Chapter 255: เปิดเส้นทาง
Chapter 255: เปิดเส้นทาง
ทุกนาทีที่พวกเขาอยู่ที่นี่ อันตรายมันก็จะมากยิ่งขึ้น แม้ว่าซูฉางชิงนั้นกำลังจะช่วยเหลือ พวกเขาก็ต้องใช้เวลาทุกวินาทีเพื่อทำงานอย่างบากบั่น ดังนั้นพวกเขาจึงงงงวย เมื่อเจียงลู่ฉีออกคำสั่ง แต่หลังจากนั้นหัวใจของเขานั้นก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจ
หัวของซูฉางชิงนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดใหญ่ ในขณะที่เขาวางก้อนหินลงและพูด “ทำตามคำสั่งเขา”ซูฉางชิงออกคำสั่งและด้วยเหตุนี้นี่เอง ทหารพวกนั้นก็หลบไปด้านข้าง พวกเขาจ้องไปที่รถมินิบัสอย่างเงียบงัน
“เขาต้องการที่จะใช้รถมินิบัสของเขาผลักหินออกไปงั้นเหรอ? เป็นความคิดที่ช่างเพ้อฝันเหลือเกิน”
หนึ่งในศาสตราจารย์ก็ขยับแว่นของเขาและพูด “รถมินิบัสนั้นอ่อนแอเกินไปที่จะทำมันและมันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ที่จะทำให้เกิดแผ่นดินถล่มรอบที่สองขึ้น ถ้า….”ศาสตราจารย์นั้นเชื่อว่าการกระทำของเจียงลู่ฉีนั้นไม่ทันได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ฉันจะต้องไปเปลี่ยนความคิดของเขา”
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจียงลู่ฉีก็หยุดอยู่ด้านหน้าของพื้นที่ที่ดินถล่ม
“กัปตันเจียง คุณห้ามปะทะเข้ากับมัน เนื่องจากว่ามันจะทำให้ดินถล่มออกมาเป็นครั้งที่สอง”ศาสตราจารย์คนนี้นั้นไม่เด็กแล้ว แต่เขายังคงมีร่างกายที่สุขภาพดีและเขานั้นเต็มไปด้วยความกระฉับกระเฉง ดังนั้นเขาจึงตะโกนจากที่ที่ห่างไกล
เจียงลู่ฉีตอบกลับ “ฉันไม่ต้องการที่จะชนกับมัน”
“คุณไม่ต้องการที่จะชนกับมันงั้นเหรอ?”ศาสตราจารย์มึนงงอยู่ชั่วครู่หนึ่งและหลังจากนั้นเขาก็มองตรวจสอบรถมินิบัส “ถ้ากัปตันเจียงไม่มีเจตนาที่จะทำแบบนั้นละก็ คุณควรที่จะปล่อยให้ทหารนั้นกวาดล้างก้อนหินต่อไป มันเริ่มที่จะสายแล้ว และเวลาของพวกเรานั้นมีขีดจำกัด”ศาสตราจารย์พูด
“ฉันมีอีกทางหนึ่ง การกวาดล้างก้อนหินแบบปกตินั้นช้าเกินไป..”เจียงลู่ฉีตอบ
“คุณคิดอะไรกันอยู่? กัปตันเจียง ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นกัปตัน คุณควรที่จะรับฟังความคิดเห็นของพวกเรานะ”ศาสตราจารย์พูด
“รอสักครู่หนึ่งและคุณจะรู้เอง…”เจียงลู่ฉีพูดตรงๆ
“โอ้!”ศาสตราจารย์นั้นกระวนกระวาย เขาไม่สามารถยอมรับท่าทางของเจียงลู่ฉีได้ ถึงแม้ว่าทหารก็สามารถที่จะได้ยินบทสนทนาของพวกเขา ซึ่งมันนั้นมืดสนิทมากเกินไป หรือว่าหินมันจะบินหนีไปด้วยตัวของพวกมันเอง?
