Chapter 116: ขโมยอาวุธด้วยมือเปล่า
Chapter 116: ขโมยอาวุธด้วยมือเปล่า
“นาย…นายฆ่ามาสเตอร์สว่างวาบ! และนายก็เก็บกระบองศักดิ์สิทธิ์เขาไปด้วย!”
เมื่อเห็นว่าหวังหยู่นั้นฆ่ามาสเตอร์สว่างวาบได้อย่างง่ายดายโดยปราศจากความลังเลใจ คนของเขาก็พูดไม่ออก
“ใช่ ผมทำเองละ นายมีปัญหากับมันไหม?”หวังหยู่หันกลับไปถาม
ความจริงที่หวังหยู่นั้นสวมอุปกรณ์ระดับทองหลายชิ้นนั้นก็ทำให้ผู้เล่นส่วนมากนั้นหวาดกลัวอยู่แล้ว และในตอนนี้พวกเขาก็เห็นว่าเขานั้นสังหารผู้นำของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย พวกเขาจะมีปัญหากับมันได้ยังไงกัน?
“ม...ไม่…”พวกเขาพึมพำในขณะที่กอดอาวุธของพวกเขา หวังหยู่ที่อยู่ในตอนนี้นั้นทำให้ฝูงผู้เล่นนั้นหวาดกลัว
ผู้เล่นพวกนี้เป็นผู้เล่นที่ถูกจ้างมาโดยคนอื่น ดังนั้นพวกเขาจะพุ่งเข้าใส่อย่างมืดบอดแบบนั้นได้ยังไงกัน? ไอเทมทั้งหมดนี้นั้นถูกให้มาโดยมาสเตอร์สว่างวาบ ดังนั้นถ้าพวกเขาทำมันหายไป พวกเขาก็จะต้องจ่ายมัน ตั้งแต่ที่บอสของพวกเขานั้นตายไปแล้ว ถ้าอย่างงั้นมันก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องโยนมันทิ้งลงไป
“ก็ดี ถ้างั้นก็ออกไปได้แล้ว! มันไม่ใช่เรื่องดีในการยืนกั้นประตูแบบนี้…”หวังหยู่พยักหน้าอย่างพึงพอใจ
ตั้งแต่ที่ผู้เล่นพวกนี้นั้นสูญเสียจิตใจในการต่อสู้ ทันทีที่พวกเขาได้ยินว่าหวังหยู่จะปล่อยพวกเขาไป พวกเขาก็หายไปในทันที
หลังจากที่ผู้เล่นนั้นได้หลบหนีไปในระยะทางหนึ่ง หวังหยู่ก็หันกลับไปหาหยางนัวและเขาก็ยืดมือของเขาออก “คืนธนูของผมมาได้แล้ว!’
“ธนูนี่มันไม่เลวเลยจริงๆ มันเหมาะสมกับฉันจริงๆ!”หยางนัวหัวเราะในขณะที่เธอกอดธนูของเธอไปด้วย
“ถ้าเธอต้องการมัน หลังจากนั้นเธอก็สามารถซื้อมันได้!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างเยือกเย็น สุดท้ายแล้วธนูนั้นเป็นอาวุธระดับอัคนี ดาบน้ำแข็งนั้นเตือนหวังหยู่แล้วว่ามันจะไม่ถูกไปกว่าห้าล้าน
“เท่าไหร่?”
“สิบล้าน!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างละโมบ เขารู้ว่าหยางนัวนั้นไม่ขาดแคลนเงินเนื่องจากตระกูลนั้นหนุนหลังเธออยู่
“ไอ้เหี้... คุณจริงจังงั้นเหรอ? คุณต้องการเงิน 10ล้านดอลลาร์กับอาวุธไร้ประโยชน์ระดับ 15 นี่นี่นะ?”
“ตั้งแต่ที่เธอคิดว่ามันเป็นขยะละก็คืนมาให้ผมซะ!”
“และถ้าฉันบอกว่าไม่ละ คุณจะทำยังไงกับมัน?”หยางนัวหัวเราะแล้วเธอก็เก็บเขี้ยวมังกรไฟลงไปในช่องเก็บของของเธอ “คุณไม่ได้เร็วเท่าฉันซะหน่อย!”
“ผมก็แค่ตัดสายอินเตอร์เนตของเธอเท่านั้นเอง!”หวังหยู่ตอบกลับ
“นายจำฉันได้?”หยางนัวอ้าปากตกตะลึง ตั้งแต่ที่เธอสวมผ้าคลุมอยู่ เขาก็ไม่น่าจะจำได้
“เธอคิดเหรอว่าผมจะจำศิลปะการต่อสู้ของเธอไม่ได้กัน? รีบเอาไอ้ผ้านั่นออกได้แล้ว! มันน่าเกลียด!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างน่ารำคาญ
“ฉันทำไม่ได้ มันเป็นไอเทมเควส! ถ้าฉันเอามันออก ละก็ ยามป้องกันเมืองทั้งเมืองก็จะฆ่าฉัน!”หยางนัวตื่นตระหนก
“เธอกำลังทำอะไรอยู่? ทำไมเธอถึงเป็นศัตรูของมวลชนแบบนี้กัน?”หวังหยู่ถาม
“มันเป็นเควสสำหรับอาชีพลับของฉัน!”หยางนัวตอบกลับและส่งรูปภาพเควสให้กับหวังหยู่
{เควสลับ : วิญญาณแห่งความมืดมิด ส่วนที่ 3 :“สิ่งของศักดิ์สิทธิ์ที่สูญหายไป” ไปยังศาลนอกรีตในมหาโบสถ์และรับ ก้อนหินปีศาจศักดิ์สิทธิ์ 0/1 ความยากระดับ A เควสนี้สามารถแบ่งปันได้กับผู้เล่นอีกหนึ่งคน}
“เธอสามารถทำการเลื่อนอาชีพลับได้สำเร็จงั้นเหรอ?”
