ตอนที่ 49 คำสั่งจากกองตรวจการศักดิ์สิทธิ์ (FREE)

ข่าวการมาเยือนของธิดาจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ได้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านภูเขาทางใต้

ทุกคนที่ได้ยินข่าวนี้ต่างตื่นเต้นกันเป็นอย่างมาก นี้เหมือนเป็นโชคลาภที่ลอยมาจากสวรรค์! ไม่เคยมีบุคคลสำคัญคนอื่นที่มาเยี่ยมเยียนหมู่บ้านภูเขาทางใต้แห่งนี้มาก่อน

 

แต่ตอนนี้ แค่ไม่ถึง 2 เดือน คนจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ ได้เดินทางมาที่นี่อีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์ยังเดินทางมาที่นี่เป็นครั้งที่ 2 นั่นหมายความว่ายังไง?

 

หมายความว่ากองตรวจการศักดิสิทธิ์นั้นให้ความสำคัญกับหมู่บ้านภูเขาทางใต้

 

ตราบใดที่ธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์นึกถึงหมู่บ้านภูเขาทางใต้ นั่นหมายถึงโชคลาภและความหวังอันยิ่งใหญ่!

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ มือหนึ่งกำลังลาก หลี่ เฮ่อ ส่วนอีกมือถือกล้องยาสูบ พร้อมทั้งพา หลี่ จ้วงฉือ และ ฮูหยินหลี่ ออกไปที่ทางเข้าหน้าหมู่บ้านอย่างเร่งรีบ

....

 

หลังจากที่ได้ยินเสียงแตร ม้านิลมังกรหิมะและเหล่าทหารที่แข็งแกร่งในที่สุดก็หยุดยืนนิ่ง

ผู้นำกองทหาร แม่ทัพหลี่ ไม่ได้รีบลงมาจากหลังมานิลมังกรหิมะ เขาหันหน้าไปมองเกี้ยวขนาดใหญ่ที่ประดับประดาไปด้วยมุกและหยก

 

ผ้าม่านของเกี้ยวนั้นถูกเปิดออกจากด้านใน หญิงคนหนึ่งสวมชุดกระโปรงสีขาวเดินออกมาอย่างสง่างามในขณะที่มือของนางทั้งสองข้างยกชายกระโปรงขึ้นอยู่

มองไปที่ฝูงคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า นางหันไปด้านข้าง โค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเปิดผ้าม่านสีแดงออกจากข้างนอก

จากนั้น.....

 

เด็กหญิงที่สวมชุดกระโปรงสีฟ้า บนหัวประดับด้วยดอกไม้หยก สวมรองเท้าสีแดงขอบทอง ‘ฉือ กูเหยียน’ เดินออกมาจากเกี้ยวอย่างช้าๆ

 

“ข้าหัวหน้าหมู่บ้าน รวมทั้งชาวบ้านทุกๆคนขอต้อนรับธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์!”

 

เมื่อเห็น ฉือ กูเหยียน เดินออกมา หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ รู้สึกยินดีในทันที เขาคุกเข่าลงพร้อมทั้งดึง หลี่ เฮ่อ ลงมาด้วย

ชาวเมืองทุกคนก็ทำเช่นเดียวกัน

กองตรวจการศักดิสิทธิ์นั้นเป็นผู้ควบคุมทะเลทรายทั้งหมด ไม่ใช่เพียงแค่หมู่บ้านภูเขาทางใต้ แม่แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูงในเมืองหลวงยังต้องทำความเคารพเมื่อพวกเขาเจอ ธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์

 

“ลุกขึ้น!” ดวงตาสีดำอันงดงามของ ฉือ กูเหยียน กวาดไปทั่วชาวบ้านทุกคนที่ยืนอยู่ เมื่อนางเห็นว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอหัวเราะอย่างเยือกเย็นขึ้นมาทันที

 

เจ้าคงแอบซ่อนตัวอยู่สินะ? แต่วันนี้เจ้าจะหนีไปไหนไม่ได้อีกแล้ว!

 

“เจ้า ไปเอามันออกมา!”

