ตอนที่ 44 ความจริงถูกเปิดเผย (FREE)

เมื่อได้ยินคำถามของ ฟาง เจิ้งจือ สมาชิกหน่วยล่าสัตว์หมู่บ้านภูเขาทางเหนือต่างนิ่งเงียบทันที พวกเขามองหน้ากันไปมา

จาง หยางปิง มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่เขาก็กลืนคำพูดของเขากลับไป

ฟาง เจิ้งจือ เข้าใจว่าคำถามนี้คงยากที่จะตอบ แต่ถ้าเขาไม่ได้รู้ความจริงวันนี้ เขาต้องไม่พอใจมากแน่นอน

แต่เขาไม่อยากกดดันหน่วยล่าสัตว์มากเกินไป ถ้าเขาบังคับให้ จาง หยางปิง รีบตอบคำถามออกมา คำตอบที่ได้อาจจะไม่เป็นความจริง

พวกเขาต้องเต็มใจตอบจริงๆ

 

สมาชิกหน่วยบางคนเห็นว่า ฟาง เจิ้งจือ และ จาง หยางปิง ยังคงมองกันไปมา ไม่มีใครพูดอะไรออกมา พวกเขาจึงหันไปค่อยๆเลาะขนหมาป่าเพลิงฟ้าออกมา สุดท้าย จาง หยางปิง ตัดสินใจอย่างแน่วแน่

“น้องชายเจ้าชื่อว่าอะไรงั้นหรือ?”

“ฟาง เจิ้งจือ”

“โอ้ ฟาง เจิ้งจือ เป็นชื่อที่ดีจริงๆ ก่อนหน้านี้ข้ารู้จักน้องชาย เพราะต้องทำการลอบโจมตีเจ้าใครจะคิดว่า น้องชายจะเป็นคนกล้าหาญและชาญฉลาดถึงเพียงนี้!” จาง หยางปิง ยกย่อง ฟาง เจิ้งจือ ก่อนจะถอนหายใจ “ไม่เพียงแต่ น้องชายจะช่วยชีวิตข้าไว้ เจ้ายังช่วยหน่วยล่าสัตว์ทั้งหมดของหมู่บ้านทางเหนือจากหมาป่าเพลิงฟ้า ทำให้พวกเราไม่ต้องระแวงอีกต่อไป!”

“พวกเรา...ได้รับรูปวาดแสดงตำแหน่งหลุมกับดักทั้งหมดที่ขุดไว้ของหมู่บ้านภูเขาทางใต้” ขณะที่เขาพูด จาง หยางปิง หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากระเป๋าของเขาและส่งมันให้กับ ฟาง เจิ้งจือ

 

เมื่อ ฟาง เจิ้งจือ เห็นกระดาษแผ่นนั้น

ความรู้สึกอันครุกรุ่นของเขาค่อยๆก่อตัวขึ้น

ความพยายามของเขาทั้งหมดกลับถูกคนอื่นทำลายทิ้ง?

นี่เป็นการกระทำที่ไร้ยางอาย!

ไร้ยางอายที่สุด!

ใครกันที่ทำเรื่องแบบนี้?!! เฉพาะหน่วยล่าสัตว์ภูเขาทางใต้เท่านั้นที่มีกระดาษแบบนี้ มันไม่มีทางไปอยู่ในมือของคนจากหมู่บ้านอื่นได้!

หรือ หวัง อันฮุย?! ฟาง เจิ้งจือ คิดขึ้นมา แต่ก็ไล่ความคิดนี้ออกจากหัวไปอย่างรวดเร็ว เขาเป็นถึงคนจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ เขาไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการที่ทำเรื่องนี้!

 

หรือ...ข้าจะไปขัดผลประโยชน์ใคร?

หน่วยล่าสัตว์หมู่บ้านทางเหนือนั้นดูเหมือนจะซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้มานานแล้ว และดูเหมือนจะไม่รู้ถึงการปรากฎตัวของหมาป่าเพลิงฟ้ามาก่อน

ทุกอย่างเหมือนพุ่งเป้ามาที่เขา...

“ต้องเป็น หลี่ จ้วงฉือ!” ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมาอย่างตั้งใจ มันต้องเป็นการกระทำของเขาแน่นอนเพราะเขาเป็นถึงอดีตรองหัวหน้าของหน่วยล่าสัตว์ มันไม่แปลกที่เขาจะได้รับกระดาษแผ่นนั้น

 

“ข้า...ข้าไม่คิดว่าน้องชายจะนึกออกไวขนาดนี้ มันเป็นเรื่องจริง หลี่ จ้วงฉือ เป็นคนมอบกระดาษแผ่นนี้ให้กับพวกเรา!” ทันทีที่ ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมา จาง หยางปิง ก็ชะงักไปทันที

เขาเดาได้ เพียงฟังแค่ประโยคเดียว นี้มัน..เขาต้องเป็นอัจฉริยะแน่ๆ?

