Chapter 254: อุบัติเหตุ
Chapter 254: อุบัติเหตุ
ทั้งเจียงจู้อิงและหลี่ยู่ซินนั้นเกิดและอาศัยอยู่ในเจียงเบย พวกเธอสัมผัสถึงความสูญเสียเมื่อรู้ว่าขบวนรถนั้นจะไม่เข้าไปภายในเมือง มันเป็นเวลาที่นานแล้วตั้งแต่ที่พวกเธอนั้นเห็นเพื่อนของเธอ มันเป็นเรื่องที่ไม่แน่ชัดว่าพวกเขานั้นยังคงมีชีวิตรอดอยู่หรือไม่
ในโลกที่ล่มสลายเช่นนี้ มันค่อนข้างเป็นโอกาสที่พึงพอใจในการพบเพื่อนบางคน
เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลี่ยู่ซินรู้สึกค่อนข้างเศร้าเกี่ยวกับเพื่อนร่วมห้องหยานฟางเฟย
“กัปตันเจียง พวกเราจะเข้าไปในภูเขาแล้ว”ซูฉางชิงเตือนพวกเธอผ่านวิทยุสื่อสาร
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หลันซิหยู่นั้นขยายโดเมนของเธอด้วยเช่นกัน มันเป็นเรื่องที่ยากลำบากกันเกินไปสำหรับเธอในการใช้งานโดเมนตลอดเวลา ดังนั้นเธอจึงใช้มันในภายใต้สภาวะที่พิเศษ เธอนั้นก็รีบตรวจสอบพื้นที่รอบข้างในทันที แต่เธอนั้นก็ไม่ได้พบสิ่งผิดปกติเลย
“โอเค ให้ความสนใจกับสัตว์ป่ากลายพันธุ์”เจียงลู่ฉีพูด
ขบวนรถก็ยังมุ่งหน้าต่อไปบนถนนที่มีลมพัดผ่าน พืชพรรณนั้นแน่นขนัดไปทั้งสองข้างทางของถนน ทุกคนจึงระมัดระวังตัว ทหารนั้นระมัดระวังตัวอย่างมากและแม้กระทั่งฉินเซียวหนานก็เงียบงัน
“อัตราการเติบโตของพืชนั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่วันโลกาวินาศ และถึงแม้ว่าไวรัสนั้นจะไม่ติดเชื้อกับพืชพรรณ การกลายพันธุ์ของมนุษย์และสัตว์ป่านั้นส่งผลกระทบกับระบบนิเวศ ในอีกความหมายหนึ่ง ถ้ามนุษย์นั้นกินพื้นในตอนนี้ หลังจากนั้นพวกเขาก็จะกลายพันธุ์ด้วยเช่นกัน”ศาสตราจารย์ฉินก็จ้องออกไปนอกหน้าต่างและตรวจสอบพืชพรรณตลอดทาง การวิจัยของเธอนั้นมุ่งเน้นไปที่พืชผลไม้และพืชพรรณ แต่เธอก็ยังให้ความสนใจกับพืชอย่างอื่น
“เธอหมายความว่ามันจะมีประโยชน์กับพวกเรางั้นเหรอ?”เจียงจู้อิงถามอย่างสงสัย
ศาสตราจารย์ฉินนั้นคิดและพยักหน้า “ฉันคิดว่ามันจะเล็กน้อย พูดถึงเนื้อกลายพันธุ์เป็นตัวอย่างแล้วกัน ถ้าคนธรรมดากินมันละก็ ร่างกายทางกายภาพของพวกเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้น อย่างไรก็ตาม เนื้อกลายพันธุ์นั้นมันก็ไม่เพียงพอ ดังนั้นมีเพียงพวกที่มีพลังเหนือธรรมชาติที่สามารถเพลิดเพลินไปกับมันได้ แต่สำหรับพืชพรรณนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง มันมีพวกมันเป็นจำนวนมากและพวกเรานั้นจะคัดกรองสิ่งที่มีประโยชน์จากพวกมัน ยกตัวอย่างเช่น นั่นคืออาร์ทีมิซินินที่ถูกคัดมาจากพืชประเภทอื่นที่มีคุณสมบัติต้านทานโรคมาลาเรีย?”
“มันค่อนข้างสมเหตุสมผล ไม่ใช่ว่ามันหมายความว่ามันจะมีพืชที่คล้ายคลึงกับเนื้อกลายพันธุ์ใช่ไหม? พวกมันก็จะแก้ไขเรื่องการขาดแคลนเนื้อกลายพันธุ์!”หลี่ยู่ซินพูดอย่างมีความสุข
“ในเวลานี้ มันเป็นเรื่องยากที่จะทำเป้าหมายให้สำเร็จ สำหรับคริสตัลวิวัฒนาการหรืออะไรบางอย่างที่คล้ายคลึงกับเนื้อกลายพันธุ์นั้นที่สามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งและทำให้มีโอกาวิวัฒนาการนั้นจำเป็นที่จะต้องได้รับการวิจัยเป็นจำนวนมาก”ศาสตราจารย์ฉินอธิบาย
หลี่ยู่ซินส่ายหัวเบาๆเมื่อเธอคิดอย่างคาดหวัง
เจียงลู่ฉีนั้นไม่ได้พูดออกมาแต่เขานั้นก็ฟังบทสนทนาระหว่างพวกเธอซึ่งทำให้เขานั้นสนใจกับหัวข้อนี้
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง รถที่อยู่ด้านหน้าก็หยุดอย่างฉับพลัน
“กัปตันเจียง มันมีแผ่นดินถล่มซึ่งอาจจะเกิดขึ้นฝนตก ซึ่งมันปิดกั้นถนน โชคดีที่แผ่นดินถล่มนั้นไม่ค่อยใหญ่ พวกเราจะส่งรถสองคันและทหารบางส่วนนั้นป้องกันขอบกั้นไว้เพื่อความปลอดภัย กัปตันเจียง คุณควรที่จะอยู่กับนักวิทยาศาสตร์”ซูฉางชิงพูด
แผ่นดินถล่ม?
ซูฉางชิงนั้นสั่งการกับเหล่าทหาร แต่มันก็เสี่ยงมากเกินไป
“ฉันจะไปดู ถ้าคุณ….”เจียงลู่ฉีพูดเพียงแค่ไม่กี่คำ
เซี่ยวหนานที่ชาญฉลาดก็พูดขึ้นมาในทันที “แม่และหนูจะไม่ลงจากรถ เหมือนกับคนอื่น”
“นั่นมันดีเลยละ”เจียงลู่ฉีพยักหน้าและหลังจากนั้นก็พูดกับหยิง “เร่งความเร็วขึ้น”
รถกองทัพอีกคันหนึ่งที่บรรทุกนักวิทยาศาสตร์สองคนก็หยุดลง แต่พวกเขาก็รู้สึกว่าการกระทำของเจียงลู่ฉีนั้นแปลกประหลาด พวกเขานั้นได้ยินคำสั่งของซูฉางชิงผ่านวิทยุสื่อสาร
“กัปตันเจียง มันค่อนข้างเป็นงานที่ยาก”หนึ่งในนักวิทยาศาสตร์นั้นเปิดหน้าต่างและพูด
“ใช่ พวกเรานั้นมีเพียงแค่พลั่ว…”ทหารพูดกับพวกเขา
เจียงลู่ฉีขมวคดิ้ว
กองทัพนั้นส่งคนไปมากกว่าสิบคนสำหรับภารกิจนี้และนอกจากนักต่อสู้แล้ว พวกเขายังมีอุปกรณ์อีกหลายอย่างที่สามารถแก้ไขปัญหาที่สามารถเจอได้ตลอดเส้นทาง อย่างไรก็ตาม มันเหมือนกับว่า “ปัญหาส่วนใหญ่”นั้นไม่ได้รวมถึงเรื่องแผ่นดินถล่ม
“ฉันจะไปตรวจสอบดู บางทีฉันอาจจะช่วยได้”เจียงลู่ฉีพูด
เมื่อเห็นเจียงลู่ฉีขับรถมินิบัสไปด้านหน้า นักวิทยาศาสตร์นั้นพูดอย่างไม่พึงพอใจ “กัปตันเจียงนั้นดีมาก แต่เขานั้นยังเด็กมากเกินไป…”
“ใช่ นายพูดถึง”นักวิทยาศาสตร์อีกคนก็พยักหน้า
พวกเขารู้สึกเหมือนกันทั้งหมดว่าเจียงลู่ฉีนั้นดื้อรั้นเล็กน้อย นอกจากนี้เขานั้นก็พาศาสตราจารย์ฉินและลูกสาวของเธอด้วย นักวิทยาศาสตร์สองคนก็ส่ายหัว
“พวกเรานั้นควรที่จะเข้าไปใกล้อีก”เมื่อเห็นรถมินิบัสขับไป ทหารนั้นก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย มันค่อนข้างเป็นปัญหาถ้ามันเป็นสัตว์ป่ากลายพันธุ์
รถมินิบัสก็เข้าไปยังพื้นที่แผ่นดินถล่ม มันเป็นจุดพื้นที่เล็กๆ และมันเหมือนกับรอยแผลของหุบเขา ทหารติดเกราะหลายนายและบางคนก็พยายามที่จะกวาดล้างหินก้อนใหญ่
แม้กระทั่งซูฉางชิงนั้นก็เข้าร่วม กล้ามเนื้อของเขานั้นมันเหมือนกับว่าเขาสามารถที่จะก้อนหินขนาดใหญ่ได้ทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว พลังที่พิเศษของเขานั้นทำให้ทหารคนอื่นได้รับกำลังใจ โชคร้ายที่มันมีหินมากเกินไป
“กัปตันเจียง คุณมาที่นี่ทำไม?”ซูฉางชิงถามอย่างประหลาดใจ
“การกวาดล้างถนนนั้นจะใช้เวลามากและทหารนั้นก็ไม่ได้ฝึกฝนในการเป็นคนงานก่อสร้าง ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องอันตราย ถ้าพวกเรารออยู่ที่นี่..”ก่อนที่เสียงเขาจะหายไป เขาก็สังเกตว่าห้องยิงปืนนั้นถูกใช้งาน
เจียงจู้อิงนั้นปรากฏด้านใน และก็โบกให้พวกเขาในขณะที่ตะโกนไปด้วย “พี่ชายฉันพูดว่าให้คุณหลบไปด้านข้าง”
“หลบไปด้านข้าง?”ทุกคนตกตะลึง
