ตอนที่ 94 บรรลุสิ่งที่เรียนรู้

หวือ!

 

มีเงาดำเข้ามาเเละ เจียง หลี่ ก็พรุ่งตรงไปที่ภาพเงาอย่างรวดเร็วพร้อมใช้ออกด้วยฝ่ามือมือตราประทับวายุ

 

ปั้ง!

 

เขาตัดโลหะบนร่างกายของ สัตว์อสูร ลั่วชา ได้อย่างง่ายดาย เจียง หลี่ ใช้เพียงเเค่มือเปล่าของเขาซึ่งมันสามารถตัดเนื้อพันธุกรรมได้

 

"ตามที่คาดไว้ตอนกลางคืนสัตว์อสูร ลั่ว ชา จะมีร่างกายอ่อนลงมาก"เขา ยกเนื้อพันธุกรรมเข้าไปในปากของเขารถชาติของมันนั้นเหมือนกับคาลาเมลที่หอมหวาน

 

บนดาวเคราะห์ ลั่ว ชา นั้นสารอาหารที่ให้โปรตีนจะสำคัญมากๆ หากไม่มีโภชนาการที่เพียงพอจะไม่สามารถเพิ่มพลังชีวิตของตนเองได้ เเม้เเต่ความสามารถของพลังชีวิตจะถดถอยก็ไม่เเปลกใจ

 

เเต่เนื้อพันธุกรรมนั้นคือยิ่งนั้น

 

มันมีโปรตีนที่มีความบริสุทธิ์มากกว่าซุปเปอร์โปรตีน มันมีพลังงานจำนวนมาก หากรับประทานเนื้อพันธุกรรมทุกวันมันจะทำให้ร่างกายเเข็งเเกร่งขึ้นได้

 

น่าเสียดายที่มันยากที่จะฆ่าสัตว์อสูร ลั่ว ชา ด้วยพลังชีวิตของ เจียง หลี่ ระดับ 2 รวมถึงตราประทับวายุ ก็ต้องรอจนกว่าจะถึงกลางคืนเท่านั้นถึงจะฆ่ามันได้อย่างง่ายดาย

 

โครงสร้างลำตัวของพวกมันเเข็งเเกร่งเกินไป เเม้ว่าจะสามารถตัดเนื้อมันได้ง่ายในตอนกลางคืนเเต่เขาก็รู้สึกเจ็บที่ฝ่ามือ

 

เจียง หลี่ สามารถทำลายเเผงเหล็กได้เมื่อเขามีพลังชีวิต 1.3 ตอนนี้พลังชีวิตของเขาคือ 2 เขาสามารถตัดผ่านกระดานเหล็กได้ด้วยฝ่ามือของเขา ร่างกายของสัตว์อสูรลั่วชานั้นเเข็งเเกร่งกว่ากระดานเหล็กมันราวกับชิ้นส่วนของเครื่องจักร

 

เขาสงสัยว่าดาวเคราะห์ลั่วชานั้นให้กำเนิดสัตว์ร้ายเยี่ยงนี้ได้อย่างไร

 

รูปแบบสิ่งมีชีวิตที่เป็นเหล็กนั้นอันตรายมาก

 

เเต่มันเป็นสิ่งดีที่เพราะมันมีเนื้อพันธุกรรมในร่าง เพราะแบบนี้ ร่างกายของสัตว์อสูรลั่วชาถึงสามารถขายได้หลายพันเรียน โรงงานหลายเเห่งต้องการพวกมัน

 

"พวกมันกำลังเข้ามาอีกเเล้ว!"เฮนรี่ ร้องออกมา

 

มีสัตว์อสูรลั่ว ชา อีก 5 ตัวกำลังลอดเข้ามา กรงเล็บของมันนั้นเเหลมคมสามารถหั่นกระดูกให้เป็นเต้าหู้ได้

 

ลาร่า เเละ เซว่ หลิง พุ่งออกไปทันที

 

