ตอนที่ 41 ตื่นตะลึง (FREE)
ทันใดนั้นมีลูกธนูที่ทำจากเหล็กพุ่งเข้ามา มันพุ่งมาด้วยความรวดเร็วราวกับดาวตก ผ่านหน้าของ ฟาง เจิ้งจือ
จากเส้นทางที่เห็น เป้าหมายของมันคือดวงตาของหมาป่าเพลิงฟ้า
ความโกรธปรากฎขึ้นมาบนดวงตาของมันอีกครั้ง ร่างกายของมันถอยหลังอย่างรวดเร็วไปเพียงเล็กน้อย ก่อนจะยืนเฉยๆอยู่กับที่
เพียงแค่มันยืนอยู่เฉยๆ
ลูกธนูที่ถูกยิงออกมาด้วยความแม่นยำก็ผ่านปลายจมูกของมันไปพร้อมกับเสียงของอากาศที่แหวกออกเล็กน้อย
ฟาง เจิ้งจือ ตะลึงไปอย่างสมบูรณ์ ถึงแม้เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนยิงลูกธนู แต่ด้วยระยะและความแม่นยำขนาดนี้ ถ้าตามปกติแล้วละก็มันควรจะพุ่งและปักเข้าที่ตาของหมาป่าเพลิงฟ้าเรียบร้อยแล้ว จากนั้นตาของมันก็คงจะมีเลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน
แต่ว่า...
หมาป่าเพลิงฟ้ากลับหลบได้? นี่มันจะเกินไปแล้ว! มันยังสามารถเคลื่อนไหวและหยุดตัวได้อย่างรวดเร็ว?
ตอนนี้เองที่ฟาง เจิ้งจือ เพิ่งเข้าใจว่า ต่อให้มีธนู 20 กว่าคัน ดาบ 20 กว่าเล่ม เมื่อเจอกับหมาป่าเพลิงฟ้า สิ่งที่ควรทำคือการวิ่งหนีอยู่ดี
นอกจากความรวดเร็วของมันแล้ว ความคล่องตัวและยืดหยุ่นของหมาป่าเพลิงฟ้ายังสุงมากอีกด้วย
ไม่ว่าจะมีความสามารถทางด้านธนูมากแค่ไหน ก็คงไม่มีทางจะยิงโดน ยกเว้นว่าลูกธนูจะปลี่ยนทิศทางเองได้เมื่ออยู่บนอากาศ และยิงถูกอวัยวะสำคัญของมัน
ทุกอย่างแตกต่างจากสัตว์ที่เขารู้จักในโลกเดิมอย่างสิ้นเชิง สัตว์ในโลกเดิมของเขา ทุกตัวล้วนมีขีดจำกัด ทั้งพลังในการกัด ความเร็ว การหลอกล่อเหยื่อ ทุกอย่างล้วนมีขีดจำกัด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหมาป่าเพลิงฟ้า ฟาง เจิ้งจือ สัมผัสได้ถึงสติปัญญาอันสูงส่งของมัน
“พวกเจ้า..” ฟาง เจิ้งจือ ถึงแม่จะถูกหมาป่าเพลิงฟ้าแผ่ความกดดันใส่ แต่เขาก็ยังคงมีสติดีอยู่ เมื่อเห็นหมาป่าเพลิงฟ้าหยุดชะงักไปเพราะลูกธนู เขารีบม้วนตัวกลิ้งเข้าไปหลบหลังหินก้อนใหญ่ทันที
จากนั้น แทบไม่มีเวลาให้เขาหายใจ กรงเล็บเพลิงของมันค่อยๆพุ่งเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
“ตูม!” กรงเล็บของมันทำให้หินก้อนใหญแตกลงอย่างง่ายดาย
หัวขนาดใหญ่พร้อมกับเขี้ยวที่เต็มไปด้วยคราบเลือดของมันก้มลงมองจากข้างบนของหินก้อนใหญ่ มันจ้องมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความโกรธเกรี้ยว
ถ้าตามสถานการณ์ปกติ ฟาง เจิ้งจือ จะต้องวิ่งหนีต่อไป
หมาป่าเพลิงฟ้าก็เชนกัน มันคิดว่าเด็กตรงหน้าของมันต้องกลิ้งหลบออกไปอีกแน่นอน สิ่งที่มันต้องทำเพียงแค่กระโดดไปทางที่เด็กคนนี้จะกลิ้งตัวไป และใช้ปากงับเด็กนั่นอย่าง่งายดาย
แต่ว่า...
