บทที่ 13 ลูกพี่เปียวที่ถูกทำลาย

 

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

https://amnovel.com/cat.php?id=58

https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

 

 

การต่อสู้ระหว่างฉิงเฟิงและอันธพาลทั้งสอง ทำให้เกิดความวุ่นวาย

มีอันธพาลจำนวนหนึ่งเดินออกมาจากห้องทางด้านหลัง

ผู้นำเป็นคนที่แต่งตัวประหลาดและมีความสูงอย่างน้อย 180 เซนติเมตร

คนที่แต่งตัวประหลาดสวมเสื้อกล้ามตาข่ายสีดำ

(ชุดประมาณนี้เลยครับ แต่ลูกพี่เปียวไม่ได้หล่อแบบนี้นะ  https://www.google.co.th/search?q=black+wife+beater&sa=X&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&biw=2133&bih=1054&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=4uoi3rspAb57oM%253A%252CQZTJihpD0c5CkM%252C_&usg=__B9FMmHBtaoiHAgOPG7HT_O0JQaI%3D&ved=0ahUKEwjK5oePwbHbAhUVXisKHQSODrIQ9QEIMjAF#imgdii=WCozcjSnUwAN_M:&imgrc=4uoi3rspAb57oM:)

กล้ามเนื้อของเขาพองออกและเขามีรอยมีดบนใบหน้าของเขา เริ่มจากหน้าผากของเขาตลอดทางไปถึงมุมปาก   ทำให้เขาดูเหมือนฆาตกรและดูน่ากลัว มองครั้งแรกก็บอกได้เลยว่าเขาไม่ใช่คนดี

"ลูกพี่เปียว  ชายคนนี้ต้องการเอาผู้หญิงที่พี่ต้องการไปและเขาก็เล่นงานเราพี่ต้องแก้แค้นให้กับเรานะ " อันธพาลร้องออกมาเสียงดัง  หลังจากที่เห็นคนที่มีแผลเป็นเดินออกมา เขาเหมือนกับเจออาจารย์ของเขา

หลังจากได้ยินอันธพาลพูด หน้าของลูกพี่เปียวเปลี่ยนไป ดวงตาของเขาฉายประกายเย็นชา

ในเมืองทะเลตะวันออกทุกคนรู้จักชื่อเขา เขาเป็นเจ้านายของบาร์ Zero-Degree

บาร์ Zero-Degree เป็นหนึ่งในบาร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก

แม้ว่าจะเป็นบาร์ แต่ลูกพี่เปียวทำธุรกิจอย่างอื่นอยู่เบื้องหลัง  เขาจะมักทำธุรกิจที่ผิดกฎหมายเช่นการค้าผู้หญิง การขายยา การเก็บส่วย การเก็บค่าคุ้มครอง ฯลฯ

ซูเมิ่งเหยา เป็นหัวหน้าของกองกำลังตำรวจและเมื่อเร็ว ๆ นี้เธอได้สืบสวนบาร์ Zero-Degre

ซูเมิ่งเหยา ได้หลักฐานบางอย่างแล้วและเตรียมจะทำลายขบวนการทั้งหมดในบาร์ Zero-Degree

ลูกพี่เปียวมีหูมีตาอยู่ทุกหนทุกแห่ง หลังจากที่เขาได้ทราบข่าว เขากลัวมากเพราะเขาทำเรื่องผิดกฎหมายมากเกินไป ถ้าเขาถูกจับกุมแล้ว เขาจะต้องเข้าคุกและถ้าโชคไม่ดีอาจถึงขั้นประหารชีวิตได้

เพื่อหาทางรอดลูกพี่เปียวตัดสินใจเสี่ยงและติดสินบนเพื่อนของ เมิ่งเหยา เพื่อใส่ยาในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของเธอและต้องการข่มขืนเธอเพื่อที่จะทำลายชื่อเสียงของเธอ เขาไม่ได้คาดคิดว่า ลี่ฉิงเฟิง จะเข้ามาแทรกแซง

"ไอ้ลูกชาย ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร  วางสาวสวยคนนี้ไว้และก้มลงกราบฉันสามครั้งและออกจากที่นี่ไปซะ  ไม่งั้นอย่าว่าฉันทำเรื่องโหดร้าย."

ลูกพี่เปียว ขมวดคิ้วและมีความโกรธปรากฏในดวงตาของเขา

พวกเขาอยู่ในบาร์ ลูกพี่เปียว ไม่สามารถทำอะไรได้ เป้าหมายของเขาคือให้ฉิงเฟิงวางหญิงสาวคนนี้ไว้ และเขาจะรอจนกว่า ฉิงเฟิง จะออกไปและเขาค่อยหาคนมาฆ่าเขา

"แกต้องการให้ฉันก้มกราบ ? แกคิดว่าแกเป็นใคร ฉันสามารถกลิ่นแปลกๆมาจากร่างกายของแก  แม้ว่าฉันนี้ไกลจากแก"

ฉิงเฟิงยิ้มอยากเยือกเย็นและสบถไปที่ลูกพี่เปียว

"นี่มันบ้าอะไรวะ ชายคนนี้สมองมีปัญหาเหรอ ? เขากล้าที่จะแหย่ลูกพี่เปียว ?”

"ใช่  ลูกพี่เปียว เป็นเจ้าของบาร์ Zero - Degree ทุกคนที่ขวางทางเขานั้นหายไปหมดแล้ว"

"มีข่าวลือว่า ลูกพี่เปียว ได้รางวัลที่สองในการแข่งขันชกมวย  เขามีพละกำลังถึง 100 กิโลกรัม"

คนรอบข้างกำลังคุยกันและมองไปที่ ฉิงเฟิง ด้วยสายตาอันเยาะเย้ย

ในสายตาพวกเขา ถ้าพวกเขาขวางทางลูกพี่เปียว พวกเขาจะไม่มีจุดจบที่ดี แต่ชายหนุ่มที่บ้าบอคนนี้แม้ว่าเขาจะยังไม่ตายก็ตาม แต่เขาต้องโดนหั่นเป็นชิ้นๆแน่

"ไอ้เด็กเหลือขอ แกหาเรื่องตายซะแล้ว" หลังจากได้ยิน ฉิงเฟิง พูดต่อคนรอบข้างแล้วใบหน้าลูกพี่เปียวก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน แววตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

เพื่อความอยู่รอดในสังคมสิ่งที่สำคัญที่สุดคือชื่อเสียง

ลูกพี่เปียวรู้ว่าทุกคนรอบๆตัวกำลังดูอยู่ วันนี้เขาต้องหักมือและเท้าของ ฉิงเฟิง ไม่งั้นในอนาคตจะไม่มีคนเกรงกลัวเขา

สำหรับคนที่เป็นอันธพาลแบบพวกเขา ชื่อเสียงและใบหน้ามักมีความสำคัญกว่าเงิน

ลูกพี่เปียวกระทืบพื้นด้วยเท้าขวาของเขา ร่างกายของเขาก็พุ่งขึ้นเหมือนเสือโคร่งที่ดุเดือด ในพริบตาเขาอยู่ตรงหน้า ฉิงเฟิงแล้ว

ฮ่า!

เขายกแขนขึ้น  กำปั้นขวาของเขาก็เล็งไปที่ฉิงเฟิง

กำปั้นของเขามีพละกำลังมาก เมื่อเขาเหวี่ยงมันออกมา ก็มีเสียงฉีกอากาศ เขาเชื่อว่าการโจมตีของเขาจะทำให้ชายหนุ่มอยู่ตรงหน้าบาดเจ็บสาหัส

"แกกำลังขุดหลุมฝังศพตัวเอง" ฉิงเฟิง ยิ้มอย่างเย็นชาและชกกำปั้นขวาสวนไปทันที ด้วยความเร็วสายฟ้าแลบและปะทะกับกำปั้นของลูกพี่เปียว

ตูม !

ร่างของลูกพี่เปียวกระเด็นออกไปและชนเข้ากับกำแพงที่ห่างออกไป 50 เมตรทำให้เกิดรอยบุ๋มในกำแพง

อ๊า ! , มือกู......

ลูกพี่เปียว ร้องคร่ำครวญออกมา กำปั้นของเขาถูกทำลายอย่างสมบูรณ์แสดงให้เห็นกระดูกสีขาวภายใน

มันไม่ใช่แค่เพียงกำปั้น  กระทั่งแขนทั้งข้างของเขาก็หักด้วย เผยให้เห็นกระดูกของเขา เขาตายแน่นอนถ้าสู้จริงจังกับฉิงเฟิง

เมื่อเห็นสภาพของลูกพี่เปียว ทุกคนโดยรอบ ตัวสั่นสะท้าน ดวงตาที่มองไปที่ ฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความตกใจ

ลูกพี่เปียวเป็นที่สองในการแข่งขันชกมวยในเมืองทะเลตะวันออก เขามีพละกำลังมาก แต่เขาก็แพ้ต่อชายหนุ่มตรงหน้าเขา ถ้าพวกเขาไม่เห็นด้วยสายตาตัวเองแน่นอนว่าพวกเขาไม่เชื่อ

ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชาเหมือนเทพพระเจ้าแห่งการฆ่าและเดินไปหาลูกพี่เปียว