“อื้ม ฉันเป็นนักล่าปีศาจแล้วในตอนนี้! ยังไงก็ตาม บอสในศาลนอกรีต ผู้ตัดสินนอกรีตไวลี่ และเขาเป็นบอสระดับ 35! อาวุธเก่าของฉันนั้นถูกทำลายในการต่อสู้กับเขา...”
ความคงทนของอาวุธใน {REBIRTH} นั่นเป็นค่าสถานะลับ ในการเผชิญหน้ากับการโจมตีที่ทรงพลังอย่างมาก อาวุธก็จะได้รับความเสียหายบางส่วน ความจริงที่อาวุธของหยางนัวนั้นถูกทำลายนั้นก็แสดงให้เห็นถึงความทรงพลังของผู้ตัดสินนอกรีตไวลี่แล้ว
“ถ้างั้น ใครที่ตามไล่ล่าเธออยู่?”หวังหยู่ถามขึ้นอีกครั้ง
“เขาเป็นหนึ่งในสี่ลูกบอลศักดิ์สิทธิ์ของรากแห่งพระจักรพรรดิ ถ้าฉันจำไม่ผิด เขานั้นก็ทำเควสสำหรับอาชีพลับด้วยเช่นกัน ฉันได้ยินมาว่าเขาจะกลายเป็นพาลาดินและเควสของเขานั้นเควสสองฝั่งสำหรับฉันด้วย…”หยางนัวตอบกลับ
“เธอจริงจัง? ไม่ใช่ว่าเควสลับมันก็ยากพอแล้วงั้นเหรอ? และเขาทำมันสำเร็จได้ไงด้วยระดับสกิลของเขา?”หวังหยู่ขมวดคิ้ว
“เนื่องจากว่าเขาร่ำรวย....สิ่งที่เขาจำเป็นจะต้องทำก็คือจ่ายเงินให้กับลูกน้องของเขาบล็อกการโจมตีทั้งหมดให้เขาแค่นั้นเอง…แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่กัน?”หยางนัวบ่น
“ทำเพื่อเควสด้วยเช่นกัน!”หวังหยู่ตอบกลับแล้วเขาก็ส่งรูปถ่ายของเควสเขาให้ดู
“เควสระดับ S….และนายจะต้องฆ่าบอสอีกห้าตัวด้วยงั้นเหรอ? นี่มันน่าสงสารเลยจริงๆ…”หยางนัวปลอบประโลมเขา
เควสสำหรับเธอที่จะกลายเป็นนักล่าปีศาจนั้นเป็นเพียงแค่เควสระดับ A และเธอนั้นก็ทำมันสำเร็จอย่างฉิวเฉียด แต่เควสของหวังหยู่นั้นเป็นเควสระดับ S และเขาจำเป็นที่จะต้องสังหารบอสระดับสูงห้าตัว! นี่มันโชคอะไรกัน? มันเป็นดั่งเควสตำนานอันไม่น่าเชื่อ
“มันยังคงพอทำได้....แล้วศาลนอกรีตอยู่ที่ไหนกัน?”หวังหยู่หัวเราะออกมา
หลังจากค้นหาไปทั่วทั้งเมืองวาติกัน หวังหยู่นั้นก็ไม่เจอมอนสเตอร์ธาตุแสงเลยแม้แต่ตัวเดียว หลังจากที่ได้ยินว่ามันมีบอสระดับสามสิบห้า หวังหยู่ก็สนใจมันขึ้นในทันที
ไม่ใช่ว่าเทพเจ้ามังกรเลือดนั้นก็เป็นบอสระดับ 35 ด้วยเช่นกัน? ในที่สุดเขาก็สามารถที่จะหาเบาะแสของเควสเขาได้แล้วใช่ไหม?
“เขาอยู่ในมหาโบสถ์ในเมืองวาติกัน!”หยางนัวตอบกลับ
“โอ้ววว! ผมรู้แล้ว!”หวังหยู่พยักหน้า
มหาโบถส์นั้นเป็นสถาบันหลักในเมืองวาติกัน มันเป็นตำแหน่งของคฤหาสน์ของเจ้าเมืองในเมืองอื่น ดังนั้นหวังหยู่นั้นก็ยังไม่ได้สำรวจมัน ทำไมผู้ปกครองที่ดินกลายเป็นบอสกัน? อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ที่เมืองวาติกันนั้นมีมอนสเตอร์ไว้สำหรับผู้เล่นเพื่อเก็บระดับแล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าประหลาดใจที่จะมีบอสอยู่ในมหาโบสถ์!
