ตอนที่ 19 โลกแห่งการวาดเขียน (อ่านฟรี)

หญิงหัวขาด  วาเนสซ่า!

 

มาร์วินเริ่มจำอะไรบางอย่างได้เกี่ยวกับชื่อนี้ในเกมเขามักใช้เวลาตรวจสอบฟอรัมของเกม เคยเห็นรูปภาพที่โพสต์โดย ID ผู้เล่นที่ไม่ระบุตัวตนภาพเป็นเครื่องประดับที่มีรูปร่างเหมือนดอกแพตตี้โกดอน เครื่องประดับนั้นเป็นของแปลกประหลาด แต่ผลของมันก็น่าตกตะลึงมากมาก มาร์วินยังคงจำคุณลักษณะได้ดี

 

[ ของขวัญของวาเนสซ่า]

คุณภาพ: Uncommon

ผลกระทบ: ต้านทานความกลัว + 10

ความต้องการ: ช่วยให้สาวหัวขาดบรรลุความฝันของเธอ

...

 

นี่เป็นรายการรางวัลของการแสวงหา โดยส่วนใหญ่เเล้วเป็นปกติที่คนเหล่านี้มีท่าทีที่เเปลกประหลาดเพียงเพื่อให้คนมองข้ามมันไป โชคดีที่ความทรงจำของมาร์วินค่อนข้างดีเเละเขายังคงจำคุณลักษณะนั้นได้ มีของหลายอย่างที่ไม่สามารถเพิ่มต้านทานความกลัวในโลกนี้ มาร์วินจำได้ไม่กี่อย่างเเละมันก็ยากที่จะได้รับมาแต่เดิมไม่มีเงื่อนงำใดๆสำหรับการได้รับของขวัญของวาเนสซ่าแต่ตอนนี้เขาคิดออกแล้ว ผู้เล่นแบบไม่ระบุตัวตนโพสต์ภาพนี้เพียงสัปดาห์เดียวหลังจากที่มีการเปิดตัวของอารามสีชาดเขาอาจจะเป็นผู้เล่นคนแรกที่เข้าไปในอารามสีชาดและทำภารกิจสาวหัวขาดแล้ว

 

" วาเนสซ่า ... ทำไมข้าถึงไม่สามารถมองเจ้าได้?"มาร์วินถามอย่างลังเลใจเพราะอยากรู้ความลับของสถานการณ์ตอนนี้เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีเจตนาร้าย

 

 

 

" เพราะรูปลักษณ์ของข้าดูน่ากลัวจริงๆมนุษย์ทุกๆคนที่มองข้าจะถูกสาปแช่งจากความกลัว คุณอาจสูญเสียความเป็นตัวเองของคุณ! " วาเนสซ่าอธิบาย "งั้นโปรดอย่าหันมามองฉันด้วยเหรอ?

 

มาร์วินพยักหน้าร่างกายของหญิงหัวขาดอาจมี [ความกลัวเข้มข้น] ติดอยู่กับตัวของเธอ ถ้ามีใครเห็นร่างของเธอเขาจะต้องเผชิญกับความกลัวที่เข้มข้น ถึงแม้ว่ามาร์วินจะมีชีวิตที่ยากลำบากเเต่ร่างกายของเขาก็ไม่สามารถยืนหยัดได้และล้มเหลวในการตรวจสอบเธอเป็นเเน่ เขาไม่เสี่ยงจะดีกว่า

 

" ทำไมเจ้าถึงมานี่?"มาร์วินถาม

 

"หัวของข้าได้ถูกขโมยไปโดยบุคคลที่น่ารังเกียจเจ้าจะช่วยข้าดึงมันได้หรือไม่? " วาเนสซ่าถามอย่างเงียบ ๆ

 

เสียงของเธอทำให้รู้สึกแย่มากในห้องว่างที่เงียบสงบนี้มาร์วินมองไปที่เงาบนพื้น ภายใต้แสงจากดวงจันทร์เงาที่พร่ามัวสามารถมองเห็นได้บนพื้นดิน

 

'ไม่มีหัวจริงๆ'

 

มาร์วินรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย นั่นคือ [หญิงหัวขาด] สินะมาร์วินเค้นหัวเราะ

 

"ข้าเป็นแค่มนุษย์ทำไมเจ้าถึงคิดว่าข้าจะสามารถช่วยเจ้าได้?"

