ตอนที่ 31 ขุนนาง (อ่านฟรี)
"งาน? ท่านหมายถึงจะทำอะไรกับร่างกายของฉันเหรอ? "
รอล่าลุกขึ้นและเริ่มหวาดกลัว เธอมีความคิดที่ไม่ดีเท่าไหร่นักแต่มาร์วินไม่ได้คิดจะทำอะไรแปลก ๆ เขานั่งหันหน้ามาและพูดอย่างหนักแน่นว่า
"บอกทุกคำศัพท์และสำเนียงเกี่ยวกับภาษาของโนลล์ที่เจ้ารู้จักมาข้าจะถามเพียงเเค่ครั้งเดียวเท่านั้น "
"เอ๋?"
รอล่ามองเขาอย่างไม่เต็มใจนัก เธอไม่คิดว่าเขาจะยกเรื่องนี้ขึ้นมา เขาแค่อยากจะเรียนรู้ภาษาของโนลล์งั้นเหรอ?
"ท่านได้โปรดให้อภัยในความผิดของฉัน" ลอร่ากล่าว "ถึงแม้ว่าภาษาของโนลล์จะง่ายแต่ไม่ใช่ภาษาที่ท่านสามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว"
มาร์วินไม่รู้สึกอยากพูดมากนักเขาหยิบกริชที่โค้งขึ้นมาและวางไว้ด้านข้าง
"เจ้าพูด. ข้าฟัง"
รอล่าอยากจะร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมา เธอต้องเป็นครูภาษาโนลล์ให้กับเขา
'บางทีเขาต้องเป็นคนจิตใจไม่ดีเเน่ๆ' แม้ว่าเธอจะรู้สึกเช่นนั้นเเต่เธอก็ยังบังคับตัวเองเพื่ออธิบายความรู้ทั้งหมดของเธอเกี่ยวกับภาษาของโนลล์
...
แม้ว่าภาษาของโนลล์นั้นค่อนข้างง่าย แต่ก็ยังเป็นภาษาที่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจมันคำอธิบายของรอล่าเกี่ยวกับภาษาเล็กๆที่เธอรู้นั้น ใช้เวลามากกว่าสองชั่วโมงเธอมองมาร์วินอย่างระมัดระวัง
"ท่านฉันได้ให้คำศัพท์ทั้งหมดของฉันแล้วไม่มีอะไรมากไปกว่านี้อีกเเล้ว"
มาร์วินยังคงฝึกพูดอยู่ ไม่นานนักเขาก็ออกเสียงแปลก ๆออกมา รอล่าตกใจมากเมื่อได้ยินเสียงนั้น เสียงนี้หมายถึง "อาหาร" ในภาษาของโนลล์
"เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกัน?" ฉันใช้เวลามากกว่าหนึ่งปีในการเรียนรู้ภาษาของโนลล์แต่เขาสามารถพูดได้หลังจากฟังฉันพูดเป็นเวลาเพียงสองชั่วโมง?"
รอล่ารู้สึกเหมือนกำลังฝัน แต่ต่อมามาร์วินเริ่มคุยกับเธอในภาษาของโนลล์
"เจ้าทำงานได้ดี แน่นอนว่าเจ้าช่วยข้าได้เยอะมาก แต่ข้าไม่สามารถปล่อยให้เจ้าออกไปจากที่นี่ได้ "
จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนและใช้เชือกผูกรอล่าไว้กับเตียง หลังจากกินขนมปังไม่กี่ชิ้นมาร์วินปิดประตูและหน้าต่างของบ้านไร่และทิ้งเธอไว้ตามลำพัง รอล่านั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับจ้องมองด้วยเเววตาที่ว่างเปล่าราวกับว่าเธอเห็นปีศาจ ธอลืมที่จะต่อต้าน!แม้ว่าจะไม่สามารถต้านทานได้ก็ตา
...