“พาผมไปที่นั่นด้วย! ฉันรู้สึกว่าเควสของเรานั้นมีเป้าหมายเดียวกัน!”หวังหยู่พูดอย่างตึงเครียด
“นายอย่าล้อเล่นฉันจะดีกว่า! นักธนูที่อ่อนแอแบบฉันนั้นไม่สามารถที่จะต่อสู้กับคุณได้ในการต่อสู้! ฉันภาวนาว่าเควสของพวกเรานั้นไม่ใช่เควสสองฝั่ง!”หยางนัวถอนหายใจ
“ทำไมละ?”
“ไอ้บัดซบแบบนายนั้นรู้จักที่จะยอมให้กับผู้หญิงไหมละ?”
“มันก็เป็นเพียงแค่เกม! ทำไมเธอถึงจริงจังกับมันจัง?”หวังหยู่หัวเราะ
“พ่อมึงสิ!”หยางนัวยกนิ้วกลางให้กับหวังหยู่
ในออฟฟิศของรากแห่งพระจักรพรรดิ มาสเตอร์สว่างวาบที่โดนฆ่าโดยหวังหยู่นั้นกำลังด่าคนของเขาอยู่ “ไอ้พวกขยะไร้ประโยชน์! นายปล่อยพวกมันหนีไปได้ยังไงกัน??”
“เขานั้นแข็งแกร่งเกินไป! พวกเราไม่สามารถรับมือเขาได้!”หนึ่งในลูกน้องของเขาพึมพำ
“ไม่ใช่ว่าพวกนายทั้งหมดก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้วยเช่นกันงั้นเหรอ? และนายไม่สามารถรับมือไอ้เหี้....มาสเตอร์ชี่กงได้งั้นเหรอ?”เมื่อได้ยินลูกน้องของเขาโต้กลับ มาสเตอร์สว่างวาบนั้นก็กราดเกรี้ยวมากกว่าเดิม
จากช่วงเวลาที่หวังหยู่นั้นโจมตีนั้น หวังหยู่นั้นใช้สกิลเพียงบางอย่างและพวกมันก็เป็นสกิลระยะไกลของเจ้าแห่งชีกงทั้งหมด
เจ้าแห่งชีกงนั้นเป็นขยะยิ่งกว่าขยะใน {REBIRTH} อย่างน้อยที่สุด นักต่อสู้ก็สามารถพึ่งอุปกรณ์ของเขาได้ ทำให้เขาถึกทนขึ้นนิดหน่อย อย่างไรก็ตาม เจ้าแห่งชี่กงนั้นมีพลังชีวิตที่ต่ำและพลังโจมตีที่ต่ำอีกด้วย! แล้วมาสเตอร์สว่างวาบนั้นจะยอมรับคำอธิบายว่าเจ้าแห่งชี่กงนั้นเป็นเรื่องยากที่จะจัดการได้ยังไงกัน?
“บอสคุณไม่เข้าใจ! เขาสามารถขโมยอาวุธไปจากมือพวกเราด้วยมือเปล่า!”หนึ่งในลูกน้องพูด
“ได้โปรด บอส! พูดเหตุผลซักหน่อยเถอะ! ไม่ใช่ว่ามือของคุณรู้สึกเบาขึ้นหน่อยนึงงั้นเหรอ?”
“หื้อ? นายพูดเรื่อง....เหี้...!!! กระบองกู!!!”หลังจากที่โดนแจ้งเตือนโดยคนของเขา เขาก็ตระหนักได้ว่าอาวุธของเขานั้นหายไปแล้ว...
ปกติแล้ว เมื่อผู้เล่นตาย พวกเขาก็จะรีบไอเทมที่ตัวเขานั้นดรอปเมื่อพวกเขาตาย มาสเตอร์สว่างสาบนั้นคุ้ยเคยกับการโดนปกป้องตั้งแต่ยังเด็ก ดังนั้นเขาจึงไม่เคยตายเลยในเกม ด้วยเหตุนี้นี่เอง เขาจึงไม่ได้ตรวจสอบช่องเก็บของของเขา
กระบองที่หวังหยู่ขโมยไปนั้นเป็นไอเทมที่เขาพึ่งได้รับมาจากการเปลี่ยนคลาสเป็นอาชีพลับ ในการที่จะได้รับเควสลับเพื่อกลายเป็นพาลาดินนั้น มาสเตอร์สว่างวาบนั้นจ่ายเงินจำนวนมากให้กับโบสถ์! อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้วมันก็ถูกขโมยไป...
ในขณะที่มาสเตอร์สว่างวาบนั้นยังคงกราดเกรี้ยว หนึ่งในลูกน้องของเขาก็วิ่งเข้ามาและตะโกน “บอส มาสเตอร์รุ่งอรุณอยู่ที่นี่..”
