ตอนที่109

ทุกๆคนที่เข้าพากันเข้ามาแล้วก็ยืนอยู่ตรงข้างหน้าของพวกเรา

“ขอโทษทั้งสองท่านด้วยนะคะที่พวกเราทำให้ต้องเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ยังไงก็ขอให้ตามพวกเรามาหน่อยนะคะ เราจะพาพวกคุณไปคุยเกี่ยวกับปัญหาที่บริษัทของพวกเรา”

ยังไม่ทันได้รู้จักอะไรกันเลย แต่ดูเหมือนเธอจะชวนพวกเราไปที่บริษัทของเธอเสียแล้ว

“ก็ได้ครับผมจะไปกับพวกคุณแต่ว่าก่อนที่ผมจะผมขอรู้จักกับพวกคุณก่อนได้หรือเปล่าครับ ผมอยากแน่ใจว่าพวกคุณจะพาพวกเราไปที่ไหนกันแน่ แล้วใครพาพวกเราไปกันแน่ครับผม”

เธอหญิงเอกสารที่เธอถือเอามาด้วยยื่นมาให้กับพี่เบส ก่อนที่พี่เบสจะรับมันไว้แล้วเปิดเอกสารดูออก พี่เบสอ่านดูสักพักก่อนที่จะยื่นคืนให้กับเธอคนนั้นคืน

“โอเคผมไปกับคุณด้วยก็ได้แต่ผมเอารถส่วนตัวมาเองนะครับ เดี๋ยวผมจะขี่ตามรถของพวกคุณไปเอง”

เอ๋เอกสารนั่นมันมีอะไรกันแน่นะพี่เบสถึงไปกับพวกเขาได้

“งั้นเชิญตามพวกเราเลยค่ะ”

พอเธอพูดจบพี่เบสก็ลุกขึ้นแล้วก็ยื่นมือมาเพื่อจะจับฉันดึงขึ้น ฉันจับมือพี่เบสแล้วก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินตามพี่เบสไป

“นี่พวกเขาพาพวกเราไปไหนกันหรอทำไมถึงเดินตามพวกเขาไปล่ะ”

ฉันถามพี่เบสไปเพราะส่วนมากเวลาใครจะพาไปที่ไหนพี่เบสไม่ค่อยไปกับเขาหรอกถ้าพี่เบสไม่รู้จักพวกเขา

“คือว่าพวกเขาเป็นผู้บริหารสวนสัตว์ที่นี่น่ะ พวกเขาอยากจะเชิญเราไปคุยเกี่ยวกับปัญหาของสวนสัตว์น่ะ แต่ฉันก็ยังไม่รู้เรื่องมากเท่าไหร่หรอกนะ รู้แค่ว่าตอนนี้เขาเชิญพวกเราไปแบบขอร้องน่ะ ในเอกสารเขาเซนต์มาเรียบร้อยแล้วด้วยล่ะ คนขายตั๋วคนนั้นคงบอกกับทางบริษัทใหญ่เรียบร้อยแล้วแหละนะ”

อ๋อเป็นแบบนี่เองไอ้เราก็งงว่าทำไมพี่เบสถึงไปกับเขาง่ายจังเลย ถ้าเป็นแบบนั้นก็สบายใจหน่อยนะ

“แบบนี้นี่เองพวกเราจะขี่รถตามเขาไปใช่หรือเปล่า พวกเราไม่ได้นั่งรถไปกับเขาใช่ไหม”

พี่เบสพยักหน้าก่อนพวกเราจะถึงที่ลานจอดรถ พวกเราขึ้นรถแล้วก็ขี่ออกมาก่อนจะพบว่ามีรถคันสีดำคันหนึ่งรออยู่ข้างหน้าลานจอดรถ มีคนเปิดประตูรถออกมาแล้วก็กวักมือเรียกพวกเราตามรถของเขาไป น่าจะเป็นรถคันนี้สินะที่จะพาพวกเราไปยังบริษัทของเขา เอาล่ะเราจะไปคุยเรื่องพวกนี้กัน