TaMa ตอนที่3 การอัพเดตครั้งใหญ่(3)
สามารถติดตามตอนใหม่ได้ก่อนใครที่เพจ Taming Master แปลไทย
- ท่านได้รับ 9,845 เหรียญทอง จากมอนส์เตอร์ระดับ Heroic “ออร์คสองหัว”
-ท่านได้รับ “เกราะไหล่ของนักรบออร์ค”
-ท่านได้รับ “รองเท้าของนักรบออร์ค”
-ท่านได้รับ “คริสตัลแห่งมิวรัน”
เอียนไม่สามารถที่จะหุบยิ้มได้ราวกับเขารู้ว่าสิ่งที่ดรอปมานั้นคืออะไร
‘ไม่อยากจะเชื่อที่ชุดเซ็ตของนักรบออร์คจะดรอป!! ที่ชั้นใช้ดวงของทั้งเดือนเพื่อการดรอปครั้งนี้เลยรึไงเนี่ย?’
“ชุดเซ็ตแห่งนักรบออร์ค” มีโอกาสที่จะดรอปแค่1ใน10เท่านั้น หรือก็คือฆ่าราชาออร์ค10ตัวถึงจะดรอปสักชิ้น
เหนือสิ่งอื่นใด ถ้ารองท้ากับเกราะไหล่ขายออก...
“ฮ่ะ-ฮ่าฮ่าาฮ่า”
เสียงหัวเราะดังลั่นมาจากปากของเอียน เขาเพิ่งจะทำเงินไปได้ขั้นต่ำ5ล้านวอน ในเวลาเพียง30นาทีเท่านั้น
‘แต่ “คริสตัลแห่งมิวรัน” มันคืออะไร..?’
แม้เอียน, จะรอบรู้เรื่องไอเทมชนิดต่างๆเป็นอย่างดี แต่ไอเทมชิ้นนี้เขาไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อมาก่อน
เอียนรีบใช้คัมภีร์ตรวจสอบของเขา ตรวจสอบ “คริสตัลแห่งมิวรัน” โดยทันที
คริสตัลมิวรัน
คริสตัลคุณภาพเยี่ยมที่ส่องประกายไปด้วยสีต่างๆ
ถ้าคุณให้คริสตัลชิ้นนี้ให้แก่NPC เปลี่ยนอาชีพ คุณจะได้รับภารกิจเปลี่ยนอาชีพ, อย่างไรก็ตามไอเทมชิ้นนี้ใช้ได้เฉพาะ “ผู้เล่นใหม่” ที่ยังไม่ได้เปลี่ยนอาชีพมาก่อนเท่านั้น.
- ไม่สามารถแลกเปลี่ยนได้
เอียนถึงกับตัวแข็งทื่อไปหลังจากที่ได้อ่านข้อมูลของไอเทมชิ้นนี้
และวินาทีต่อมา
‘นี่มันบ้าไปแล้ว..!!’
เขาได้เผลอสบถออกมาโดยที่เขาไม่รู้ตัว
‘ทำไมมันต้องมาดรอปเอาตอนนี้ด้วย! โถ่-เว้ยย!’
เขาได้พูดออกมาโดยที่ไม่มีใครอยู่โดยรอบ และเอียนก็ได้เริ่มร้องไห้ต่อหน้าท้องฟ้า
ไอเทมชิ้นนี้ได้เพียงแค่วางอยู่บนมือของเอียนโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้
อาชีพอะไรก็ตามที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาชีพลับมันจะเป็นสิ่งที่หายากมาก กระทั่งในกลุ่มผู้เล่นส่วนมากก็ไม่มีข้อมูลแม้แต่นิดเดียว
เขามั่นใจมากว่านี่เป็นไอเทมที่มหัศจรรย์อย่างมาก อย่างไรก็ตามปัญหาก็คือไอเทมชิ้นนี้มันไร้ค่าสำหรับเอียนไปแล้วตอนนี้
เอียนนั้นมีเลเวลที่สูงมากในตอนนี้แถมยังมีชื่อของเขาติดอยู่ในบอร์ดอันดับของเกาหลีใต้อีกต่างหาก และการเปลี่ยนอาชีพนั้นจะสามารถเปลี่ยนได้ตอนอยู่ที่ระดับ “ผู้เล่นใหม่” เลเวลต่ำกว่า10เท่านั้น
‘ด้านบนของหน้าต่างข้อมูล, ไม่สามารถแลกเปลี่ยนได้. ถ้าชั้นต้องการที่จะขายสิ่งนี้ ชั้นต้องแลกเป็นเงินสดสินะ…!’