 

“ทราบแล้ว คุณหนู!” ผู้หญิงที่สวมชุดกระโปรงสีขาวรับคำ นางกระโดดลงมาจากเกี้ยว และเดินไปหยุดอยู่ด้านหน้าของฝูงคน

จากนั้นนางค่อยคลีผ้าสีขาวที่อยู่บนมือออก

 

มองเห็นห่อผ้าสีขาว ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ในตอนแรกเขาเชื่อว่าจุดประสงค์หลักของ ธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์ที่เดินทางมายังหมู่บ้านภูเขาทางใต้คือเพื่อหยุดพักระหว่างการเดินทางเท่านั้น แต่ตอนนี้ดูเหมืนนางจะอยู่ที่นี่เพื่อถ่ายทอดคำสั่งจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์แน่นอน

นอกจากนี้การแสดงออกของแม่ทัพหลี่ ยังบ่งบอกว่าพวกเขาเดินทางมาที่หมู่บ้นาภูเขาทางใต้เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง!

 

“นี่ถือเป็นโอกาสอันดี เหมือนโดนโชคหล่นทับ? แต่ข้าสงวัยว่าครอบครัวไหนจะเป็นผู้โชคดี”

 

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ คิด พร้อมกับจับมือ หลี่ เฮ่อ ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาแน่น

เขาพยายามทำตัวให้ดูสนิทสนมกับตระกูลหลี่มากที่สุด

 

ดวงตาของ หลี่ จ้วงฉือ และชาวบ้านคนอื่นๆสว่างขึ้นทันที เมื่อเห็นหญิงคนนั้นแกะผ้าสีขาวออก หลี่ จ้วงฉือ กระทั่งลืมอาการเจ็บปวดที่หน้าอกไป

 

“ธิดาแห่งกองตรวจการศักดิสิทธิ์ได้เดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง ฮ่าฮ่า โชคต้องหล่นทับพวกเราแน่ๆ แต่ข้าสงสัยว่าใครกันจะเป็นคนที่ได้รับโชคดีนั้น ข้า? หรือ หลี่ เฮ่อ?” ตอนนี้ หลี่ จ้วงฉือ ตื่นเต้น จนไม่รู้จะเอามือไปไว้ที่ไหนดี

 

หญิงคนนั้นมองไปที่ชาวบ้านข้างหน้า ก่อนจะกระแอมออกมาเบาๆ ท่าทางของนางดูหยิ่งยโส

 

“กองตรวจการศักดิสิทธิ์ นำพาโชคลาถไปทุกหนแห่ง ควบคุม 5 เมืองใหญ่ 27 มณฑล ในเขตทะเลทรายแดนเหนือ....วันนี้ พวกเราได้มอบโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ ข้าขอแสดงความยินดีกับชาวบานแห่งหมู่บ้านภูเขาทางใต้ ฟาง เจิ้งจือ ที่จะได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์!” เมื่อนางอ่านจบ นางสะบัดกระโปรงและหันหน้าไปทาง หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ เพื่อรอให้เขาออกคำสั่งเพื่อตามตัว ฟาง เจิ้งจือ ออกมา

แต่....

 

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ตัวแข็งทื่อไปแล้วเรียบร้อย เมื่อได้ยินความรู้สึกอันยินดีของเขาพลันกลายเป็นความรู้สึกซีดเซียวแห้งตายทันที

 

“แสดงความยินดี....กับ ฟาง เจิ้งจือ ที่จะได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์?!”

 

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ หันหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ท้องฟ้าที่ตอนนี้เพียงดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงเจิดจ้าอยู่ แต่เขานั้นมองเห็นแต่ความมืดมิด ก่อนที่ร่างกายของเขาจะล้มลงไปกับพื้น

 

“ฟาง..ฟาง เจิ้งจือ?!” หลี่ จ้วงฉือ ตัวสั่นสะท้าน

 

ฟาง เจิ้งจือ จะได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์? มันเป็นไปได้ยังไง! เดี๋ยวนะ...เขาเพิ่งจะ...ครอบครัวฟาง! ไม่ ฟาง เจิ้งจือ จะไม่มีทางได้เข้าร่วมกองตรวจการศักดิสิทธิ์เด็ดขาด!

“หัวหน้าหมู่บ้าน!” หลี่ จ้วงฉือ ไม่รอให้ชาวบ้านคนอื่นๆพูดอะไรออกมา เขารีบวิ่งไปทาง หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ทันที

 

เขามองไปยัง หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ด้วยใบหน้าที่น่าเกลียดหน้ากลัว ถ้า ฟาง เจิ้งจือ ได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์จริงๆแล้วละก็ มันถือเป็นความหายนะครั้งใหญ่ของหมู่บ้านภูเขาทางใต้และ ตระกูลหลี่

 

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ได้สติกลับคืน หลังจากที่ หลี่ จ้วงฉือ เข้ามาเขย่าตัว เขาไม่เข้าใจว่า หลี่ จ้วงฉือ ต้องการจะทำอะไร แต่ความรู้สึกเดียวที่เขามีตอนนี้คือ...เขาเสียใจ!

