ตอนที่ 93 เนื้อพันธุกรรม

ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่ร้อนเเรงนักเรียนทั้ง 10 คนก็ยังวิ่งไม่หยุดยั้ง

 

7 ขาว,3เอเชีย

 

ในระหว่างทางพวกเขาเห็นซากศพนักเรียนจำนวนมากถูกอบเเห้งด้วยเเสงเเดดที่รุนเเรง

 

นักเรียนบางคนกำลังเดินเเละล้มลงกับพื้นเป็นเพราะสภาพอากาศที่ร้อนเเรงขนาดนี้ พวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นได้อีก บางคนก็ถูกฆ่าเเละถูกปล้นเซรุ่มหรือน้ำดื่ม

 

ขวดน้ำมีความสำคัญเอามากๆ หากคุณมีขวดน้ำคุณก็จะสามารถเติมน้ำเก็บไว้ใช้เดินทางได้ เเละทุกๆวันจะต้องเดินทางหลายร้อยกิโลเมตรเพื่อหาน้ำ

 

อันตรายเกิดขึ้นทุกที่ที่มีน้ำ ไม่เพียง เเต่ร่างกายจะขาดน้ำเพราะความร้อนเพียงเท่านั้น ยังเสี่ยงที่จะโดนทำร้ายเเละสังหารระหว่างทางอีกด้วย

 

เจียง หลี่ สามารถบรรจุน้ำได้มากกว่า 10 ตัน มันเป็นประโยชน์สำหรับเขามาก

 

หลังจากเดินทางเป็นเวลากว่า 3 ชั่วโมง เจียง หลี่ ก็เห็นภูเขาเเละเทือกเขาเเห้ง มันมีถ้ำเเละหลุมมากมายจนมองได้เห็นจากระยะไกล

 

ถ้าไม่ได้ติดตามเหล่านักเรียนพวกนี้มา เจียง หลี่ อาจจะมาถึงภายใน 1 ชั่วโมง

 

"ทุกคนเข้าไปในถ้ำเร็วมันจะเเย่หากเราอยู่ข้างนอกนาน"เฮนรี่โบกมือส่งสัญญาณให้ทุกคนเข้าไปในถ้ำ

 

"รอก่อน.."เจียง หลี่ กล่าว

 

เขาขยับตัวไปข้างหน้าเเละสร้างตราประทับสายฟ้าในมือของเขาพร้อมกับตะโกนอย่างรุนเเรงใส่ถ้ำมือ"ออกมา!"

 

กี๊!

 

เสียงเเหลมคมถูกส่งออกมาจากในถ้ำเงาสีดำพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว มันเหมือนค้างคาวขนาดใหญ่เจตนาฆ่าฟันถูกส่งออกมาจากร่างของมัน มันราวกับปีศาจที่จุติลงมาบนโลก

 

"สัตว์อสูร ลั่วชา?"เจียง หลี่ รู้สึกไม่สบอารมณ์

 

เจียง หลี่ ได้ตัดผ่ามือพุ่งไปที่ร่างสีดำนั่น โดยใช้พลังกำปั้นที่รุนเเรงจู่โจมมัน มันกระเด็นถอยไปชนผนังหิน มันลุกอย่างรวดเร็วเเละเริ่มหลบหนีทันที

 

หลังจากนั้นเขาก็เห็นร่างที่เเท้จริงของ สัตว์อสูรลั่วชา มันเดินเหมือนมนุษย์ เกล็ดของมันปกคลุมไปทั่วใบหน้าเเละมีเขี้ยวฟันที่เเหลมคมยื่นออกมาจากปากมันคล้ายกับเเวมไพร์ในหนังภาพยนต์

 

ปีกด้านหลังที่ยื่นออกมาเป็นสีดำเเลดูทรงพลังมาก มันทำเสียงหวือเหมือนเสียงใบพัด

 

"มันดูเหมือนปีศาจมาก!"ทุกคนที่ได้เห็นสัตว์อสูร ลั่ว ชา นั้น พวกเขาเห็นได้ชัดเจนว่ามันมีความสูงถึง 1.3 เมตร ความรู้สึกเเรกที่พวกเขารู้สึกก็คือ นี่คือปีศาจที่จุติลงมาจากนรก

 