มาร์วินได้เรียนรู้ภาษาของโนลล์และใช้เวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น นี่เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์จริงๆ หลังจากการกำจัดมิลเลอร์มาร์วินไม่เพียงแต่ไปถึงเรนเจอร์ระดับ 5 แต่เขาก็ยังคำนึงคลาสเดิมของเขาด้วย ขุนนาง คลาสชีวิตนี้อาจได้รับการเพิ่มเติม ยศบารอนนี้สามารถให้ระดับที่สูงถึง 4 และจะไม่สูงขึ้นอีก มาร์วินสันนิษฐานว่าเขาอาจต้องใช้ชื่อขุนนางระดับสูง. มาร์วินบวกเพิ่มค่าประสบการณ์ทั่วไป 10 เเต้ม ที่เเต่เดิม 40 เเต้มทำให้ระดับของขุนนางเลื่อนขึ้น ระดับชนชั้นสูงของเขาเพิ่มขึ้นถึงระดับ 4!หลังจากที่ไปถึงระดับ 4 นอกเหนือจากเเต้มทักษะพิเศษอีก 20 เเต้มแล้วเขายังพบว่าเขามีทักษะพิเศษอีกหนึ่ง
[การศึกษาอย่างรวดเร็ว] (ขุนนางระดับพิเศษ 4 ): เมื่อคุณเปิดใช้งานหลักสูตรพิเศษนี้คุณสามารถเรียนรู้ความรู้ต่างๆได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ สามารถใช้งานได้ 3 ชั่วโมงในทุกเดือน
สำหรับเป้าหมายของการศึกษาอาจเป็นภาษาภูมิศาสตร์ วัฒนธรรม ดาราศาสตร์ ฯลฯ รวมถึงภาษา โนลล์ด้วย เป็นเพราะความสามารถพิเศษที่มาร์วินมีทำให้สามารถจดจำภาษาของโนลล์ได้อย่างง่ายดายมันเป็นความสำเร็จ
[คุณใช้ความสามารถพิเศษ - การศึกษาอย่างรวดเร็ว]
[คุณกำลังเรียนรู้ความรู้ใหม่ ... ]
[การศึกษาเสร็จสิ้น - ความรู้ +1]
[ความรู้ - ภาษาโนลล์)]: คุณเข้าใจภาษาพื้นฐานของพวกโนลล์คุณสามารถสนทนาขั้นพื้นฐานกับโนลล์ได้
เขาได้เรียนรู้ภาษาโนลล์ขั้นพื้นฐานแม้ว่าจะเป็นระดับต่ำสุดแต่ก็ยังพอที่จะใช้งานได้
เขาอยู่ที่นี่เพื่อสอดแนมดังนั้นเขาไม่เข้าใจว่าโนลล์คิดจะทำอะไร
' ข้าเคยได้ยินมาว่านักวิชาการของหอคอยไข่มุกร์มีทักษะที่คล้ายๆกัน พวกเขาสามารถเรียนรู้ความรู้ต่างๆได้อย่างรวดเร็วด้วยทักษะเพียงเล็กน้อย ข้าไม่ได้คาดหวังว่าคลาสขุนนางจะมีทักษะแบบนี้ "
อย่างไรก็ตามตามการคาดคะเนของมาร์วินความสามารถนี้จะไม่ปรากฏขึ้น 100% หรือได้รับความสามารถนี้ตั้งแต่แรกเกิด ขุนนางในโลกนี้เป็นพ่อมดทั้งหมดหรือไม่ก็ลูกหลานของพวกเขา อาจจะมีเลือดของพ่อมดไหลเวียนอยู่ในร่างกาย
สิ่งนี้ทำให้พวกเขามีโอกาสได้เรียนรู้ความสามารถพิเศษที่ผิดปกติบางอย่างเมื่อพวกเขาปรับระดับเป็นขุนนาง
[การเรียนรู้อย่างรวดเร็ว] เป็นอะไรที่มีประโยชน์มากๆ มาร์วินไม่ลังเลอีกต่อไปหลังจากที่เขาตัดสินเรื่องของภาษาโนลล์ภายใต้ฝนที่ตกปรอยๆเขาตรวจสอบรอบด้านล่างของกำแพงด้านตะวันออกของปราสาท มีเส้นทางหลบหนีลับอยู่ที่นั่น เส้นทางลับนั้นจะตรงไปยังห้องของลอร์ดบริเวณใต้เตียงใต้เตียง ระหว่างการโจมตีของพวกโนลล์ตอนนั้นมาร์วินกำลังรับประทานอาหารอยู่ในห้องอาหารดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้เส้นทางลับได้เป็นผลให้เส้นทางลับนี้อาจไม่ได้รับการสำรวจเท่าไหร่นัก
มาร์วินใช้ประโยชน์จากการซ่อนตัวและการเคลื่อนไหวที่ชาญฉลาดเพื่อให้พ้นสายตาของพวกโนลล์ที่มีจำนวนเยอะมากๆ เขายกไม้กระดานออกมาจากใต้กองหญ้าเผยให้เห็นเส้นทางลับข้างหน้าเขา
ที่จุดไฟของมาร์วินอยู่ในหอยสังข์มิติดังนั้นแม้ว่าฝนจะตกเมื่อเขาเดินเข้าไปในเส้นทางลับเขาสามารถใช้หินไฟและจุดไฟได้ เปลวไฟที่คบเพลิงสว่างมากและสภาพอากาศภายในเส้นทางลับดูเหมือนจะค่อนข้างดี มาร์วินปิดแผ่นไม้กระดานแล้วเดินไปตามทางเดินอย่างเงียบเชียบ
...
ความชื้นค่อนข้างเเตกต่างจากด้านบน เเละมันรู้สึกสบายมากภายในอุโมงค์ ถึงแม้จะมีฝุ่นละอองแต่มาร์วินยังคงรู้สึกสบายขึ้น เขารีบเดินหน้าโดยอาศัยความทรงจำของมาร์วินคนก่อนเกี่ยวกับเส้นทาง มีทางเเยกอยู่ด้านหน้าเขา ตามความทรงจำของเขามีบันไดบนทางซ้ายที่จะนำไปสู่ทางออกเเละเส้นทางขวาถูกปิดผนึกไว้ก้อนหินก้อนใหญ่ขวางทางอยู่ มาร์วินก็จำได้ว่าก่อนการตายของมิลเลอร์เขาได้กล่าวถึงเส้นทางลับด้านล่างปราสาทที่มีสมบัติ
'มันจะอยู่เบื้องหลังก้อนหินขนาดใหญ่นี้รึป่าว?'