 

"ข้ารู้สึกได้ว่าเจ้ามีจิตใจที่แข็งแกร่งและ ทักษะการต่อสู้ ของเจ้า ยอดเยี่ยมมาก" วาเนสซ่าพูดด้วยเสียงต่ำ"เจ้าสามารถขโมยหัวของข้ากลับมาได้โดยไม่ไม่มีใครสังเกตเห็นเจ้า."

 

 

 

" ข้าต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อตัดสินใจว่าข้าควรมีส่วนร่วมในเรื่องของเจ้าหรือไม่"มาร์วินกางแขนราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถทำได้ "ข้าไม่ได้ต้องการความตาย"

 

สิบนาทีต่อมาเงาที่น่ากลัวกลับไปที่ห้องโถงภูติผีเขาเข้าหาภาพวาด [หญิงหัวขาด]เขากำลังขบคิดว่าเขาควรยอมรับคำขอของหญิงหัวขาดหรือไม่ของที่สามารถเพิ่มความต้านทานความกลัวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหา นอกเหนือจากนั้นภารกิจไม่จำเป็นต้องเกิดการต่อสู้เขาเพียงเเค่ขโมยบางสิ่งเท่านั้นหลังจากยอมรับคำขอของหญิงหัวขาดเควสอื่นๆก็ปรากฏในรายการภารกิจของมาร์วิน มาร์วินรู้เรื่องรายละเอียดของภารกิจแล้วและรางวัลคือ "???"รางวัลการแสวงหาแบบสุ่มประเภทนี้มักเป็นเกมการเดิมพัน แต่โชคดีที่เวลานี้เขารู้ดีว่ารางวัลของภารกิจคืออะไร

 

เขาเดินตามทิศทางของวาเนสซ่าและค่อยๆวางมือทั้งสองข้างลงบนภาพวาด

 

" ใจเย็นๆผ่อนคลายๆ" เสียงอ่อนโยนและนุ่มนวลของวาเนสซ่าได้ยินที่ข้างหู

 

" ปิดตาของเจ้าซะ"

" ตอนนี้ก้าวไปข้างหน้า"

 

มาร์วินทำตามที่บอก

 

" เสียงดังเกิดขึ้น!"มาร์วินเปิดประตูและเดินสองก้าวไปข้างหน้าขณะปิดตา สถานที่ที่น่าสะอิดสะเอียนกลายเป็นที่ๆเงียบสงบนกกำลังร้องจิ๊บๆอยู่ด้านบนของต้นไม้ ดูเหมือนเขาจะมาถึงที่ป่าในวินาทีต่อมามาร์วินก็เปิดตาของเขาและแน่ใจว่าเขาอยู่ในป่าเล็ก ๆ

 

 

 

[ คุณได้ค้นพบสถานที่ลึกลับ - บ๊อกนิน]

[ ความรู้ - เข้าใจ + 5]

[ ความรู้ - Iเข้าใจ - โลกของบ๊อกนิน]: สถานที่นี้เป็นภาพวาดที่สร้างขึ้นจากพื้นที่ที่บิดเบี้ยวซึ่งตั้งอยู่ระหว่าง ทวีป เฝยหนาน และโลกใต้ดินดูเหมือนว่าจะเป็นป่าธรรมดา ๆ แต่มอลลิสราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจเป็นผู้ควบคุมที่ดินทุกเเห่งที่นี่ เขามีสองกองกำลังอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาทั้งลาดตระเวนและอัศวินดำ ถ้าคิดว่าสถานที่นี้เป็นเรื่องที่ดีคิดผิดแล้ว

[ คุณได้เข้าสู่โลกแห่งการวาดภาพ - บ๊อคนิน]

 

เขาถูกล้อมรอบไปด้วยนกน้ำหอมและสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยพลังเบื้องหลังเขาเป็นต้นไม้ตั๊กแตนที่แห้งกรัง เขาทำสัญลักษณ์เพื่อให้แน่ใจว่าจะจำได้ว่ารูปลักษณ์ของต้นไม้และสถานที่เเคยผ่านมาเเล้หญิงหัวขาดไม่สามารถมากับเขาได้ในโลกแห่งการวาดภาพดังนั้นเขาจึงต้องทำตามลำพัง เป้าหมายของเขาคือปราสาทที่อยู่บนเนินเขาในบ๊อคนินปราสาทแห่งนี้เป็นของลอร์ดแห่งพื้นที่นี้ซึ่งรู้จักกันในชื่อมอร์ริสซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการถอดวิญญาณของมนุษย์ออกและปิดผนึกไว้ในภาพวาดของเขาเองต้องมีข้อควรระวังในสถานที่นี้ มิฉะนั้นคนประมาทอาจต้องอยู่ตลอดไปภายในโลกเเห่งการวาดภาพภาพอันน่าสยดสยองนี้

