ้เลว แกข่มขืนฉันตอนฉันเมา" ใบหน้าที่สวยงามของ เมิ่งเหยา ปกคลุมไปด้วยความโกรธ

เธอเก็บร่างกายที่บริสุทธิ์มานานกว่า 20 ปีแล้วมันก็หายไปแบบนี้ เธอจะไม่โกรธได้อย่างไร?

"เฮ้เฮ้ ฉันไม่ได้ข่มขืนคุณ อย่ามากล่าวหาฉัน" ลี่ฉิงเฟิง ขมวดคิ้วของเขาเล็กน้อย

ฉันเป็นคนดีที่ทำเรื่องดีๆโดยไม่ทิ้งชื่อ อย่าเข้าใจฉันผิด

"ไอ้เลว ถ้าแกไม่ได้แตะต้องฉัน แล้วทำไมเราโป๊ทั้งคู่ ?"

"แกมันไม่ใช่มนุษย์ แกมันไม่ใช่คนดี"

"ฉันเป็นคนดีจริงๆนะ"

"ตอแหล แกทำให้ฉันมีมลทิน ฉันจะฆ่าแก”

ใบหน้าอันงดงามของ ซูเมิ่งเหยา กลายเป็นสีแดง เธอโบกมือของเธอ เธอดูเหมือนเสือตัวเมียและพุ่งเข้าใส่ลี่ฉิงเฟิง

จากท่าทางที่รุนแรงของเธอดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าเธอจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะตีฉิงเฟิงจนตาย

เวรเอ้ย

เสือไม่ออกล่า เธอคิดว่าฉันเป็นตุ๊กตาคิตตี้เหรอไง ?

ลี่ฉิงเฟิง โกรธเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ไม่มีเหตุผลจริงๆ เธอโง่หรือเปล่า ?

เขาพลิกมือของเขาและกด ซูเมิ่งเหยา ลงบนเตียง ตบที่ก้นของเธอ

"แก ไอ้คนเลว แกกล้าตีก้นของฉัน?" เธอรู้สึกเจ็บที่ก้น ใบหน้าสวยของซูเมิ่งเหยากลายเป็นสีแดงและจ้องไปที่ฉิงเฟิง

เธอยังด่าฉันอีก ยังจะดื้ออีกเหรอ ?

ฉันจะสั่งสอนเธอไม่งั้นเธอคงไม่รู้สำนึก

เพี๊ยะๆ ...

ฉิงเฟิงตีก้นของเธออีกหลายสิบครั้งจนเธอหมดแรงและใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง

เขากล่าวว่า "ยังกล้าที่จะดุด่าฉันอีกไหม ?"

"ไม่ ไม่แล้ว ........ แต่ ไอ้คนเลวแกทำให้ฉันมีมลทิน ฉันจะไม่อภัยให้แก" ใบหน้าอันสวยงามของเมิ่งเหยากลายเป็นสีแดงและพูดด้วยความโกรธ

เป็นผู้หญิงที่ไม่มีเหตุผลอะไรแบบนี้

เขารู้ว่า เมิ่งเหยา เป็นตำรวจยศสูงที่มีอำนาจ ถ้าผู้หญิงคนนี้ขุ่นเคืองก็จะทำให้เขาเดือดร้อนได้

เพื่อลดปัญหาเขาคิดว่าเขาจำเป็นต้องอธิบายให้ผู้หญิงโง่คนนี้เข้าใจก่อน

"คนสวย คิดหน่อยสิ คุณเมาในบาร์เมื่อคืนและถูกวางยาโดยใครบางคนหรือเปล่า

ฉันนี่ละที่เป็นคนช่วยคุณจากพวกอันธพาล." ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเตือนความจำ เมิ่งเหยา เขาเกลียดการที่คนอื่นเข้าใจเขาผิด

เหมือนจะเป็นเช่นนั้น..........