นอกจากนี้ สัตว์อสูร ลั่ว ชาดูเหมือนจะมีความคิดเป็นของตัวเอง มันสามารถเเยกเเยะสิ่งมีชีวิตที่เเข็งเเกร่งได้ เเม้กระทั่งมันยังสัมผัสได้ถึงการสะกดจิตของ เจียง หลี่

 

นอกจากนี้ เจียง หลี่ ยังมีพลังชีวิตระดับ 2 ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่สามารถฆ่ามันได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว นอกจากนี้การจัดการกับร่างกายของ สัตว์อสูร ลั่ว ชา นั้นเป็นเรื่องยากลำบาก

 

สัตว์อสูร ลั่ว ชา ยื่นฟันที่เเหลมคมออกมา มันโจมตีอีกครั้ง เสียงร้องเเหลมถูกปลดปล่อยออกมาจากปากของมันทำให้คนหลายคนเริ่มรู้สึกมึนหัว

 

"น่าอัศจรรย์มากมันมีความสามารถทำให้คนประสาทหลอน นี่คือความสามารถในการสะกดจิต ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ถ้าฉันยังไม่เข้าสู่สภาวะ หยุดนิ่ง ก็ไม่มีทางที่จะสะกดจิตมันได้ การสะกดจิตของมันด้อยกว่าของฉันมาก มันไม่สามารถหลบหนีเงื้อมมือของฉันได้"เจียง หลี่ ยิ้มบนใบหน้า เขาคิดเเละพูดคุยกับตัวเอง"ฉันไม่ใช่นักสะกดจิตระดับเเรกเริ่มอีกเเล้ว,เเต่เป็นนักสะกดจิตระดับรอง..."

 

"ลงมา!"เจียง หลี่ กล่าวอีกครั้ง

 

เขาเพ่งจิตเป็นสมองจักรวาลจนปรากฏสายฟ้าในดวงตาของเขา เขาสร้างคลื่นกระจายความคิดออกไป ทำให้ร่างกายที่สูงใหญ่ของสัตว์อสูร ลั่ว ชา ล้มลงมา

 

ในเวลานี้ สัตว์อสูรลั่วชา ดูเหมือนจะขัดขืนเล็กน้อยมันพยายามที่จะหลบหนี เพราะถ้ามันทำไม่สำเร็จนั่นหมายถึงความตายของมัน เเต่สุดท้ายมันก็ไม่สามารถรอดพ้นทักษะสะกดจิตของ เจียง หลี่ ได้

 

"การสะกดจิตมันนั้นยากกว่าการสะกดจิตคนธรรมดาถึง 100 เท่า!"เจียง หลี่ ตั้งข้อสังเกตุขึ้น เขามองไปที่ สัตว์อสูรลั่วชา การเเสดงออกของเขาไม่พอใจมาก มันเป็นเรื่องยากที่จะฆ่ามันด้วยพละกำลังของเขา มีเเต่การสะกดจิตเท่านั้นที่เขาสามารถทำลายเส้นประสาทสมองของมันได้

 

เขาใช้การควณในการสะกดจิตเเละพบว่าการสะกดจิต สัตว์อสูร ลั่วชา นั้น ยากกว่า มนุษย์ปกติถึง 100 เท่า

 

ด้วยสถานะในปัจจุบันของเขา เขาสามารถสะกดจิตสัตว์อสูร ลั่ว ชา ได้เพียง 3 - 5 ตัว นั่นคือขีดจำกัดของเขา ถ้าเขาฝืนทำอะไรมากกว่านี้มันจะเกิดความเสียหายต่อเซลล์สมอง

 

"ทักษะสะกดจิต? คุณเป็นนักสะกดจิตระดับรอง?"เฮนรี่ มองไปที่ สัตว์อสูรลั่วชา ที่นอนตายอยู่ เขาจ้องมองไปด้วยความไม่อยากเชื่อ"สัตว์อสููร ลั่ว ชา นั้นมีความเเข็งเเกร่งมากในตอนกลางวัน ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่ร้อนเเรงเช่นนี้พละกำลังของมันจะเพิ่มมากขึ้น เเต่มันกลับอ่อนเเอในตอนกลางคืน ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะสามารถจัดการมันอย่างง่ายดายได้ในตอนกลางวัน?"

