ตอนที่ 48 ผิดพลาด... (FREE)
หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ แม้แต่จะเปิดปากออกมาเพื่อพูดบางอย่างยังเป็นเรื่องยาก อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นคาวคลุ้ง ความเหี้ยมโหดนั้นแผ่ออกมาจากหนังของหมาป่าเพลิงฟ้าจนร่างกายของเขาสั่นสะเทือน
หมาป่าเพลิงฟ้า หนังของหมาป่าเพลิงฟ้าจริงๆ! เขาจำไม่ผิดแน่!
ทำไมมันจึงมาโผล่ในตะกร้าของ ฟาง เจิ้งจือ?
จาง หยางปิง บอกว่า...บอกว่า ฟาง เจิ้งจือ ฆ่าหมาป่าเพลิงฟ้า!
“มัน...มันจะเป็นไปได้ยังไง?!” หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ นึกถึงในแต่ละครั้งที่ชาวหมู่บ้านภูเขาทางใต้ต้องเผชิญหน้ากับหมาป่าเพลิงฟ้า ทุกครั้งต้องมีคนบาดเจ็บล้มตายได้เป็นจำนวนมาก
แต่วันนี้ ราชาของตีนเขาคังหลิง กลับมาปรากฎตัวอยู่ข้างหน้าเขา ยิ่งไปกว่านั้นเขาพึ่งไล่คนที่ฆ่ามันได้ออกจากหมู่บ้านภูเขาทางใต้!
“เจ้าตัดสินได้โง่เง่าที่สุด!”
“เจ้าตัดสินได้โง่เง่าที่สุด!”
คำพูดของ จาง หยางปิง สะท้อนอยู่ในหัวของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เขายังนั่งอยู่บนพื้นขยับตัวไปไม่ได้ กล้องยาสูบที่ปกติเขามักจะถืออยู่ในมือ ได้หล่นหายไปไหนแล้วไม่รู้....
.....
เมื่อพวกเขาเดินออกจากหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่, จาง หยางปิง ยังคงตามติดพวกเขาอยู่ไม่ห่าง
“น้องเจิ้งจือ การที่หมู่บ้านภูเขาทางใต้เนรเทศเจ้านั้นเป็นเรื่องที่ดีแล้ว!”
“โอ้..ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น หมู่บ้านภูเขาทางใต้นั้นไม่ใช่ที่ที่ดีที่สุด ทำไมเจ้าไม่มาอยู่ที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือละ?”
“หมู่บ้านภูเขาทางตอนเหนือของเรามีภูเขาที่เขียวขจีและน้ำที่ใสสะอาด ถ้าเจ้ายินดีที่จะไปกับข้าละก็ข้าสัญญาว่า...เฮ้! น้องชายอย่าพึ่งไป….”
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ตอบ จาง หยางปิง เขาเดินตาม ฟาง เฮ่าเตอ และ ฉิน ซูเหลียน ไปอย่างเงียบๆ
ทั้งสามคนเดินกลับมาที่หน้าบ้านหลังเล็กๆของพวกเขา ฉิน ซูเหลียน ลูบหัวของ ฟาง เจิ้งจือ เบาๆ ใบหน้าของนางแสดงถึงอารมณ์ที่ซับซ้อน “เจิ้งจือ เจ้าฆ่าหมาป่าเพลิงฟ้าจริงๆงั้นหรือ?”
