ตอนที่ 191 ภัยที่กำลังมาเยือน

หลังจากที่ชนะ50ครั้งต่อเนื่อง หลิน ฮวงก็ไม่ได้เข้าไปในลานประลองนักล่าอีกเป็นเวลา2-3วัน ในระหว่างวันเหล่านี้ ลานประลองนักล่าก็เต็มไปด้วยกลุ่มคน มันใกล้จะปีใหม่แล้ว และหลิน ฮวงก็เป็นคนที่4ที่ชนะการต่อสู้ติดต่อกันถึง50ครั้งในปี้นี้ ไม่เพียงแค่นั้น เขายังจัดการกับคู่ต่อสู้ทั้งหมดด้วยการโจมตีเดียว ชื่อ’นักดาบอัจฉริยะ’จึงแผ่กระจายไปทั่ว

ในลานประลองนักล่า มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถชนะ50ครั้งติดได้ในทุกๆปี อย่างไรก็ตาม คนสุดท้ายที่สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ทั้ง50คนได้ในการโจมตีเดียวคือเมื่อ11ปีก่อน และตอนนี้เขาคนนั้นก็เป็นถึงผู้บริหารขององค์กรใหญ่ไปแล้ว แต่มันยังมีอีกจุดหนึ่งที่ทำให้หลิน ฮวงดังกว่าใคร เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ลานประลองนักล่าเลือกคนที่อยู่ใน20อันดับแรกมาเป็นนายทวารด่าน50 นายทวารที่ทรงพลังที่สุดที่พวกเขาเคยเห็นตั้งแต่ชั้น1-9 คือคนที่อยู่ในอันดับ33 สิ่งที่หลิน ฮวงประสบเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์

ชื่อของ’นักดาบอัจฉริยะ’จึงกลายเป็นประเด็นร้อนแรง หลายคนพยายามที่จะคาดเดาว่าแท้จริงแล้วเขาคือใคร หลายคนสันนิษฐานว่าหลิน ฮวงต้องเป็นสมาชิกของกองทัพในรัฐบาลกลาง เพราะคนส่วนใหญ่สามารถบอกได้ว่าหลิน ฮวงกำลังใช้วิชาสังหาร การผสานของวิชาสังหารและวิชาโจมตีพยุหะคือทักษะเคลื่อนไหวของเหล่าทหาร มันเป็นปกติสำหรับผู้คนจากกองทัพรัฐบาลกลางที่จะต่อสู้ในลานประลองนักล่าเนื่องจากพวกเขาหลายคนมีใบอนุญาตินักล่า

บางคนคิดว่าหลิน ฮวงอาจจะเป็นคนจากตระกูลราชวงศ์และใช้วิชาสังหารเพื่อปกปิดตัวตนที่แท้จริงเขา สำหรับทักษะดาบเขา ด้วยความที่เขาใช้มันแค่ครั้งเดียว ผู้คนจึงไม่อาจบอกได้ว่าเขาใช้ทักษะดาบอะไร สิ่งที่พวกเขารู้ก็คือเขามีทักษะดาบที่สุดยอด  พวกเขาไม่ได้รับเบาะแสใดจากการโจมตีเพียงหนึ่งครั้ง แต่ทว่า ไม่ใช่ทุกคนที่มีความสุขไปกับชื่อเสียงของหลิน ฮวงรวมถึง’ปรมาจารย์ขาว’ที่ถูกโค่นล้มไปโดยหลิน ฮวง

หลายคนในลานประลองนักล่ารู้ว่า’ปรมาจารย์ขาว’คือใคร เขาคือบุตรคนที่สามแห่งตระกูลราชวงศ์ และเขายังเป็นถึงหนึ่งในทายาทที่จะได้สืบทอดบัลลังก์ ‘ปรมาจารย์ขาว’เคยแพ้ในการต่อสู้มาก่อน แต่ทว่า เขากลับรู้สึกผิดหวังที่ถูกโค่นล้มโดยหลิน ฮวง ปรมาจารย์ขาวไม่เพียงแต่จะพ่ายแพ้ แต่ภาพฉากที่เขาถูกฆ่ายังคงถูกเล่นซ้ำๆบนจอใหญ่ชั้น6 แม้ว่าเขาจะสามารถทำให้วิดิโอหยุดเล่นได้ในวันที่เขาอยู่ แต่หลายคนจะเห็นวิดิโอรวมถึงจ่ายเงินเพื่อดาวน์โหลดวิดิโอ ตอนนี้มันมียอดโหลดหลายล้านครั้งแล้ว