 

หัวของวาเนสซ่าถูกซ่อนไว้ในห้องนอนของมอร์ริส มาร์วินต้องขโมยหัวแล้วกลับไปหาวาเนสซ่าจากนั้นวิญญาณของวาเนสซ่าจะได้รับการปลดปล่อยและภารกิจของมาร์วินจะเสร็จสมบูรณ์

 

“ถ้าเป็นราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจระดับสูงเขาควรที่จะจะสามารถปราบจิตวิญญาณของผู้หญิงได้ มอร์ริสอาจจะเป็นเเค่ราชทูตเเห่งภูตผีปีศาจทั่วไปที่น่าจะเเข็งเเกร่งพอๆกับหมอผีระดับ 2”

 

“น่าเสียดายที่น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ขายโดยวิหารสีเงินมีความเข้มข้นต่ำมาก ถ้าข้าสามารถปรับน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้บางทีฉันอาจจะมีโอกาสได้กำจัดมอร์ริสได้”

 

 

ราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจเเละไฮเอสนั้นเเตกต่างกันแม้ว่าพวกเขาอาจจะแบ่งกลุ่มราชทูติเเห่งภูติผีปีศาจว่าเป็นเผ่าพันธุ์ต่างกัน พลังของราชทูตเเห่งภูตผีมีความรุนแรงมากเเละมีพลังมากพอที่จะจัดการกับโจรเเละมนุษย์

 

...

 

มาร์วินเดินอย่างรวดเร็วและลอบออกจากป่าและมาถึงเนินเขาเล็กๆเขาจ้องมองไปไกลจากเนินเขาเล็ก ๆ และเห็นทุ่งข้าวสาลีที่โตมากและมีเงาอยู่สองสามคนที่นั่นเกษตรกรเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าเป็นชาวนานี่เป็นโลกแห่งความจริง

 

" มหัศจรรย์จริงๆ " มาร์วินประหลาดใจ

 

มีปราสาทอยู่ด้านบนของเนินเขาเล็ก ๆ ที่ปลายทุ่งข้าวสาลี มาร์วินข้ามเขตข้าวสาลีโดยไม่มีใครสนใจ ซ่อนตัวที่สมบูรณ์แบบของเขามีผลลัพธ์ที่โดดเด่นแม้ว่าจะถูก จำกัด โดยระดับทักษะเเล้วก็ตามไม่ช้าเขาก็มาถึงปราสาทมีทางเข้าเพียงทางเดียว คือ สะพานที่ทำจากไม้ที่อยู่ซุ้มประตูด้านนอกปราสาทเท่านั้น ด้านอื่น ๆ ของปราสาทล้อมรอบไปด้วยหน้าผาและอีกด้านหนึ่งของสะพานไม้ คือ พวกยาม

 

'ยุ่งยากนิดหน่อยเเฮะ'

 

มาร์วินคิดว่าการที่จะผ่านยามเหล่านั้นโดยการลักลอบเข้าไปไม่น่าจะใช่เรื่องดีซ่อนตัวไม่ได้ทำให้ใครบางคนมองไม่เห็น เเละในตอนกลางวันเช่นนี้ผลของมันจะอ่อนแอมากดูเหมือนเขาจะต้องรอตอนเย็นเขาพบที่ซ่อนเเละรอเพื่อพักผ่อน

 

...

 

ในตอนเย็นรถเข็นวัวออกจากไร่ที่ด้านล่างของเนินเขาและค่อยๆเดินไปที่ปราสาท ดวงตาของมาร์วินเป็นประกายขึ้นมาจากที่ซ่อนของเขา

 

 

"อืมม ชั้นบนเป็นผักสีเขียวและผลไม้? มันฝรั่ง?"

"ชาวนากำลังเดินไปที่ปราสาท!"

"จังหวะนี้แหละ!"

 

เขาวิ่งไปด้วยความเร็ว

 

...

 

ชาวนาบังคับรถวัวได้สบายๆ โบกแส้ไปที่วัวเพื่อให้วัวเดินไปข้างหน้าหลังจากผ่านโค้งเล็ก ๆ บนท้องถนนชาวนาก็เห็นเงินใบหนึ่งผ่านมุมของตา

 

" เห๊ !!!"