“ใช่” เจิ้งจือ พยักหน้า
“เยี่ยม เยี่ยมมาก! ข้า ฟาง เฮ่าเตอ ภูมิใจเป็นอย่างมากที่มีลูกชายอย่างเจ้า! แต่..เห้อ..” ฟาง เฮ่าเตอ มองไปยัง ฟาง เจิ้งจือ และหันไปมองบ้านที่พวกเขาเคยอาศัยอยู่มานาน
ฉิน ซูเหลียน ก็เช่นกัน นางมองไปที่บ้านอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆปาดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา ก่อนจะเข้าไปรีบเตรียมข้าวของ
เขาถูกเนรเทศออกจากหมู่บ้าน
แม้ว่าจริงๆแล้ว ฉิน ซูเหลียน จะไม่ได้เติบโตขึ้นที่หมู่บ้านภูเขาทางใต้ แต่ในยุคนี้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วก็เหมือนกับน้ำที่สาดออกจากบ้านแล้ว ฉิน ซูเหลียน ไม่มีหน้ากลับไปที่บ้านเก่าของนาง
“ท่านพ่อ ท่านแม่...พวกเราไปกันเถอะ!” ฟาง เจิ้งจือ มองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดิน ก่อนจะหันไปมอง จาง หยางปิง อีกรอบ และค่อยๆเดินไปยืนอยู่ข้างๆพ่อแม่ของเขา
“ไปกันเถอะ!” ฟาง เฮ่าเตอหันหลังไปมองบ้านหลังเก่าอีกครั้งก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
“บางทีพวกเราคงไม่กลับบ้านสักพัก!” ฉิน ซูเหลียน พยายามทำให้ตัวเองรู้สึกร่าเริงขึ้นในขณะที่กำลังเก็บของเข้ากระเป๋าใบใหญ่
“ท่านพ่อท่านแม่ต้องการจะเรียนกฎแห่งเต๋าหรือไม่?”
“....กฎแห่งเต๋านั้นไม่ได้เรียนกันได้อย่างง่ายดาย คนธรรมดาเช่นพวกเราคงไม่โชคดีเยี่ยงนั้น!” ฟาง เฮ่าเตอ มองไปที่แขนของเขาที่มีอยู่ข้างเดียว แล้วส่ายหัว
“เจ้าพูดอะไรกัน? ไม่ใช่ว่าลูกของเราได้ศึกษากฎแห่งเต๋าแล้วงั้นหรือ? ใช่ไหม เจิ้งจือ?” ฉิน ซูเหลียน รู้สึกไม่พอใจในทันที
“ใช่แล้วท่านแม่! ไม่ใช่แค่อ่านกฎแห่งเต๋าเท่านั้น แต่ข้ายังเข้าใจทั้งหมดทุกที่เขียนอยู่ในหนังสือ นอกจากนี้ข้ายังจำเนื้อหาทั้งหมดได้ ข้าสามารถสอนมันให้กับพวกท่านได้!” ฟาง เจิ้งจือ ทำใบหน้าจริงจัง มองไปยังใบหน้าของ ฟาง เฮ่าเตอ และ ฉิน ซูเหลียน
ฟาง เฮ่าเตอ ตัวแข็งค้างทันที
ฉิน ซูเหลียน ก็เช่นกัน นางมองไปยัง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความตกใจ นางไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แต่คำพูดพวกนั้นออกมาจากปากลูกชายของนางเอง
ฟาง เจิ้งจือ จึงเริ่มท่องกฎแห่งเต๋าที่ศึกษามาบางส่วนให้พวกเขาฟัง
“ลูกชายข้า...ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ด้วยตัวเองงั้นหรือ?” ถุงที่ ฉิน ซูเหลียน ถืออยู่ในมือหล่นลงกับพื้นในทันที
....
“ข้าไม่เคยคิดมาก่อนว่า พี่ฉินซูเหลียน จะมีบ้านเกิดอยู่ที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ?! ฮ่าฮ่า...นี่เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก!” จาง หยางปิง ตะโกนออกมาอย่างมีความสุข ก่อนจะช่วยเก็บของใส่กระเป๋าสำหรับการเดินทาง
“ไปที่ หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ ข้ามีข้อแลกเปลี่ยนเพียงหนึ่งอย่าง!” เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ มองไปยัง จาง หยางปิง ที่กำลังหัวเราะอย่างยินดีอยู่นั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะบอกความต้องการของเขาไป
“น้องชาย ต้องการสิ่งใดโปรดบอก ถ้าไม่เป็นเรื่องยากเกินไปที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือจะทำได้ พวกเรายินดีจะทำให้!” เมื่อ จาง หยางปิง ได้ยิน สิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด เขาเอามือทุบอกแสดงถึงความเต็มใจที่เขาจะทำตามคำขอของ ฟาง เจิ้งจือ
“ข้าต้องการกฎแห่งเต๋าทั้งหมด!”
