TaMa ตอนที่15 พัฒนาการของไล(1)

สามารถติดตามตอนใหม่ได้ก่อนใครที่เพจ Taming Master แปลไทย

 

จินซุงที่ออกมาจากเกมและเพิ่งชำระร่างกายให้สดชื่นเสร็จ ก็มานั่งตรงคอมพิวเตอร์ของเขาก่อนที่เขาจะไปนอน และเขาก็หาข้อมูลเกี่ยวกับKailan

จินซุงสนใจเกี่ยวกับข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพนักอัญเชิญทั่วไปไม่ใช่อาชีพลับแต่อย่างใด เขาต้องการรู้ความแตกต่างระหว่างนักอัญเชิญทั่วไปกับเขา

‘ชั้นแน่ใจว่าจะต้องมีพวก ‘ขี้แพ้’ ที่ต้องการโม้ไปเรื่อยในบอร์ด..’

จินซุงมองไปยังบทความล่าสุดที่โพสต์ลงบนบอร์ดนักอัญเชิญตั้งแต่อันแรกจนอันสุดท้าย และเขาก็เดาะลิ้นออกมาเมื่อเห็นแต่ข้อมูลที่โพสต์ลงไปแต่เชิงลบของอาชีพนี้

‘มันก็จริง นักอัญเชิญนั้นมันค่อนข้างลำบากทีเดียวในการเก็บเลเวล..แต่จำนวนโพสต์ที่โพสต์นี่น่าตกใจจริงๆ’

เอียนกำลังมองผู้เล่นที่เลเวลมากกว่า15 ที่โพสต์เกี่ยวกับอาชีพของเขา

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ไม่มีเลยสักอัน

‘นี่มันบ้าอะไรกัน? นี่ไม่มีใครโพสต์บอกเลยเพราะว่าพวกเขาไม่ต้องที่จะแบ่งปันข้อมูลรึไงกัน? ตั้งแต่ที่ชั้นเลเวล19 อย่างน้อยมันต้องมีผู้เล่นเลเวลมากกว่า15บ้างสิ ไม่มีเลยงั้นหรอ..?’

เหตุผลที่เขาหาผู้เล่นเลเวลมากกว่า15เพราะว่าพวกเขาต้องพยายามเพิ่มความชำนาญทักษะ ‘อัญเชิญ’ เพื่อที่จะเพิ่มเลเวลต่อไปแบะเขาก็ต้องการทราบสกิลของนักอัญเชิญทั่วไปอีกด้วย

เมื่อมองไปที่บอร์ดของอาชีพใหม่ แม้แต่อาชีพAssasin ก็ยังมีคนมาโพสต์อธิบายว่าอาชีพนี้เป็นยังไงและเขาทำยังไงให้เลเวลถึง15ค่อนข้างเยอะทีเดียว และนักเวทย์มนต์ดำก็มีผู้เล่นไปถึงเลเวล18แล้วด้วย แต่มีแค่นักอัญเชิญเท่านั้นที่ไม่สามารถหาได้

อย่างน้อยๆก็ต้องมีข้อมูลบ้าง จินซุงเปิดดูที่โพสต์รีวิวอาชีพนักอัญเชิญที่เลเวล13 และเขาก็เริ่มตรวจสอบข้อมูลอย่างรอบคอบ

“อย่างแรก ‘การจับกุม’ หรือ ‘การอวยพรของสายลม’ ‘การปฐมพยาบาล’ ทั้งหมดเหมือนสกิลที่ชั้นมีเลย…”

ทันใดนั้น ตาของเขาก็ลุกวาวขึ้นมา

‘นี่มันสกิลที่ชั้นไม่เคยเห็นมันมาก่อน?’

มันมีสกิลที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนอยู่ในหน้าจอตรงหน้าของจินซุง

Possession (การผสาน)

ประเภท: สกิลใช้งาน

สกิลเลเวล: เลเวล1

ความชำนาญ: 55%

คุณสามารถผสานวิญญานของมอนสเตอร์ที่คุณอัญเชิญออกมาได้

30%ของค่าสถานะของวิญญานจะถูกเพิ่มให้แก่นักอัญเชิญ

คุณไม่สามารถนำมอนสเตอร์ที่ผสานวิญญานด้วยมาสู้ได้

ผู้เล่นที่ทำการโพสต์บทความนี้ลงกระดานข่าวสารนั้นได้สรรเสริญสกิลนี้เป็นอย่างมาก เรียกนักอัญเชิญว่า ‘ขนมปังและเนย’

ถึงกระนั้นจินซุงก็ส่ายหน้า

“ทำไมต้องผสานกับคู่หูที่สู้ได้ดีด้วยตัวมันเองด้วยละ? นี่มันไม่เหมือนว่าจะได้รับค่าสถานะทั้งหมด…งั้นถ้าหากว่าเลื่อนเลเวลสกิลขึ้นไปอีกมันจะไม่ใกล้เคียงกับ100%งั้นหรอ?”