คราวนี้ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้กลิ้งตัว ไม่ได้วิ่งหนี เขากำลังจ้องมองไปยังหมาป่าเพลิงฟ้าด้วยความหวาดกลัวแต่แฝงไปด้วยความมั่นใจในอะไรบางอย่าง
“ตูม!” พื้นดินที่หมาป่าเพลิงฟ้ายืนอยู่พลันถล่มลงไปเหมือนกับมันกำลังยืนอยู่บนพื้นหิมะ จากนั้นร่างกายขนาดมหึมาของมันก็ตกลงไปในหลุมทันที
“นี่แหละโอกาสของข้า!” ฟาง เจิ้งจือ ยับยั้งความกลัว เขาผลักหินก้อนใหญ่ที่แตกหักลงไปในหลุม
“ตายซะเถอะ!” แม้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นจะได้ผลหรือไม่ แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยถ่วงเวลาให้เขาได้มากขึ้น เขาไม่มีทางหนีอีกแล้ว เขาถูกบีบบังคับให้เหลือเพียงทางเลือกเดียวคือต้องสู้เท่านั้น
....
“มันตกลงไปอีกครั้งแล้ว!” สมาชิกหน่วยล่าสัตว์หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ เบิกตาขึ้นอีกครั้ง
“ยิง!” จาง หยางปิง ยกธนูขึ้นอีกครั้ง ธนูในมือของเขายกขึ้นไปบนทองฟ้า ลูกธนูก่อนหน้านี้เป็นเขาที่ยิงออกไปเอง แต่ตอนนี้เขากำลังจะยิงลูกธนูวิถีโค้ง
สมาชิกหน่วยล่าคนอื่นๆก็ทำเช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าความสามารถด้านธนูของพวกเขาจะไม่ดีเยี่ยมเหมือน จาง หยางปิง แต่ฝีมือของพวกเขาก็ไม่ได้เลวร้าย
พงกเขาทุกคนยกคันธนูขึ้นและยิงไปบนฟ้า ลูกธนูเหล็ก 20 กว่าลูกถูกยิงและตกลงไปในหลุ่มที่หมาป่าเพลิงฟ้าตกลงไป
เมื่อเห็นฝนธนูที่กำลังตกลงมา ฟาง เจิ้งจือ ถอยห่างออกไปจากปากหลุมทีนที หน่วยล่าสัตว์จากหมู่บ้านทางเหนือ...คิดจะช่วยเขาจริงๆงั้นหรือ?
เมื่อเห็นลูกศรที่ตกลงไปในหลุม นั้นความสงสัยของเขาก็หายไปทันที
เขาไม่ลังเลอีกต่อไป ยกหินก้อนใหญ่ขึ้น ใช้พลังทั้งหมดที่เขามีเขวี้ยงหินลงไปในหลุมกับดัก หินแต่ละก้อนที่เขวี้ยงลงไปนั้นราวกับปืนใหญ่ ทำให้เกิดเสียงอันดังก้องหลังจากที่ตกลงไปในหลุม “ตูม!!!”
“บรู๋ว!!” จากในหลุมกับดัก เสียงของหมาป่าเพลิงฟ้าร้องโหยหวนออกมา
มันติดอยุ่ในหลุมดังกล่าวอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่สามารถใช้ความได้เปรียบเรื่องความเร็วได้ ลูกศรแต่ละลูกเต็มไปด้วยความแม่นยำตกลงมาจากฟากฟ้าราวกับห่าฝนใส่ร่างกายของมัน ยิ่งไปกว่านั้นมันยังโดนหินที่แฝงไปด้วยพลังอันผิดปกติกระแทกใส่เป็นจำนวนมาก
“ตูม ตูม ตูม!!..”
ลูกธนูและหินที่ตกลงมานั้นราวกับห่าฝนที่ตกลงมาอย่างไม่จบสิ้น
ไม่มีความลังเลในใจของ ฟาง เจิ้งจือ สมาชิกหน่วยล่าสัตว์ก็เช่นกัน พวกเขาหยิบลูกธนูขึ้นมายิ่งอย่างไม่หยุดหย่อน ปล่อยลูกศรออกไปเรื่อยๆ จนกว่าลูกธนูที่อยู่ข้างหลังของพวกเขาจะหมดลง
“มันน่าจะตายแล้ว” ฟาง เจิ้งจือ ชะโงกหัวลงไปในหลุมอย่างระมัดระวัง เขาได้ขว้างก้อนหินทุกก้อนรอบๆตัวเขาลงไปในหลุมนี้หมดแล้ว
มองเข้าไปในกับดัก ทั้งหมดที่เขาเห็นคือก้อนหินและลูกธนูเหล็ก
ลูกศรบางลูกถูกพังลงโดยฟาง เจิ้งจือ แต่หัวธนูยังคงปักอยู่ในตัวของหมาป่านั่น
ทันดั้นเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอีกครั้ง
“บรู๋ว!!” แม้แต่ตอนที่มันโดนไล่ออกจากฝูงเมื่อไม่กี่ปีก่อนมันยังไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน
มันถูกทำให้บาดเจ็บโดยมนุษย์หลายครั้งหลายครา? นอกจากนี้มันยังสัมผัสได้ถึงความตายเป็นครั้งแรกอีกด้วย ถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ของมัน
“ตูม!” มีเสียงดังขึ้น หมาป่าเพลิงฟ้าสลับหิดที่ทับตัวมันอยู่และลูกธนูทั้งหมดออกไป ก่อนจะพุ่งออกมาจากหลุม
เวลาเดียวกันนั้นเอง ฟาง เจิ้งจือ ผงะตัวไปในทันที
เพราะตอนที่หมาป่าเพลิงฟ้าพุ่งตัวออกมานั้น...เขาเห็นว่าขนสีแดงที่ทอดยาวจากหน้าผากไปถึงหางของมันนั้นเริ่มปล่อยแสงสีแดงเลือดออกมา
กลายร่าง?