ลูกพี่เปียวคนนี้กล้าที่จะวางยา ซูเมิ่งเหยา เขากล้าทำเรื่องเช่นนี้ แน่นอนเขาต้องทำร้ายผู้หญิงจำนวนมากมาก่อนเช่นกัน  ดังนั้น ฉิงเฟิง จึงตัดสินใจที่จะมอบบทเรียนที่น่าจดจำแก่เขา

"พวกแกกำลังมองอะไร ? ไปฆ่ามัน ! " เมื่อเห็น ฉิงเฟิง กำลังเดินเข้ามาหาเขา ลูกพี่เปียว ข่มความเจ็บปวดเอาไว้และร้องตะโกนใส่หลายสิบคนรอบตัวเขา

เมื่อได้ยินคำสั่งของลูกพี่เปียวคนเหล่านั้นก็เอาไม้ของพวกเขาออกมาและตีไปที่ ฉิงเฟิง

ลูกพี่เปียวลืมไปว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับราชันย์หมาป่า ไม่ว่าแกะนั้นจะมีกี่ตัวมันก็ไม่มีประโยชน์

เพราะนี่ไม่ใช่การต่อสู้ของคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน

 

ตูม ตูม ตูม ตูม ตูม ... .

ฉิงเฟิง เตะกวาดพวกเขาด้วยเท้าของเขาและทำให้คน4-5คนกระเด็น เขาเตะแค่ 3 ครั้งก็ส่งคนเป็นสิบลอยกระเด็น บางคนกระดูกหัก แขนหัก ขาหักและพวกเขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปทันที

 

"ไม่ไม่ไม่ อย่า... ฆ่าฉัน" หลังจากรู้ว่า ฉิงเฟิง น่ากลัวมากแค่ไหน ลูกพี่เปียว ก็กลัวมาก ใบหน้าของเขาขาวซีดและร้องออกมาเพื่อขอความเมตตา

ตอนนี้เขาก็เข้าใจว่าเขาเตะเหล็กแข็งเข้าเต็มๆ

เขาเสียใจมาก ถ้าเขาสามารถย้อนเวลาไปได้เขาจะไม่ยุ่งกับชายหนุ่มคนนี้

ชายหนุ่มคนนี้เป็นศัตรูที่ร้ายกาจของเขา

"ฆ่าคนมันผิดกฎหมายฉันจะไม่ฆ่าแก" ฉิงเฟิง มอบรอยยิ้มที่ชั่วร้ายให้เขา

เขาหัวเราะเบา ๆ ยกเท้าขวาของเขาและก้าวขึ้นไปบนเป้ากางเกงของลูกพี่เปียว

ปิง !

เสียงลูกบอลแตก ลูกอัณฑะของลูกพี่เปียวแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาจะไม่มีวันทำร้ายผู้หญิงได้อีก

ลูกพี่เปียวร้องตะโกนและเป็นลมไป

ปีศาจ

นี่มันปีศาจ

ใบหน้าของทุกคนรอบตัวเปลี่ยนสี  ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและรู้สึกว่ามีลมหนาวผ่านลมหายใจของพวกเขา

บูม!

ฝูงชนหายไปและต่างคนต่างพยายามหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ พวกเขาทั้งหมดกลัวปีศาจน่ากลัวนี้

What ??? ฉันน่ากลัวเหรอ?

เมื่อเห็นฝูงชนที่ตื่นตระหนกที่หายไปในทุกทิศทาง ฉิงเฟิง กลอกตาของเขาและหมดคำพูด

ฉันควบคุมตัวเองได้อยู่แล้ว ถ้าอยู่ในทวีปหมาป่า ฉันจะระเบิดหัวลูกพี่เปียวและคนเหล่านี้ซะ แต่นี่พวกเขาเพียงได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย

ทันใดนั้นเขาก็มองไปที่ ซูเมิ่งเหยา และเห็นว่าดวงตาของเธอเบลอและกระพริบตาไปมา หมายความว่ายากำลังออกฤทธิ์

"สาวสวย  เข้มแข็งไว้" ฉิงเฟิงพยุงซูเมิ่งเหมาและเดินออกจากบาร์ไปและพาเธอไปที่โรงแรมในบริเวณใกล้เคียง  (เดี๋ยวๆ..........ไหนว่าสุภาพบุรุษ)

ภายในห้องพักของโรงแรม

"ร้อน ฉันร้อนมาก ... "

ใบหน้าของ ซูเมิ่งเหยา วูบวาบและบอกว่าร้อน เธอเริ่มดึงเสื้อผ้าของเธอลงเผยให้เห็นผิวขาวสวย

รูปลักษณ์ที่เมามายของเธอ ร่างกายที่ละเอียดอ่อนเปล่งประกายและน่าดึงดูดใจมาก