“กฎแห่งเต๋าทั้งหมด?!” จาง หยาปิง หนักใจขึ้นมาทันที การที่จะรวบรวมกฎแห่งเต๋าทั้งหมดได้นั้นต้องใช้เงินจำนวนไม่น้อย มันต้องใช้ความพยายามของทั้งหมู่บ้านเป็นอย่างมาก เพื่อที่จะรวบรวมมันให้ครบ
“ข้าไม่ได้ให้เจ้าทำโดยปราศจากสิ่งตอบแทน ข้ายินดีปรับปรุงแผนภาพพื้นที่ปิดตายนั่นใหม่ให้ดีกว่าที่ หลี่ จ้วงฉือ มอบให้เจ้า!” ฟาง เจิ้งจือ รู้ดีว่าการที่จะรวบรวมกฎแห่งเต่าทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องยากจึงตัดสินใจสร้างข้อแลกเปลี่ยนขึ้นมา
“ภาพนี้ยังสามารถแก้ไขได้อีก?!” จาง หยางปิง ถามออกไปด้วยความไม่เชื่อ
“ใช่ ข้าแค่ต้องเพิ่มบางอย่างเข้าไปด้านบน ปรับเปลี่ยนบางอย่าง จากนั้น...พื้นที่ปิดตายที่ถูกสร้างขึ้นบริเวณหมู่บ้านภูเขาทางใต้ทั้งหมดจะตกเป็นพื้นที่ของหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ!” ฟาง เจิ้งจือ อธิบาย
“จริงรึ?!” จาง หยางปิง ถามอย่างตื่นเต้น
“ใช่!” ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
“เยี่ยม เยี่ยม.....ถ้ามันเป็นไปได้ ข้าจะชักจูงคนในหมู่บ้านให้ช่วยกันรวบรวมกฎแห่งเต๋าให้เจ้า!” เมื่อเขานึกถึงตอนที่ชาวหมู่บ้านทางใต้ที่ใช้พื้นที่ปิดตายในการจัดการหน่วยล่าสัตว์ของหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ จาง หยางปิง รู้สึกดีใจทันทีที่ตอนนี้มันจะกลายเป็นของหมู่บ้านภูเขาทางเหนือแล้ว
หลังจากที่พื้นที่นั้นถูกสร้างขึ้น ชาวหมู่บ้านทางเหนือนั้นได้รับความเดือดร้อนกันเป็นจำนวนมาก แม้แต่อาวุธที่จะใช้พวกเขายังไม่มี
“ขอบใจเจ้ามาก!” ฟาง เจิ้งจือ ยินดีที่จะเชื่อ จาง หยางปิง
“เอ่อใช่ น้องชายจะรวบรวมกฎแห่งเต๋าไปทำไมกันหรือ?” หลังจากที่ตกลงทุกอย่างกันเรียบร้อยแล้ว จาง หยางปิง ถามเรื่องที่เขาสงสัยออกมา
“แน่นอนว่าเพื่อเข้าร่วมการทดสอบกฎแห่งเต๋า!”
“การทดสอบกฎแห่งเต๋า?! ถ้าอย่างนั้นข้าขอแนะนำเจ้าให้ล้มเลิกความคิดนั้นซะ การทดสอบกฎแห่งเต๋านั้นยากเกินไป นอกจากนี้..หมู่บ้านภูเขาทางเหนือยังไม่มีหอแห่งเต๋า เจ้าไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้ ยกเว้นเจ้าจะสามารถเรียนได้ด้วยตัวเอง เจ้าทำได้ไหมละ?”
