ตอนที่41 เหตุผลว่าทำไมคนถึงอ้วนกัน

นักกีฬามืออาชีพจะเคร่งเรื่องอาหารการกินมากๆ โดยเฉพาะนักกีฬาระดับเดียวกับหยูเฟ่ยเฟ่ย เเชมเปี้ยนเเห่งกีฬาโอลิมปิค ผู้ถือครองสถิติโลก เเละผู้พิชิตเเห่งทุกการเเข่งว่ายน้ำ เธอเป็นเหมือนลูกหมีเเพนด้าที่ล้ำค่ามาก เธอต้องใส่ใจทุกอย่างที่เธอใส่ลงกระเพาะไป เพื่อให้เเน่ใจว่าอาหารนั้นมันปลอดภัยสำหรับเธอ เธอจะไปเเค่ที่ๆมีอาหารเฉพาะสำหรับเธอเท่านั้น

เเม้เเต่ตอนที่เธอไปกินข้าวในร้านอาหารข้างนอก เธอต้องยึดหลักที่ว่าเธอจะไม่กินเนื้อสัตว์ใดๆ เพราะว่าพวกเนื้อเศรษฐกิจจะมีสารปฏิชีวนะหรือบางทีก็มีการฉีดฮอร์โมนเพื่อให้สัตว์โตเร็วขึ้น สารปฏิชีวนะกับฮอร์โมนเป็นเหมือนยาเบื่อยองนักกีฬา ถ้าเผลอไปกินเนื้อที่มีสารพวกนั้นเข้าไป เเม้จะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม นั้นหมายถึงเธออาจจะไม่ผ่านการทดสอบยูรีนและถูกบังคับให้งดการแข่งกีฬา หรือไม่ก็อาจจะจบอาชีพการเป็นนักกีฬาไปเลยก็ได้

ร้านอาหารที่หยูเฟ่ยเฟ่ยพาไต้หลี่มานั้นอยู่ในโรงเรียนกีฬาเขต วัตถุดิบของที่นี้ ทุกอย่างนำมาจากแหล่งเฉพาะเท่านั้น ดั่งนั้น เนื้อทุกอย่างที่เอาทำอาหารต้องผ่านการตรวจสอบก่อนที่จะมาเข้าครัว ว่านักกีฬาสามารถกินได้อย่างปลอดภัย ร้านอาหารที่นี้มีเมนูอาหารเพื่อสุขภาพแล้วก็ยังมีบริการทำอาหารส่วนตัวสำหรับนักกีฬาที่ถูเลือกบางคนที่สามารถสั่งอะไรก็ได้

หยูเฟ่ยเฟ่ยก็เป็นนักกีฬาที่ถูกเลือกอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่าเป็นผู้ที่ถือสถิติอยู่ทำให้หยูเฟ่ยเฟ่ยได้รับการปรนบัติ จากผลประโยชน์ของทีมชาติ และแน่นอนถึงตอนนี้เธอจะย้ายกลับมาอยู่กับทีมเขต เธอก็ยังถูกเลี้ยงดูอย่างราชินีอยู่ดี

เชฟที่กำลังยุ่งอยู่กำลังทำอาหารจานร้อน2จานกับสลัดอยู่ เเละในพริบตา อาหารทั้ง4จานก็มาพร้อมกันอยู่บนโต๊ะเเล้ว

หลี่ไต้เลยทำตัวเหมือนอยู่บ้าน จ้วงอาหารเข้าปากเหมือนม้า เอาจริงหลี่ไต้โฟกัสอยู่กับเเค่อาหารตอนที่เขากินอยู่ เขาไม่ค่อยจะพูดมากตอนกินเท่าไร ซึ่งตรงกันข้ามกับเฟ่ยเฟ่ย ที่ออกจะเป็นคนพูดมากหน่อย เเล้วเธอก็เริ่มที่จะเล่าเรื่องชีวิตตัวเองให้หลี่ฟัง

"ในช่วง2ปีหลังนี้ฉันน้ำหนักขึ้นตลอดเลย โดยเฉพาะเมื่อปีที่เเล้ว น้ำหนักฉันขึ้นในช่วงปีที่เเล้วตั้ง7กิโล น้ำหนักเป็นตัวท่วงการเคลื่อนไหวฉันมากๆ" เฟ่ยเฟ่ยพูด

"ทำไมเป็นงั้นละ?" หลี่ไต้ถามตอนที่อาหารยังเต็มปากอยู่ เขาพึมพัม "เธอต้องไม่ชอบการฝึกหนักๆเเน่ๆ!"