มาร์วินรู้สึกสับสน เขาไม่ได้กังวลมากนักแม้ว่าจะมีสมบัติอยู่แต่ก็ไม่สามารถเอาออกได้ด้วยตัวเองมากนัก เขาจบประโยคด้วยการหัวเราะเยาะเล็กน้อยก่อนและทิ้งคำพูดไว้ให้ภายหลังว่า การหัวเราะเยาะมีส่วนสำคัญในการชนะสงคราม
เพราะว่าถึงเเม้จะมีข้อมูลเพียงพอจะทำให้คุณได้ชัยชนะ มาร์วินไม่รู้สึกมั่นใจถ้าคนอื่นทำหน้าที่นี้เพียงเพื่อสนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น เขาเดินตามเส้นทางลับอย่างระมัดระวังเเละไปถึงห้องของลอร์ด ไม่มีเสียง ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าเขาจะโชคดีทีเดียว
มาร์วินแทรกซึมเข้าไปในปราสาทและใช้ซ่อนตัวในการระวังตัวทุกขั้นตอน เงามืดของพวกโนลล์เริ่มปรากฏขึ้นทีละตัวจากภายในปราสาท ยิ่งเขาดูมากเท่าไรเขาก็พบว่า
เหล่าโนลล์พวกนี้ไม่ใช่นักรบ!
พวกมันเป็นเพียงมอนเตอร์ธรรมดา ที่ไม่มีกำลังรบและส่วนใหญ่แล้วมีเเต่ตัวที่ดูเเก่เเละอ่อนเเอรวมถึงมีผู้หญิงและเด็กอ่อนวัย พวกโนลล์เหล่านี้มีมากกว่าสองร้อย!
นั่นหมายความว่ามันเป็นชนเผ่าที่มีขนาดปานกลางพวกมันควรจะมีประมาณหนึ่งร้อยตัวกับโนลล์นักสู้อีกห้าสิบตัว นี่ไม่ใช่จำนวนที่ทหารรักษาการณ์ยี่สิบคนสามารถจัดการกับเหล่าหมาป่ากลายพันธุ์ไดร์วูลฟ์ได้ เขาเดินรอบปราสาทอย่างระมัดระวัง
โชคดีที่เขาคุ้นเคยกับภูมิประเทศและมีความเข้าใจในสถานการณ์ที่เลวร้ายเขาสามารถถอนตัวได้อย่างใจเย็น แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกงงงวยมากก็คือเขาได้พบกับกองกำลังเผ่าโนลล์ส่วนใหญ่ แต่ก็ยังไม่สามารถหาเจ้านายของพวกมันได้ เผ่าโนลล์มีประมาณมีหนึ่งร้อยตัวเเละอีกห้าสิบตัวเป็นโนลล์นักสู้ในหมู่พวกมันมี 6 ตัวที่เป็นทหารรักษาการณ์ระดับ 3 และ 2 ตัวเป็นผู้ช่วยระดับ 4 ผู้นำต้อเป็นผู้ถือคลาสชั้นเลิศในระดับ 2 เเน่
มาร์วินสังเกตเห็นว่าเหล่าหมาป่ากลายพันธุ์ไดร์วูลฟ์เหล่านี้ไม่ได้รับฟังคำพูดของนายพลหรือแม้กระทั่งลูกน้อง พวกมันดูเหมือนจะถูกควบคุมโดยคนที่มีพลังมากกว่านี้
หัวหน้าของพวกมันคือใคร?
เขาเก็บงำความสงสัยไว้ในหัวใจของเขามาร์วินกัดฟันและเดินต่อไป แต่ในเวลานั้นบนถนนที่อยู่ไม่ไกลจากที่นั่นกลุ่มโนลล์กำลังคุ้มกันชายร่างผอมและร่างเล็ก ๆ มาร์วินเพ่งดวงตาของเขามองและต้องตกใจ!
โนลล์ตัวนี้มีขนาดเล็กเเละแต่ตัวก็แต่งตัวประหลาดเเละดูผิดปกติอย่างยิ่งมันดูเล็กเหมือนเด็กอายุ 5 หรือ 6 ขวบ ขนและสีของมันดูเรียบเนียนเหลือเกินและส่วนที่เหลือของพวกโนลล์มองมันด้วยดวงตาเต็มไปด้วยความเคารพ
“โอ้ ข้าเข้าใจผิด?”
“พวกโนลล์เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นพวกโง่ที่ชอบมีเพศสัมพันธ์เเละให้กำเนิดพวกหมอผี?”
การตัดสินใจอย่างรวดเร็วของมาร์วินบอกให้เขารีบออกไปจากที่นั่น เวทมนตร์คาถาพื้นฐานคือ [ดวงตาเเห่งความเจ็บตัว] ซึ่งเป็นภัยกับสกิลซ่อนตัวทั้งหมด
เขาอยู่คนเดียวในดินแดนของศัตรูเเละเขาไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว!