ตอนที่ 23 ลั่ว ลาร่า
"ไม่จำเป็นต้องกังวลนี่เป็นพิษชนิดรุกรานเพียงเท่านั้นมันไม่มีกลิ่นเเละไม่มีรสดังนั้นจึงรับกันได้ว่ามันจะไม่มีทางตรวจพบเเน่นอน อีกทั้งยังไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต มันเเค่ลดทอนความสามารถทางกายภาพของเขาลง?"เจิ้ง เวิ่นปิง มีใบหน้าที่ไม่เเยเเส"ฉันรู้ว่านายนั้นเเทบไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัว ทรัพยากรทั้งหมดของครอบครัวนาย ก็มอบให้เเค่ เจียง เต่า ดังนั้นนายจึงไร้ค่าในสายตาพวกเขา ฉันกำลังให้โอกาสนายได้เจิดจรัส"
"ถ้านายไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร?"เจิ้ง เวิ่นปิง กล่าว"ฉันได้ยินมาว่านายมี น้องสาวคนเล็กเเละเธอยังเรียนอยู่มัธยมต้น?"
"นายอย่าได้คิดที่จะทำอะไรกับน้องสาวของฉันเด็ดขาด?"
สีหน้าของ เจียง หลี่ เเปรเปลี่ยนไปด้วยความโกรธ เเต่ตอนนี้เขากำลังอดทนอยู่ นั่นก็เพราะเขาได้รับการฝึกจิตวิญญาณให้นิ่งสงบเเละไม่วอกเเวก"เจิ้ง เวิ่นปิง นี่เป็นสังคมสมัยใหม่ ไม่ใช่สังคมที่คนรวยจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ การกระทำของนายจะนำนายไปสู่ความหายนะของตนเอง"
"สังคมสมัยใหม่?"เจิ้ง เวิ่นปิง ราวกับได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุดในโลก"ถ้ายังเป็นเมื่อ 200 ปีก่อนฉันก็ยังคิดว่านั่นเป็นกฏหมายอยู่ เเต่ตอนนี้ผู้คนนั้นล้วนมีอายุยืนยาวที่ไม่เท่ากัน บ้างก็อยู่ได้เพียง 100 ปี บ้างก็มากกว่านั้น นายคิดว่าสิ่งใดกันที่เท่าเทียมกันในสายตาของนาย?มันก็เเค่เรื่องตลกไร้สาระ"
หยาง หวู่ เองก็รู้สึกหัวเราะ"เจียง หลี่ ความคิดของนายนั้นไร้เดียงสาเกินไป ยิ่งเทคโนโลยีก้าวหน้ามากเท่าไหร่ก็เอื้ออำนวยให้เเก่คนรวยเท่านั้น เพราะแบบนี้คนที่ร่ำรวยถึงมีชีวิตอยู่ได้นาน คนที่ยากจนก็ทำได้เเต่นอนรอความตายเพียงเท่านั้น ทำไมทุกคนถึงจะต้องหันมาสนใจกฏหมายด้วย? คนที่ร่ำรวยเท่านั้นที่มีสิทธิ์ที่จะทำตามใจตนเอง"
"พูดไปก็เปล่าประโยชน์ อย่าได้ลืมเราทุกคนหากเทียบกับคนในย่านชั้นสูงก็เป็นเพียงเเค่คนที่น่าสงสารเท่านั้น เเละอีกอย่างนายยังไม่ได้กลายเป็นคนจากย่านชั้นสูง"เจียง หลี่ ก้าวไปข้างหน้า"เจิ้ง เวิ่นปิง ฉันไม่มีทางร่วมมือกับนายเพื่อที่จะกำจัดน้องชายของฉันเเน่ เเม้ว่านายจะเสนอเงินให้ 100,000 เหรียญ หรือ 1,000,000 เหรียญก็ตาม เเละฉันขอเตือนนายถ้านายกล้าทำอะไรกับน้องสาวของฉันฉันจะไม่ปล่อยนายไป!!!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า..."เจิ้ง เวิ่นปิง กล่าวหัวเราะอย่างรุนเเรง"ถ้าคำพูดนี้มาจากปากของ เจียง เต่า ฉันเองก็พอจะรู้สึกสั่นไหวได้บ้าง เเต่มันมาจากปากของเเกฉันคิดว่ามันเป็นเพียงเเค่เรื่องตลกๆ จริงๆเเล้วฉันไม่ต้องการให้เรื่องทุกอย่างมันซับซ้อนมากเกินไป เพียงเเค่ฉันทำให้พ่อเเม่ของนายเสียงาน ก็จบเเล้ว พ่อเเม่ของนายทำงานที่บริษัท เซว่ คอร์ป ซึ่งเป็นบริษัทสาขา เเละหนึ่งในเพื่อนที่ดีของฉันนั้นก็บังเอิญเป็นผู้จัดการระดับสูงของ เซว่ คอร์ปพอดี?"
