ตอนที่ 206 ....(ไม่บอกชื่อ)
บางครั้ง เรื่องบัดซบๆก็มักจะเกิดขึ้น
ชั่ววินาทีที่เขาเห็นเงาร่างผอมๆปรากฏในเวที หลิน ฮวงก็สามารถยืนยันตัวตนเขาได้ทันที -มันเป็นอันดับ3 ปราการสุดท้าย
ปราการสุดท้ายเตี้ยกว่า1.4เมตร และเขาก็ผอมมาก เขาอาจจะมีน้ำหนักไม่ถึง30กิโลด้วยซ้พไปและดูราวกับเด็กชายอายุ10ขวบปี แต่ทว่า แท้จริงแล้วเขาอายุ17ปีเป็นที่เรียบร้อยและดูเหมือนจะเป็นเช่นนี้เพราะเขาหยุดการเจริญเติบโต
มันเป็นเพราะขนาดร่างกายเขาที่ทำให้หลิน ฮวงและคนอื่นๆตระหนักถึงเขาก่อนที่แสงจะจางหายไป
แม้ว่าเขาจะดูราวกับเด็กที่ปราศจากอันตราย ปราการสุดท้ายก็คือคู่ต่อสู้ที่ผู้ส่วนใหญ่บนชั้น6ไม่อยากจะพบเจอ
เขาได้รับการยอมรับให้เป็น’ปราการสุดท้าย’บนชั้น6 แม้กระทั่งหยู่ โม่หลี่ผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งก็ยังไม่เคยเอาชนะเขาได้
หลิน ฮวงไม่ต้องการจะปะทะกับเขาเพราะเขาไม่มั่นใจว่าจะสามารถทำลายการป้องกันของคู่ต่อสู้เขาได้
เมื่อผู้ชมเห็นการปรากฏตัวของปราการสุดท้าย พวกเขาก็สังเกตเห็นท่าทีที่นิ่งเงียบของหลิน ฮวง
“ดูเหมือนว่าการชนะต่อเนื่องของนักดาบอัจฉริยะจะต้องจบลงเพียงเท่านี้”
“ระบบได้ส่งปราการสุดท้ายมาจริงๆ...”
“หยู่ โม่หลี่เคยกล่าวเอาไว้ว่า ไม่มีนักล่าระดับเงินคนใดที่สามารถทำลายการป้องกันเขาได้ มีเพียงแต่ระดับทอง ที่ใช้สมบัติประเภทโจมตีที่สามารถทำมันได้”
“แม้ว่าฉันจะรุ้สึกว่านักดาบอัจฉริยะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นมาได้อีก มันดูเหมือนจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวความหวัง...”
…
ผู้เล่นส่วนใหญ่บนชั้น6รู้จักปราการสุดท้ายจากการเฝ้าดูการต่อสู้ก่อนหน้าเขา ชั่ววินาทีที่เขาปรากฏตัวตรงหน้าหลิน ฮวง พวกเขาก็สูญสิ้นความมั่นใจในตัวหลิน ฮวง
ไม่สำคัญว่านักดาบอัจฉริยะจะทรงพลังเพียงใด ระดับพลังเขาก็เป็นเพียงเงินขั้น3 ความแข็งแกร่งของพลังชีวิตเขาไม่อาจที่จะใช้งานสมบัติระดับทองได้ แม้ว่าเขาจะใช้ดาบระดับทองเพื่อโจมตี มันก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายการป้องกันเขา นักล่าจำนวนนับไม่ถ้วนเคยพยายาม แต่ก็ล้มเหลว
หลิน ฮวงเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ เขาเคยดูวิดิโอการต่อสู้มาหลายครั้ง เขากลัวว่าเขาจะไม่สามารถเผชิญกับคู่ต่อสู้ที่มีพลังป้องกันเช่นนี้ได้ ผลการวิเคราะห์ของเขาแสดงให้เห็นว่าเมื่อคนที่มีทักษะป้องกันได้เผชิญกับคนที่อยู่ในระดับเดียวกัน คนๆนั้นจะไม่สามารถเอาชนะได้ การปลดปล่อยพลังทั้งหมดคือทางเดียวที่จะทำลายการป้องกันเขา นอกเหนือจากนั้น ไม่มีทางใดที่เขาจะทำได้
หลิน ฮวงได้ทำการวิเคราะห์จุดอ่อนของผู้เล่น10อันดับแรก เขาคิดหาวิธีที่จะฆ่าพวกเขาได้ทั้งหมด แต่ทว่า เขาไม่รู้วิธีที่จะเอาชนะปราการสุดท้าย
ในความเป็นจริง มันไม่ใช่ความสามารถเขาที่ไม่อาจเอาชนะได้ หากทักษะป้องกันเขาไม่ได้ถูกนำมาพิจารณาด้วย อย่างมากเขาก็จะเป็นได้เพียงผู้เล่นอันดับที่30 แต่ทว่า เขากลับอยู่ยงคงกระพันเพราะทักษะป้องกันที่น่ากลัว
ขณะที่หลิน ฮวงกำลังประเมินปราการสุดท้าย คู่ต่อสู้เขาก็ทำในสิ่งเดียวกันกับหลิน ฮวง
“มันเป็นเวลานานถึง16ปีแล้วที่ไม่มีใครชนะติดต่อกัน70ครั้ง ยินดีด้วยนะ”ปราการสุดท้ายยิ้มให้หลิน ฮวง
“ขอบคุณ”หลิน ฮวงพยักหน้า
“ฉันได้เฝ้าดูวิดิโอการต่อสู้นาย นายแข็งแกร่งมาก”ปราการยอมรับว่าหลิน ฮวงแข็งแกร่ง“ดังนั้น ฉันจึงเลือกที่จะป้องในการต่อสู้นี้ ตราบเท่าที่นายสามารถทำลายการป้องกันของฉันได้ในครึ่งชั่วโมงและทิ้งบาดแผลบนร่างฉัน ฉันจะยอมแพ้ ตราบเท่าที่มันได้รับอนุญาติ นายสามารถใช้ได้ทุกทักษะ”
เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าหลิน ฮวงเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน เขาขี้เกียจที่จะล้อเล่นกับเขา จากนั้นเขาจึงอธิบายกฏที่เขาตั้งขึ้น
“ได้สิ”หลิน ฮวงยอมรับ
“งั้นมาเริ่มกัน!”ปราการสุดท้ายมองดูเวลาที่กำลังนับถอยหลัง ลวดลายที่ซับซ้อนปรากฏบนมือทั้งสองข้างเขาเมื่อการนับถอยหลังสิ้นสุดลง
ทันทีที่ลวดลายปรากฏขึ้น วัตถุรูปทรงเปลือกก็ถูกสร้างด้วยวัสดุที่ดูคล้ายกับเหล็กและหินที่ก่อตัวกันในอากาศตรงหน้าร่างกายเขา
จากนั้นมันก็กลายเป็นหนาขึ้น เหยียดขยายไปทางปราการสุดท้าย และในเวลาไม่ถึงสามวินาที เขาก็ถูกปกคลุมด้วยสิ่งนี้ทั้งตัว
วัตถุทรงลูกบอลสีเทาปรากฏขึ้นในลานประลองทันที มันมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ2เมตรและมันก็ทำจากหินและเหล็ก
นี่เป็นความสามารถเฉพาะที่แม้กระทั่งหลิน ฮวงก็ยังไม่อาจยืนยันได้ว่าเป็นทักษะ พลังสายเลือดหรือทักษะมอนสเตอณ์กันแน่
เมื่อมองดูเวลาเหนือหัวเขาที่หมดลง หลิน ฮวงก็ไม่ได้ทำการโจมตีทันที เขาเปิดใช้งานเนตรไร้ขอบเขตและเดินไปรอบๆวัตถุทรงกลม เขาสังเกตมันอย่างระมัดระวัง