ผู้เล่นส่วนใหญ่พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าสกิล ‘Possession’ นี้มีข้อดีนั่นก็คือไม่ต้องแบ่งค่าประการณ์แก่คู่หูแต่จินซุงนั้นกลับไม่เห็นด้วยไปทั้งหมด

‘งั้นมันก็หมายความว่าแกก็จะไม่สามารถเพิ่มระดับของคู่หูได้นะสิ….มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างสนุกในการเพิ่มเลเวลไปพร้อมๆกับไล นี่นะหรอที่พวกแกเรียกว่า ข้อดี…’

เขาคิดเช่นนี้ แต่เขาก็ยอมรับว่ามันมีประโยชน์ในระดับนึงเลยทีเดียว นั่นก็เพราะว่าถ้าหากคุณไม่ได้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างคู่หูของคุณ เมื่อคุณเลเวลสูงขึ้น คุณก็จะปล่อยมันและจับตัวใหม่ที่เลเวลใกล้เคียงกับเลเวลของคุณและผสานกับมันเสีย

จินซุงยังรู้สึกผ่อนคลายอยู่เขาไม่ได้อิจฉาแต่อย่างใดในสกิลที่เขาไม่มี

‘แล้วสกิลอะไรละที่ชั้นมีแต่นักอัญเชิญทั่วไปไม่มี?’

จินซุงคิดอยู่สักพักก่อนที่เขาจะตบมือเมื่อคิดออก

‘อ่อ การฝึกสัตว์เบื้องต้น!’

จินซุงพยักหน้า

ในความคิดเห็นของเขา การฝึกสัตว์เบื้องต้นนั้นดีกว่า ‘Possession’ นั่นก็เพราะว่ายิ่งฝึกให้มันมากเท่าไหร่ ไลก็ยิ่งสู้ได้ดีขึ้นและพลังโจมตีก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

จินซุงใช้สกิลการฝึกสัตว์เบื้องต้นทันทีเมื่อคูลดาวน์สกิลหมดลง

‘มันมีข้อมูลไม่มากเท่าที่คิดไว้แต่เมื่อนำข้อมูลทั้งหมดมารวมกันแล้ว และเมื่อลองเดาดู เทมมิ่งมาสเตอร์นั้นขาดทักษะการต่อสู้เมื่อเทียบกับนักอัญเชิญทั่วไปแต่นั่นก็ทำให้เทมมิ่งมาสเตอร์มุ่งเน้นไปในทางเพิ่มระดับคู่หูให้แข็งแกร่งขึ้นเช่นกันงั้นหรอ?’

นั่นเป็นเพียงสิ่งที่เขาคาดเดาออกมา แต่จินซุงนั้นก็มีสัญชาตญานเกี่ยวกับเกมดีทีเดียวสิ่งที่เขาคิดนั้นถูกเกือบทั้งหมด

‘งั้นก็หมายความว่าชั้นเล่นไปในแนวทางที่ถูกต้องแล้วสินะ’

จินซุงที่พอใจกับการเล่นของเขาเป็นอย่างมาก ปิดโคมไฟบนโต๊ะของเขาและไปนอนที่เตียงของเขา เขาก็ไม่ลืมที่จะตั้งนาฬิกาปลุกใน5ชั่วโมงต่อจากนี้

‘มันน่าจะดีนะถ้าลองจับมอนสเตอร์ระดับ Rare หรือ Unique ดู’

จินซุงต้องการที่จะเปรียบเทียบค่าสถานะระหว่างไลและมอนสเตอร์ระดับRareหรือUnique อย่างไรก็ตามจากที่เขาหาในบอร์ดข่าวสารมีผู้เล่นบางคนที่สามารถจับมอนสเตอร์ระดับRareได้ แต่ยังไม่มีใครสามารถจับมอนสเตอร์ระดับUniqueได้

ถ้าเป็นอย่างที่จินซุงคำนวนเอาไว้ ค่าสถานะของไลนั้นเท่ากับมอนสเตอร์ระดับ Rareหรือ Heroicที่เลเวลเท่ากันเลยทีเดียว

อาจจะเป็นเพราะว่าเขาเหนื่อยก็ได้ จินซุงที่กำลังวางแผนสำหรับวันพรุ่งนี้ก็ได้หลับลงด้วยความรวดเร็ว

@

จินซุงตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อมีเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น กินซีเรียลเป็นอาหารเช้าด้วยความรวดเร็วและรีบเข้าเกมในทันที

‘เลเวล20ก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน!’

นั่นเป็นเป้าหมายของจินซุงในวันนี้

เวลาที่เขาเข้ามาในKailanนั้นเป็นเวลาตี4!

เขาได้ออกไปนอนตอนเวลา5ทุ่มที่เป้นเวลาที่มีผู้เล่นมากที่สุดและพื้นที่จำกัด และเขาก็เข้าเกมมาในเวลาทองที่มีผู็เล่นน้อยเป็นอย่างมากนั่นก็คือตี4

จากมุมมองของผู้เล่นโดยเฉลี่ยแล้วนั้นนี่ถือเป็นแผนการที่ค่อนข้างฉลาดและรายละเอียดที่น่าอัศจรรย์

เอียนที่ได้ล็อกอินเข้ามาแล้วนั้นก็ยิ้มกว้างเมื่อมองไปยังพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหมีจันทร์เสี้ยว

“Hu-hu-hu… Keu-keu-keuk….”