“ได้”
“ได้...หา! เดี๋ยวนะ เจ้าหมายความว่า? เจ้าตั้งใจจะศึกษามันด้วยตัวเอง?!”
“แน่นอน!”
“…” จาง หยางปิง มองไปยัง ใบหน้าที่สงบนิ่งของ ฟาง เจิ้งจือ เขารู้สึกพูดไม่ออก ศึกษาทุกอย่างด้วยตัวเอง? เข้าร่วมการทดสอบกฎแห่งเต๋า?
เขาพูดเรื่องตลกออกมาหรือไงกัน?
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติมอีกก่อนจะหันหลังกลับไปมอง ‘หมู่บ้านภูเขาทางใต้’ ตอนนี้พวกเขาเดินทางออกมาไกลแล้ว “หมู่บ้านภูเขาทางใต้ ครั้งต่อไปที่ข้ามาที่นี่อีกครั้ง ข้าสงสัยเหลือเกินว่าหมู่บ้านนี้จะเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน?”
.....
ไม่นานหลังจากครอบครัวฟาง ได้เดินทางออกจาหมู่บ้านภูเขาทางใต้ไป ทหารจำนวนหนึ่งที่สวมชุดเกราะอันงดงาม ได้เดินทางมาถึงพร้อมกับเกี้ยวขนาดใหญ่ พวกเขาเดินเข้ามาในหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว
หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ กำลังนั่งอยู่ที่ลานหน้าบ้าน เขาถือกล้องยาสูบอยู่ในมือ และถอนหายใจออกมาด้วยความสิ้นหวัง ขณะมองไปยังดวงอาทิตย์
“ฟาง เจิ้งจือ ฟาง เจิ้งจือ....เด็กที่ยอดเยี่ยม ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้น และเขาได้เข้าไปยังหอแห่งเต๋าละก็?! ในอนาคต เห้อ...”
หัวหน้า หมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ เข้าใจว่าตอนนี้มันสายไปแล้ว เขาทำได้แค่หวังว่าทางเลือกที่เขาเลือกนั้นถูกต้อง หอแห่งเต๋า รวมถึงการทดสอบกฎแห่งเต๋านั้นถือเป็นการเปลี่ยนชะตาชีวิตของผู้คนอย่างแท้จริง
“หัวหน้าหมู่บ้าน หัวหน้าหมู่บ้าน...เร็วเข้า เร็วเข้า! กองตรวจการศักดิสิทธิ์เดินทางมาที่นี่...ธิดาของกองตรวจการศักดิสิทธิ์ก็มาด้วยเช่นกัน!” ทันใดนั้น ก็มีชาวบ้านรีบวิ่งมาหาเขา พร้อมกับตะโกนไปด้วย
หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ งงงวย กองตรวจการศักดิสิทธิ์? ธิดาจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์เดินทางมาด้วยตัวเอง!? สวรรค์! โชคดีของพวกเขามาถึงแล้ว
เขาอธิฐานในใจเงียบๆ เขานึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่ธิดาของกองตรวจการศักดิสิทธิ์ส่งคนมาทดสอบ หลี่ เฮ่อ
“ไปตามคนของตระกูลหลี่มา บอกพวกเขาให้พา หลี่ เฮ่อ มาด้วย พวกเราต้องทำการต้อนรับ ธิดาจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ด้วยกัน!” หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ วางกล้องยาสูบเลย ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนเขากำลังเห็นแสงสุดท้ายที่ปรากฎขึ้นท่ามกลางความมืดมิด
“ข้าจะไปตามพวกเขาให้!” ชาวบ้านที่วิ่งมาขานรับ
เพจหลัก : Gate of god TH