Chapter 252: อันตรายที่หลบซ่อน
Chapter 252: อันตรายที่หลบซ่อน
หยานฟางเฟยนั้นยังคงยืนเฉย เมื่อเธอไม่สามารถเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เธอนั้นรวบรวมปณิธานทุกอย่างและทำอย่างดีที่สุดเพื่อมายังที่นี่ แต่ผลลัพธ์มันทั้งน่าเศร้าและน่าอนาถใจ ลมอันเหน็บหนาวยามค่ำคืนนั้นทำให้เธอรู้สึกสิ้นหวัง
ทันใดนั้น ร่างกายของเธอทั่วทั้งร่างตั้งแต่หัวจรดตีนนั้นก็สั่นด้วยความโกรธ! เจียงลู่ฉีนั้นไม่เพียงแค่ไม่ช่วยเหลือเธอจากสถานการณ์นี้ เธอนั้นเกลียดหลี่ยู่ซินและเจียงลู่ฉีไปถึงขั้ว!
ความคิดนับไม่ถ้วนนั้นปรากฏวูบวาบขึ้นในความคิดของเธอ แต่เธอรู้สึกเหมือนกับว่าความแข็งแกร่งของเธอนั้นถูกดูดกลืนจนหายไปและหัวใจของเธอนั้นก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังและความสิ้นหวัง ในโลกที่โหดเหี้ยมและไม่ยุติธรรมนี้ เธอก็ไม่สามารถที่จะต่อสู้กับเจียงลู่ฉีได้….
ในรถมินิบัสของเจียงลู่ฉี...
“ฉันไม่ได้คาคดิดเลยว่าจะเจอเพื่อนร่วมห้องที่นี่”หลี่ยู่ซินพูดอย่างเต็มไปด้วยอารมณ์ เธอหันกลับไปและมองไปที่ทิศทางของหยานฟางเฟย ถึงแม้ว่าหลี่ยู่ซินจะรู้สึกเสียใจแต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“มันค่อนข้างสมเหตุสมผล เนื่องจากพวกเราเข้าใกล้เจียงเบย”เจียงจู้อิงพูด
“เธอทำให้ฉันรู้สึกไม่สบาย”หลันซิหยู่พูด “ฉันสามารถรู้สึกได้ถึงความปรารถนาอันรุนแรงในการเอาชีวิตรอด แต่ฉันก็สัมผัสได้อีกว่าเธอนั้นก้าวข้าวคนบริสุทธิ์นับไม่ถ้วนเพื่อมาเติมเต็มแก่เป้าหมายของเธอ”
หลันซิหยู่นั้นส่งทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเจียงลู่ฉีก่อนหน้านี้ แต่เขานั้นเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถตัดสินใจได้
“ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่รู้ว่าเธอทำอะไรอย่างแน่ชัดก็ตามที พวกเราก้เห็นกันหมดว่าเธอนั้นทิ้งเพื่อนพ้องของเธอ ฉันปฏิเสธที่จะช่วยคนแบบนั้น”เจียงลู่ฉีอธิบาย เขานั้นพิจารณาว่าหยานฟางเฟยเหมือนกับเป็นงูพิษที่ดุร้าย
“กลับไปยังค่ายเป็นอย่างแรก ทุกคนควรระมัดระวังตัวให้มากขึ้นในคืนนี้ พวกเราจะออกจากที่นี่ในตอนเช้าวันพรุ่งนี้”เจียงลู่ฉีสั่ง
ในช่วงเช้ามืดของวันต่อมา เมื่อขบวนรถมาถึงสถานที่ที่ซอมบี้ปรากฏเมื่อคืนนี้ ศพของผู้รอดชีวิตนั้นนอนกองอย่างไร้ชีวิตบนพื้นดิน แต่พวกเขาก็หาหยานฟางเฟยไม่พบ
ทั้งทีมก็ไม่ได้หยุดและเพียงเวลาไม่นานก็ออกไปจากเมือง สำหรับเจียงลู่ฉีนั้น เขาไม่สนใจกับโชคชะตาของหยานฟางเฟยเลยแม้แต่นิดเดียว
“พวกเขาไปหมดแล้ว”หยานฟางเฟยนั้นกำลังอยู่ในบ้านสองชั้นที่อยู่ในฟาร์ม และมองไปยังขบวนรถบนถนน ในห้องนั่งเล่น มันมีชายสองคนและผู้หญิงด้านหลังเธอ เธอนั้นพบกับพวกเขาเมื่อคืนนี้ หลังจากที่คิดอย่างระมัดระวังแล้ว หยานฟางเฟยก็พบว่ามันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเธอที่พบกันได้อย่างบังเอิญแบบนี้ พวกเขานั้นตั้งใจที่จะมาพบเธอต่างหาก
ทั้งสามคนนั้นถามคำถามจำนวนมากเกี่ยวกับเจียงลู่ฉีและรถมินิบัส หลังจากที่หยานฟางเฟยพูดว่าเธอรู้จักเพียงแค่เจียงลู่ฉีและหลี่ยู่ซิน พวกเขาก็จะพาเธอไปติดสอยห้อยตามไปด้วย หยานฟางเฟยรู้สึกสิ้นหวังมากในเวลานั้น ดังนั้นเธอจึงตกลงกับข้อเสนอของเขาโดยไม่มีการคิดรอบสอง ภายหลังเธอก็พบว่าพวกเขาต้องการที่จะฆ่าเจียงลู่ฉี
อย่างไรก็ตาม พวกเขามีเพียงแค่สามคน ในขณะที่เจียงลู่ฉีนั้นมีเป็นทีม....
“กัปตัน”ผู้หญิงพูดขึ้น “เจียงลู่ฉีไปแล้ว”เธอกระซิบในขณะที่เธอนั้นกำลังเล่นมีดที่คมกริบในมือของเธอ
กัปตันคนนี้เป็นชายอายุประมาณสามสิบห้าปี เขานั้นสวมเสื้อผ้าหลวมๆและเขาดูใจเย็นอย่างมาก เขานั้นมีร่างกายที่แข็งแรงอย่างมากและถึงแม้ว่าเขาจะนั่งอยู่บนโซฟา เขาก็ยังสูงมากกว่า 189เซ็นติเมตร
“โอเค”กัปตันตอบ “อย่าเรียกฉันว่ากัปตัน ถ้าพวกเรานั้นทำภารกิจนี้ล้มเหลว กรรมาธิการฉู่ ที่ให้ภารกิจนี้แก่พวกเรามาละก็ พวกเราจะชิบหายกันหมด แต่ถ้าพวกเราทำมันสำเร็จละก็ อาชีพของพวกเรานั้นจะพุ่งทะยานขึ้นสูงมาก”เขาพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่เย็นเฉียบ
ถึงแม้ว่าเจียงลู่ฉีจะออกมาจากเกาะเชนไฮ่แล้วก็ตามที ฉู่ซงฉานก็ไม่สามารถปล่อยเขาให้จากไปอย่างง่ายดาย เขาจึงสั่งเฉินเบียว ที่เป็นองครักษ์ของฉู่ซงฉานให้ล้างแค้นแก่การตายของลูกชายของเขา นอกจากนี้ ฉู่ซงฉานนั้นพิจารณาว่าเฉินเบียวนั้นเป็นลูกชายของเขาคนหนึ่ง และเขาแม้กระทั่งหยุดชายคนนี้ที่กำลังจะไปฆ่าเจียงลู่ฉี หลังจากที่เขาเรียนรู้ว่าฉู่ซงหมิงนั้นเสียชีวิตแล้ว ในตอนสุดท้ายฉู่ซงฉานก็สั่งให้เขานั้นกำจัดเจียงลู่ฉี!
เฉินเบียวนั้นเป็นทหารรับจ้างที่มีประสบการณ์ที่ใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตอยู่ในแอฟริกาและอเมริกาใต้ ดังนั้นเขาค่อนข้างทรงพลัง นอกจากนี้แล้ว หลังจากวันโลกาวินาศ เขานั้นกลายเป็นคนที่มีพลังเหนือธรรมชาติ
สำหรับทั้งสองคนนั้นพวกเขาก็ถูกส่งมาโดยฉู่ซงฉาน แต่เมื่อเปรียบเทียบกับเฉินเบียวแล้วพวกเขาก็ยังคงขาดซึ่งความสามารถอยู่ดี
พวกเขานั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องยามค่ำคืนมาด้วยเช่นกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเมื่อพวกเขามาถึง ก็มีเพียงหยานฟางเฟยที่อยู่ที่นั่น ตามธรรมชาติแล้วผู้หญิงเช่นนี้นั้นไม่ได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขา แต่หยานฟางเฟยนั้นกำลังสาปแช่งเจียงลู่ฉีอยู่พอดี
“เธอ!”เฉินเบียวมองไปยังหยานฟางเฟยอย่างฉับพลัน “เธอจะต้องแสร้งว่าเธอไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น ฉันรู้ว่าเธอได้ยินทุกสิ่งที่พวกเราพูด การแสดงออกและการเคลื่อนไหวของเธอนั้นเปลี่ยนไปเล็กน้อย…”
หยานฟางเฟยนั้นประหลาดใจและหลังจากนั้นก็หันกลับไปมองเฉินเบียวด้วยความตื่นตระหนก การกระทำของชายคนนี้นั้นกดดันเธออย่างมาก เธอนั้นไม่ต้องการที่จะแอบฟังบทสนาทของพวกเขาจริงๆ แต่เธอก็พยายามที่จะแสร้งว่าเธอไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น
“เธอเป็นผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติใช่ไหม?”เฉินเบียวจ้องไปที่ใบหน้าอันสกปรกของหยางฟางเฟยและหลังจากนั้นเขาก็ถามขึ้น “ความสามารถพิเศษของเธอคืออะไร?”