ลาร่าก้าวเท้าขึ้นเเละโยนกำปั้นออกไป มันเหมือนกับเทพมารได้ปรากฏตัวขึ้น

 

ทักษะต่อสู้ระดับ B กำปั้นเทพมาร

 

ด้วยพลังชีวิตของ ลาร่า ตอนนี้คือ 1.3 ทักษะนี้เธอจึงสามารถใช้มันได้โดยที่ไม่มีผลสะท้อนกลับ เเม้เเต่อู่หยาง ฉิง เเต่ก่อน ที่มีพลัง 1.2 เขาก็ยังเคยใช้มันเพื่อลอบโจมตี เจียง หลี่

 

เทพมารสำเเดงเดช!เซว่ หลิง กล่าวพร้อมกับพุ่งไปด้านหน้า เธอร่วมมือกับลาร่า เพื่อโจมตีสัตว์อสูรลั่วชา ด้วยกัน

 

ทั้งคู่ใช้ กำปั้นเทพมาร ในเวลาเดียวกันทำให้พลังโจมตีเพิ่มขึ้นหลายเท่า การปลดปล่อยกำปั้นเทพมาร 1 ครั้งนั้น ก็เหมือนมีเทพมารออกมา 1 ตน พอปลดปล่อยด้วยกันเป็น 2 ครั้ง ก็รวมกันเป็นเทพมารออกมา 2 ตน

 

กำปั้นของพวกเธอทั้ง 2 โจมตีอย่างรุนเเรงในเวลาเดียวกัน 1 สัตว์อสูรลั่วชาถูกส่งลอยไปจนร้องเสียงหลง ลาร่า เเละ เซว่ หลิง เเยกกัน จับพวกมันคนละทางเเละเเยกออกจากกัน

 

ฟุ่บ!

 

ร่างทั้งร่างของ สัตว์อสูรลั่วชาถูกฉีกเป็น 2 ส่วน เนื้อพันธุกรรมขนาดเล็กหลุดออกมา ทั้ง 2 ส่วนเเบ่งกันคนละครึ่งเเละกลืนเข้าปากไป

 

ผลงานชิ้นนี้เกิดขึ้นจากความร่วมมือกันของพวกเธอ เจียง หลี่ รู้สึกตะลึงเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่าพวกเธอจะประสานงานกันได้อย่างดี

 

"พวกเราเป็นอย่างไรบ้าง? เราได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีในที่สุดก็สามารถเเสดงพลังที่ยอดเยี่ยม!"เซว่ หลิง กล่าวด้วยความพึงพอใจ"กำปั้นเทพมารนั้นจะเเสดงพลังที่ดีมากหากใช้ร่วมกันเป็นทีม"

 

"น่าทึ่งมาก!"เจียง หลี่่ ชื่นชม

 

ปัจจุบันมีเงาอีกร่างมุดเข้ามา เจียง หลี่ ไม่ได้สนใจ ทุบฝ่ามือไปอีกครั้ง ตราประทับสายฟ้า พลันปะทุอย่างรุนเเรงทำให้ร่างของสัตว์อสูร ลั่ว ชา ลอยไป หลังจากนั้นเขาก็ใช้ 2 มือ ฉีกมัน

 

เนื้อพันธุกรรมลอยกระเด็นออกมา เขาคว้าไปที่มันเเละโยนเข้าไปในปาก

 

หลังจากจัดการไปอีกหนึ่งก็มีเสียงดังก้องขึ้น

 

ปั้ง!