เอียนเริ่มเวียนหัวขึ้นมา
‘อา..ให้ตายเถอะ ทำไมมันถึงทรมาณแบบนี้..!’
อย่างที่ได้บอกไปก่อนหน้านี้ Kailanไม่มีทาเลือกอื่นอีก มีทางเดียวที่เอียนจะสามารถใช้คริสตัลแห่งมิวรันได้นั้นเขาจะต้องรีเซ็ตตัวละครของเขาใหมท่อีกครั้งนึง
“อ่าา, พักก่อนดีกว่า”
เอียนหยิบคัมภีร์กลับเมืองของเขาออกมาจากกระเป๋า
‘ก่อนอื่นชั้นต้องสนใจเรื่อง “ชุดเซ็ตของนักรบออร์ค” ก่อนที่จะสนใจเรื่องของคริสตัลแห่งมิวรัน
ร่างของเอียนถูกปกคลุมด้วยแสง หลังจากนั้นเขาได้หายตัวไปราวกับเป็นเพียงภาพลวงตา
“ตอนนี้ยังไม่มีใครถึงใช่มั้ย?”
อัศวินที่สวมชุดเกราะเต็มยศและล้อรอบไปด้วยแสงสีขาวเพื่อที่จะตรวจสอบรอบๆห้อง และนับจำนวนของคนในห้อง
เขาไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือเพื่อนสนิทของเอียนนั้นเอง และเป็นหัวหน้ากิลล์โลตัส, ฮาน ยูฮยอน
ในKailanแห่งนี้ เขาชื่อ เฮิร์ซ
“ครับ ผมคิดว่าทุกคนถึงกันหมดแล้ว”
“งั้นเราควรจะออกเดินทางกันเลยไหม?”
มีเสียงผู้หญิงได้พูดขึ้นมาด้วยเสียงที่น่ารักสวมเชือกสีน้ำเงิน ได้เรียกยูฮยอน
“เฮิร์ซ”
“ว่าไง ฟิโอลัน”
“วันนี้เอียนไม่มารึไง? เหมือนว่าเขาจะอยู่ในเกมนะตอนนี้”
คำถามของหญิงสาวนั้นทำให้ทุกคนในปาร์ตี้จ้องมองไปที่เฮิร์ซ
“อาา เหมือนว่าวันนี้เอียนเขาอยากจะเล่นคนเดียว เขาอยู่ที่ภูเขาคลิกแล้ว”
“อืมม ภูเขาคลิกงั้นหรอ? ไม่ใช่ว่านั่นมันอาณาเขตของออร์คหรอ?”
“ถูกต้อง”
“นักธนูอะไรเนี่ยไปที่อาณาเขตของออร์คด้วยตัวคนเดียว ถึงจะรู้ว่าเอียนเก่งขนาดไหนก็เถอะแต่..”
เฮิร์ซพยักหน้าตอบรับ
“เขาทำได้โดยตัวเขาเองเพียงคนเดียวเขาไม่ได่ต้องการให้ใครมาสนใจ...ชั้นแค่คิดเท่านั้นนะ”
“ไม่หรอก ใช้ว่าชั้นจะไม่พอใจอะไรแต่เมื่อไหร่ที่ปาร์ตี้ของเราไปพร้อมกับเอียน การล่าของพวกเรานั้นเร็วขึ้นเป็นร้อยเท่าเลย…”
นักรบที่ยืนอยู่ด้านข้างพยักหน้าราวกับห็นด้วยและพูดขึ้นมาว่า
“จริงด้วย เอียนตอนนี้นั้นเป็นนักฆ่าที่โจมตีเพียงครั้งเดียว”
กิลล์โลตัสนั้นค่าเฉลี่ยของเลเวลของผู้เล่นในปาร์ตี้ที่ลงดันเจี้ยนนั้นอยู่ที่เลเวล80 เลเวลสูงสุดนั้นอยู่ที่เลเวล93 เขาเป็นคนที่หาใครเปรียบได้ยากในเลเวลเดียวกันเมื่อเขาใช้พลังไฟ ดังนั้นเมื่อไม่มีเอียนและพลังที่น่าอัศจรรย์ของเขานั้น ทำให้คนในปาร์ตี้ค่อนข้างผิดหวัง
“อาา ดูท่าวันนี้เราคงต้องไปโดยที่ไม่มีเอียนมาค่อยช่วย แต่ไม่มีอะไรที่พวกเราทำไม่ได้ คิดว่านะ”
ยูฮยอน ไม่สิ เฮิร์ซได้หัวเราะกับสิ่งที่เขาได้พูดออกไป
“ยังไงพวกเราก็จะไปที่วัดนากะ แม้เราจะไม่มีเอียนมันก็ไม่ยากเกินไปหรอก ถ้าพวกเราพร้อมที่จะสู้ เราเดินทางกันเลยดีมั้ย?”