ซูเมิ่งเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย และคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น เธอกำลังดื่มกับเพื่อน ๆ ในบาร์เมื่อคืนนี้และรู้สึกว่าร่างกายของเธออ่อนแอลงแล้วเธอก็เวียนหัว เธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีอันธพาลสองคนคว้าตัวเธอไป ฉิงเฟิง ช่วยเธอไว้

เหตุผลที่ซูเมิ่งเหยาโกรธเพราะว่าเธอตื่นขึ้นมาด้วยร่างที่เปลือยเปล่า เธอจึงคิดว่าเขาเป็นคนทำให้เธอมีมลทิน เธอจึงโกรธมาก

เมื่อรู้เรื่องราวทั้งหมดปรากฏรูปลักษณ์ที่ซับซ้อนบนใบหน้าอันงดงามของเธอ ชายหนุ่มตรงหน้าเธอไม่ได้ทำให้เธอมีมลทิน แต่เขาก็เห็นเธอเปลือยเปล่าซึ่งไม่แตกต่างจากการทำให้เธอด่างพร้อย

"มันจบแล้ว ในอนาคตฉันจะมองหน้าผู้คนได้อย่างไร?" ซูเมิ่งเหยาเป็นหัวหน้าทีมตำรวจในเมืองทะเลตะวันออกซึ่งเป็นตำรวจที่ได้รับการยกย่องจากผู้คนมากมาย

เธอเคยบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่เธอก็รู้ว่าตั้งแต่วันนี้ไปเธอไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องอีกแล้ว เพราะร่างกายของเธอเป็นมลทินเพราะสายตาของฉิงเฟิงไปแล้ว

"ห้ามพูดเรื่องในวันนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ให้อภัยคุณ !!" ใบหน้าสวยของ เมิ่งเหยา ดูดุร้าย เธอโบกมือแล้วเธอก็พูดกับ ฉิงเฟิง ด้วยความโกรธ

ความจริงที่ว่าลี่ฉิงเฟิงได้เห็นร่างของเธอมีอิทธิพลร้ายแรงต่อเธอมาก ถ้าความลับเปิดเผยออกมาเธอจะเสียใจ ดังนั้นเธอจึงขู่ให้เขาห้ามพูดอะไรออกไป

"เธอมั่นใจได้เลยสาวสวย นี่เป็นเรื่องของเราสองคน ฉันจะไม่บอกใคร" แน่นอนรูปร่างของหญิงสาวตัวน้อยคนนี้เกือบเทียบได้กับภรรยาที่เย็นชาของเขา ปัญหาเพียงอย่างเดียวคือหน้าอกของเธอมีขนาดเล็กเกินไปและแบนนิดหน่อย - พวกมันยังขาดการพัฒนา

สามนาทีต่อมา

ซูเมิ่งเหยา แต่งตัวและออกจากโรงแรมพร้อมกับ ลี่ฉิงเฟิง รูปร่างของเธอดูสวยและสง่างาม

"ฉันไม่สามารถให้อภัยคุณได้เนื่องจากคุณทำให้ฉันมีมลทิน อย่าให้ฉันจับคุณได้นะมิฉะนั้นฉันจะลงโทษคุณ"

เมิ่งเหยา จ้องมองไปที่ ลี่ฉิงเฟิง อย่างดุเดือด เธอหันหลังกลับและเดินออกไป เธอไม่อยากเห็นตาคนนี้อีกต่อไป

"ไอหย่า ฉันละเซ็งจริง"

ทันใดนั้น ฉิงเฟิง ก็จำได้ว่าเมื่อวานนี้เขาได้บอกกับ หลินซู่ ว่าจะหย่ากันวันนี้ เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะเกือบลืมเรื่องนี้ไป

หลินซู่ ดูเหมือนจะเข้าใจเขาผิดอีกครั้ง ภรรยาที่เย็นชาของเขามีแนวโน้มที่จะเข้าใจผิดคนอื่นเสมอ

อย่างไรก็ตาม พวกเขากำลังจะหย่ากัน เธอก็ไปตามทางของเธอ เขาก็ไปตามทางของเขา ไม่ต้องสนใจอีกฝ่ายอีกต่อไป

ลี่ฉิงเฟิง บ่นพึมพำและเดินตรงไปยัง Noble Palace หย่าหลังจากแต่งกันวันเดียว ..... ความเร็วนี้ต้องเป็นอันดับ 1 ในเมืองทะเลตะวันออกแน่นอน

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด