ตอนที่ 46 - ความโลภบังตา

ไปทำภารกิจเสี่ยงตายในหนังกันเถอะ ตอนที่ 46 - ความโลภบังตา

 

เมื่อได้ยินว่าชีหยานนั้นได้กลาเป็นลูกเรือของกัปตันอัมมาน ใบหน้าของคริสก็เต็มไปด้วยความโลภและความริษยา ก่อนที่จะหันไปมองรอบๆ แล้วถามต่อว่า

 

“ก่อนหน้านี้ปาร์ตี้ของเราได้ไปสอดแนมเรือเบลแอนมัคมาก่อนแล้ว มันเป็นเรือโจรสลัดขนาดใหญ่ที่แทบจะมีขนาดเท่ากับสามเรือในตำนาน! และฉันยังได้ยินมาว่าถ้าหากเพลเยอร์สามารถเป็นลูกเรือของเรือโจรสลัดขนาดใหญ่ได้แล้วล่ะก็ เพลเยอร์จะได้รับสิทธิพิเศษบางอย่าง จริงรึเปล่า?”

 

“จริง … หลังจากนั้นนายจะได้รับภารกิจเสิรม ‘กระทบไหล่ตำนาน’”

 

คริสกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วถามต่อว่า

 

“หมายความว่านายจะพาฉันขึ้นเรือเบลแอนมัค?”

 

ชีหยานพยักหน้า พร้อมกับกล่าวว่า

 

“ใช่แล้ว เพราะในตอนนี้นายถูกไล่ล่าทั่วทั้งเกาะ อย่างไรก็ตาม ถึงพวกยามจะแข็งแกร็งและกำลังฮึกเหิมอยู่ในตอนนี้ แต่พวกมันก็ไม่กล้าที่จะบุกขึ้นเรือโจรสลัด ดังนั้นตัวเลือกที่ปลอดภัยที่สุดของนายในตอนนี้ก็คือไปซ่อนในเรือโจรสลัด!”

 

เมื่อได้ฟัง คริสก็ถามด้วยความสงสัยว่า

 

“แต่พวกโจรสลัดนั้นขี้สงสัยเป็นอย่างมาก ถึงแม้นายจะเป็นลูกเรือของพวกเขา แต่พวกเขาคงไม่อนุญาติให้นายพาคนแปลกหน้าขึ้นไปบนเรือหรอก”

 

ชีหยานตอบอย่างนุ่มนวลว่า

 

“ดังนั้นนายต้องแกล้งทำเป็นคนสำคัญของฉัน … ไอ้บัดซบ! แกเอาปิดตูดทำไม! ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น!! ฉันไม่สนผู้ชายโว้ย  ฉันหมายถึงให้แกแกล้งเป็นญาติของฉัน หรือไม่ก็ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตฉันไว้!”

 

ได้ยินแบบนั้น คริสก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า

 

“ฉันว่านั่นก็เป็นความคิดที่ดี แต่มันยังไม่เพียงพอ! ลองเอาสองอย่างที่นายพูดมารวมกันไหม? ให้ฉันเป็นทั้งญาติและเป็นผู้มีพระคุณ แค่นี้ก็น่าจะโอเค ...”

 

ระหว่างที่คุยกัน ชีหยานก็ช่วยพยุงคริสแล้วมุ่งหน้าไปยังท่าเรือ

 

เมื่อมาถึง ชีหยานก็ส่งสัญญาณไปยังเรือเบลแอนมัค เพื่อให้พวกเขาส่งเรือเล็กมารับ --- เนื่องจากบริเวณใกล้ๆชายฝั่งนั้นเต็มไปด้วยหินโสโครก และเรือโจรสลัดก็ต้องลอยอยู่ในน้ำลึก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถนำเรือจอดเทียบชายฝั่งได้ พวกเขาจึงจอดเรือห่างจากชายฝั่งเล็กน้อย และเดินทางขึ้นฝั่งโดยใช้เรือพายลำเล็ก

…

…

ในตอนนี้ชีหยานกำลังยืนอยู่ต่อหน้ากัปตันอัมมานภายในห้องกัปตัน อัมมานนั้นกำลังยืนดูแผนที่เก่าๆที่เริ่มกลายเป็นสีเหลืองอยู่ โดยไม่ได้หันมามองชีหยาน

 

"กะลาสี หยาน มีธุระอะไร?"

 

อัมมานเหลือบไปมองชีหยาน ก่อนที่จะกลับมามองแผนที่ต่อ

 

ชีหยานตอบกลับไปอย่างสุภาพว่า

 

“ขอบคุณสำหรับการให้เกียรติฉันได้กลายมาเป็นลูกเรือของท่าน อย่างไรก็ตาม ฉันกำลังพบเจอกับปัญหาที่ค่อนข้างซับซ้อน และเพื่อที่จะไม่ให้เรือเบลแอนมัคเข้ามาพัวพัน ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องขออำลา”

 

อัมมานยังคงจ้องมองแผนที่ต่อไป ก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“เจ้าได้กลายเป็นลูกเรือของเบลแอนมัคแล้ว ดังนั้นอย่าคิดที่จะทำอะไรด้วยตัวคนเดียว!”

 

ได้ยินแบบนั้น ดวงตาของชีหยานก็หดวูบ … ‘ดูเหมือนว่าจะเป็นไปตามแผน’  ชีหยานคิดในใจ ก่อนที่จะพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า

 

“เมื่อไม่กี่ชั่วยามก่อนเกิดระเบิดขึ้นภายในปราสาททอทูการ์ ฉันเชื่อว่าท่านคงได้ยินข่าวแล้ว”

 

อัมมานกำหมัดแน่น ก่อนที่จะคลายมันออกอย่างรวดเร็ว แล้วกล่าวอย่างนุ่มนวลว่า

 

“ทุกๆคนรู้เรื่องนี้”

 

ชีหยานตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงใจว่า

 

“ลูกพี่ลูกน้องผู้โชคร้ายของฉัน --- คริสเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมวางระเบิดในครั้งนั้น และฉันบังเอิญพบเขาที่กำลังหลบหนีอยู่ตรงบริเวณเนินเขา ในตอนนั้นยามลาดตระเวณกำลังที่จะสังหารเขาพอดี ฉันจึงกระโจนเข้าไปช่วยชีวิตเขาและฆ่ายามลาดตระเวณไป เหมือนกับเมื่อสองปีก่อน ที่เขาเคยช่วยชีวิตฉันไว้ที่ กรุงมะนิลา”

 

อัมมานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า

 

“แล้วถ้าเจ้าออกจากเบลแอนมัค … เจ้าคิดจะทำอะไรต่อไป?”

 

ชีหยานแกล้งทำหน้าว่ากำลังสับสน ก่อนที่จะส่ายหัวแล้วกล่าวว่า

 

“ยังไม่รู้ อาจจะซ่อนตัวสักพัก ก่อนที่จะแอบขโมยเรือลำเล็กๆแล้วหลบหนีไป”

 

“โง่เง่านัก! ช่างเป็นความคิดที่โง่เง่า!!”

 

อัมมานกระแทกเสียงก่อนที่จะหันมาจ้องมองชีหยานแล้วกล่าวว่า

 

“เกาะทอทูการ์นั้นเป็นเพียงเกาะเล็กๆ! เล็กขนาดที่ว่าเด็กสิบขวบใช้เวลาเดิน 1 วันก็เดินได้ทั่วทั้งเกาะแล้ว!”

 

“แถมตระกูลฟอกค์ยังอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายสิบปี ทั้งเจ้าและลูกพี่ลูกน้องของเจ้า จะซ่อนตัวโดยไม่ถูกพบได้นานแค่ไหนกันเชียว? 2 วัน? 3 วัน? เมื่อพวกเจ้าถูกจับได้ ต่อให้เจ้าปฏิเสธว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรือเบลแอนมัค แต่พวกเราก็ต้องได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน! อย่าลืมสิว่า ตอนที่หน้าบากแฮรี่นำทางเจ้ามายังเรือลำนี้ มีพยานรู้เห็นมากกว่า 10 คน!”

 

ชีหยานแกล้งทำใบหน้าลังเลออกมา ก่อนที่จะก้มหัวลงแล้วเงียบ --- เห็นแบบนั้นอัมมานจึงพูดต่อด้วยเสียงอันเย็นเยียบว่า

 

“แล้วเจ้ายังมีหน้ามาบอกว่าไม่อยากให้พวกเราเข้าไปพัวพัน! ถุย!! เจ้ามันทำอะไรไม่คิดจริงๆ ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง! ถึงแม้เจ้าจะกลายเป็นลูกเรือของเบลแอนมัคแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะทำอะไรโดยไม่ไตร่ตรองได้! ลูกพี่ลูกน้องของเจ้าอยู่ที่ไหน! รีบไปรับเขาขึ้นมาบนเรือเดี๋ยวนี้!”

 

“กัปตัน!”

 

ชีหยานกล่าวด้วยน้ำเสียงซาบซึ้ง แต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกผิด

 

กัปตันอัมมานถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนที่จะโบกมือแล้วกล่าวว่า

 

“รีบไปซะ! ถึงแม้ตระกูลฟอกค์มันจะยิ่งใหญ่ในทอทูการ์ แต่พวกมันก็ไม่กล้าที่จะขึ้นมาตรวจสอบเรือเบลแอนมัคของพวกเรา!”