หรือวิวัฒนาการ?
อ้ากกก! ทำไมสัตว์บนใบนี้ถึงได้น่ากลัวขนาดนี้กัน?!
ฟาง เจิ้งจือ คิดอย่างหนัก สิ่งที่เขาพอจะทำได้เขาก็ทำไปทั้งหมดแล้ว แม้แต่หน่วยล่าสัตว์ของหมู่บ้านทางเหนือเอง พวกเขาก็ได้ใช้ลูกธนูไปจนหมดแล้ว
ตอนนี้....
นอกจากวิ่งหนี้ เขาพแจะทำอย่างอื่นได้อีกไหม?
“บรู๋ว!!” หมาป่าเพลิงฟ้า หอนขึ้นมาอีกครั้ง ร่างของมันกระโจนขึ้นไปบนอากาศ ตอนนี้ หนทางในการหลบหนีของ ฟาง เจิ้งจือ ได้ถูกปิดไปแล้วอย่างสมบูรณ์ กรงเล็บอันแหลมคมที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงกำลังพุ่งมาทางเขา
ทำยังไงดี?
คำตอบคงมีเพียงแค่วิธีเดียว...
ล่อมันไปมันที่กับดักอื่นและเขวี้ยงหินใส่มันอีกครั้ง? มันดูเป็นเรื่องที่ทำให้เสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์
ดังนั้นหนทางเดียวที่เหลืออยู่....คือเผชิญหน้ากับมัน!
มองเห็นกรงเล็บที่ปกคลุมไปด้วยเพลิงอยู่ตรงหน้าของเขา หน้าของ ฟาง เจิ้งจือ ซีดขาวราวกับกระดาษ แต่...เขากัดฟันแน่น ยืนอย่างมั่นคง เขาพยายามควบคุมทุกส่วนของร่างกายที่สามารถควบคุมได้ และเพ่งสมาธิไปที่แขนเล็กๆของเขา อีครั้งหนึ่งที่เขารู้สึกว่าแขนของเขานั้นราวกับจะระเบิดได้
“ไปลงนรกซะ!”
ไม่ได้มีอะไรที่แปลกประหลาด มันเป็นแค่หมัดทั่วๆไป ไม่มีแม้แต่เสียงลมเมื่อหมัดของเขาปะทะเข้ากับกรงเล็บของหมาป่าเพลิงฟ้า
แต่...
การชกออกไปครั้งนี้ทำให้เขาเกิดความรู้สึกลึกลับบางอย่างขึ้นภายในใจ
เงียบเกินไป เงียบจนเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรรอบๆตัวเขาเลย ราวกับว่าทั้งโลกนี้มีแต่ความว่างเปล่า ทั้งดอกไม้ หญ้า ต้นไม้ ลม ทุกอย่างเหมือนหายไปอย่างสมบูรณ์แบบ
“ตูม!”
การปะทะกันระหว่างหมัดของเขากับกรงเล็บของหมาป่าเพลิงฟ้า ทำให้เหมือนหน้าอกของเขาโดนทุบอย่างแรง ตัวของ ฟาง เจิ้งจือกระเด็นออกมาข้างหลัง
ในทางกลับกัน หมาป่าเพลิงฟ้าก็ชะงักไปเช่นเดียวกัน ก่อนที่ตัวของมันจะกระเด็นถอยหลังไปด้วยพลังที่เท่าๆกัน
“ตึง!”
ทั้งหมาป่าและ ฟาง เจิ้งจือ เกือบจะล้มลงในเวลาเดียวกัน
ตอนนี้เหมือนโลกทั้งใบได้ตกอยู่ในความเงียบสงัด ไม่ไกลจาก ฟาง เจิ้งจือ จาง หยางปิง และหน่วยล่าสัตว์ของเขาต่างมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตกตะลึง พวกเข้าไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เหมือนว่าทั้งเด็กนั่นกับหมาป่าเพลิงฟ้าเผชิญหน้ากันด้วยความแข็งแกร่ง! จากนั้นทั้งหมาป่าเพลิงฟ้าและเด็กนั่นก็กระเด็นถอยหลังไปในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน? หรือว่าทั้งคู่....จะมีพลังที่สูสีกัน?
เพจหลัก : Gate of god TH