วัดนากะนั้นเลเวลเฉลี่ยของมอนส์เตอร์นั้นจะอยู่ต่ำสุดที่80 และพวกมันจะไม่ติดต่อกับตัวอื่น ดังนั้นนี่เหมือนเป็นสนามหญ้าหน้าบ้านสำหรับการล่าของกิลล์โลตัส
“ชั้นเตรียมพร้อมมาแล้ว!”
“ชั้นด้วย!”
เมื่อเฮิร์ซได้ชูมือเพื่อให้กิลล์ได้เดินทางเข้าสู่ดันเจี้ยนนั้นได้มีข้อความนึงส่งมาหาเขา
- เอียน: ว่าไง, นี่นายกำลังอยู่ที่ส่วนกลางของดันเจี้ยนแล้วใข่มั้ยเนี่ย หรือเคลียร์ดันเจี้ยนแล้ว บอกชั้นด้วยนะ ชั้นมีบางอย่างจะให้นายดูสักหน่อย
‘อะไรของมัน? อยากรู้ชะมัด..’
เฮิร์ซนั้นต้องการจะรู้เป็นอย่างมากว่าเอียนนั้นต้องการจะให้เขาดูสิ่งใด แต่ก่อนอื่นดันเจี้ยนสำคัญที่สุด และเขาได้ก้าวเข้าสู่ทางเข้าดันเจี้ยน
ใน20นาทีนั้น ชุดเซ็ตของนักรบออร์ค เอียนได้นำมันเข้าไปสู้ห้องประมูลเพื่อขาย แม้มันจะสามารถทำเงินให้เขาได้โดยทันทีมากกว่า4ล้านเหรียญทอง แต่เขาคิดมากกว่านั้นในการขายครั้งนี้
“อาา นี่มันกดดันชะมัด นี่มันสถานการณ์ที่แย่ที่สุดของจินซุง ปาร์คในเกม Kailan
เอียนนั้นเครียดมากกว่าปกติเมื่อเขานั้นได้ส่งใบสมัครเข้ามหาวิทยาลัย
‘ถ้าเพราะแค่คริสตัลแห่งมิวรันหรืออะไรก็ตามที่ไม่ได้แสดงออกมา หรือถ้าแค่ชุดเซ็ตของนักรบออร์คที่สามารถใช้ได้ ชั้นจะมีความสุขและยิ้มเหมือนคนบ้า’
จริงๆแล้ว ถ้าเขาไม่ได้รับการแจ้งเตือนในการอัพเดท เขาจะไม่มีปัญหาแม้แต่นิดเดียว เขาแค่เสียใจนิดหน่อยกับการที่ต้องมาสิ้นเปลืองแบบนี้
มีสองอาชีพที่กำลังจะเข้าใหม่ นั่นแหละปัญหา
อาชีพลับนั้นไม่ใช่อาชีพใหม่แต่อย่างไร แต่มันได้รับการอัพเกรดเพิ่มขึ้นไปอีก หรืออาจจะกลายเป็นแบบใหม่ไปเลยก็ได้
อาชีพลับที่ทุกคนรู้จักกันมากที่สุดนั่นก็คือ ‘Berserker’ มันถูกระบุไว้ว่าเป็นอาชีพ ‘นักรบเถื่อน (Berserker)’ และมันถูกทำให้เก่งมากขึ้นกว่าเดิมในแพตช์ใหม่นี้
สิ่งหนึ่งเลยที่สำคัญที่สุดของการอัพเดทครั้งนี้ นั่นคือจะมีการเปลี่ยนNPCเปลี่ยนอาชีพ และเมื่อคุณให้คริสตัลแห่งมิวรันแก่NPC และNPCจะอนุญาติให้เราสามารถเลือกอาชีพลับได้โดยต้องเกี่ยวข้องกับอาชีพดั้งเดิมของตัวละครเรา
จุดสำคัญอยู่ตรงนี้ ‘อาชีพดั้งเดิม’
เอียนเสียใจเป็นอย่างมากที่ไม่ได้เล่นKailanตั้งแต่เกมได้เปิดตัวขึ้นมา ‘วันแรก’ เป็นคำที่มีค่ามาก
“อาา...นี่เป็นทางที่ดีที่จะเก่งขึ้นไปอีก..”