 

ตอนนี้สัตว์อสูรลั่วชาจำนวนมากต้องการมุดเเย่งกันเพื่อเขามาในถ้ำ มันรออยู่ด้านนอกพลันได้กลิ่นเหม็นคาวเลือด

 

ก้อนหินที่ถูกวางปิดไว้ถูกทำลายทิ้งทั้งหมด

 

"อ๊าก!"สาวผิวขาวโดนฝ่ามือที่รุนเเรงของมัน ฉีก เเขนของเธอออกไป สัตว์อสูรลั่วชา เคี้ยวเเขนนั่นด้วยความสะใจ

 

มันเหมือนฉลามที่กระหายเลือด กลิ่นเลือดนั้นได้กระตุ้นพลังต่อสู้ของมัน

 

"ไม่ดีเเล้ว!"เจียง หลี่ ตระหนักได้เเล้วว่าทำไมกลุ่มของเฮนรี่ถึงเสียชีวิตเมื่อคืน ทั้งๆที่มีคนตั้ง 50 กว่าคน เป็นเพราะสัตว์อสูรลั่วชาพวกนี้โหดร้ายเกินไป

 

เขาเอื้อมมือออกไปเเละจับไปที่เเขนของ สัตว์อสูรลั่วชาเพื่อโจมตี เนื้อพันธุกรรมอีกหนึ่งชิ้นลอยออกมา เขาโยนไปที่หญิงสาวคนนั้น"วางเนื้อพันธุกรรมไว้บนบาดเเผลซะ มันจะช่วยรักษาบาดเเผลได้!"

 

เนื้อพันธุกรรมมีพลังงานจำนวนมากดังนั้นมันจึงกระตุ้นเซลล์กล้ามเนื้อได้ การรับประทานมันนั้นไม่ใช่วิธีดึงผลประโยชน์มาใช้ทางเดียว การใช้มันรักษาบาดเเผลภาพนอกก็สามารถทำได้ พลังงานของมันนั้นรุนเเรงจนกระตุ้นเซลล์กล้ามเนื้อให้ตื่นตัวได้

 

หญิงสาวคนนั้นรีบเอาเนื้อพันธุกรรมไปใช้กับเเผลของเธอ มันละลายทันทีเเละห้ามเลือดออก

 

สัตว์อสูรลั่วชานั้นก็สามารถรักษาตัวเองได้เช่นกัน

 

ในความเป็นจริงสัตว์อสูรลั่วชานั้นมีความเเตกต่างจากสัตว์อสูรเท่าไปก็คือ ภูมิปัญญาของตัวเอง

 

เนื้อพันธุกรรมนั้นเล็กเเละหายากเกินไป พวกเขาจำเป็นต้องฆ่าสัตว์อสูรลั่วชาให้มากที่สุดเพื่อเตรียมเสบียงที่เพียงพอ

 

ตอนนี้ เฮนรี่ ก้าวไปข้างหน้าเเละโยนหมัดออกไปอย่างรุนเเรงติดต่อกัน

 

หมัดของเขานั้นเรียบง่ายมาก มันเป็นกำปั้นหมัดระเบิด การโจมตีเหล่านี้ ทำให้สัตว์อสูรลั่วชามึนงงเล็กน้อยหลังจากนั้นเขาก็กระโดดไปเเละโจมตีอย่างรุนเเรง เขาฉีกเอาเนื้อพันธุกรรมออกมาเเละ เอามันเข้าไปในปาก

 

สัตว์อสูรลั่วชา ต่างก็กรูเข้ามาเรื่อยๆ เเม้เเต่ ลาร่า เเละ เซว่ หลิง ก็ปกป้องตัวเองจากการโจมตีของสัตว์อสูรลั่วชา พวกเธอเเทบจะไม่เหลือเเรงที่จะฆ่าพวกมันได้

 

เพื่อฆ่าสัตว์อสูรลั่วชา พวกเขาจะต้องใช้พละกำลังมหาศาล นี่เป็นค่าใช้จ่ายที่ต้องใช้ เเละการออกเเรงจำนวนมากทำให้สิ้นเปลืองพลัง

 

กรงเล็บของสัตว์อสูรลั่วชานั้นเป็นเหมือนกริซของพระเจ้าเพียงเเค่โดนโจมตีเล็กน้อยก็สามารถทำให้หัวใจของคุณหลุดกระเด็นออกมา

 