"ไม่ซักหน่อย มันไม่ใช่อย่างงั้น!"เฟ่ยเฟ่ยเถียง "ฉันไม่ได้อู้ในทุกการฝึกเลยนะ เอาจริงๆฉันเพิ่มจำนวนการฝึกขึ้นไปด้วย น้ำหนักฉันพุ่งขึ้นเฉียดฟ้าเลย มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่าเเค่กินน้ำ น้ำหนักก็ขึ้นเเล้ว"

"เคยไปโรงบาลมารึยัง?" หลี่ไต้ถามต่อ

"เเน่นอน" เฟ่ยเฟ่ยอายนิดหน่อย "หมอบอกมาว่ามันเป็นการเติบโตตามธรรมชาติอะ"

หลี่ไต้เข้าใจในทันที คนปรกติที่ผ่านช่วงเวลาวัยรุ่น จากชว่าข้อต่อวัยเด็กกับผู้ใหญ่ น้ำหนักเเละส่วนสูงมันก็จะเพิ่มขึ้นในช่วงนี้ เคสส่วนใหญ่จะเจอในด้านส่วนสูง เเล้วตามด้วยน้ำหนัก หลายๆคนจะหยุดการเจริณเติบโตที่อายุ18ปี เเต่น้ำหนักก็ยังคงขึ้นไม่หยุดทันที มันเป็นปรากฏการปรกติ

เเต่ถึงอย่างงั้น ไอ้การน้ำหนักขึ้นตามธรรมชาตินี้ถือเป็นหายนะของหยูเฟ่ยเฟ่ย มันทำให้ความสามารถทางกีฬาต่ำลง เเล้วมันก็ค่อนข้างเกิดขึ้นอย่างชัดเจนกับหยูเฟ่ยเฟ่ย ที่ตอนนี้อยู่อันดับล่างสุดของสถิติทีมชาติในการทดสอบภายในเมื่อปีที่เเล้ว เฟ่ยเฟ่ยพูด "พวกทีมชาติช่วยฉันมากเลย พวกเขาจ้างนักโภชนาการตัวท๊อปเเล้วก็ครูฝึกมาช่วยฉันลดน้ำหนัก เเต่ถึงอย่างงั้น ผลลัพท์ที่ออกมามันก็ได้ไม่เท่าไร เเถมผลข้างเคียงจากการฝึกยังเเย่อีก ทำให้เหมือนกับว่าสุดท้ายพวกเขาก็ไม่ได้ช่วยอะไรฉันเลย"

"มันต่อต้านธรรมชาติของมนุษย์เเน่ๆอะถ้าจะให้ลดน้ำหนเปในช่วงที่ร่างกายเจริณเติบโตเเบบนี้"หลี่ไต้พูดต่อ "เเล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ในห้องฝึกของมหาลัยกีฬาละ? ไม่ใช่ว่าช่วงนี้มันเป็นวันหยุดของทีมชาติเหรอ?"

"พวกเขาบอกให้ฉันหยุดก่อนหน้านี้เเล้ว พวกเขาต้องการให้ฉันกลับบ้านก่อนในช่วงปีใหม่" ตาของเฟ่ยเฟ่ยหนักเเน่นมาก"เเต่ฉันรู้สึกไม่โอเคเเน่ๆถ้าจะกลับไปอย่างขี้เเพ้ ฉันรู้ว่าฉันจะผอมลงได้ถ้าฉันพยายามมากพอ ฉันเลยไม่กลับบ้านเเต่มาที่ทีมว่ายน้ำของเขต เเต่ว่าโค้ชหลักของที่นั้น ซู หงหยีไม่อยู่ เเล้วก็สภาพเเวดล้อมของที่นั้นไม่เหมาะกับการซ้อม ดังนั้นฉันจึงมาที่มหาลัยกีฬานี้"

หลี่ไต้มองไปที่เด็กสาวผู้มุ่งมั่นคนนี้เเล้วพยักหน้าเงียบๆ หยูเฟ่ยเฟ่ยก็เหมือนเด็กผู้หญิงทุกคน คือเธอไม่อยากให้คนอื่นรู้ถึงเหตุผลที่เธอทำผลงานได้เเย่ลงเป็นเพราะว่าเธอน้ำหนักขึ้น โดยเฉพาะพวกนักข่าว เธอไม่อยากให้พวกนั้นเขียนข่าวเรื่องนี้เลยด้วย นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงตามหาที่ฝึกเงียบๆเพื่อซ้อมอยู่คนเดียว

ในเมืองนี้มีเพียงเเค่มหาลัยกีฬาเท่านั้นที่มีอุปกรณ์ฝึกเเล้วก็ส่งอำนวยความสะดวกที่จัดหามาโดยทีมฝึกของเขต เเล้วก็ไม่มีนักเรียนที่นี้ เพราะว่าเป็นช่วงหยุดฤดูหนาว ที่นี้เลยเป็นที่สงบปราศจากนักข่าว

ยิ่งคนที่รู้ว่าเธอมาฝึกในมหาลัยกีฬานี้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดี เเม้เเต่หลี่ไต้เองที่เป็นถึงโค้ชประจำการ ยังไม่รู้เลยว่าเธออยู่นี้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเค่อที่คุมห้องฝึกอยู่ดันเป็นโรคอาหารเป็นพิษโดนหามเข้าโรงบาล เส้นทางระหว่าง หลี่ไต้กับหยูเฟ่ยเฟ่ยอาจจะไม่มีทางมาบรรจบกัน

หลี่ไต้วางตะเกียบลงข้างๆเเล้วถาม "งั้นตอนนั้นที่เธอร้องไห้อยู่ในห้องฝึกก็เพราะว่าเธอน้ำหนักไม่ลดเหรอ?"

เฟ่ยเฟ่ยพยักหน้ารับพร้อมหน้าเเดงๆ "ฉันฝึกมาตลอดทั้งวัน เเต่น้ำเเค่เเก้วเดียวมันทำให้น้ำหนักที่ลดไปทั้งหมดนั้นกลับมาเท่าเดิม ฉันเลยรู้สึกเป็นไอ้ขี้เเพ้ ก็เลยร้องออกมา"

...

หลี่ไต้กลับมาที่อพาทเม้นของเขาเอง เเล้วเข้าสู่ระบบ เพื่อจำท่าออกกำลังกายลดน้ำหนักให้ได้ทั้งหมด

หยูเฟ่ยเฟ่ยต้องกลับมาพรุ่งนี้เเน่ๆ หลี่ไต้ไม่สามารถหลอกเธอด้วยท่าง๊อกเเง๊กได้อีกเเล้ว เขารู้สึกว่ามันเป็นภาระของเขาที่จะต้องเรียนรู้ท่าทั้งเซตนั้นคืนนี้ ถึงเขาจะจำท่าไม่ได้เป๊ะทั้งหมดเเต่อย่างน้อย เขาก็ควรรู้ทั้งหมด

เขาเช็คสถานะของตัวเองตามปรกติ เเล้วอึ้งกับผลลัพท์ที่ออกมา

ชื่อ หลี่ไต้

ระดับโค้ช โค้ชระดับ3 ขั้นสูง (1006/5000

อื่นๆ วงเเหวนระเบิดพลัง

สกิล ท่าออกกำลังกายลดน้ำหนัก

รายการฝึก หยูเฟ่ยเฟ่ย หยงกวนฮาว กวนซุย...

ค่าประสบการณ์ของฉันเป็น1006เเล้วเหรอ? ตั้งเเต่เมื่อไรละ ฉันจำได้ว่าฉันค้างอยู่ที่995มาซักพักใหญ่ๆละนะ จู่ๆทำไมมันขึ้นมาเกิน1000ได้ละเนี่ย?

ตั้งเเต่ที่เขาเป็นโค้ชระดับ3ขั้นสูง หลี่ไต้ทำได้เเค่30เเต้มต่อวัน เเละต้องฝึกทั้งวัน เขาต้องฝึกให้ได้ตามมาตรฐาน ถ้าเขาอู้ฝึกไม่เต็มวันก็นะได้ค่าประสบการณ์น้อยลงไปอีก ตอนนี้ค่าเขาอยู่ที่955เเต้ม เเละมันก็หยุดนิ่งเพราะว่าเป็นช่วงปิดฤดูหนาว เขาอยู่ที่955มาหลายวันเเล้ว เเต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็น1006 นั้นหมายความว่าเขาได้รับเพิ่มมาอีก51เเต้ม

เเต่ฉันก็ไม่ได้ฝึกอะไรกับใครเลยนี้ เเล้วเป็นไปได้ไงละ นี้มันเเทบจะคูณ2จากปรกติที่ฉันได้เลยนะ เกิดอะไรขึ้น? ไต้หลี่คิดก่อนที่จะพบว่ามันมีความเป็นไปได้เเค่ทางเดียว

ดูเหมือนว่าการฝึกให้หยูเฟ่ยเฟ่ยลดน้ำหนักจะช่วยให้ฉันเพิ่มค่าประสบการณ์ได้เหมือนกัน เพราะมันก็นับเป็นการฝึกด้วยนั้นหมายความว่าฉันได้ค่าประสบการณ์จากการสอนออกกำลังกายลดน้ำหนักมากกว่าที่ฝึกปรกติเหรอ?