นี่เป็นอีกหนึ่งภัยคุกคามที่สำคัญ
"พ่อเเม่ของฉันทำงานเหนื่อยกันมามากเเล้วมันเป็นเรื่องที่ดีที่พวกเขาจะได้หยุดพักกันเสียที"เจียง หลี่ กล่าว"เพียงเเค่น้องชายของฉันเเละฉันก็เพียงพอเเล้วที่จะหารายได้ให้กับครอบครัว!!"
"ดูเหมือนว่านายกำลังขุดหลุมฝังตัวเอง!!!"
เจิ้ง เวิ่นปิง ถอนหายใจ"ถ้าฉันจะทำจริงๆนายคิดว่านายจะหยุดฉันได้?"
"นายกล้า?"ตาของ เจียง หลี่ กลายเป็นดุร้ายในทันที"ถ้าฉันโทรหาตำรวจนายจะสามารถทำอะไรได้?"
"เรียกตำรวจ? ตอนนี้ฉันเเค่ต้องการหยอกล้อนายเล่นเท่านั้น เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ของนายกับน้องชายนาย ดูเหมือนว่านายจะไม่มีความอิจฉาในตัวของน้องชายนายเลย?"เจิ้ง เวิ่นปิง กล่าวด้วน้ำเสียง ที่เย็นชา เขายิ้มแปลกๆ"ฮึฮึ..,ฉันไม่คิดเลยว่านายจะรักน้องชายนายขนาดนี้?"
"อย่าได้มาเล่นลิ้นกับฉัน?"เจียง หลี่ กล่าว เขาเองก็ไม่รู้ว่า เจิ้ง เวิ่นปิง ต้องการทำอะไร
โดยปกติเเล้วถ้าเขาทำผิดกฏหมาย เขาจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวเสื่อมเสีย เเต่ดูเหมือนว่า เจิ้ง เวิ่นปิง จะมีหลายวิธีที่จะจัดการเขา เขาพยายามจะจ้างให้ เจียง หลี่ ทำร้ายน้องชายของตัวเอง เพื่อสร้างความขัดเเย้งระหว่าง พี่ชายเเละน้องชาย
"พี่ปิง ฉันคิดว่า อย่าไปเสียเวลาคุยกับมันเลย"จาง เยว่ กล่าวอย่างใจร้อน"ฉันคิดว่าพวกเราต้องสอนบทเรียนเขาก่อน เเล้วเขาจะรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ"
"จาง เยว่,นายอยากจะเเก้นเเค้นฉันงั้นเรอะ?"เจียง หลี่ กล่าวถาม
"เเล้วมันจะทำไม?"สีหน้าของ จาง เยว่ ปรากฏเเววตาที่รุนเเรง"ครั้งนั้นเป็นเพราะฉันไม่ได้สู้แบบจริงจังถึงทำให้เเกได้ใจ เเต่วันนี้ เเกไม่มีทางโชคดีเหมือนวันนั้นเเน่ เพราะฉันจะเอาจริง เเละจัดการหักกระดูกเเกทิ้งซะ!!!"
"น้องชาย นายอยากจะจัดการเขางั้นเรอะ?"หยาง หวู่ พับเเขนของเขารอเพื่อที่จะชมสถานการณ์"ฉันจะยกให้นายจัดการเขาก่อนเป็นอันดับเเรก เพราะถ้าฉันลงมือฉันคิดว่ามันคงจบไม่สวยเท่าไหร่!!!"
"จาง เยว่ ทางที่ดีที่สุดอย่าได้ต่อสู้ภายในโรงเรียน พวกเราเป็นคนมีคุณธรรมอย่าได้หาเรื่องต่อยตี? ฉันเชื่อว่ามีหลายวิธีที่จะเล่นกับเขา เเละวิธีใช้ความรุนเเรงนั้นเป็นวิธีที่ต่ำที่สุด"เจิ้ง เวิ่นปิง กล่าว"เจียง หลี่ ฉันจะให้โอกาสนายได้คิดอีกครั้งนึงถ้านายยอมช่วยฉันจัดการน้องชายของนาย ฉันจะไม่เก็บเรื่องที่ผ่านมาเเล้วกลับมาคิดอีก ถ้านายเป็นแบบเดียวกับฉันนายจะรู้สึกอย่างไร เขาตอกหน้าฉันเเละทำให้ฉันรู้สึกอับอาย โดยการตบหน้าฉัน บอกมาสิ่นายวิธีที่จะเเก้ปัญหาอย่างไร?"