"มารวมตัวกันเร็ว ยืนตั้งขบวนเเนวรบเราจะต้องไม่ปล่อยให้มีจุดบอดใดๆ รีลิส! เธอเเละฉันจะรับผิดชอบที่ด้านหน้า พวกเธอทั้ง 2 รับผิดชอบด้านหลัง เมื่อเห็นสัตว์อสูรลั่วชาพยายามจะเข้ามาให้ใช้กำปั้นดันพวกมันออกไป"เฮนรี่ตะโกนสั่งการ"ลาร่า เเละ เซว่ หลิง พวกคุณทั้ง 2 อยู่ใกล้ เจียง หลี่ ไว้ พวกเราเป็นกองกำลังที่เเข็งเเกร่ง เราจะต้องเผชิญหน้ากับมันเพื่อรอเวลาเพียงเท่านั้น สภาพอากาศด้านนอกกำลังจะหนาวจัดขึ้นเรื่อยๆเมื่อถึงเวลานั้น สัตว์อสูรลั่วชาจะค่อยๆอ่อนกำลังเเละหนีไป"

 

ดูเหมือนว่าประสบการณ์ที่น่ากลัวจะได้สอน เฮนรี่ ไว้มากทีเดียว

 

ลาร่า เเละ เซว่ หลิง รีบเดินเข้าไปในกลุ่มของ เฮนรี่ พวกเธอได้ช่วย รีลิส ในการพลักดันมันออกไปเเละทำการป้องกันอย่างต่อเนื่อง

 

วิสัยทัศน์ของเจียง หลี่ พลันรวดเร็ว เขาเห็นกลงเล็บพุ่งเข้ามที่ด้านหลังของ ลาร่า เขาเตะก้อนหินขนาดใหญ่ไปชนกับหัวของสัตว์อสูรลั่วชา อย่างรุนเเรง มันราวกับหินที่กระทบกับโลหะ

 

ลาร่า รู้สึกหนาวสั่นเมื่อมองมาที่ด้านหัลง เธอตีกำปั้นออกไป กระเเทกกับหัวของสัตว์อสูรลั่วชา

 

ชู่ว!

 

เจียง หลี่ ลอบโจมตีสัตว์อสูรลั่วชาตัวอื่นๆ เเต่ดูเหมือนว่าพวกมันพยายามจะหลบการโจมตีเขา

 

เขาโจมตีสัตว์อสูรลั่วชาไปมากกว่า 10 ตัว ไม่มีตัวไหนเลยที่สามารถหลบเขาได้

 

ปั้ง!

 

เขาส่งสัตว์อสูรลั่วชาลอยไปไกลด้วยฝ่ามือที่เเข็งเเกร่งของเขา เขาตัดเนื้อพันธุกรรมออกมาเเละถูมันบนมือเพื่อรักษาบาดเเผลจากผลกระทบ

 

"หืม?"ทันใดนั้นเขาก็คิดบางอย่างได้ในหัว มันคือสาระสำคัญของทักษะต่อสู้นั่นก็คือ 1 ลม 1 สายฟ้า

 

ทั้ง 2 ผสานเข้าด้วยกัน

 

"ใช่เเล้ว!"

 

เขาเพ่งพบโลกใหม่ของทักษะต่อสู้ เขานึกภาพลมพายุเเละนึกภาพสายฟ้าของ ทักษะ 8ดัชนีทะลุทะลวง ของตระกูล หวาง มันคล้ายกับการรวมตัวกันของ ตราประทับสายฟ้า เเละตราประทับ วายุ เขาหมุนมือซ้ายให้เหมือนลมเเละบิดมือขวามให้เหมือนสายฟ้า

 

ซ้ายลมขวาสายฟ้าทั้ง 2 รวมเป็นหนึ่้งเเละโจมตี

 

ชู่ว!