เจียงลู่ฉีไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะโชว์ให้พวกเขาเห็น ตราบเท่าที่พวกเขาเห็นมัน พวกเขาก็จะไม่มีข้อสงสัยกับการตัดสินใจของเจียงลู่ฉีอีก
“กัปตันซู คุณควรที่จะรีบได้แล้วและอย่าปล่อยให้กัปตันเจียงทำให้เราเสียเวลา”ศาสตราจารย์พูดกับซูฉางชิง ที่จริงแล้ว ซูฉางชิงนั้นถูกโน้มน้าวใจอย่างมากกับความสามารถของเจียงลู่ฉี และเขาควรที่จะทำตามคำสั่งของเขา อย่างไรก็ตาม ซูฉางชิงนั้นก็ยังเชื่อเกี่ยวกับสิ่งที่ศาสตราจารย์โต้เถียงไปซึ่งมันมีเหตุผลที่ดีอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูด “เริ่มทำการเก็บกวาดพวกมันต่อเถอะ”
หลังจากนั้น ซูฉางชิงก็รูดแขนเสื้อของเขาขึ้นและเข้าไปหาหิน มันใหญ่เหมือนกับเป็นล้อรถ ดังนั้นคนส่วนมากจึงไม่สามารถยกมันได้ ซูฉางชิงจับไปที่ก้อนหินและเขาก็ตะโกนออกมาในขณะที่กล้ามเนื้อของเขานั้นขยายใหญ่ขึ้น แขนของเขานั้นเหมือนกับเสาที่กำลังล็อคหินไว้อยู่ และหลังจากนั้นเขาก็ยกมันได้สำเร็จ!
“ยอดเยี่ยม!”ศาสตราจารย์ตะโกน ในความคิดของเขา ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติในทีมของฉี่หยิงก็ควรที่จะลงมาช่วย
ถึงแม้ว่าการที่นำหินออกไปนั้นจะเป็นกระบวนการที่ช้าอย่างมาก ผลลัพธ์ก็สามารถที่จะเห็นได้ด้วยตาเปล่า เพียงแค่หลังจากนั้น เงาสีดำขนาดใหญ่ก็ปกคลุมไปที่ด้านบนหัวของศาสตราจารย์ ศาสตราจารย์นั้นตกตะลึงและเขาก็ตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัวอย่างช่วยไม่ได้
ทหารทุกคนก็หันกลับไปในทันทีและพวกเขาต่างตกตะลึง!
มือกลที่มีเทคโนโลยีระดับสูง พร้อมกับโลหะสีเงินที่เงาวาวับนั้นกำลังจับก้อนหินขนาดใหญ่ก้อนหนึ่งอยู่ และหลังจากนั้นแขนกลก็ยกมันขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
ทุกคนนั้นมองไปที่ปลายของแขนกลซึ่งมันเชื่อมต่อกับรถMCVอย่างน่าประทับใจ รถมินิบัสนั้นกลายเป็นเหมือนเครนไปแล้ว!
“นี่มัน…นี่มัน…”ศาสตราจารย์พูดไม่ออก เขานั้นไม่เคยิคดมาก่อนว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นไปได้
ซูฉางชิงที่กำลังถือก้อนหินก้อนใหญ่อยู่นั้นเขาก็มองไปอย่างมึนงงที่แขนกล
แขนกลนั้นสามารถที่จะ “ยก” ก้อนหินก้อนใหญ่นั้นได้อย่างง่ายดาย”
“กัปตันเจียง คุณมีความสามารถพิเศษเช่นนี้ด้วยนี่เอง…”ซูฉางชิงถามอย่างสงสัย
“ใช่ แต่ฉันไม่มั่นใจว่ามันจะทำงานได้ไหม ตั้งแต่มันเป็นครั้งแรกที่ฉันใช้มัน”เจียงลู่ฉีตอบ
เจียงลู่ฉีนั้นไม่ได้โกหก เขานั้นรู้ว่าเขามีความสามารถในการเพิ่มแขนกล แต่มันก็จำเป็นที่จะต้องใช้โลหะจำนวนมาก ควบคู่ไปกับนิวเคลียสกลายพันธุ์ และก็มีเวลาก่อสร้างสิบห้านาที คำอธิบายของแขนกลนั้นคลุมเครือ ดังนั้นเจียงลู่ฉีจึงไม่รู้จะอธิบายกับคนอื่นยังไง แผ่นดินถล่มนั้นเป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะทดลองมัน
“พี่ พี่เปลี่ยนรถมินิบัสของพี่กลายเป็นเครื่องขุดเจาะได้ยังไงกัน?”เจียงจู้อิงถามขึ้นอย่างฉับพลัน
