ตอนที่15 เคล็ดวิชาพิเศษที่ถูกค้นพบ

หลังจากการฝึกหมัดไทเก๊กนั้นชิบะน้อยได้ท้อแท้อย่างมาก การร่ายเพลงหมัดของเขาไม่ได้เข้าใกล้คำว่าสมบูรณ์ในแบบที่เขาต้องการเลยและค่อนข้างมีข้อบกพร่องอยู่มาก

อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับผลลัพธ์นั้น แต่ก็ไม่ต้องห่วงเพราะเขารู้ดีว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขาบ้าง

การขาดความสามารถในการควบคุมพลังชี่ภายในและการไหลเวียนของเลือดของเขานั้น เขาสามารถทำได้เฉพาะกับเวลาฝึกเท่านั้น แน่นอนว่ามันไม่ใช่ปัญหาที่จะแก้ไขได้ง่ายๆเพียงวันสองวัน

เขามองไปที่ท้องฟ้าและคาดเดาว่าครอบครัวเขาคงตื่นตัวอยู่พอสมควร “ถ้าแม่ไม่มาเจอข้าล่ะก็ข้าคงแย่แน่ๆ”

ความคิดเรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจและเชื่อว่าการทิ้งปัญหานั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

และเมื่อเขาหันหลังกลับไปเพื่อที่จะเดินทางกลับบ้านจู่ๆก็เห็นควันสีดำๆถูกพัดมาจากหน้าผาที่อยู่ใกล้ๆ

มันเป็นควันสีดำที่ถูกพัดพามาโดยลม มันได้ล่องลอยอย่างอิสระในอากาศ อย่างไรก็ตามควันนั้นมันอยู่ห่างจากตัวชิบะน้อยไม่ถึง100ฟุต และจู่ๆควันสีดำก็ได้พุ่งไปหาตัวของเขาอย่างกับว่าควันสีดำนั้นถูกดึงดูดโดยตัวของชิบะน้อย  ชิบะน้อยยังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและไม่ทันได้ระมัดระวังตัวใดๆ ไม่นานควันสีดำก็ได้ห่อหุ้มเขาไว้และควันสีดำนั้นก็ได้แทรกซึมเข้าไปยังหัวของเขา

ชิบะน้อยไม่สามารถขยับร่างกายอะไรได้เลยและในหัวเขาปั่นป่วนไปหมดจากนั้น “ตุบบ!”

ร่างการของเขาได้ล้มลงไปกองอยู่กับพื้น

อีกประมานหนึ่งชั่วโมงต่อมาครอบครัวโจวที่กำลังตามหาตัวของชิบะน้อย เนื่องจากที่เขาหายไปนานเกินไปจนเกิดความเป็นห่วง พวกเขาได้พบกับชิบะน้อยได้หมดสติอยู่ตรงลานหน้าผากด้านหลัง เขานอนจมอยู่กับพื้น ครอบครัวโจวตกใจเมื่อได้เห็นเป็นอย่างมาก

※※※※※※※※※※※※※※※※※

ข้ากลับมาแล้วรึ?

เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในห้วงอวกาศที่ไร้ที่สิ้นสุด ชิบะน้อยรู้สึกวิงเวียนศีรษะจนเป็นลมไป

อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นลม เขาตื่นขึ้นมาเป็นเวลาสั้นๆและร่างกายของเขาดูเหมือนจะฟื้นตัวได้เร็วทีเดียว เขาได้เบิกเนตรเพื่อหาสิ่งปกติภายในร่างกายของเขา แต่ก็ไม่พบอะไรเลย ถ้าเช่นนั้นทำไมข้าถึงทรมานจนหมดสติไปได้ล่ะ?

ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็รู้คำตอบ

ภายในช่องว่างในห้องนั้นเขามองเห็นบางสิ่งแต่ไม่ทราบว่าคืออะไร

...ควันสีดำ?

มันลอยไม่ไกลจากเขา เขาไม่รู้เลยว่านั้นคืออะไร แต่เขารู้สึกถึงอันตรายจากมันได้ เขารีบถอยห่างออกไป

มันตามเขาขณะที่เขาก้าวถอยออกไป หัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเขาตะหนักได้ว่า ทั้งชีวิตก่อนหน้าและตอนนี้นั้นเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย ความไม่รู้นั้นเป็นสาเหตุของความกลัว แม้ว่าชิบะน้อยจะมีความรู้มากทั้งในชีวิตก่อนหน้าและตอนนี้แต่เขาก็ยังเกิดความกลัวกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา

ควันแปลกๆยังคงลอยเข้าใกล้ชิบะน้อยเรื่อยๆ เขาไม่รู้ว่ามันจะอยู่อีกนานแค่ไหนและ เขาไม่สามารถกำจัดสิ่งๆนี้ออกไปได้ มันเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดมาห่อร่างกายของเขาเอาไว้

ไม่!!!

หลังจากที่ควันได้พุ่งเข้าไปห่อหุ้มร่างกายของชิบะน้อยแล้วนั้น ชิบะน้อยก็พยายามกำจัดมันออกไป แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับควันสีดำได้เลย ควันสีดำมันยังห่อหุ้มร่างกายของเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา แม้เขาจะกรีดร้องขอความช่วยเหลือยังไงก็ไม่มีใครได้ยินเขา เพราะสิ่งที่เขาตะโกนออกไปมันไม่ได้มาจากร่างกาย แต่จิตวิญญาณของเขาต่างหากที่กำลังกรีดร้อง

นี่คือ.....

หลังจากที่เขากำลังกรีดร้องอยู่นั้น ชิบะน้อยก็ตระหนักได้ว่าสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นนั้นมันไม่ได้แย่อย่างที่เขาคิด มันไม่ได้เป็นวิญญาณที่น่ากลัวหรือไม่ดีอย่างที่เขาเคยได้ยินจากนิทานพื้นบ้านอะไรแบบนั้นหรือเป็นวิญญาณชั่วร้ายแบบในนิยายหรือหนังจีน

เพลงดาบเทวโลกหยิงและหยาง?!

ควันดำเริ่มหลอมรวมเข้ากับร่างกายของชิบะน้อย ในช่วงเวลาเดียวกันความทรงจำนับไม่ถ้วนเริ่มไหลเข้าสู่หัวของเขา สมองเขาได้รับข้อมูลเป็นจำนวนมาก มากมายจนเกินจะรับไหว

“หลี่ฮาวเล่อ ผู้อวุโสแห่งมังกรทมิฬ...!”

นั้นเป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินข้อความนี้ออกมาจากหัวของเขา

“หมาป่าตาเดียวที่ชั่วร้ายในหุบเขาหมอก...เครื่องในของมัน....”

นั้นคือข้อความที่สอง

“เจ้าคนชั่วนั้น...!”

และนั้นคือข้อความที่สาม

“ลมชั่งโหมกระหน่ำจริงๆ...ดวงวิญญาณของเขาถูกพัดพาออกไป!”

“...”

“...”

และข้อความสุดท้ายที่สมบูรณที่สุดคือ

“เพลงดาบเทวโลกหยินและหยาง!”

สิ่งที่เกิดขึ้นในหัวมันค่อนข้างแปลก สิ่งๆนี้ดูเหมือนว่ามันจะแตกต่างกับ พลังฟอร์ซ ของพวกเจได อะไรแบบนั้น หลังจากที่เขาได้ยินเกี่ยวกับ เพลงดาบเทวโลกหยินหยาง นั้นชิบะน้อยก็เริ่มท่องอย่างช้าๆจากข้อความที่อยู่ในหัวเหล่านั้น เพื่อให้เขาเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

มันจะต้องเป็นจิตวิญญาณของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง จิตวิญญาณที่ถูกฆ่าโดยบางคน เหตุผลเดียวที่ทำให้จิตวิญาณยังรอดออกมาได้นั้น ต้องมาจากความลับบางอย่างจากร่างของเขาแน่นอน เป็นเพราะเหตุนี้เขาสามารถที่จะฟื้นได้โดยการครอบครองร่างของผู้อื่น เขาอาจจะได้รับโอกาสที่สองเช่นเดียวกับชิบะน้อยแต่ไม่ได้โชคดีเท่าเขา

วิญญาณนั้นอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ โดยปกติเมื่อผู้คนเสียชีวิตไปนั้นดวงวิญญาณของพวกเขาจะออกเดินทางไปถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด และบางคนที่มีเจตจำนงอย่างแรงกล้าดวงวิญญาณของเขาจะอยู่ได้หลังจากความตายได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่ไม่สามารถอยู่รอดได้ตลอดไป เมื่อเวลาผ่านไปจิตของพวกเขาจะเริ่มอ่อนแอลงและในท้ายที่สุดก็จะสูญสลายไป ข้อยกเว้นที่ชัดเจนก็คือผู้ที่ฝึกฝนวรยุทธลับนั้นจะมีอำนาจทางจิตที่เข้มแข็ง พวกเขาสามารถเก็บความทรงจำและความรู้สึกภายในจิตวิญญาณไว้ได้หลังจากที่พวกเขาได้ตายลง และสามารถฟื้นคืนชีพได้โดยการครอบครองร่างกายของผู้อื่น แต่จะมีสักกี่คนที่ทำเช่นนี้ได้?

