ตอนที่ 38 ภัยพิบัติ (อ่านฟรี)
"เจ้าได้ยินอะไรมา?"
กรูขมวดคิ้ว เขามักจะเครียดมากเมื่อเรื่องสนทนามันเกี่ยวกับลูกสาวของเขา เขาเป็นคนที่สงบและมั่นคง แต่ทุกคนย่อมมีจุดอ่อน เห็นได้ชัดว่าลูกสาวคือจุดอ่อนของผู้ชายคนนี้
"ข้าไม่ได้ยินอะไรมาเลย ข้าเเค่ได้ยินมาว่าเธอป่วย " มาร์วินพูดด้วยท่าทางสบายๆ "ข้าเพิ่งถามเกี่ยวกับอาการของเธอ"
กรูลังเลก่อนที่จะตอบว่า "อาการเจ็บป่วยของเธอค่อนข้างร้ายแรงหมอบอกว่าเธออาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสองสามสัปดาห์ เราไปหาคริสตจักรของนักบวชสีเงินแต่พวกเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ "
"ทางเดียวที่จะรักษาได้คือต้องหาบาทหลวงระดับสูงเท่านั้นแต่มันต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก เรายืมเงินจากคนอื่นเป็นจำนวนมากเเล้วแต่ก็ยังไม่พอ " กรูกล่าวตรงๆแม้ว่าหน้ากากมีดคู่จะเป็นภัยคุกคามที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังพูดเหมือนเดิม
"อาการป่วยของเธอปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหันใช่รึเปล่า?" มาร์วินถาม
"ถูกต้องเลย." กรูรู้สึกประหลาดใจ"เป็นไปได้มั้ยว่าเจ้าจะเป็นหมอ?"
"ไม่ใช่เลย ข้าเเค่เคยเห็นเฉพาะบางกรณีขณะเดินทาง "
มาร์วินตั้งใจแสดงทัศนคติที่มีประสบการณ์ แม้แต่นักผจญภัยที่มีประสบการณ์เช่นกรูก็ไม่สามารถมองออกได้
"ห้ะ? เจ้าเคยเห็นโรคนี้หรือไม่? "
กรูตื่นเต้นมาก
ลูกสาวของเขาเป็นความกังวลเพียงอย่างเดียวของเขา ภรรยาของเขาเสียชีวิตเเล้วดังนั้นลูกสาวของเขาจึงเป็นสมบัติล้ำค่าของเขาเขาจะทำอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการของเธอ ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นสาวใจแตกและชอบพาคนอื่นมาที่บ้าน กรูไม่สามารถทำอะไรได้ในฐานะนักผจญภัยการออกไปข้างนอกเป็นเวลานานเป็นเรื่องปกติเขาสามารถหาเงินได้เพียงเพื่อตอบสนองความต้องการของเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้เธอป่วย ... กรูรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกทำลายความรู้สึกที่พ่อรู้สึกแบบนี้เฉพาะผู้ที่เคยมีประสบการณ์เท่านั้นถึงจะสามารถเข้าใจได้
"แน่นอน นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าถามเจ้าตอนนี้ "มาร์วินพูดอย่างรีบด่วน "ผิวเธอเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและเหี่ยวในขณะที่ตาของเธอดูเป็นประกาย? คอของเธอมีจุดสีดำเล็กๆคล้ายกับไข้ทรพิษหรือไม่ "
กรูตกใจ!
"เจ้า ... เจ้ารู้ได้ยังไง?" เขาเริ่มสั่น
"กรูเจ้าโชคดีมากมีคนหลายคนในเฝยหนานรู้จักโรคนี้ "มาร์วินพูดอย่างใจเย็น"อย่าตกใจกับสิ่งที่ข้ากำลังจะบอกเจ้า"
"ลูกสาวเจ้าไม่ได้เจ็บป่วย เเต่มันเป็นภัยพิบัติ "
"มันจะปรากฏเฉพาะสามครั้งในประวัติศาสตร์ของเฝยหนานทุกครั้งมันจะทำลายเมืองใกล้เคียง "
"[สารพิษหวานดำ] ข้าไม่ทราบว่าเจ้าได้ยินเรื่องนี้หรือยัง"
กรูยืนนิ่งเเละรู้สึกตกใจ
...
สารพิษหวานดำเป็นโรคระบาดที่เกิดขึ้นจากพระเจ้า พระเจ้าผู้ชั่วร้ายคนนี้ต้องการที่จะเข้าร่วมในทวีปเฝยหนานเมื่อนานมาแล้วโลกที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขาคือที่ๆคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ภัยพิบัติและความตาย เขากระจายสารพิษหวานดำไปทุกหนทุกแห่ง ทุกคนที่ติดเชื้อจากโรคระบาดนี้จะมองเห็นไม่สมบูรณ์ แต่ก็ยังคงมีแสงประกายอยู่ในดวงตาของพวกเขา ในเวลานั้นมันก็จะทำให้เห็นภาพหลอนทำให้พวกเขาคิดว่าพวกเขามาถึงสวรรค์ ความกระหายของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น สิ่งที่พวกเขากินจะช่วยบำรุงจุดสีดำบนคอของพวกเขาจุดสีดำเหล่านี้จะทำให้ความมีชีวิตชีวาลดลงอย่างต่อเนื่อง ยาพิษที่ทำให้เกิดอาการหวาดกลัวนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก ชีวิตจำนวนมากจะสูญหายไปทุกครั้งที่มีการระบาด การระบาดครั้งแรกของสารพิษหวานดำคือช่วงยุคพราย ในเวลานั้นสถานะของมวลมนุษยชาติอยู่ในระดับต่ำมากและคุณภาพชีวิตก็แย่มากเมื่อโรคระบาดเกิดขึ้นเกือบหนึ่งในสิบของมนุษยชาติติดเชื้อทั้งหมดความรุนแรงของโรคระบาดนี้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในเวลานั้นมีนักบุญมาถึง เขานำวิธีการกำจัดสารพิษหวานดำมาเเละช่วยแก้ปัญหาของมนุษย์จากนรกแห่งความทุกข์ทรมานนามสกุลของนักบุญคนนั้นคือบรันโด แต่ชื่อแรกของเขาไม่เป็นที่รู้จักบางคนบอกว่าเขาเป็นร่างอวตารของพระเจ้าเอลฟ์ขณะที่บางคนเชื่อว่าเขาเป็นชาติก่อนของพระเจ้าผู้ช่วยในระยะสั้นหลังจากที่นักบุญที่รักษาพิษหวานดำเขาหายไปจากโลกของเฝยหนานชื่อ "สารพิษหวานดำ" ก็หายตัวไป คนค่อยๆลืมเรื่องโรคระบาดร้ายแรงนี้ แต่มาร์วินจำได้ค่อนข้างชัดเจน
การระบาดของโรคสารพิษหวานดำนี้ยังเป็นหนึ่งในสัญญาณแห่งยุควุ่นวาย ถึงแม้ว่าแหล่งข้อมูลจะถูกยับยั้งโดยพ่อมดในตำนาน แต่นี่เป็นเพียงการสอบสวนเล็กๆจากโรคระบาดของพระเจ้า บันทึกของเฝยหนานมีความชัดเจนมาก: นักบุญที่เกิดขึ้นในช่วงแรกของการระบาดไม่ใช่ชาติก่อนของพระเจ้าในความเป็นจริงเขาเป็นเพียงนักบวชหญิงที่เป็นนายแพทย์สมุนไพรและเภสัชกรต้นแบบ
สำหรับการสิ้นสุดที่แท้จริงของโรคระบาดนั้นไม่ใช่ผลมาจากยารักษาของนักบุญ ในความเป็นจริงเมื่อพระเจ้าเเห่ภัยพิบัติมาถึงเขากระจายโรคระบาดเเละไม่ได้ให้ความสนใจใดๆและแพร่กระจายโรคระบาดในป่าตะวันตก สิ่งนี้ทำให้พระเจ้าเเห่งธรรมชาติโกรธมาก พระเจ้าเเห่งธรรมชาติปะทุขึ้นด้วยความโกรธและด้วยพลังอันศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งของพระองค์พระองค์ทรงเอาชนะโรคภัยพิบัติที่อ่อนแอของพระเจ้าได้ พระเจ้าเเห่งภัยพิบัติไม่ได้มีเวลาที่จะพัฒนาดินแดนของตัวเองเมื่อดินเเดนของเขาเกือบจะแตกโดยพระเจ้าเเห่งธรรมชาติ โชคดีที่พระเจ้าเเห่งความกลัวเเละพระเจ้าและพระเจ้าชั่วร้ายองค์อื่น ๆ ช่วยเขาเเละเขาได้ผนึกเทพเจ้าเเห่งธรรมชาติไว้ในขวดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพระเจ้าเเห่งภัยพิบัติได้เคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง ... ไม่ทำอะไรกับเหล่าเทพเจ้าอีก
เขาใช้เวลามากพอที่จะสร้างอิทธิพลให้กับตัวเองในสถานที่อื่นและค่อยๆฟื้นฟูความแข็งแกร่งขึ้น การรุกรานครั้งแรกของสารพิษหวานดำในเฝยหนานเป็นการทดลองเพียงเล็กน้อยเท่านั้นไม่มีอะไรมาก ตอนนี้พระเจ้าต่าง ๆ กำลังวางแผนที่จะโจมตีบ่อเวทย์มนต์จักรวาล มันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดพระเจ้าที่อ่อนเเอหรือไม่อ่อนเเอจะมองว่านี่คือโอกาส นี่คือโอกาสในการเพิ่มอิทธิพลและรับผู้ติดตามเพิ่มมากขึ้น บ่อเวทย์มนต์จักรวาลเป็นของวิเศษสำหรับพ่อมดและสำหรับมนุษย์เป็นพระพรที่ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตามมันเป็นพันธนาการสำหรับพระเจ้า หลังจากที่พระเจ้าเเห่งพ่อมดแลนซ์เดินทางไปแล้วพวกเขาก็อยากที่จะทำลายมัน พวกเขาต้องการโอกาสเท่านั้น
...
" ถ้าเช่นนั้นไม่มีทางที่จะรักษาลูกสาวของข้าได้?" ริมฝีปากของกรูเปลี่ยนเป็นสีซีด
เมื่อได้ยินมาร์วินพูดถึงสารพิษหวานดำ เขาเริ่มเหงื่อออกไปทั่ว ลูกสาวของเขาเองก็ติดเชื้อจริงๆ! นี่เป็นเรื่องที่แย่มาก เขากลัวว่าเขาจะสามารถช่วยชีวิตลูกสาวของเขาได้หรือไม่ถ้าคนอื่น ๆ รู้เรื่องนี้เธออาจจะถูกเผาจนตายโดยคนที่กลัว แม้ว่าจะมีพ่อมดอยู่ในโลกนี้ แต่พวกเขายังคงเป็นพวกโง่เขลาเหมือนกับคนยุคกลางของโลกเมื่อเผชิญหน้ากับโรคระบาด ติดโรคระบาด? จะถูกพิจารณาว่าคนตาย! ความกลัวสามารถแพร่กระจายได้เร็วกว่าภัยพิบัติ!
การตื่นตระหนกและโรคระบาดการจับคู่ที่สมบูรณ์แบบ น่าเสียดายที่พระเจ้าความกลัวและพระเจ้าภัยพิบัติเป็นผู้ชายพวกเขาไม่สามารถจับคู่ได้พวกเขาสามารถพบและช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นครั้งคราวเท่านั้น
"ถ้าลูกสาวของเจ้าไม่สามารถรักษาได้ข้าจะมานั่งที่นี่ทำไมหล่ะ" มาร์วินกล่าว "จริงๆแล้วข้ารู้วิธีรักษาที่สามารถช่วยลูกสาวของคุณได้"
"ห้ะ? เป็นไปได้จริงหรือ? " กรูเริ่มมีความหวัง
หน้ากากมีดคู่ไม่จำเป็นต้องหลอกลวงเขา ตั้งแต่ที่เขาพูดเเสดงว่าเขามีความมั่นใจในเรื่องนี้มาก กรูรู้สึกดีใจ
"ไม่ต้องกังวลสารพิษหวานดำถูกลืมมาเป็นเวลานาน เฉพาะในช่วที่สองเท่านั้นที่เมื่อผู้ติดเชื้อตายร่างกายจะระเบิด ในเวลานั้นภัยพิบัติจะแพร่กระจายผ่านทางอากาศ เรายังคงมีเวลาอยู่ "
"สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการกู้คืนหุบเขาริเวอร์ไวท์ เพราะวิธีการช่วยเหลือลูกสาวของเจ้าอยู่ในปราสาทของขุนนางบารอน "
ขณะที่มาร์วินลุกขึ้นยืนเขาตบไหล่ของกรู"ผ่อนคลายซะกังวลเเบบนี้จะไม่ดีสำหรับการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้."
กรูตอบด้วยเสียงแหบแห้ง แต่ยิ้ม "จริงๆ ... ขอบคุณมาก ... ถึงแม้ข้าจะไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเจ้ากับขุนนางบารอนมาร์วินคืออะไร"
"อย่างไรก็ตามเราทีมบรัมเบิ้ลจะทำทุกอย่างสำหรับภารกิจนี้"
...
วันรุ่งขึ้นตอนค่ำ ทุกคนเตรียมพร้อมและรวมตัวกันเงียบๆที่ทั้งสองด้านของป่า เช่นเดียวกับที่พวกเขาวางแผนไว้กองกำลังและทีมบรัมเบิ้ลก็เดินไปทางเดียวขณะที่ทีมลินซ์และนักผจญภัยทั้งสามคนไปทางอื่น
"ปล่อยเหยื่อออกมา" แอนนาพูด
ด้านกรูพยักหน้า ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังเริ่มสวดมนต์สะกดในไม่ช้าเธอก็กลายเป็นกวางซีก้าที่สวยงาม! กวางซีก้ากระโดดสองครั้งก่อนที่จะวิ่งไปตามถนนใหญ่และจากนั้นกลับเข้าไปในป่า
"บรู๊วววววว!"
หมาป่ากลายพันธุ์ 6 ตัวสังเกตเห็นกวางซีก้าและเริ่มหอน พวกมันทั้งหมดเตรียมพร้อมไล่ล่า