 

"ง่ายดาย? ไม่หรอกมันเเข็งเเกร่งมาก"เจียง หลี่ ตอบเขาคว้าไปที่ ศพของ สัตว์อสูร ลั่ว ชา เเละพบว่ามันหนักมาก เขาใช้นิ้วของเขากรีดไปที่เนื้อของมันอย่างรุนเเรง

 

"เนื้อหนังของสัตว์อสูรลั่วชานั้น ถูกสร้างมาจากโลหะชีวิต มันเหมาะเเก่การทำวัสดุที่ใช้เหล็กคุณภาพสูง"ลาร่า เดินไปตรวจสอบ ทำไมมนุษย์ถึงสร้างฐานบนดาวเคราะห์ ลั่ว ชา เพราะพวกเขาสนใจทรัพยากรอย่างโลหะของ สัตว์อสูรลั่ว ชา เเต่น่าเสียดายมันยากที่จะจับมาก โดยเฉพาะ สัตว์อสูร ลั่ว ชา จำนวนมาก มันมี ราชาของ สัตว์อสูร ลั่วชา อยู่ พลังทางจิตของมันนั้นสามารถทำให้คนประสาทหลอนลึกๆไได้ พละกำลังของมันก็เเข็งเเกร่งมาก พลังสะกดจิตของนักสะกดจิตระดับเเรกเริ่มไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย เเม้เเต่ปืนใหญ่ก็สร้างความเสียหายได้เล็กน้อย ร่างกายของมันทำจากโลหะพลังชีวิต มันสามารถฟื้นตัวได้ง่าย ตราบใดที่มันดูดพลังจากดาวฤกษ์มันจะมีเเหล่งพลังงานไม่จำกัด"

 

เจียง หลี่ กล่าว"สัตว์อสูรลั่วชา มีเนื้อที่เป็นพันธุกรรมอยู่ในร่างกายด้วย มันมีเเก่นพลังที่รุนเเรงที่ทำให้เราได้รับประโยชน์มหาศาล"เจียง หลี่ พยายามจะกรีดเนื้อหนังมันออกมา เเต่ร่างกายของมันเเข็งเเกร่งมาก เขาถอนหายใจ"ดูเหมือนว่าจะต้องรอถึงเวลากลางคืน เมื่อถึงตอนนั้น เนื้อหนังของมันจะค่อยๆอ่อนเเอลงเเล้วฉันจะสามารถดึงเนื้อพันธุกรรมออกมาได้"

 

สัตว์อสูร ลั่ว ชา มันชอบความร้อน เเละไม่กลัวเเสงเเดด ผิวของมันจะเเข็งเเกร่งขึ้นมาก เเต่พอเวลากลางคืน พวกมันกลัวความหนาวเย็น ความหนาวเย็นจะทำให้ร่างกายของพวกมันอ่อนเเอลง

 

"ไม่มีอันตรายในถ้ำ!"เจียง หลี่ กล่าว เขาใช้เเผ่กระจายความคิดเข้าไปสำรวจเพื่อสเเกนทุกสิ่งไม่มีสิ่งใดรอดพ้นสายตาเขาไปได้

 

ถ้ำเเห่งนี้กว้างขวางกว่าถ้ำของ หวาง จางหลง เสียอีก น่าเสียดายคือมันอยู่ไกลเกินไป หากต้องการไปเอาน้ำ ต้องเดินทานไปกลับด้วยระยะทางกว่า 100 กิโลเมตรในเเต่ละวัน

 

ถ้ำด้านในนั้นเป็นถ้ำลึกมันเหมือนกับเขาวงกตที่มีเส้นกั้นบางๆเเบ่งเเยกเป็นทอดๆออกไปมันง่ายต่อการพลัดหลงภายใน

 

เจียง หลี่ ได้ได้สนใจ ตราบใดที่เขาเเผ่กระจายความคิด เขาจะไม่หลงทางเเน่นอน เขาสามารถตรวจสอบสิ่งต่างๆได้ในระยะ 1 กิโลเมตร

 

เขารีบเดินเข้าไปในห้องหินก้อนใหญ่มันมีพื้นที่ประมาณ 200-300 ตารางเมตร มีเพดานที่สูงถึง 3 เมตร มันกว้างกว่าห้องทุ่งหญ้าของเขาก่อนหน้านี้เสียอีก มันเสี่ยงต่อที่กลุ่มอาชญากรจะมาฆ่าเเละปล้นนักเรียนในถ้ำมาก

