ตอนที่ 37 - ขอสาปแช่งให้ปีศาจแห่งท้องทะเลกลืนกินเขา
ไปทำภารกิจเสี่ยงตายในหนังกันเถอะ ตอนที่ 37 - ขอสาปแช่งให้ปีศาจแห่งท้องทะเลกลืนกินเขา
ด้านในสุดของร้านเหล้า เต็มไปด้วยถังไม้โอ๊กกระจัดกระจายอยู่ตามพื้น และบริเวณนั้นก็มีคนกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ พวกเขากำลังพูดคุยและหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน คนในกลุ่มมีทั้งแต่งตัวในชุดในทหารเรือและถักผมเปียเอาไว้ข้างหลัง บางคนก็สวมชุดที่ขาดรุ่งริ่งและไว้หนวดเครารุงรัง ดูจากสภาพแล้วน่าจะเป็นโจรสลัด
เมื่อชีหยานเดินเข้ามา แทบจะไม่มีคนให้ความสนใจเขา บางทีอาจจะเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปก็เป็นได้ ชีหยานเดินไปยังบาร์ของร้าน และเมื่อมาถึงบาร์เทนเดอร์ก็เลื่อนแก้วไม้โอ๊กที่มีเหล้ารัมมาให้เขาทันทีพร้อมกล่าวว่า
“ยินดีต้อนรับสู่งานเทศกาลเหล้ารัม แก้วแรกฟรี … แต่แก้วต่อไปต้องจ่ายตังนะไอ้หนู”
เนื่องจากชีหยานนั้นเดินสำรวจเมืองอยู่นาน เขาจึงค่อนข้างกระหายน้ำ ชีหยานยกซดทันที! --- ในโลกจริงตัวเขานั้นเคยเดินทางไปเกือบทั่วโลก พร้อมทั้งได้ลิ้มรสเหล้าแรงๆมามากมาย แม้แต่วอดก้าที่แรงที่สุดของรัสเซียเขาก็ดื่มมาแล้ว!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเหล้าเข้าปาก คิ้วของชีหยานก็ขมวดเข้าหากัน เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเหล้ารัมแก้วนี้ผสมน้ำมาค่อนข้างเยอะ --- แต่ก็นะ มันของฟรีนี่นา
ชีหยานกระดกมันจนหมดแก้วได้อย่างรวดเร็วพร้อมกับกล่าวว่า
“อีกแก้ว”
แต่แล้วเขาก็นึกถึงเงื่อนไของภารกิจปลดล็อคฉายา ไอ้ขี้เมา จึงกล่าวต่อว่า
“แต่ขอราคาแก้วละ 4 ขชิวลิ่ง ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น”
บาร์เทนเดอร์ได้ยินก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาหันไปมองแก้วไม้โอ๊กที่ว่างเปล่าในมือของชีหยาน เมื่อเห็นว่ามันหมดแล้วก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมากกว่าเดิม เพราะถึงแม้เหล้ารัมที่แจกฟรีจะผสมน้ำ แต่มันก็ยังแรงอยู่ดี นี่เจ้าหนูนี่กินหมดได้อย่างรวดเร็วได้ยังไง?
อย่างไรก็ตาม แค่ได้เงินก็พอแล้วนี่? เรื่องอื่นไม่เห็นจะต้องไปสนใจเลย บาร์เทนเดอร์จึงเลื่อนแก้วไม้โอ๊กที่มีเหล้ารัมอีกแก้วให้ชีหยาน แต่คราวนี้มันไม่ได้ผสมน้ำแล้ว --- ชีหยานกระดกเข้าปาก เขารู้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนจากเหล้ารัมที่กำลังไหลผ่านปากลงสู่ลำคอ --- ชีหยานกระดกจนหมดแก้วพร้อมกับเรอออกมา จากนั้นก็เรียกระบบฝันร้ายขึ้นมาดู
[ฉายา ไอ้ขี้เมา : 1/100]
ชีหยานพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนที่จะพบว่ามีชายรูปร่างผอมสูง นั่งลงข้างๆเขา ชายคนนั้นหันมายิ้มแล้วกล่าวว่า
“ไอ้หนู กระดกเหล้ารัมรวดเดียวหมดถึงสองแก้ว แกนี่ใช้ได้เลยนี่นา”
ชีหยานหัวเราะออกมาก่อนที่จะหันไปมองกลุ่มคนที่นั่งอยู่หลังร้านแล้วกล่าวว่า
“ฉันก็แค่คอแข็งกว่าคนอื่นนิดหน่อย … เฮ้ เฮ้ นั่นพวกมันจะทำอะไรกันนะ?”