เอียนหัวเราะออกออกมาอย่างชั่วร้าย

หมีจันทร์เสี้ยวนั้นเป็นเหมือนค่าประสบการณ์สำหรับเอียนเท่านั้น พื้นที่ล่าที่มีผู้คนอยู่น้อยและเพราะว่าเวลาทอง(?) ทำให้เขาไม่เห็นผู้เล่นอยู่ใกล้เคียงเลยดังนั้นที่แห่งนี้นั้นเป็นเหมือนสวรรค์สำหรับเขาเลยทีเดียว

“ไล ออกมา!”

เอียนอัญเชิญไลออกมาทันที

Arooo-!

เอียนลูบหัวไลที่หอนรับเมื่อเอียนอัญเชิญออกมา

“เตรียมตัวสำหรับวันนี้ได้เลย!”

ไลตอบสนองทันทีเมื่อเอียนพูดจบด้วยการหอนกลับและยกอุ้งเล็บที่แหลมคมขึ้นมา ทำให้เอียนรู้สึกว่าการต่อสู้และการล่านั้นโดยไม่พักนั้นเหมาะกับธรรมชาติของไลเป็นอย่างมาก

เอียนที่ยิ้มออกมาอย่างพอใจกับสิ่งที่ไลแสดงออกมาก็ใช้สกิลบัฟทันทีรวมถึงสกิล การฝึกสัตว์เบื้องต้นด้วย

เอียนเล็งธนูของเขาไปที่หมีจันทร์เสี้ยวที่ใกล้ที่สุด

-‘ตรวจหาจุดอ่อน’ สกิลถูกใช้งาน. จุดอ่อนของเป้าหมายจะถูกแสดงขึ้นด้วยอัตราความถูกต้อง13.5% และมีโอกาสติดคริติคอล20% หากโจมตีโดนจุดอ่อนของศัตรูจะทำความเสียหายสูงถึง85%

สกิลตรวจหาจุดอ่อนถูกใช้งาน

เปรียบเทียบกับครั้งแรกที่เขาได้สกิลนี้มา ความสามารถของมันก็เพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย แต่ค่าเปอร์เซนต์ที่เพิ่มเพียงเล็กน้อยกลับมีประโยชน์เป็นอย่างมาก

Piiing-!

ลูกศรของเอียนนั้นพุ่งตรงไปในทิศทางที่เล็งไว้ด้วยความรวดเร็วและเข้าเป้าอย่างแม่นยำ และทันใดนั้นไลก็กระโจนเข้าใส่หมีด้วยความรวดเร็ว กัดเข้าที่จุดอ่อนอีกจุดที่แสดงขึ้นมา ที่เป็นแบบนี้เพราะว่าเอียนได้ค้นพบว่าจุดสีแดงที่ได้มาร์คเอาไว้ด้วยสกิลตรวจหาจุดอ่อนนะเนแสดงให้คู่หูได้เห็นด้วย เขาจึงสอนให้ไลโจมตีเข้าจุดอ่อนของคู่ต่อสู้

Ping-! Pi-ping-!

หมีจันทร์เสี้ยวที่ได้รับการโจมตีประสานกันของเอียนและไลก็ได้กลายเป็นแสงสีทาและได้หายไปในทันที ความเร็วในการล่านั้นเป็นความเร็วที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก

‘ตอนที่ชั้นเป็นนักธนูเลเวล35 ชั้นแน่ใจว่ามาล่าที่นี่...ความเร็วในการล่าของชั้นเร็วกว่านี้พอสมควรเลยทีเดียว’

เอียนและไลไล่ฆ่าหมีจันทร์เสี้ยวไปเรื่อยๆราวกับเป็นเครื่องจักร

ค่าความเป็นมิตรและค่าความภักดีของไลที่มีต่อเอียนนั้นเพิ่มขึ้นจนถึงขีดสุดแล้ว นี่คือประสิทธิภาพสูงสุดของพวกเขาเมื่อล่ามอนสเตอร์และข้อความระบบก็ได้เด้งขึ้นมาไม่หยุด

-คุณได้สังหารหมีจันทร์เสี้ยว ได้รับค่าประสบการณ์545หน่วย

-คุณได้สังหารหมีจันทร์เสี้ยว ได้รับค่าประสบการณ์583หน่วย

เอียนที่ล่าด้วยเวลาที่นานที่สุดราวกับเป็นคนบ้า เขาเล็งไปที่หมีตัวต่อไปแต่เขากลับสังเกตเห็นบางอย่างที่แปลกไป

‘นั่นมันอะไรกัน? ทำไมหมีตัวนั้นดูตัวใหญ่กว่าตัวอื่น?’

หลังจากที่เขาเพ่งมองหมีตัวนั้น เขาก็มองไปที่มันอีกครั้งก่อนที่จะเห็นชื่อมัน ‘หมีดำจันทร์เสี้ยว’