 

สัตว์อสูรลั่วชาอีกตัวถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เนื้อพันธุกรรมชิ้นนี้เข้าไปในปากของ เจียง หลี่ อย่างรวดเร็ว

 

ร่างกายของเขาหลบการโจมตีของกรงเล็บพวกมันเเละโจมตีอีกครั้ง สายฟ้าเเละสายลม ผสานเข้าด้วยกัน มันทำให้การโจมตีของเขาเพิ่มขึ้นเเละสามารถฆ่าชีวิตของสัตว์อสูรลั่วชาได้ง่าย

 

พริบตาเดียวสัตว์อสูรลั่วชาทั้ง 5 ก็ทรุดลง

 

เขาเริ่มมีความเเข็งเเกร่งมากขึ้น ความรู้ในเรื่องของ ตราประทับสายฟ้า,ตราประทับวายุ เองก็ดีมากขึ้นด้วย เขาเหมือนมังกรที่กำลังบินขึ้นสู่ฟากฟ้า

 

ลมเเละสายฟ้าปรากฏขึ้นในหัวของเขา ในฐานะที่เขาเป็นนักเรียนของสถาบันเเอสทรัล ไม่มีทางที่เขาจะไม่ได้ศึกษาตำราโบราณ หลังจากที่ได้เรียนรู้จาก หวาง จางหลง ทักษะในการผสานลมเเละสายฟ้าก็ลึกซึ้งมากขึ้น

 

สายฟ้าสองดวงรวมกันคือ เซิง กัว

 

ลมสองสายรวมด้วยกันคือ ยี่ กัว

 

เมื่อสายฟ้าเเละลมถูกใช้ร่วมกันก็คือ เฮิง กัว

 

มีชายคนหนึ่งที่ฝึกทักษะลมเขาไม่ได้เปลี่ยนเเปลงเส้นทางของตัวเองเมื่อเขากำหนดไว้เเล้วไม่ว่าข้างหน้าจะเป็นอันตรายแบบใด

 

ในขณะนี้ เจียง หลี่ รู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาเเข็งเเกร่งมากขึ้น ร่างกายของเขากลายเป็นเบาเเละหนักขึ้นในเวลาเดียวกัน

 

ร่างกายของเขาพุ่งออกไปตามเเรงใจ

 

น้ำหนักของเขาเพิ่มขึ้นมาก

 

ทักษะการต่อสู้ของเขายกไปอีกระดับ ตราประทับทั้ง 2 เอง ก็สามารถหั่นสัตว์อสูรลั่วชาให้เหมือนผักบนเขียงได้

 

ปั้ง!

 

ฝ่ามือหนึ่งฉีกร่างหนึ่ง เขาสามารถฆ่าสัตว์อสูรลั่วชาได้ในพริบตาเเละกินเนื้อพันธุกรรมพวกมัน

 

เจียง หลี่ สามารถใช้จิตวิญญาณของเขาในการคาดคะเนเส้นทางโจมตีของพวกมันได้ บางครั้งเขาก็พุ่งไปด้านหน้าเพื่อป้องกันการโจมตีของพวกมันเเละโจมตีกลับไป

 

ทุกครั้งที่เขาฆ่าสัตว์อสูรลั่วชา เขาก็กินเนื้อพันธุกรรมของมันทั้งหมด

 

เเน่นอนว่าบางครั้งเขาก็ได้รับการโจมตีจนบาดเจ็บเเละใช้เนื้อพันธุกรรมรักษาทันที เขาโจมตีชำนาญมากขึ้นเเละเเทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บ ความเร็วของเขาดีกว่า สัตว์อสูรลั่วชา มาก ทันทีที่มันเข้าใกล้เขา พวกมันก็ถูกฆ่าตาย ร่างกายของมันกลายเป็นเเข็งกร้าวขึ้นกลิ่นอายพลังของพวกมันลดลงมาก

 

ในที่สุดสัตว์อสูรลั่วชา ที่อยู่ด้านนอกก็ไม่กล้าเข้ามาอีก พวกมันทำเสียงหวือเเละถอยกลับไป

 

ซากศพของสัตว์อสูรลั่วชานับหลายร้อยตัวถูกสังหารวางทิ้งไว้ที่หน้าประตูถ้ำ