ชายร่างผอมหันไปมองตามก่อนที่จะยักไหล่แล้วกล่าวว่า
“ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าบากแฮรี่ จะท้าแข่งงัดข้อกับกับคนในร้านน่ะ ใครชนะก็จะได้เงินไป”
ได้ยินแบบนั้นชีหยานก็ตาลุกวาว เนื่องจากเขานั้นยากจนเป็นอย่างมาก! ชีหยานต้องใช้เงินอีกประมาณ 20 กินี ถึงจะสามารถซื้อเหล้ารัมได้ครบ 100 แก้ว! (4 ชิวลิ่ง x 99 แก้ว)
เจ้าหน้าบากแฮรี่นั่นมีร่างกายบึกบึนดูราวกับพวกไวกิ้ง เขามีแผลเป็นบนใบหน้าที่ลากยาวกว่า 5 เซนติเมตร ดูคล้ายตะขาบ และมีหัวล้านเกลี้ยงเกลา จนสามารถสะท้อนแสงได้ แต่แฮรี่ก็ดูเป็นคนใจดี และกระเป๋าหนัก -- จากที่สังเกตุดูก็พอจะบอกได้ว่าถึงชายคนนี้จะเสียเงินเล็กๆน้อยๆก็คงไม่เกิดอารมณ์โกรธเคือง
ชีหยานจึงเดินเข้าไปยังคนกลุ่มนั้นพร้อมกับใช้สกิล ตรวจสอบข้อมูลที่พึ่งได้มาทันที
[หน้าบากแฮรี่ (ระดับสูง)]
[รายละเอียด:หัวหน้าหน่วยของ เรือ ‘เบลแอนบัค’]
[ความสูง : 7 ฟุต 2 นิ้ว (2.15 เมตร)]
[น้ำหนัก:158 กก. ]
[ความแข็งแรง: 9 แต้ม]
[ความว่องไว: ? แต้ม]
[ร่างกาย: 30 แต้ม]
[ค่าลางสังหรณ์: ?แต้ม]
[สเน่ห์: 14 แต้ม]
[สติปัญญา: 3 แต้ม]
[พลังวิญญาณ: ? แต้ม]
[มีสกิล ต่อสู้ระยะประชิดขั้นพื้นฐาน เลเวล 3 , ฟุตเวิร์คขั้นพื้นฐาน เลเวล 2 และ ความอดทนขั้นพื้นฐาน เลเวล 3]
[สกิลขั้นสูง : ? ]
[สกิลพิเศษ : ? ]
[ สกิลพิเศษ: Big heart (HP เพิ่มขึ้น 1000) ***ชื่อสกิลบางสกิลขอทับศัพท์นะแปลไทยละมันดูไม่ลื่น
[รายละเอียด: แฮรี่แค่ต้องการหาความบันเทิงใส่ตัวเท่านั้น ถ้าคุณคิดว่านี่คือพลังที่แท้จริงของเขาแล้วล่ะก็ บอกได้เลยว่าคุณจะถูกเขาอัดจนนอนแห้งบนพื้นแน่นอน]
หลังจากที่ตรวจสอบข้อมูลพื้นฐานของเจ้าหน้าบากแฮรรี่แล้ว ชีหยานก็เริ่มกังวลเล็กน้อย แต่เขาก็ยังโยนกระเป๋าตังของเขาลงบนโต๊ะ พร้อมทั้งหัวเราะออกมาแล้วกล่าวว่า
“ฉันขอท้างัดข้อกับนาย ด้วยเงิน 2 กินี”
ได้ยินแบบนั้นแฮรี่ก็หันไปมองชีหยานพร้อมกับหัวเราะทั้งน้ำตา
“เจ้าหนูเอเชียผิวเหลือง แกดื่มเหล้าเก่ง ไม่ได้หมายความว่า แกจะแรงเยอะนะเว้ย อยากเสียเงินจนหมดตูดรึไง?”
ชีหยานยักไหล่ ก่อนที่จะยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า
“ไม่ลองไม่รู้”
เจ้าหน้าบากแฮรี่หัวเราะอีกครั้ง ก่อนที่จะกระดกเตกีล่าเข้าปาก แล้วรอมันซึมซับเข้าสู่ร่างกายสักพัก แล้วกล่าวว่า
“มาเลยเจ้าหนู”
เตกีล่านั้นเป็นเหล้าที่มีส่วนผสมช่วยกระตุ้นอะดรีนาลีน และนั่นจะทำให้เขามีพละกำลังมากขึ้น! ถึงแม้เจ้าหน้าบากแฮรี่จะตัวใหญ่เหมือนพวกไวกิ้ง แต่เขาก็ไม่ได้โง่! หลังจากที่เตกีล่าซึมซับเข้าสู่ร่างกายของแฮรี่ ชีหยานก็พบว่าค่าสเตตัสความแข็งแรงของแฮรี่เพิ่มขึ้น 1 แต้ม -- ชีหยานเดินไปนั่งลงตรงข้ามแฮรี่ ก่อนที่จะค่อยๆวางแขนลงด้วยสีหน้ามั่นใจ
จากนั้นก็ยื่นฝ่ามือเล็กๆของเขาไปประกบกับฝ่ามืออันมหึมาของแฮรี่ --- ในสายตาของคนอื่นๆ ชีหยานในตอนนี้ดูราวกับเด็กน้อยที่น่าสงสาร ที่หาญสู้กับยักษ์ใหญ่
จากนั้นทั้งสองก็เริ่มออกแรง --- ทันใดนั้นชีหยานรู้สึกราวกับมีแรงกดดันมหาศาลกดลงบนข้อมือของเขา! พร้อมๆกับแขนของเขาค่อยๆถูกกดลง กดลงเรื่อยๆ ร่างของชีหยานสั่นไปทั้งตัว ก่อนที่เขาจะขมวดคิ้วแล้วระเบิดความแข็งแกร่งออกมา!