จาง หยางปิง สั่นไปทั่วตัว เขาอายุเพียง 7 ขวบแต่ฉลาดถึงเพียงนี้? รวมถึงความแข็งแกร่งที่ใครยากจะต้านทาน มันคือฝันร้ายชัดๆ!

ในฐานะของ อดีตรองหัวหน้าหน่วยล่าสัตว์หมู่บ้านภู้เขาทางใต้ หลี่ จ้วงฉือ เคยพบกับ จางหยางปิง มาก่อน

แม้ว่า จาง หยางปิง จะไม่เข้าใจถึงเหตุผลของ หลี่ จ้วงฉือ  แต่สิ่งที่เดียวที่เขารู้ตอนนั้นคือ การได้รับกระดาษแผ่นนี้ ต้องเป็นประโยชน์ต่อหมู่บ้านภูเขาทางเหนือแน่นอน

 

แต่...

ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนเกินความคาดหมายของเขาไปมาก

หลังจากได้เห็นการต่อสู้อันรุนแรง ระหว่าง หมาป่าเพลิงฟ้า และ ฟาง เจิ้งจือ  เขาก็ได้สูญเสียความตั้งใจที่จะลอบโจมตี ฟาง เจิ้งจือ สิ่งเดียวที่ต้องการคือ ให้ ฟาง เจิ้งจือ ไว้ชีวิตพวกเขาหน่วยล่าสัตว์จากหมู่บ้านทางเหนือ ตอนนี้เขากระทั่งต้องการโน้มน้าวให้หัวหน้าหมูบ้านทางเหนือมอบเงินจำนวนหนึ่งทุกๆเดือนให้หมู่บ้านทางใต้ด้วยซ้ำ

เพื่อเป้าหมายเดียวเท่านั้น

ความสงบสันติระหว่างสองหมู่บ้าน!

 

“ข้ามีบางอย่างให้เจ้าช่วย!” ฟาง เจิ้งจือ ยืนยันความคิดของเขาออกมาในที่สุดหลังจากที่ได้ยิน จาง หยางปิง พูดออกมา

“น้องชายโปรดบอกมา!” จาง หยางปิง พยักหน้า

“ตามข้ามาที่หมู่บ้านภูเขาทางใต้ ข้าต้องการให้เจ้าเป็นพยานว่า หลี่ จ้วงฉือ เป็นคนมอบกระดาษแผ่นนี้ให้กับหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ!” หลี่ จ้วงฉือ ได้มอบหระดาษแผ่นนี้นั้นเป็นเรื่องจริง แต่ถ้าเขาไม่มีหลักฐานมันคงยากที่หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ จะเชื่อ

“ได้เลย!” จาง หยางปิง ตัดสินใจร่วมมือกับหมู่บ้านภูเขาทางใต้ เขาไม่อยากขัดใจ ฟาง เจิ้งจือ นอกจากนี้เขายังจะถือโอกาสปรึกษาหัวหน้าหมู่บ้านภูเขาทางใต้เกี่ยวกับการวางแผนร่วมกันเพื่อสันติภาพของหมู่บ้านทั้งสองในอนาคต

....

 

หน่วยล่าสัตว์ภูเขาทางเหนือนั้นมีความชำนาญเป็นอย่างดี ภายในช่วงเวลาสั้นๆ หนังของหมาป่าเพลิงฟ้าก็ถูกถลกออกมา

ฟาง เจิ้งจือ หยิบตะกร้าใบใหญ่มาและค่อยๆวางหนังหมาป่าเพลิงฟ้าลงไป ก่อนจะพา จาง หยางปิง เดินทางกลับไปยังหมู่บ้าน

 

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านภูเขาทางใต้

วันนี้ ฟาง เจิ้งจือ ได้แอบขึ้นไปบนภูเขาคนเดียว จึงไม่มีใครออกมาต้อนรับเขา เขานำ จาง หยางปิง ไปที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่

หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ กำลังเอนตัวนอนอยู่บนเก้าอี้ไม้ เมื่อเห็น จาง หยางปิง และ ฟาง เจิ้งจือ เดินเข้ามา เขาเริ่มรู้สึกหงุดหงิดทันที

