Chapter 258: นายคือใครกัน!?
Chapter 258: นายคือใครกัน!?
ซูฉางชิงนั้นมาถึงจุดจอดและเขาก็กระโดดลงจากรถ หลังจากนั้นเขาก็ถามขึ้น “นายคือใครกัน?”
ซูชางฉิงก็มองไปยังชายวัยกลางคนที่ซึ่งมีพลังงานที่แข็งแกร่งไหลเวียน มันเป็นเรื่องที่ชัดเจนว่าเขานั้นเป็นผู้ทีมพลังเหนือธรรมชาติที่มีความสามารถที่แข็งแกร่ง
“ฮ่าๆ นามสกุลของผมคือซุน คุณสามารถเรียกผมว่าเฒ่าซุนได้ ในเขตเย่เล็กๆนี้ ผมสามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าเป็นผู้นำ ให้ผมได้รู้หรือไม่ว่าจุดมุ่งหมายของคุณมาเยี่ยมชมที่นี่ทำไม?”เฒ่าซันก็ยื่นซองบุหรี่ให้กับซูฉางชิงและถามอย่างระมัดระวัง
ซูซางฉิงก็เหลือบมองไปที่ยี่ห้อของซองบุหรี่ มันเป็นยี่ห้อที่หรูหรา หลังจากวันโลกาวินาศแล้ว แม้กระทั่งคนที่มีตำแหน่งสูงในกองทัพนั้นก็เป็นเรื่องยากที่จะได้รับบุหรี่มา…
ซูฉางชิงก็ไม่ได้รับซองบุหรี่มา เขานั้นรับใช้กองทัพมาเป็นเวลานานแล้ว ตามธรรมชาติแล้ว เขาก็สามารถที่จะตัดสินสิ่งที่แตกต่างสิ่งที่ดีกับสิ่งอื่นได้ เขานั้นสังเกตเห็นว่าชายคนนี้นั้นกังวลว่ากองทัพนั้นจะมาเอาทรัพยากรของเขาไป...สุดท้ายแล้ว ในโลกทีล่มสลายเช่นนี้ นั้น มันก็ไม่มีกฎอีกต่อไป
“พวกเราแค่มาผ่านทางเท่านั้น พวกเรามีภารกิจที่สำคัญในการทำมันให้สำเร็จอยู่และพวกเราก็จำเป็นที่จะต้องผ่านเมืองนี้ไป พวกเราจะพักในเขตเย่เพื่อพักผ่อนก่อน”ซูฉางชิงอธิบายอย่างสบายๆ
“ฮ่าๆ ผมรู้แล้ว ถ้าคุณต้องการอะไรละก็ โปรดบอกผมให้รู้ด้วย ผมจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยคุณ”
“ขอบคุณ แต่พวกเราจะจัดการทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวของพวกเราเอง”ซูฉางชิงพูดในขณะที่โบกมือของเขาไปด้วย “อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณซันนั้นมีน้ำมันให้กับพวกเรา ถ้างั้นทางกองทัพก็ต้องการแลกเปลี่ยนเนื้อกลายพันธุ์เพื่อซื้อพวกมัน คุณไม่ต้องกังวลว่าคุณจะสูญเสียอะไร ราคาที่พวกเราเสนอนั้นจะเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม”
เฒ่าซันนั้นค่อนสนใจกับธุรกิจแบบนี้ แต่เขาก็ส่ายหัวและพูด “คุณจะต้องล้อเล่นกับผมแล้ว พวกเรานั้นแทบจะไม่มีน้ำมันและข้าวเลย…”
ถึงแม้ว่าเฒ่าซันนั้นสนใจเนื้อกลายพันธุ์ เขาก็รู้ว่าหลังจากวันโลกาวินาศ การทำการค้านั้นจะต้องมีเงื่อนไขที่เท่าเทียมกัน มิฉะนั้น การสูญเสียนั้นจะเพิ่มมากขึ้น
“โอ้? จริงเหรอ?”ซูฉางชิงถาม
เจียงลู่ฉีนั้นไม่สนใจเกี่ยวกับสิ่งของประเภทนี้ ถึงแม้ว่าเขาสังเกตเห็นว่าเฒ่าซันนั้นเหมือนกับนักเลง เขาก็ไม่มีเจตนาที่จะฆ่าเขาและก็แจกจ่ายทุกสิ่งทุกอย่างให้กับคนธรรมดาทั่วไป สุดท้ายแล้ว พวกเขานั้นก็อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้
ถึงแม้ว่าชีวิตของเฒ่าซันนั้นจะหรูหรามากเกินไป เขาก็ยังปกป้องคนธรรมดาทั่วไปโดยการสร้างกำแพงเมือง มิฉะนั้น คนส่วนมากนั้นก็จะหิวจนตายหรือว่าถูกฆ่าโดยซอมบี้ไปแล้ว เจียงลู่ฉีนั้นก็คิดว่าเขานั้นเป็นคนที่ไร้ศีลธรรม
“หยิงนั้นหันกลับไปดูตรงสี่แยกและก็ขับไปยังซอยและหลังจากนั้นก็ตรงไป800เมตร และหลังจากนั้นก็เลี้ยวไปทางขวาตรงทางเชื่อม….”เจียงลู่ฉีพูดกับหยิง สุดท้ายแล้วพวกเขานั้นก็กลับไปยังเมืองบ้านเกิดของแม่ของเขา ดังนั้นเจียงลู่ฉีจึงอยากที่จะเห็นมัน
บ้านของบรรพบุรุษนั้นหายไปแล้ว แต่ลุงของเขานั้นสร้างบ้านสองชั้นเล็กๆโดยตัวของเขาเองหลังจากที่เขาออกจากบ้าน มันค่อนข้างธรรมดาในพื้นที่ตะวันตกของจีน เมื่อเจียงลู่ฉีนั้นยังเล็ก เขานั้นอยู่ในบ้านของลุงเสมอๆ และลุงของเขาก็ดูแลเขา เจียงลู่ฉีนั้นชอบที่จะกินอาหารในบ้านของลุง และลูกพี่ลูกน้องของเขา ซูฮานนั้นก็ดีกับเขามาก
ช่วงเวลานั้นทิ้งความสนใจดีๆให้กับเจียงลู่ฉี เขายังคงจดจำลูกพี่ลูกน้องของเขาได้ ซูฮานนั้นเคยพาเขาไปเก็บเห็ด ขุดเห็ดและไปจับปลาในลำคลอง...
แต่มันเป็นเรื่องน่าเศร้า เมื่อเขาออกจากเขตเย่ เขานั้นไม่มีโอกาสที่จะได้ติดต่อกับลุงและลูกพี่ลูกน้องของเขา เขานั้นรู้เพียงว่าเธอนั้นไปยังมหาลัยที่โด่งดัง เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้บ้านของลุงมากยิ่งขึ้น มันก็ยิ่งทำให้เจียงลู่ฉีกระวนกระวายใจมากยิ่งขึ้น เมื่อรถมินิบัสของเขาเข้าใกล้ เขาก็รู้สึกคุ้นเคยกับฉากที่เกิดขึ้นด้านหน้า
ถึงแม้ว่าสถานที่มากมายนั้นเปลี่ยนแปลงไป เจียงลู่ฉีก็ยังคงจดจำภาพเก่าๆได้อย่างคลุมเครือ ถนนดินนั้นกลายเป็นถนนปูนซีเมนต์ระดับถูกแทน
สุดท้ายแล้ว เจียงลู่ฉีนั้นก็เห็นบ้านของลุง บ้านสองชั้นเล็กๆพร้อมกับก้อนอิฐสีขาว เมื่อรถมินิบัสจอดลง เจียงลู่ฉีก็ตะโกน “ลุงและน้า ผมคือเจียงน้อย คุณอยู่ที่นั่นไหม?”เจียงลู่ฉีมองไปยังประตูเพื่อที่จะได้พบกับลุงของเขาและในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจียงจู้อิงนั้นกำลังพยายามคิด เธอนั้นเด็กเกินไปในเวลานั้น ดังนั้นเธอจึงไม่ได้มีความทรงจำมากเท่าไหร่กับลุงของเธอ
“ลุง อยู่ที่นั่นไหม?”เจียงลู่ฉีตะโกนอีกครั้ง และหลังจากนั้นเขาก็มองไปยังหลันซิหยู่
หลันซิหยู่พยักหน้าและพูด “พี่เจียง มีใครบางคนกำลังเดินออกมา”
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมา ก็มีชายที่รูปร่างสูงและแปลกประหลาดอยู่ตรงประตู และก็กำลังถือแท่งเหล็กอย่างโกรธแค้น “ไอ้เหี้... มึงคือใครกัน? ทำไมมึงถึงตะโกนแบบนั้นกัน?”
เจียงลู่ฉีนั้นกลายเป็นโกรธเคืองและถามขึ้น “นายคือใคร!?”
“ฉันถามนายก่อน! ใครคือลุงของนายกัน? รีบจากไปได้แล้ว! มิฉะนั้น ฉันจะฆ่านายทิ้งซะ!”ชายที่แปลกประหลาดนั้นพูดอย่างเย็นชาและหลังจากนั้นก็เข้าไปใกล้ประตู
เมื่อเห็นแบบนี้ เจียงลู่ฉีก็กราดเกรี้ยวและหลังจากนั้นเขาก็กระโดดออกจากรถมินิบัส!