ทันใดนั้นโต๊ะไม้ที่ใช้วางแขนของทั้งสองก็เกิดเสียงแปลกๆขึ้น มันเริ่มร้าวตรงจุดที่ทั้งสองวางศอก พร้อมกับมีเศษไม้เริ่มทิ่มแทงพวกเขา! แต่ทั้งสองก็ยังคงกดดันกันต่อไปและไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย!!
คนรอบข้างต่างอ้าปากค้างด้วยความทึ่ง ปกติแล้วหน้าบากแฮรี่นั้นเป็นหนึ่งในคนที่มีพละกำลังมากที่สุดภายในเกาะนี้ ถ้าไม่นับพวก 3 เรือในตำนานที่จอดเทียบท่าอยู่แล้วล่ะก็ เขาไม่มีทางแพ้ใครแน่นอน!
แต่ในตอนนี้ชีหยานกลับเริ่มกดดันเขา! ไม่ใช่แค่ต้านแรงกดดันได้เท่านั้น! แต่ชีหยานยังเริ่มดันมือของแฮรี่กลับไปได้อีกด้วย! --- ใบหน้าของแฮรี่ในตอนนี้เริ่มเป็นสีแดงก่ำ เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองจนเผลอเบิกตากว้างออกมาโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับเหงื่อที่เริ่มพลั่งพรูออกมาเต็มใบหน้า
แต่ในตอนนั้นเอง เก้าอี้ไม้ที่ทั้งสองนั่งอยู่ก็ไม่สามารถรองรับแรงของทั้งสองได้อีกต่อไป --- มันแตกกระจาย และทำให้ชีหยานร่วงลงพื้น! ชีหยานที่เสียสมดุลไปแล้วจึงคลายมือออก ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน และนั่นทำให้การเดิมพันในครั้งนี้ไม่มีข้อสรุป ทำให้เหล่าคนที่อยู่รอบๆ ต่างถอนหายใจออกมา ด้วยความรู้สึกทึ่งกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
ในตอนนั้นเองเจ้าหน้าบากแฮรีได้หัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนที่จะสบถออกมาว่า
“ไอ้เก้าอี้บัดซบ มันพังได้ผิดที่ผิดเวลาจริงๆ! ครั้งนี้ถือว่าฉันแพ้! มาร์ค ช่วยนำเงิน 2 กินีให้ ‘สุภาพบุรุษ’ ท่านนี้ด้วย”
มาร์คนั้นเป็นชายที่ยังดูแข็งแรงอยู่ ถึงแม้อายุของเขาจะ50 กว่าปีแล้วก็ตาม หลังจากที่ได้ยินคำสั่ง เขาก็โยนเหรียญ 2 กินี ให้แก่ชีหยานทันที --- ชีหยานคว้ามันกลางอากาศก่อนที่จะยัดเงินใส่ในกระเป๋า แต่เขาก็ยังไม่ออกไป แต่กลับส่งสัญญาณมือให้บาร์เทนเดอร์ที่อยู่ด้านหลังว่า ขอเหล้ารัมอีกแก้ว แล้วหันมาพูดกับแฮรี่ด้วยเสียงอันดังว่า
“ฉันเป็นลูกเรือชื่อว่า หยาน มาจากจีนตะวันออก กัปตันเรือได้ว่าจ้างฉันพร้อมทั้งโน้มน้าวด้วยเงินเป็นจำนวนมาก แต่มันบอกว่าจะจ่ายหลังจากที่เสร็จสิ้นงานขนส่งสินค้า ฉันจึงตกปากรับคำ พร้อมทั้งเดินทางไปกับมันเป็นระยะทางกว่าพันไมล์ แต่แล้วเมื่อได้กำไรมามากมาย และมาพักที่เกาะนี้ มันกลับชิ่งเงินฉัน แล้วทิ้งฉันไว้ที่นี่ในตอนที่ฉันเมา!”
พูดถึงตอนนี้ ชีหยานก็ยกแก้วรัมขึ้นแล้วกล่าวต่อว่า
“ขอสาปแช่งให้ปีศาจแห่งท้องทะเลกลืนกินเขา”
เนื่องจากในตอนนี้ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็เป็นชาวเรือหรือไม่ก็พวกโจรสลัด เมื่อฟังเรื่องอันแสนหดหู่แบบนี้ ทุกคนจึงช่วยกันสาปแช่งเจ้ากัปตันที่ไร้ยางอายคนนั้น พร้อมกับยกแก้วขึ้นตามชีหยาน เพื่อแสดงความเห็นใจ แล้วกล่าวอย่างพร้อมเพรียงว่า
“ขอสาปแช่งให้ปีศาจแห่งท้องทะเลกลืนกินเขา”