 

เขารีบหยุดรถและกระโดดลงมานั่นคือชิ้นส่วนของเงิน!เงินเป็นสิ่งที่ดีที่สุดไม่ว่าจะในสถานที่ใดๆแม้จะเป็นที่บ๊อกนินก็ตามใบหน้าของเกษตรกรแสดงให้เห็นถึงความสุขในขณะที่ตรวจสอบเงินในมือของเขาก่อนที่จะรีบเก็บเงินนี้ไว้ หลังจากนั้นเขารีบกลับมาที่รถเข็นก่อนที่จะออกไปที่ปราสาทอีกครั้งชาวนาค่อยๆก้าวไปข้างหน้าโดยไม่พบว่ามีคนอื่นอยู่ใต้รถเข็นของเขามาร์วินที่กำลังเกาะอยู่ใต้รถเข็นของชาวนาในลักษณะที่เป็นตัว Xโชคดีที่เขาอายุเพียง 14 ปีเเละมีโครงสร้างร่างกายที่พอดีกับที่ซ่อนเขาเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกับเเบบนี้ แต่ในเวลานั้นเขาใช้สกิลหดกระดูก เพื่อเปลี่ยนความสูงและน้ำหนักของเขา

 

ห้านาทีต่อมารถเข็นมาถึงประตูปราสาทหลังจากตรวจสอบอย่างเรียบง่ายแล้วเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะปล่อยให้รถเข็นชาวนาเข้าไปข้างในมาร์วินยังคงอยู่ใต้รถเข็นรู้สึกว่าแขนขาของเขาเริ่มที่จะหมดเเรง นี่เป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในการเข้าไปในปราสาทรถเข็นเคลื่อนที่ไปช้า ๆ ภายในปราสาทอาจจะไปทางห้องครัวหรือโกดัง

 

มาร์วินเกาะอยู่ที่รถเข็นเเละตระเวนไปรอบๆเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ เขาก็รีบปล่อยตัวอย่างเงียบ ๆ นอนคว่ำอยู่รถเข็นผ่านไปโดยที่คนขับไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเลยมาร์วินตรวจสภาพแวดล้อมรอบๆตัวเขาใช้ซ่อนตัวและหายตัวไปทันทีที่ล็อบบี้หลักของปราสาท

 

...

 

ห้องนอนของลอร์ดค่อนข้างง่ายที่จะหาได้เนื่องจากเป็นห้องที่สูงที่สุดในปราสาทโดยทั่วไปแล้วคนโง่เท่านั้นที่จะวางกับดักไว้ในห้องนอนของตัวเองหลังจากเรียนรู้ผ่านคนรับใช้ที่นินทาว่านายลอร์ดมอร์ริสจะใช้เวลาในห้องนอนคืนนี้มาร์วินรอจนถึงช่วงเย็นและแอบย่องเข้าไปในห้องเขามองไปรอบ ๆ ห้องชั่วครู่หนึ่งก่อนที่จะเริ่มค้นหาข้อมูลที่ดูเเปลกตา กรงเล็บค้างคาว กะโหลกศีรษะมนุษย์  กระดูกจากมือของปีศาจ ในที่สุดเขาหลังจากใช้ความพยายามอยู่ซักพักเขาก็เจอ มันถูกปกคลุมด้วยผ้าสีเข้มเเละมีเล็บแปลกๆที่ใช้ในการปิดไว้ นี่คือสิ่งที่วาเนสซ่าอธิบายไว้

 

'คำสาปแช่งเพื่อเปลี่ยนคนให้เป็นทาสที่ชั่วร้าย?'

 

มาร์วินรู้จักลวดลายเหล่านี้ ดูเหมือนว่าพวกราชทูตเเห่งภูติผีปีศาจนี้ได้วางแผนที่จะเปลี่ยนวาเนสซ่าให้เป็นทาสของพวกปีศาจ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะทำยังไงเขาไม่ต้องการที่จะทำลายชีวิตของเธอเขาซ่อนของลงในหอยสังข์มิติพร้อมที่จะออก

แต่เมื่อตอนที่เขากำลังจะออกไปเขาได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอกของห้องนอนมาร์วินหัวใจกระตุกในขณะที่เขากลิ้งและซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง

 

หนึ่งวินาทีต่อมาไฟสว่างทั่วห้องและมีรองเท้า 2 คู่ปรากฏในสายตาของเขา