 

"มันชั่งสะดวกสะบายมาก น่าเสียดายที่มันไม่สะดวกต่อการได้รับน้ำมา ในเวลากลางคืนเราเสี่ยงที่จะโดนโจมตีจากสัตว์อสูรลั่วชาอีก เมื่อวานนี้สหายของเราก็ถูกมันจัดการ"เฮนรี่ เดินเข้าไปในความเงียบสงบ เขานำสัตว์อสูรลั่วชา ที่ตายเข้าไปด้านในด้วย ตราบใดที่มันปราศจากเเสงในการส่งเสริมร่างกาย ,ร่างกายของมันก็อ่อนนิ่ม

 

เจียง หลี่ นำขวดน้ำมาวางไว้เหนือร่างกายของ สัตว์อสูร ลั่วชา อุณหภูมิของมันลดลงอีกครั้ง ครั้งนี้เขาสามารถฉีกเนื้อมันออกมาได้ ตามที่คาดไว้เนื้อของมันนั้นมีโภชนาการที่สูงเเละมีค่ามาก

 

เขาใช้ปลายเล็บฉีกเนื้อสีเหลืองพวกนั้นออกมา มันได้ถูกส่งเข้าไปในปากของเขาทำให้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังชีวิต

 

"พวกเธอก็กินด้วยสิ่"เจียง หลี่กล่าวกับ ลาร่า เเละ เซว่ หลิง"รสชาติของมันนั้นดีมากๆ"

 

เนื้อพันธุกรรมนั้นมีขนาดเล็กมาก มันได้หายไปอย่างรวดเร็วเมื่อแบ่งให้กับคน 3 คน

 

เฮนรี่ เเละ นักเรียนคนอื่นๆลอบกลืนน้ำลายถึงอย่างไร สัตว์อสูร ลั่วชา ตัวนี้ก็ถูก เจียง หลี่ ฆ่า ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ที่จะเเบ่งให้ใครก็ได้ เขายังต้องพึ่งเจียง หลี่ ในการจัดการ สัตว์อสูร ลั่ว ชา ในตอนกลางคืนอีกเพื่อให้ เจียง หลี่ ปกป้องพวกเขา

"สิ่งเหล่านี้มีคุณค่าทางโภชนาการเเละเป็นประโยชน์ต่อเซลล์สมอง"ลาร่า กล่าวในขณะที่เธอกินเข้าไป"สัตว์อสูรลั่วชานั้นเป็นเผ่าพันธุ์ตามธรรมชาติที่สามารถสะกดจิตคนได้ เนื้อพันธุกรรมของมันก็ได้รับพลังงานจากการสังเคราะห์เเสงดาวฤกษ์ มันมีโปรตีนจำนวนมากภายในนั้น คุณภาพของมันนั้นคล้ายกับเซรุ่มโปรตีนที่มนุษย์สร้างขึ้น"

 

"เเค่ก.."เซว่ หลิง หัวเราะ"เธอไม่เบื่อหรือไง? เอาเเต่พูดอยู่นั่นละ"

 

ลาร่า จ้องไปที่ เซว่ หลิง ด้วยดวงตาคู่ งาม เธอไม่ได้สนใจเเละเเสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน

 

เจียง หลี่ รีบห้ามทั้ง 2 เขาหัวเราะ"ฮ่าฮ่า พวกเธอคงเหนื่อยเเละสิ่นะ"

 

ก่อนหน้านี้ เจียง หลี่ ได้ใช้เงินกว่า 100,000 เหรียญในการซื้อเซรุ่ม ซูเปอร์โปรตีน ที่มีความสามารถสูงมันช่วยให้เขาได้รับผลประโยชน์มหาศาล

 

เเต่โปรตีนชนิดนั้นไม่สามารถเทียบได้กับโปรตีนภายในเนื้อพันธุกรรมของ สัตว์อสูร ลั่วชา

 