 

“บอกฉันมาว่าเด็กนี่คือใคร” ‘ปรมาจารย์ขาว’ได้มาพบกับผู้ขายข้อมูลในห้องโถงลานประลอง ในไม่ช้า ผู้ขายข้อมูลก็กลับมา “รายละเอียดส่วนตัวเขาถูกล็อคโดยสมาคมนักล่า ทั้งหมดที่ฉันรู้คือเขาเป็นนักล่าระดับทอง”

“นักล่าระดับทอง?”ปรมาจารย์ขาวคิดว่ามันแปลก แน่นอน เขารู้ว่าหลิน ฮวงไม่ได้อยู่ในระดับทองเพราะเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอาย นอกจากนี้ ทุกคนยังเข้ามาที่ลานประลองด้วยจิตสำนึก ที่ไม่มีทางจะปกปิดความสามารถของพวกเขาได้ ไม่มีใครสามารถหลบหนีการสแกนของระบบได้ และเนื่องจากหลิน ฮวงถูกส่งมาชั้น6 นั่นก็หมายความว่าเขาต้องเป็นระดับเงินขั้น3

 

เพื่อที่จะได้รับใบอนุญาตินักล่าระดับทองด้วยความสามารถระดับเงินขั้น3 มันหมายความว่าสมาคมนักล่าจะต้องยืนยันแล้วว่าเขามีความสามารถพอที่จะฆ่ามอนสเตอร์ระดับทอง สมาคมนักล่ามีมาตรฐานการประเมิน พวกเขาจะไม่มอบใบอนุญาติให้ใครเช่นนี้

 

“ไม่มีทางอื่นเลย?ฉันจะจ่ายเงินให้เพิ่ม”ปรมาจารย์ขาวบอกกับผู้ขาย

‘ไม่มีทาง แม้กระทั่งผู้บริหารก็ยังไม่สามารถเห็นรายละเอียดส่วนตัวเขาได้ พวกเราไม่อาจได้รับชื่อจริงเขา“ผู้ขายข้อมูลส่ายหัว”มันจะเป็นเหมือนเดิมแม้ว่าคุณจะไปขอซื้อจากคนอื่นแทน ตัวตนของเขาถูกปิดบังด้วยวัตถุประสงค์บางอย่าง”

“นั่นหมายความว่านักดาบอัจฉริยะผู้นี้รู้จักผู้บริหารระดับสูงของสมาคมนักล่า?”ปรมาจารย์ขาวขมวดคิ้ว

 

หลิน ฮวงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในลานประลอง เขาไม่รู้ว่าคุณฟู่จะให้เฒ่าหลี่ปกปิดรายละเอียดของเขา เฒ่าหลี่ได้ทำตามที่เขาบอก และนั่นทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับปรมาจารย์ขาวที่จะค้นหาตัวจริงของหลิน ฮวง  อย่างไรก็ตาม ด้วยการปรากฏตัวของนายทวารอย่างปรมาจารย์ขาว หลิน ฮวงจึงเริ่มตื่นตัว

 

“พวกเขาส่งอันดับ18มาในฐานะนายทวารของการต่อสู้ครั้งที่50 นั่นหมายความว่านายทวารในอนาคตจะต้องมีอันดับที่สูงยิ่งกว่า หากระบบต้องการทำเช่นนั้น มันก็อาจจะให้ฉันได้พบกับคนที่อยู่ใน10อันดับแรก…”

 