ผู้ชมไม่ได้โห่ร้องให้หลิน ฮวงเร่งรีบโจมตีเพราะพวกเขากำลังรอการเคลื่อนไหวถัดไปเขาอย่างอดทน
“ดูเหมือนว่าการชนะติดต่อกันของนักดาบอัจฉริยะจะต้องจบลงเพียงเท่านี้”ชายในชุดคลุมดำหัวเราะขณะที่เหลือบมองชายชุดคลุมทอง
“เขาโชคไม่ดีที่ต้องมาเจอกับสารเลวน้อยที่มีพลังสายเลือด เขาแม้กระทั่มีความสามารถในการป้องกันที่ทรงพลังเช่นนี้”
อย่างไม่คาดคิด ชายในชุดคลุมทองไม่ได้ตอบกลับ
“นายต้องการจะเพิ่มเดิมพันไหม อีกชิ้นเป็นไง?”ชายชุดคลุมดำแสยะยิ้ม
“หากคนที่เขาเจอเป็นหยู่ โม่หลี่ เขาก็อาจจะไม่แพ้”ชายชุดคลุมทองเปลี่ยนเรื่อง
“เหล่าผู้ที่ครอบครองพลังสายเลือดจะสืบทอดความสามารถที่ถูกพัฒนามาโดยผู้หลุดพ้น ระดับพลังของพวกเขาจะถูกจำกัดและพวกเขาจะไม่อาจปลดปล่อยพลังสายเลือดของพวกเขาได้อย่างเต็มที่ แต่ทว่า สารเลวน้อยนี้กลับครอบครองทักษะสายเลือดที่ไม่อาจถูกทำลายได้โดยเหล่าคนที่มีระดับต่ำกว่าหลุดพ้น มีเพียงผู้ครอบครองพลังสายเลือดด้วยกันเท่านั้นที่จะสามารถโค่นล้มเขาได้ แม้ว่าหยู่ โม่หลี่จะมีทักษะมอนสเตอร์มากมาย มันก็ยังไม่พอ ไม่สำคัญว่าทักษะจะทรงพลังแค่ไหน มันกไม่อาจเทียบได้กับพลังสายเลือด”ชายชุดคลุมดำอธิบายด้วยรอยยิ้ม
“ไม่สำคัญว่านักดาบอัจฉริยะจะสามารถชนะหยู่ โม่หลี่ได้หรือไม่ เขาจะต้องแพ้การต่อสู้นี้!เว้นแต่เขาจะมีพลังสายเลือดเช่นกัน....”
“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว มาดูการต่อสู้อย่างเงียบๆเถอะ”ชายชุดคลุมทองขี้เกียจฟังเขาและขัดจังหวะเขา ชายชุดคลุมดำหัวเราะอย่างน่ารังเกียจ จากนั้นเขาก็เงียบไป
....
หลิน ฮวงเดินไปรอบๆวัตถุทรงกลม เขาพยายามที่จะสัมผัสผิวของมันแต่ก็ไม่ได้พยายามโจมตี
ผู้ชมเริ่มรู้สึกหมดความอดทน
“นักดาบอัจฉริยะ!นายเป็นผู้ชายรึเปล่า?ทำไมนายจึงมองดูและสัมผัสบอลแทนที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ?!นายไม่กล้าแม้กระทั่งจะหยิบปืนขึ้นมาและยิง?!”บางคนตะโกนใส่เขา
“นายจะไปรู้อะไร?นี่คือการศึกษาคู่ต่อสู้!”ชายอีกคนหนึ่งตอบกลับจากที่ไกล
“มันนานเกินไป ฉนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว!”ชายอีกคนตะโกนใส่เช่นกัน
ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาขณะที่พวกเขาฟังบทสนทนา
หลังจากที่สังเกตวัตถุทรงกลมอย่างระมัดระวัง ในที่สุดเขาก็ยืนนิ่ง....