การใช้คริสตัลแห่งมิวรัน มันเหมือนกับซี่โครงไก่สำหรับเอียน ,มันไม่มีเนื้อให้กินแต่การที่จะโยนมันทิ้งไปมันเป็นการสิ้นเปลือง
แค่เพราะการรีเซ็ตตัวละครของคุณมันไม่ได้หมายถึงว่าคุณจะสูญเสียไอเทม แต่สิ่งเดียวที่คุณจะเสียนั้นคือสิ่งที่ติดตัวอยู่กับคุณ นั่นก็คือความสามารถ ไม่ว่าจะเป็นเลเวล ค่าสถานะ และฉายา
ท้ายที่สุด สิ่งที่ทำให้เอียนไม่กล้าที่จะลบนั้นก็คือ
อย่างแรกเลยนั้น ‘เลเวลของตัวละครและค่าสถานะของอาชีพนักธนู เขาใช้เวลาเล่นทั้งวันทั้งคืนเป็นเวลาเดือนเต็ม”
อย่างที่สอง มูลค่าขอตัวละคร ‘เขามีฉายาผู้ค้นพบอาชีพลับคนแรกและมีศักยภาพสำหรับอาชีพนี้’
สามารถพูดได้เลยว่า เขากำลังชั่งน้ำหนักระหว่างสองสิ่งนี้อยู่
‘รีเซ็ตตัวละคร...รีเซ็ต’
อย่างไรก็ตาม วิธีการเล่นของเอียนนั้นยังคงเล่นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง และเขาจะไม่ยอมแพ้ต่ออาชีพลับ
‘จริงด้วย ปกติแล้วเราไม่สามารถใช้ชีวิตแบบจินซุง ปาร์ค ภายในเกมได้ ลองดูก่อนแล้วหลังจากนั้นค่อยดูกันอีกที’
หลังจากที่เอียนตระหนักได้ เขาได้เริ่มหาเหตุผลต่างๆมาเข้าข้างตนเอง
“เอาจริงๆนะ ถ้าชั้นยังไม่ขายตัวเรนเจอร์ ชั้นยังจะติดอันดับโลกอยู่มั้ยนะ?”
แน่นอนว่า ในเกมนั้นเอียนมีศักยภาพติดอันดับต้นๆ เพราะเหตุนั้นทำให้เขาสามารถขึ้นมาติด1000อันดับแรกของเกาหลีใต้ได้ แม่้ว่าเขาจะเข้ามาเล่นช้าไป2เดือนก็ตาม
อย่างไรก็ตาม เอียนตระหนักถึงขีดความสามารถของตัวเขาเอง
เขาคิดว่าเขาอาจจะมีโชคที่จะขึ้นไปติด100อันดับแรกของเกาหลีใต้ แต่การติดอันดับ100อันดับแรกของโลกมันเป็นไปไม่ได้
‘ไม่เป็นไร ถึงแม้ว่าชั้นจะไปไม่ถึงก็ตาม ลุยเลยดีกว่า!’
เดิมทีเอียนต้องการให้ยูฮยอนได้ดูคริสตัลเสียก่อนที่ เขาจึงวิ่งตรงไปที่ดันเจี้ยนและปรึกษากับยูฮยอน แต่เอียนนั้นได้ตัดสินใจแล้ว
สิ่งสุดท้ายที่เขาจะได้ก่อนที่จะรีเซ็ตตัวละครนั้นคือ เขาจะสูญเสียรายได้ที่เขาสร้างจากการบดทองและการทำฟาร์มในขณะที่...