ไม่เพียงแค่นั้นแม้ว่าจะได้ฝึกฝนวรยุทธลับและพลังจิตของพวกเขาก็จะแข็งแกร่งมากพอที่จะครอบครองร่างคนอื่นไว้ได้ จิตวิญาณที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่จะสามารถครองครองโดยไม่มีอิทธิพลจากภายนอกเข้ามาเกี่ยวข้องได้  ไม่ว่าจะมีอำนาจทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งเท่าใดก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพลังธรรมชาติ ลมกระโชกแรงนั้นสามารถพัดพาดวงวิญญาณออกไปถ้าโชคดีก็จะเจอร่างใหม่แต่หากโชคร้ายก็จะโดนสภาพอากาศที่แปรปรวนฉีกกระชากดวงวิญญาณให้แคกสลายได้

 

หลี่ฮาวเล่อ ได้ฝึกฝนเพลงดาบเทวโลกหยินและหยาง แม้ว่าจะไม่ใช่วรยุทธลับเพื่อเพิ่มพลังชีวิต แต่ก็สามารถเองไปเสริมพลังสร้างจิตวิญญาณให้เป็นเทคนิคพิเศษที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นเมื่อร่างกายตายไปจิตวิญาณที่แข็งแกร่งจึงถูกลมพัดปลิวไปและสิ่งที่อยู่ในจิตวิญาณไม่ใช่ความชั่วร้ายใดๆแต่เป็นความทรงจำต่างๆที่ถูกเก็บไว้ในใจของเขา กลุ่มก้อนความทรงจำเหล่านั้นได้ถูกพัดพามายังลานที่ชิบะน้อยฝึกฝนอยู่

ช่วงเวลาที่จิตวิญาณที่เหลือนั้นสังเกตเห็นชิบะน้อยพอดี ดังนั้นมันจึงรีบพุ่งตรงเข้าหาชิบะน้อยเพราะเห็นว่าน่าจะเป็นที่พึ่งสุดท้ายได้

ไม่มีจิตสำนึกของจิตวิญาณไหนที่สุดยอดไปกว่าความทรงจำทั้งหมดที่เกิดขึ้นพร้อมกัน การควบรวมกันของความทรงจำเหล่านี้ไม่สามารถคุกคามชิบะน้อยได้ ดังนั้นชิบะน้อยจึงใช้เวลาอย่างมากในการพยายามแยกแยะความทรงจำเหล่านั้นทั้งหมด

ความทรงจำของ หลี่ฮาวเล่อ นั้นได้กระจัดกระจายและไม่สมบูรณ์ แต่แน่นอนว่าความทรงจำที่เขาถูกฆ่าโดยชายหนุ่มนั้นยังคงอยู่และมันเป็นความทรงจำที่สมบูรณ์ที่สุด เพราะมันคือความทรงจำสุดท้ายก่อนถูกฆ่า หลังจากได้รับความทรงจำมาทั้งหมดแล้ว ชิบะน้อยจึงเข้าใจถึงความเกลียดชังและความกลัวของหลี่ฮาวเล่อได้

ชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญวรยุทธนั้นจากที่ฆ่าชายคนนี้ไปแล้วเขาได้ไปไหนต่อ? ข้าหวังว่าจะไม่มาที่นี่นะ ไม่งั้นเขาจะทำให้พวกข้าเกิดปัญหา!

ในความคิดของชิบะน้อยนั้น ได้นึกถึงความทรงจำที่ชายหุ่มผู้นั้นฆ่าชายแก่ผู้นี้อย่างไม่แยแส ออร่าที่ออกมาจากตัวเขา ชิบะน้อยสัมผัสได้ถึงความน่ากลัว จนทำให้ชิบะน้อยสั่นไปด้วยความกลัว

อย่างไรก็ตามไม่นานก่อนที่ชิบะน้อยจะเริ่มให้ความสนใจไปที่ เพลงดาบเทวโลกหยิงและหยาง ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในจิตวิญาณของชายแก่มากที่สุด นั้นคือวิธีฝึกฝนวรยุทธการต่อสู้ของ หลี่ฮาวเล่อ ก็ไม่มีข้อยกเว้น ทุกคนจะต้องมีการฝึกฝน แม้ว่าเขาจะตายลงไปและเหลือเพียงจิตวิญาณแต่เขาก็ยังเหลือความทรงจำในการฝึก เพลงดาบเทวโลกหยิงและหยางอย่างครบถ้วน