นักเรียนบางคนอุทานออกมาว่า"น้ำ! พวกเขาใช้น้ำที่ล้ำค่าในการทำให้อุณหภูมิลดลง ?"นักเรียนชนชาติสีขาวกล่าวในขณะที่เห็น เจียง หลี่ เทน้ำลงไป พวกเขารู้สึกว่า เจียง หลี่ ฟุ่มเฟือยมาก"คุณไม่สามารถใช้น้ำเช่นนั้นได้ ในเวลากลางคืนร่างกายของ สัตว์อสูร ลั่วชาจะอ่อนตัวลงเอง"พวกเขาวิจารณ์

 

เจียง หลี่ ไม่ได้สนใจ ผู้หญิงผิวขาวที่ วิจารย์เขา เขามีน้ำอยู่เต็มกระเป๋าทำให้ไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำที่สูญเปล่า เเน่นอนว่าเขาไม่สามารถเปิดเผยได้ เขาจะเเอบเติมน้ำในขวดภายหลัง

 

"เอาล่ะพวกเราไปพักผ่อนกันเถอะ ทุกคนคงเหนื่อยจากการโดนเเดดมาทั้งวัน เราจำเป็นต้องรักษาความเเข็งเเกร่งของเราไว้ เราต้องเตรียมพร้อมในตอนกลางคืน"เฮนรี่ กล่าวบอก"เตรียมหินก้อนใหญ่ปิดทางเข้าถ้ำ ไม่อย่างนั้นสัตว์อสูรลั่วชาจะโจมตีเราในเวลากลางคืน มันจะทำให้พวกเราบาดเจ็บหนัก"

 

ประตูถ้ำถูกอุดด้วยหินจำนวนมาก พวกเขาไม่สามารถปิดปากถ้ำให้ตายสนิทได้เพราะจะทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก

 

เเน่นอนว่าพลังกรงเล็บของ สัตว์อสูร ลั่วชา สามารถทำลายหินได้อย่างง่ายดาย อย่างน้อยมันก็ช่วยยื้อเวลาให้พวกเขาได้เตรียมตัว

 

ในไม่ช้าภายในถ้ำก็เงียบสงบลง เฮนรี่ เเละ นักเรียนชนชาติสีขาวกำลังพักผ่อนอยู่ เจียง หลี่ เองก็กำลังนั่งสมาธิเเละค่อยๆปิดดวงตาของเขา

 

ประมาณ 2-3 ชั่วโมงต่อมาหน้าถ้ำนั้นมีลมที่หนาวเย็นซัดเข้ามา

 

เจียง หลี่ สัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายที่ปกคลุมอยู่ด้านนอก มันอยู่ด้านนอกกำเเพงถ้ำ เขาเชื่อว่านั่นจะต้องเป็น ฝูงสัตว์อสูร ลั่วชา

 

เเน่นอนว่ามีสัตว์อสูรลั่วชา หลายพันตัว ที่ต้องการหาถ้ำเพื่อหลบซ่อน เเล้วมันก็บังเอิญมาเจอถ้ำที่ เจียง หลี่ อยู่ เนื่องจากพลังฉีในร่างกายของพวกมันนั้นรุนเเรงทำให้พวกมันสามารถสัมผัสความอบอุ่นในสถานที่ต่างๆได้

 

"พวกมันกำลังมา! ทุกคนเตรียมตัว!"

 

เฮนรี่ เเละ นักเรียนคนๆอื่นตื่นกลัวในทันที พวกเขามองไปที่ปากประตูทางเข้าที่ถูกปิด ศัตรูกำลังใกล้เข้ามา

 

ช่องว่างของปากประตูที่ถูกปิดไว้นั้นกว้างพอที่จะให้สัตว์อสูรลั่วชารอดเข้ามาได้ 1 ตัว โดยปกติตัวเเรกนั้นจะไม่ทำลายหินเเละรอดเข้ามาเพื่อสังเกตุการณ์

 

"พวกนายช่วยเราเตรียมพร้อมเอาไว้ เราจะถมหินเพื่อไม่ให้สัตว์อสูรลั่วชา ตัวอื่นๆเข้ามาหลังจากตัวเเรก"เฮนรี่ สั่ง

 

เเต่ทันใดนั้นเอง ความผิดพลาดก็เกิดขึ้น ภาพเงาสีดำระเบิดรูถ้ำอย่างรุนเเรง ดวงตาของมันจางๆเหมือนสีทับทิมซีด