ถ้าเขาไม่ได้ตัดสินใจอย่างนั้นไปในตอนเช้า ตอนนี้หมู่บ้านภูเขาทางใต้คงมีเรื่องที่น่ายินดีที่สุดตั้งแต่เคยก่อตั้งหมู่บ้านนี้มา

 

“ฟาง เจิ้งจือ จะได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์?!”

“ทำไมไม่ไปตามครอบครัวฟางมาละ?!”

“นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของหมู่บ้านภูเขาทางใต้!”

ยังมีชาวบ้านจำนวนมากที่ไม่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ นั้นถูกเนรเทศออกจาหมู่บ้านไปแล้ว พวกเขาต่างตะโกนโห่ร้องออกมาอย่างยินดี ถึงแม้พวกเขาไม่รู้ถึงเหตุผลว่าทำไม ฟาง เจิ้งจือ ถึงได้เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์ก็ตาม

 

“ทำไมเจ้าไม่รีบสั่งการละ?” หญิงสาวในชุดกระโปรงขาวยืนรอสักครู่ แต่ไม่มีใครสั่งการอะไรเลย นางเริ่มรู้สึกไม่พอใจ

 

“ข..ข้า..ข้าผิดไปแล้ว!” หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ คุกเข่าลงตรงหน้าของผู้หญิงคนนั้น

ในตาของ ฉือ กูเหยียน เต็มไปด้วยความสับสน นางอุตส่าห์มาที่นี่เพื่อเชิญเสารเลว ฟาง เจิ้งจือ นั่น เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์ด้วยตัวเอง หมู่บ้านภูเขาทางใต้ควรจะดีใจ แต่ทำไมอยู่ดีๆถึงกล่าวขอโทษนางขึ้นมา?

 

ตอนนี้ ฟาง เจิ้งจือ ออกจากหมู่บ้านไปแล้ว ถ้าหากว่ากองตรวจการศักดิสิทธิ์คิดจะหาตัวเขา ต้องเกิดปัญหาขึ้นแน่ๆ

“ข..ข้าขอรายงาน...ฟาง เจิ้งจือ ได้ออกจากหมู่บ้านไปแล้ว รวมทั้งพ่อและแม่ของพวกเขาด้วย ข..ข้าไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้ ...มันเป็นความผิดข้าเอง!” น้ำตาของหัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ไหลออกมาไม่หยุดเพราะความเสียใจ

 

ออกจากหมู่บ้าน?! ฉือ กูเหยีน ผงะไป นางไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำไมเขาถึงต้องออกไปจากหมู่บ้านกัน?

“อะไรคือเหตุผลที่ ฟาง เจิงจือ ออกจาหมู่บ้านไป?” ฉือ กูเหยียน มองไปที่ หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่

“เพราะว่า...” หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ เกิดความลังเลขึ้น เขามองไปที่ หลี่ จ้วงฉือ ก่อนจะกัดฟันพูดออกไป “มันเป็นความผิดของข้าเอง ก่อนหน้านี้พ่อของเขา ฟาง เฮ่าเตอ ได้เผชิญหน้ากับหมาป่าเพลิงฟ้า ที่ภูเขาคังหลิง เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ที่หมู่บ้านไม่สามารถรักษาเขาได้ พวกเขาจึง...จึงออกจาบ้านเพื่อไปหาคนที่รักษา ฟาง เฮ่าเตอ ได้!”

 

ตอนแรกหัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ คิดจะบอกว่า  ฟาง เจิ้งจือ วางแผนใส่ร้าย หลี่ จ้วงฉือ แต่เขาก็รีบสลัดมันออกจากหัวทันที

ยิ่งไปกว่านั้น

เขายังรู้สึกผิดต่อครอบครัวฟาง ใจหนึ่งเขาก็อยากให้ ฟาง เจิ้งจือ เข้าร่วมกับกองตรวจการศักดิสิทธิ์ แต่อีกใจหนึ่งเขาก็ไม่อยาก

มันเป็นความรู้สึกที่ซับซ้อน

 

“เมิ่ง ไป่ เจ้ากล้าหาญมาก เจ้ารู้ไหมใครที่กล้าโกหกกองตรวจการศักดิสิทธิ์ จะได้รับโทษเยี่ยงไร!”

 

 

เพจหลัก : Gate of god TH