บทที่ 105 หมูเทียนเผิง (อ่านฟรี)
กลับมาที่ภูมิภาคของพวกเขา เฝิงหยู่ไม่ลังเลที่จะกล่าวคำอำลากับหลี่นา อย่างไรก็ตาม ครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ในเมือง บ้านในหมู่บ้านของพวกเขาจะว่างเปล่าในบางครั้ง
ยิ่งกว่านั้นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขายังได้ย้ายไปอยู่ในเมือง ในขณะที่พ่อของเขาย้ายไปอยู่ที่กรมการเกษรของอำเภอในเมือง เฝิงหยู่ไม่รู้สึกอะไรกับการออกจากหมู่บ้าน อย่างไรก็ตามในชีวิตก่อนหน้านี้เขายังไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนบ้านเก่าของเขามานานหลายสิบปี เขาไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายกับหมู่บ้านนี้สักเท่าไหร่
ย้อนกลับไปในภูมิภาค เฝิงหยู่ไม่มีเวลาพักผ่อน เขาไปโรงงานแปรรูปอาหารเพื่อดูการผลิต การผลิตเป็นไปได้สวยและหลังจากเดินไปรอบๆโรงงาน เขาไม่ได้สังเกตเห็นคนงานใดฝ่าฝืนขั้นตอนด้านความปลอดภัย ทำให้เฝิงหยู่พอใจ
ในโรงงานมีวัสดุไวไฟเป็นจำนวนมาก หากมีบางอย่างเกิดขึ้นหน่วยดับเพลิงอาจมาไม่ทันเวลาที่จะช่วยโรงงาน ถ้าเกิดไฟไหม้ขึ้น โรงงานและแบรนด์ไท่หัวก็จะหายไป
ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา มีแบรนด์ที่มีชื่อเสียงคือออทัมแฮม ที่จุดสูงสุดนั้นมีรายได้จากกำไรหลายร้อยล้านใน 1 ปี ในช่วงต้นปี 1990 และไม่กี่ร้อยล้านในเวลานั้นถือว่าเป็นผลรวมมหาศาล มีไฟไหม้ที่โรงงานของพวกเขาและเนื่องจากพวกเขาต้องการลดการสูญเสียมากกว่า 400 ล้านหยวน พวกเขาใช้หมูที่ได้รับความเสียหายจากไฟไหม้ใช้ทำแฮมของพวกเขา จึงมีกลิ่นควันในแฮมของพวกเขาและคู่แข่งเริ่มสร้างข่าวลือว่าออทัมแฮมได้ทำงานร่วมกับฌาปนสถานเพื่อใช้เนื้อมนุษย์ทำแฮมของพวกเขา มันจบลงด้วยภาพลักษณ์ของออทัมแฮมที่มัวหมองตลอดทั้งคืน!
ตอนนี้แฮมในประเทศจีนส่วนใหญ่มาจากออทัมแฮม แต่นี่เป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น บริษัทที่ใช้หมอดูเป็นที่ปรึกษาของบริษัทจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร?
เป็นที่น่าเสียดายที่สหภาพโซเวียตไม่มีเทคโนโลยีและเครื่องจักรดังกล่าว ไส้กรอกที่พวกเขาผลิตจึงมีรสชาติแตกต่างจากแฮมของจีนมาก
เหตุผลที่เฝิงหยู่รู้สึกว่าฟาร์มหมูจะเป็นไปได้ก็คือมีความต้องการแฮมมาก ถ้าเขาสามารถจับมือกับเครื่องจักรผลิตได้ เฝิงหยู่มั่นใจว่าเขาสามารถจับมือกับตลาดในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ ผลกำไรสำหรับแฮมได้อย่างน้อย 10% และถ้าเขาขายแฮม 100 ล้านต่อปีซึ่งเท่ากับ 10 ล้านหยวน!
งานหลักคือการขยายฟาร์มหมู อย่างน้อยตอนนี้เฝิงหยู่คิดว่าจำเป็นต้องสร้างแบรนด์สำหรับหมูของเขา ตัวอย่างเช่นมีตราสินค้าชื่อ Shuang Hui Frozen Fresh Pork ในชีวิตก่อนหน้านี้ มีร้านค้ามากมายทั่วประเทศจีน บริษัทนี้ทำรายได้มากกว่าหนึ่งหมื่นล้านหยวนต่อปีโดยการขายเนื้อหมู เฝิงหยู่อาจจะมีการจัดการได้ไม่ดีเท่าคนอื่น แต่เขาก็มีความรู้เกี่ยวกับอนาคต เขาไม่ควรมีปัญหาในการครอบครองตลาดในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ตระกูลเฝิงกำลังโต้เถียงกัน เพราะการตั้งชื่อฟาร์มหมู
"แกกำลังพูดอะไร? หมูยังต้องสร้างแบรนด์เหรอ?” ถ้านี่ไม่ใช่ลูกชายของเขา เฝิงซิ่งไทคงจะไล่เขาออกจากบ้านของเขาไปแล้ว มันเป็นแค่หมูเท่านั้น การใช้ตราสินค้าสำหรับหมูมีอะไร? หมูจะไม่เป็นหมูอีกต่อไปเหรอ?
"พ่อครับ หลังจากที่เราได้รับตราสินค้าที่ทำขึ้นสำหรับน้ำมันถั่วเหลืองของเราควบคู่ไปกับการโฆษณาบนกระดาษและทีวียอดขายก็ดีขึ้นกว่าโรงงาน Good Oil มันก็เหมือนกันกับน้ำตาลของเรา เราใช้แบรนด์ของเราเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์น้ำตาลของเราและผลกำไรก็สูงกว่าที่พ่อคาดไว้ หมูก็เหมือนกัน ด้วยการสร้างแบรนด์สินค้า เมื่อใดก็ตามที่มีคนต้องการซื้อเนื้อหมู แบรนด์ของเราจะเป็นแบรนด์แรกที่พวกเขาคิดถึง! "
เฝิงซิ่งไทเกาศีรษะของเขา มันเหมือนกับที่เฝิงหยู่ได้พูดไป แต่การใช้แบรนด์หมูมีอะไรบ้างล่ะ? ถ้าเฝิงหยู่แนะนำให้ใช้ไท่หัวเป็นชื่อแบรนด์เขาจะตบสุดแรง!
"แล้วแกว่าชื่ออะไรดีสำหรับหมูของเรา? ตอนนี้พ่อเตือนแกแล้ว จะดีกว่าถ้าแกไม่พูดถึงสิ่งที่อยู่ทั่วไปบนสวรรค์ ครั้งสุดท้ายที่แกเขียนบทกลอน, รองผู้จัดการฟาร์มอ่านกลอนที่สองและเขาก็ถูกนำส่งโรงพยาบาลเพราะความดันโลหิตสูง!"
เมื่อเฝิงซิ่งไทพูดแบบนี้ เขาเกือบจะหัวเราะออกมา เขาไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับบทกลอน แต่เมื่อรองเจ้าหน้าที่ซูเห็นรูปคอกหมูและบทกลอน เขาก็โพล่งบทกลอนที่สองขึ้นมาว่า "หมูบนโลก" (ความหมายเช่นเดียวกับ "ฉันเป็นหมู")
ทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาต่างพากันหัวเราะเสียงดังและความดันโลหิตของรองเจ้าหน้าที่ซูก็พุ่งสูงขึ้นและเกือบจะเป็นลม ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเขาไม่เคยก้าวเท้าเข้าไปในฟาร์มอีก แต่นั่นก็ยังช่วยทำให้เฝิงซิ่งไทมีอุปสรรคจากความบันเทิงเขา
"เราเรียกหมูของเราว่า "หนุ่มสาวและร่าเริง" ดีหรือไม่?" เฝิงหยู่แนะนำอย่างระมัดระวัง คอกหมูหนุ่มสาวและร่าเริง เสียงร่าเริงและง่ายต่อการจดจำ
"หนุ่มสาวและร่าเริง? ชื่อโง่อะไรอย่างนี้? ไม่!" เฝิงซิ่งไทไม่รู้ว่าชื่อนี้มาจากละครโทรทัศน์ที่มีชื่อเสียงในอนาคตและปฏิเสธมันออกไปทันที
เฝิงหยู่รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาสามารถหาชื่อแบรนด์ได้มากกว่าหนึ่งโหล ถ้าเขาไม่สามารถคิดชื่อใดๆได้เขาก็สามารถใช้ชื่อแบรนด์ต่างๆจากชีวิตก่อนหน้านี้ได้
"ประโยชน์สองเท่าล่ะเป็นไง? มันหมายถึงสิทธิพิเศษและราคาย่อมเยา"
"เรากำลังขายหมู จะมาพูดถึงราคาย่อยเยาได้ไง? สิ่งที่แกขายมักแพงกว่าคนอื่นๆเสมอ ไม่!”
"แล้วเราสามารถตั้งชื่อโดยใช้ตำแหน่งที่อยู่ของเราได้หรือไม่? ตัวอย่างเช่นชื่ออำเภอของเรา? "
“ไม่ ชื่ออำเภอของเราไม่มงคล ทั้งยังได้รับการตั้งชื่อเมืองหลังจากที่สูญเสียผู้เสียสละ แกจะใช้ชื่อของผู้เสียสละกับหมูได้ยังไงกัน?” เฝิงซิ่งไทจ้องมองเฝิงหยู่
เฝิงหยู่ยิ้ม เขารู้สึกเหมือนกันว่ามันไม่เหมาะ
“แล้วฟาร์มหมูที่เมืองปิงเป็นยังไงบ้าง? อย่างไรก็ตาม ตลาดเป้าหมายของเราคือเมืองปิง!”
ฟาร์มหมูของเรายังไม่ตั้งอยู่ในเมืองปิง เราจะตั้งชื่อว่าฟาร์มหมูเมืองปิงได้อย่างไร?" เฝิงซิ่งไทยังคงปฏิเสธคำแนะนำของเฝิงหยู่
"หรือว่าเราก็ตั้งชื่อว่าเทียนเผิง (แม่ทัพเทียนเผิงเป็นชื่อคอกหมูตอนที่เขายังเป็นแม่ทัพบนสวรรค์) ชื่อนี้สั้นและเรียบง่าย ทุกคนที่ได้ยินก็จะรู้ว่าเรากำลังขายหมู!" เฝิงหยู่กล่าว
เขากำลังรอพ่อของเขาปฏิเสธคำแนะนำของเขาอีกสักสองสามครั้งแล้วเขาก็จะแนะนำ "ฆ้องสีทอง" ฆ้องจะทำให้เสียงดังและฆ้องสีทองจะเป็นสัญลักษณ์ของความร่ำรวยและความมั่งคั่ง พ่อของเขาคงจะชอบชื่อนี้ แต่เฝิงหยู่ไม่ได้คาดหวังว่าพ่อของเขาจะชอบชื่อเทียนเผิง
เฝิงซิ่งไทกระพริบตาและหันไปหาภรรยา: "คุณคิดยังไงกับชื่อนี้?"
"เทียนเผิง, คอกหมู? ใช้ชื่อได้จริงหรือ?" เธออยากจะร้องไห้ พ่อและลูกคู่นี้คุยกันมานานแล้วได้ชื่อที่ว่านี่เหรอ?
"ถ้าไม่คัดค้านแล้ว คงจะเป็นชื่อนี้ พรุ่งนี้ผมจะขอให้คนไปลงทะเบียนชื่อแบรนด์นี้ในเมืองปิง ผมรับประกันได้ว่าหมูเทียนเผิงของเราจะเป็นที่นิยมมากที่สุดในเมืองปิง" เฝิงหยู่กล่าว เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ใช้ชื่อฆ้องสีทองเป็นชื่อ แต่ชื่อเทียนเผิงก็ไม่เลวเช่นกัน เฝิงหยู่ปลอบใจตัวเอง
……
หัวหน้าเจ้าหน้าที่ฟาร์มมองไปที่เฝิงซิ่งไทที่เงียบอยู่เถ้าแก่เฝิงทำอะไรอยู่? ทำไมเขาถึงตั้งชื่อฟาร์มหมูเป็นฟาร์มหมูเทียนเผิง ครั้งสุดท้ายบทกลอนที่ประตูได้ทิ้งคนพูดและคราวนี้เขาทำอย่างนี้เพื่อไล่รองเจ้าหน้าที่ซูหรือไม่?
"หัวหน้าเจ้าหน้าที่ นี่เป็นสิ่งที่ผิดกฎไม่ใช่เหรอ? เราไม่ได้ตั้งชื่อนี้เพื่อความสนุก เราคิดชื่อนี้อย่างจริงจัง"
หัวหน้าเจ้าหน้าที่กำลังพยายามกลั้นหัวเราะ ความคิดที่จริงจังเหรอ? ถ้างั้นชื่อว่าเฝิงซิ่งไทจะเกิดขึ้นหากเขาต้องการชื่อฟาร์มแบบลวกๆ? หมูหมูหมู หรือ Mr. Strong Pig?
จริงๆแล้วเฝิงหยู่คิดชื่อที่ดีกว่าแม่ทัพหมู แต่ชื่อนี้ดูเหมือนจะเป็นชื่อของผู้นำจีนคนหนึ่งและเขากลัวว่าคนอื่นจะคิดว่าเขาดูถูกผู้นำคนนั้น
"เถ้าแก่เฝิงทำไมชื่อฟาร์มหมูจึงไม่คงไว้ว่าเป็นฟาร์มหมู? ทำไมคุณต้องตั้งชื่อว่าเทียนเผิง?" หัวหน้าเจ้าหน้าที่ถาม
"หัวหน้าเจ้าหน้าที่ หมูก็ต้องการแบรนด์สินค้าเหมือนกัน! คุณมองไปที่น้ำมันถั่วเหลืองและน้ำตาลของเรา การขายของเราทำได้ดีเพราะการสร้างแบรนด์ หมูเหล่านี้ก็เหมือนกัน มีความแตกต่างกันมากระหว่างผลิตภัณฑ์ที่มีแบรนด์และไม่มีแบรนด์ แบรนด์จะให้ความรู้สึกน่าเชื่อถือแก่ผู้บริโภค" เฝิงซิ่งไทเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากเฝิงหยู่เมื่อวานนี้
“การสร้างแบรนด์? ทำไมไม่ใช้ชื่ออำเภอของเราเป็นแบรนด์ของคุณ”หัวหน้าเจ้าหน้าที่หวังว่าจะได้รับประโยชน์จากเฝิงซิ่งไท ถ้าเฉพาะน้ำมันปรุงอาหารไท่หัวใช้ชื่ออำเภอก็สามารถส่งเสริมชุมชนของพวกเขาได้เช่นกัน
"ชื่อของผู้เสียชีวิตที่จะใช้ในฟาร์มหมูเหรอ? เทียนเผิงเป็นชื่อที่ดีกว่า เมื่อคุณได้ยินชื่อนี้คุณจะรู้ว่าเป็นหมูที่ชอบธรรม โอ้ใช่ ในช่วงปีใหม่ ฟาร์มหมูของเราจะบริจาคหมูจำนวน 10 ตัวให้กับกรมการเกษตรเพื่อช่วยเหลือทุกคนในครอบครัวที่ยากจน" เฝิงซิ่งไทใช้คำว่าเฝิงหยู่สอนเขาอีกครั้ง ตามที่คาดไว้ หัวหน้าเจ้าหน้าที่ได้ยินอย่างนี้แล้วเขาก็ไม่ได้ให้การปฏิเสธใดๆอีก
จากวันนั้นเป็นต้นไป หมูเทียนเผิงที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศจีนได้เกิดขึ้นแล้ว!