“โอ้นี่มัน จาง หยางปิง จากหมู่บ้านภูเขาทางเหนือนี่ ทำไมเจ้าถึงมาที่หมู่บ้านภูเขาทางใต้ละ...ภรรยาข้า ช่วยนำชาดีๆมาต้อนรับแขกหน่อย!” หัวหน้าหมู่บ้านคุ้นชินกับการเข้ามาเยือนของแขกที่ไม่คาดคิดเป็นประจำอยู่แล้ว

ในทางกลับกัน ฟาง เจิ้งจือ กลับได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกัน

 

ไม่นานชาก็ถูกนำมาวางไว้ที่โต๊ะ

จาง หยางปิง ไม่กล้าจะดื่มชา และมองไปยังโต๊ะข้าหน้า ฟาง เจิ้งจือ ที่มีแต่ความว่างเปล่า เขางงมาก อาศัยแค่ความสามารถของ ฟาง เจิ้งจือ เขาควรได้รับการยอมรับนับถือในหมู่บ้านเป็นอย่างมาก แต่ทำไมหัวหน้าหมู่บ้านจึงปฏิบัติกับเขาแบบชาวบ้านทั่วๆไป?

“น้องเล็กโปรดดื่ม!” จาง หยางปิง ถือถ้วยชาด้วยสองมือและนำมันไปวางไว้หน้า ฟาง เจิ้งจือ

ความสงสัยปรากฎขึ้นภายในตาของหัวหน้าหมู่บ้าน ที่จริงเขาสงสัยตั้งแต่เห็น ฟาง เจิ้งจือ มาที่บ้านเขากับ จาง หยางปิง แล้ว

“เด็กนี้นำเจ้ามางั้นหรือ? ไม่ต้องกังวลไปนี่เป็นชาสำหรับแขก!” หัวหน้าหมู่บ้าน โบกมืออย่างไม่แยแส

จาง หยางปิง ตกใจอีกครั้ง

ใจของเขานั้น ปกติแล้วนับถือคนตามความแข็งแกร่ง ไม่ใช่ตำแหน่งหรือยศ ถ้าแม่แต่ ฟาง เจิ้งจือ ยังไม่สามารถดื่มชาถ้วยนี้ได้ แล้วเขาที่เป็น ‘แขก’ ละ จะกล้าดื่นได้ยังไง?

“ในเมื่อ น้องชายไม่ดื่มชานี้...ข้าก็จะไม่ดื่มมันเช่นกัน!” เมื่อ จาง หยางปิง กล่าวจบประโยค เขาคว่ำถ้วยชาและเทน้ำทั้งหมดทิ้งลงพื้น

 

หัวหน้าหมู่บ้านตกตะลึงอีกครั้ง

เขาอุตส่าห์ปฏิบัติกับ จาง หยางปิง อย่างดี แต่เขากลับเทชานั้นทิ้ง? หรือวันนี้เขาจะมาเพื่อสร้างปัญหา? หัวหน้าหมู่บ้าน พอเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว จาง หยางปิง ต้องมาเพื่อถกเถียงเรื่องเขตแดนบนภูเขาคังหลิงแน่นอน

“ในเมื่อเจ้าทำเยี่ยงนี้ จงบอกสิ่งที่เจ้าต้องการมา!” หัวหน้าหมูบ้านค่อยๆหยิบกล้องยาสูบที่อยู่ในมือขึ้นมาช้าๆ และหันไปมอง จาง หยางปิง

เขารู้ว่าถ้าอาศัยเรื่องความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียวแล้วละก็ หมู่บ้านภูเขาทางเหนือนั้นมีความได้เปรียบอยู่มาก ดังนั้นเขาจึงต้องตัดสินใจทุกอย่างให้เร็วที่สุด ตราบใดที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือนั้นไม่ข้ามเขตแดนมาเขาก็ไม่มีปัญหาอะไร

“เหตุผลหลักที่ข้ามาในวันนี้ เพื่อที่จะเป็นพยานให้กับน้องชายว่า หลี่ จ้วงฉือ ได้แอบส่งกระดาษแผ่นนี้ไปให้พวกเราหน่วยล่าสัตว์ของหมู่บ้านทางเหนือ!” จาง หยางปิง ไม่พูดอะไรเพิ่มเติม ก่อนจะส่งกระดาษสีเหลืองในมือให้กับหัวหน้าหมู่บ้าน

 

 

เพจหลัก : Gate of god TH