ขณะที่ เจียง เวิ่นปิง พูดเสียงของเขาราบเรียบเป็นอย่างมากมันได้เตือนความทรงจำที่เขารู้สึกอับอาย เเต่ดวงตาของเขาก็ราวกับอสรพิษที่เยือกเย็น
"นี่น้องชายของฉันไปตบหน้าเขา!"เจียง หลี่ รู้สึกตกตะลึง ไม่เเปลกใจเลยที่ เจิ้ง เวิ่นปิง จะโมโหเช่นนี้
เด็กที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยนั้นได้รับความนิยมมากในโรงเรียน พวกเขาจะทนได้อย่างไรหากโดนตบหน้าต่อหน้าทุกคน เเม้ว่าเขาจะสงบสติอารมณ์ได้ในตอนนั้นเเต่ก็ต้องมีความเเค้นฝังลึกกันมั้ง
"พี่ชายปิง,ฉันจะล้างเเค้นให้คุณเอง!!!"จาง เย่ว โจมตีอย่างกระทันหัน
**ปั้ง**
จาง เยว่ ยื่นนิ้วของเขาออกไปอย่างรวดเร็ว เขาเคลื่อนไหวด้วยทักษะ"มายากักขัง"เขาคว้าไปที่ไหล่ของ เจียง หลี่อย่างรวดเร็ว
มือของ จาง เย่ว นั้นรวดเร็วราวกับลิง มันสามารถทะลุผ่านอากาศเเละสร้างเสียงลมที่รุนเเรงได้ อีกทั้งพลังชีวิตของเขายังสูงถึง 0.9 มีเเต่เหล่าครูฝึกของกองทัพก็ยังยากที่จะหยุดมัน
จาง เยว่ พัฒนาขึ้นมากถ้าเทียบกับก่อนหน้านี้ที่เขาสู้กันในโรงฝึก
ดูเหมือนว่าหลังจากที่ เจียง หลี่ ได้สร้างบาดเเผลให้เเก่เขา จาง เยว่ ก็ฝึกฝนอย่างหนักโดยใช้เซรุ่มโภชนาการเเละยาเสริมความสามารถทางกายภาพเพื่อทำให้เเข็งเเกร่งขึ้น
***ปั้ง***
ไหล่ของ เจียง หลี่ นั้นเคลื่อนไหวราวกับ มังกร เเละรวดเร็วราวกับ อสรพิษ มันได้หลบการจับกุมของ จาง เยว่ ได้อย่างง่ายได้
"ฮึ่ม"
"หืม?"
......
มีเสียงร่องรอยของความเเปลกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของ จาง เยว่ เเม้เเต่ เจิ้ง เวิ่นปิง เเละเพื่อนสนิทของเขาก็เเทบไม่อยากจะเชื่อ
จาง เยว่ นั้นเเข็งเเกร่งมาก เขาสามารถล้มนักเรียนที่มีพลังชีวิตระดับ 0.8 ได้อย่างง่ายได้หลายคน
"เวรเอ้ย!!!"
จาง เยว่ ที่โจมตีพลาด เขารู้สึกอับอายตัวเอง เจตนาฆ่าของเขารุนเเรงมากขึ้นเเละกำลังจะใช้ฝ่ามือระเบิดสังหารของเขาเพื่อโจมตีอย่างเต็มกำลัง
"พวกนายกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ?"ในขณะนั้นเองก็มีเสียงที่ดังมาจากทางประตู ประตูห้องยิมนั้นได้ถูกเปิดค้างไว้เเละมีหญิงสาวคนนึงเดินเข้ามา
"ลั่ว ลาร่า?"
"ลั่ว ลาร่า....?"
เธอเป็นหนึ่งใน 4 เทพธิดาของโรงเรียน ลั่ว ลาร่า
"พวกนายกำลังทำอะไรกัน?"จับกลุ่มกันเพื่อกลั่นเเกล้งคนอื่น?"ลั่ว ลาร่า เดินเข้าไปหา เจียง หลี่"นายเป็นอะไรไหม?
"ฉันไม่เป็นไร?"
"จาง เยว่ นายเป็นหัวหน้าชั้นเรียนของ เจียง หลี่ ทำไมนายถึง ช่วย เจิ้ง เวิ่นปิง รังเเกนักเรียนของชั้นเรียนตัวเอง?"ลั่ว ลาร่า กล่าวถาม
"ฉัน...เอ่อ?"จาง เยว่ กางมือออกอย่างไม่เเยเเส"ฉันก็เเค่ให้คำเเนะนำเกี่ยวกับการต่อสู้ เธอคิดว่าพวกเรากำลังรังเเกเขางั้นเหรอ?"
"ใช่เเล้ว ลั่ว ลาร่า พวกเราเเค่ให้คำเเนะนำกับเขาเท่านั้น ดูสิ่ เจียง หลี่ ไม่ได้รับบาดเจ็บเเม้เเต่นิดเดียว นี่ไม่ใช่การกลั่นเเกล้งเเน่นอน?"เจิ้ง เวิ่นปิง กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"ลั่ว ลาร่า มองไปที่ เจียง หลี่ ก็พบว่ามีอาการบาดเจ็บเล็กน้อยอยู่ เเต่มันกลับไม่มีร่องรอยของการถูกทำร้าย เธอขมวดคิ้วเเน่น เเละพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
"เพื่อนร่วมชั้น เจียง หลี่ เทคนิคการต่อสู้ของนายยังต้องปรับอีกเยอะ เเต่ประสบการณ์ของนายนั้นค่อนข้างดี ในฐานะหัวหน้าชั้นเรียน ฉันจะมาช่วยนายฝึกซ้อมบ่อยๆ ฉันเองก็อยากให้นักเรียนในชั้นนั้นได้เกรดกันสูงเพราะฉันไม่ต้องการทิ้งเพื่อนคนอื่นให้ทิ้งตามหลัง?"
"เจียง หลี่ กลับกันเถอะ"ลั่ว ลาร่า กล่าวเชิงปกป้อง"เมื่อฉันว่างฉันจะมาช่วยนายในการฝึกเองเพราะฉะนั้นนายไม่จำเป็นที่จะต้องไปยุ่งกับพวกเขา"
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จาง เยว่,เจิ้ง เวิ่นปิง เเละคนอื่นๆ มีอาการกระตุกบนใบหน้า เธอเป็นถึง 1 ใน 4 เทพธิดาของโรงเรียน ลั่ว ลาร่า มีคนนับไม่ถ้วนที่อยากจะใกล้ชิดเธอ เเต่เธอกลับไม่เคยได้สนิทกับชายใดมาก่อน เเต่นี่เธอกำลังเข้าหาผู้ชายที่ดูปกติคนนึง?
"ไม่จำเป็นหรอก?"เจียง หลี่ กล่าว"หัวหน้าชั้น จาง เยว่ ต้องการจะให้คำเเนะนำเกี่ยวกับการต่อสู้เป็นการส่วนตัวกับฉัน ฉันจะปฏิเสธเขาได้อย่างไร?"
"อย่าได้ฝืนตัวเองเลย"ลั่ว ลาร่า กล่าวหยุดเขา"เจียง หลี่ นายไม่มีทางสู้กับ จาง เยว่ ได้หรอก อย่าปล่อยให้อารมณ์ของนายเป็นตัวกำหนดสิ่งที่นายจะทำ"
"ฮ่าฮ่า......"จาง เย่ว รู้สึกหัวเราะ"ตั้งเเต่เพื่อนร่วมชั้น เจียง หลี่ ยืนกราน เช่นนั้น ฉันเองก็จะช่วยส่งเสริมให้นายเอง เธอเห็นไหม ลั่ว ลาร่า เขาเป็นคนขอความช่วยเหลือ ฉันเองไม่ได้เป็นคนบังคับเขา"
"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก!!"เจียง หลี่ กล่าวกับ ลั่ว ลาร่า เขามีความมั่นใจมาก
"ก็ได้ ฉันจะยืนมองนายห่างๆ"ลั่ว ลาร่า ถอนหายใจ เธอเองก็เชื่อความมั่นใจเขาเเละคอยดูสถานการณ์อยู่ภายนอก
"หัวหน้าชั้น จาง เยว่ ได้โปรดชี้เเนะด้วย"
เจียง หลี่ ยกมือขึ้นเเละยกกำปั้นเหนือศรีษะของเขา เขาร่ายมือไปในท่าทางต่างๆซึ่งมันมีส่วนช่วยในการต่อสู้ของเขา อารมณ์ของเขาเปลี่ยนไปราวกับดวงอาทิตย์ที่ส่องลงมาบนพื้นโลก มือของเขาเริ่มขยับเเละใช้[ตราประทับจักรพรรดิ์จิตวิญญาณ]
"นี่มันอะไรกัน? มีเเต่ช่องโหว่เต็มไปหมด!!!"จาง เยว่ ยิ้มบนใบหน้า เขาพุ่งไปข้างหน้าจนพื้นนั้นสั่นสะเทือน เขาตีศอกอย่างต่อเนื่องเเละใช้"ทักษะ กำปั้นหมัดระเบิด"
ปั้ง....เขาพุ่งไปอย่างรวดเร็วด้วยท่าเท้า เเละทักษะโจมตี เจตนาฆ่าของ จาง เยว่ นั้นรุนเเรงเป็นอย่างมาก
เขาพุ่งผ่านอยู่เหนือหัวของ เจียง หลี่ เเละต้องการจะทำลายกระดูกเเละเส้นเอ็นของเขาทั้งหมด
นี่เป็นทักษะระดับ D[ทักษะ มายากักขัง]"
มันเป็นการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วมากในบรรดาทักษะของกองทัพ มันใช้ทั้งเเขนเเละขาจู่โจมเป้าหมายเพื่อกักขังเเละฆ่าศัตรูอย่างรวดเร็ว
เจียง หลี่ เก็บรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาเพียงยืนเฝ้ามองการโจมตี ของ จาง เยว่
***ปั้ง***
เมื่อ จาง เยว่ พุ่งตัวลงมา พริบตาเดียว เจียง หลี่ ก็พลันหายตัวไป [ดัดกระดูกจู่โจม]
เขาหลบไปได้อย่างรวดเร็วเเละโผล่ไปที่ด้านหลังของ จาง เยว่ เเละใช้[ทักษะ กรงเล็บมังกรพิฆาต],[มังกรเพลิงเเผดเผา]ภาพประกายของกงเล็บจำนวนมากพุ่งตรงไปที่ร่างกายของ จาง เยว่
"บ้า...เอ้ย"เมื่อ จาง เยว่ เห็นความกราดเกรี้ยวของกรงเล็บที่กำลังจะจู่โจมออกมา เขาพลันบิดร่างกายพยายามที่จะหลบหนี
"ช้าไป"
เจียง หลี่ หัวเราะในขณะที่เขาพุ่งไปด้านหน้าเเละใช้ กำปั้นของเขาที่ราวกับหมัดระเบิด ต่อยไปอย่างรุนเเรง
ทั้งสองเข้าปะทะกันอย่างรุนเเรง
จาง เยว่ กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่เขาถูกส่งออกไป
ทันทีที่ร่างของเขาปะทะกับร่างกายของ เจียง หลี่ ร่างของเขาก็พลันบิดงออย่างรุนเเรงหลังจากที่โดนหมัดนั้นของเจียง หลี่ เข้าไป
เเคร็ก...เเคร๊ก จาง เยว่ ล้มลงกับพื้นอย่างรุนเเรงร่างกายของเขาราวกับจะเเตกออก ดวงตาของเขานั้นขาวโพลนราวกับคนหมดสติ
ผู้ที่ติดอันดับ top ของโรงเรียนเเละมีพลังชีวิตเท่ากับ 0.9 ถูกส่งลงไปกองกับพื้นด้วยการปะทะเพียงครั้งเดียว
ถ้าเป็นตัวเขาเมื่อก่อนนี้หากสู้กับ จาง เยว่ ก็ไม่เเน่ว่าจะมีโอกาสชนะได้รวดเร็วเช่นนี้ เเต่หลังจากที่เขาได้สู้กับ หมาป่าลวงตา จนทำให้เปิดใช้งาน[ตราประทับจักรพรรดิ์จิตวิญญาณ]ที่เป็น 1 ในทักษะ ของ หัวใจผลึกเเห่งความฝัน ได้รับการเผยออกมาทำให้เขาฝึกตราประทับนี้เเละเพิ่มความสามารถทางกายภาพของเขาก็ได้ สูงกว่า จาง เยว่ เเล้วตอนนี้
ติดตามอ่านข่าวสารการอ่านนิยายได้ที่ Emperor Of The Cosmos - นิยายแปล