 

ชีหยานพยักหน้า ก่อนที่จะโค้งคำนับด้วยความสุภาพ แล้วจึงหันหลังเดินจากไป

 

เมื่อเห็นว่าชีหยานเดินจากไป ดวงตาของอัมมานก็เต็มไปด้วยประกายความตื่นเต้น! ข้อมูลที่ชีหยานบอกแก่เขานั้นเป็นข้อมูลที่แสนจะล้ำค่า!

 

ถึงแม้อัมมานจะยังรู้สึกไม่ค่อยพอใจที่ชีหยานสร้างปัญหาให้เขา แต่เจ้าลูกพี่ลูกน้องของชีหยานที่ลอบเข้าไปวางระเบิดภายในปราสาทตระกูลฟอกค์ นั้นอาจจะมีข้อมูลอะไรดีๆเกี่ยวกับตระกูลฟอกค์ก็เป็นได้! --- และนั่นจะเป็นประโยชน์อย่างมากที่จะใช้บุกตระกูลฟอกค์!!

 

ในตอนนี้ ถึงแม้อัมมานจะเป็นกัปตันที่มีชื่อเสียงและยิ่งใหญ่ แต่เขาก็ยังไม่อาจเทียบรัศมีกับสามเรือในตำนานได้ --- ที่ลูกพี่ลูกน้องของชีหยานกล้าลอบเข้าไปวางระเบิดในปราสาท บางทีอาจเป็นเพราะเขามีกลุ่มโจรสลัดที่มีชื่อเสียงหนุนหลังอยู่ก็ได้! บางทีอาจจะเป็นพันธมิตรโจรสลัด ที่ต้องการยึดครองทอทูการ์! อัมมานคิดว่าถ้าเขาสามารถใช้ประโยชน์จากลูกพี่ลูกน้องของชีหยานได้ --- เขาจะสามารถคว้าผลประโยชน์ได้ไม่น้อยเลย

 

และแน่นอนว่าชีหยานเข้าใจถึงจุดนี้ เขาจึงแกล้งพูดอ้อมๆ เพื่อหว่านล้อมอัมมาน แทนที่จะขอความช่วยเหลือตรงๆ! ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันสำเร็จ!!

 

ชีหยานในตอนนี้นั่งเรือลำเล็กกลับมาพร้อมกับหน้าบากแฮรี่ และโจรสลัดอีกสามคนที่อาวุธครบมือ พวกเขาบอกว่ากัปตันสั่งมาว่าให้ปกป้องชีหยานให้ถึงที่สุด อย่าให้ชีหยานพบเจอกับปัญหาใดๆ

 

ถึงแม้ภายนอกชีหยานจะทำท่าทีซาบซึ้ง แต่ในใจของเขากำลังหัวเราะเยาะอัมมาน ที่เกิดความโลภขึ้นจนบังตา แล้วทำตามที่เขาต้องการอย่างง่ายดาย

 

คริสรู้สึกราวกับว่าแต่ละนาทีช่างผ่านไปอย่างเนิ่นนาน เขากระสับกระส่ายเหมือนดั่งมดที่อยู่ในหม้อร้อน  แต่เมื่อเขาหันไปเห็นชีหยานที่กลับมาพร้อมกับโจรสลัดอีก 4 คน เขาแทบจะหลั่งน้ำตาด้วยความตื่นเต้น!

 

เมื่อคริสขึ้นมาบนเรือเบลแอนมัคอย่างปลอดภัย อะดรีนาลีนที่หลั่งออกมายามฉุกเฉินของเขาก็หมดลง เขาทรุดลงกับพืนเนื่องจากอาการบาดเจ็บรุนแรง นอกจากนี้คริสยังเสียเลือดมากเกินไปอีกด้วย! ทำให้เขาไม่สามารถฝืนทนยืนต่อไปไหว

 

ไชร์ที่นอกจากเป็นต้นหนแล้ว ยังรับหน้าที่เป็นแพทย์ประจำเรืออีกด้วย --- เขาได้พาคริสเข้ามาตรวจร่างกาย และรักษาอาการบาดเจ็บ หลังจากนั้นก็ให้คริสนอนพักฟื้นไปก่อน

 

ในตอนนี้หัวใจของอัมมานเต้นอย่างถี่รัว ความจริงแล้วเขาอยากจะพุ่งไปบีบคอคริส จากนั้นก็เค้นความลับทุกอย่างที่คริสรู้ออกมาให้หมด! --- อย่างไรก็ตาม การรบกวนคนป่วยที่อาการสาหัสมันไม่ใช่พฤติกรรมที่สมควรทำ อัมมานจึงแกล้งทำเป็นใจเย็น และปล่อยให้คริสได้พักผ่อนอย่างมีความสุข

 

แต่ในระหว่างที่คริสกำลังหลับอย่างมีความสุขนั้นเอง! -- ชีหยานได้พุ่งเข้ามายังห้องของคริส พร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

 

“ฉันทำตามข้อตกลงที่ให้ไว้แล้ว ทีนี้ก็ถึงตานายแล้ว ….”