หลิน ฮวงตัดสินใจที่จะดูวิดิโอการต่อสู้ของ10อันดับแรกทั้งหมดก่อนที่จะทำการต่อสู้อีกครั้ง เขาไม่ต้องการจะให้การชนะต่อเนื่องของเขาจบลงแค่นี้ เมื่อมันจบ ทุกสิ่งจะต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง เขามีเวลาเพียงสองเดือนเพื่อทำภารกิจให้เสร็จ เขาไม่มีเวลามากนัก สำหรับวันต่อมา นอกจากการกินและนอน หลิน ฮวงก็ใช้เวลาไปกับการวิเคราะห์วิดิโอ สิ่งที่เขาไม่รู้คืออันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา

ชายหนุ่มสองคนในเสื้อคลุมสีเทาเดินลงจากยานที่จตุรัสเมืองปาฉี

 

“หง หมิง นี่คือภารกิจแรกของเรานับตั้งแต่ที่ออกจากค่ายฝึก หากเรามีข้อผิดใจอะไรกันในค่ายฝึก ก็ปล่อยวางมันกันเถอะ เราต้องมุ่งไปกับการทำภารกิจให้สำเร็จ พวกเราจะพูดถึงเรื่องนั้นกันในอนาคต!”ชายที่ตัวเตี้ยกว่าพูดกับคนที่สูงกว่า

“มันจะเกิดอะไรขึ้นได้?หน้าที่ของเราคือพาตัวเด็กสาวที่ยังไม่ถึงแม้แต่ระดับเหล็กกลับไป คิดว่าเราจะล้มเหลวรึไง?”ชายร่างสูงที่ชื่อหง หมิงเหลือบตามอง

“เหริน หยาน ไม่ใช่ว่านายคือวีรบุรุษในค่ายฝึก?ทำไมนายจึงทำตัวราวกับสาวน้อยขี้กลัวไปได้?”

“หึ มันเรียกว่าการไม่ประมาทต่างหาก!”เหริน หยานตะโกนใส่เขา

“พวกเราทั้งคู่ต่างก็เป็นสมาชิกระดับทองแห่งอีกาม่วง เด็กสาวที่ชื่อหลิน ซินอายุแค่14ปี เธอยังไม่จบจากสถาบันนักล่าสำรองด้วยซ้ำ เธอไม่แม้แต่จะอยู่ในระดับเหล็ก นายคิดว่ามันจะยากสำหรับเรา?”ภารกิจไม่มีอะไรในสายตาหง หมิง

“หากเราทำภารกิจเสร็จเร็ว พวกเราก็จะมีเวลาเที่ยวเล่นในเมืองนี้สักอาทิตย์ และสาวน้อยนั่นก็ยังอยู่ในวัยที่สมบูรณ์แบบ.....”หง หมิงเลียริมฝีปาก

“อย่ายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้หากนายไม่อยากตาย ผู้อาวุโสต้องการตัวเธอ หากมีอะไรผิดพลาด มันจะเป็นนายที่ต้องถูกตำหนิ ไม่ใช่ฉัน”เหริน หยานขมวดคิ้วขณะที่จ้องมองหง หมิง

“อย่าก่อเรื่องให้มากนัก ไม่อย่างนั้น ฉันจะตัดน้องชายนายทิ้ง!”

“ทำไมต้องโกรธด้วยเล่า?โอ้ ใช่ เมืองที่สาวน้อยนั่นอยู่ชื่ออะไรนะ?”หง หมิงถาม

“เมือง วูหลิน”เหริน หยานโบกเรียกรถมอนสเตอร์ที่กำลังขับผ่าน

 

หง หมิงก็ตามมาเช่นกัน

 

“ไปไหนครับ?”คนขับชราถาม

“สถานีอินทรี!”เหริน หยานกล่าว

“ครับ!”ชายชราสามารถบอกได้ว่าทั้งคู่ไม่เป็นมิตร เขาไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม และมุ่งหน้าไปยังสถานีอินทรีทันที หลังจากที่พวกเขาลงจากรถไป เหริน หยานและหง หมิงก็เช่านกอินทรีและมุ่งหน้าไปเมืองวูหลิน......