‘เอาละ ชั้นต้องใช้เท่าที่มีอยู่ในธนาคาร ชั้นไม่ควรมีปัญหาในการเป็นอยู่’
สำหรับเอียนความเพลิดเพลินในการเล่นเกมไม่ใช่สิ่งที่สามารถแปลงความมั่งคั่งได้
เขาได้เปลี่ยนจากที่จะปรึกษากับยูฮวอน เปลี่ยนเป็น ‘บอก’ แทน
“ว่าไง นี่นายจะทำจริงรึไง?”
หลังจากที่เอียนได้อธิบายและบอกให้ฟัง คำแรกที่ออกจากปากยูฮวอนคือ
“ทำไมละ มีปัญหาอะไรรึไงกัน?”
ตรงกันข้ามยูฮวอนนั้นช็อคเป็นอย่างมาก เขารู้สึกหงุดหงิดจินซุงเป็นอย่างมาก แสดงออกอย่างสงบ
“มีปัญหาอะไรรึไงกัน..!! นี่นายไม่รู้สึกว่าเสียดายทุกอย่างที่ทำมารึไง? นี่นายเลเวล93แล้วนะ นายติดอันดับ1ในพัน ของเกาหลีใต้เชียว!! อยู่สูงขนาดนั้น ถ้าเปลี่ยนมาจัดอันดับนักธนูนายติดอันดับ1ในร้อยเชียวนะ แล้วนายยังจะอยากทิ้งสิ่งพวกนี้ไปอีกหรอ?”
ยูฮยอนพูดออกมาทำให้เพื่อให้เอียนคิดได้ เขารู้ดีว่าเอียนเป็นคนที่บอบบาง แต่นี่เป็นข้อยกเว้นทั้งหมดเกินความคิดของเขา
“ใช่แล้ว แล้วนายไม่คิดว่าจะเสียดายบ้างรึไงที่นายจะได้โอกาสในการได้อาชีพลับใหม่ โดยมีพื้นฐานมาจากอาชีพลับอาชีพแรก นี่นายบอกจะให้ชั้นโยนโอกาสนี้ทิ้งไปรึไง?”
ยูฮยอนได้เริ่มพูดอีกครั้งเพื่อที่จะเตือนจินซุง
“นายน่าจะรู้ดีอยู่แล้วนี่เรื่องข้อมูลต่างๆของอาชีพลับ นายก็น่าจะรู้นี่ ว่ากิลล์ของเราก็มีสไนเปอร์อยู่?”
อาชีพสไนเปอร์เป็นอาชีพลับของอาชีพนักธนู
จินซุง พยักหน้า
“ชั้นรู้ ครั้งก่อนชั้นยังไปออกล่ากับพวกเขาอยู่เลย”
“เมื่อนายเห็นสไนเปอร์นายได้เห็นความแตกต่างระหว่างสไนเปอร์กับนักธนูทั่วไปมั้ย?”
เงียบชั่วขณะ และจินซุงได้เริ่มพูดต่อ
“เอาละ..เรามีช่องว่างระหว่างระดับอยู่มาก ชั้นจึงไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบได้มากเท่าไหร่นักแต่ข้อดีข้อเสียก็เห็นได้ชัด สไนเปอร์ข้อดีคือระยะ ระยะไกลจนน่าเหลือเชื่อแต่มีความรุนแรงอย่างมาก แต่การยิงเร็วเป็นสิ่งที่ยากมาก และข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดคือเมื่อถูกรุม ประสิทธิภาพจะลดลงอย่างมาก...แบบนี้ใช่มั้ย?”
ยูฮยอนหยักหน้าตอบ
“ใช่ นั่นแหละ ที่ชั้นพยายามจะสื่ออาชีพลับไม่ใช่ว่าจะแข็งแกร่งเสมอไป แต่ก็มีข้อเสียเช่นกัน”
จินซุง พยักหน้า
“ชั้นรู้”
“นายรู้? นายกำลังจะโยนตัวละครอาชีพนักธนูเลเวล93ทิ้งไปนายเข้าใจใช่มั้ย? ตัวละครของนายสามารถทำเงินได้เป็นล้านวอนโดยการหาพื้นที่ดีๆ และฆ่ามอนส์เตอร์แถวนั้นก็ได้”
คำพูดเหล่านั้นทำให้จินซุงยิ้มออกมา
“เฮ้ ยูฮยอน”
“ว่าไง?”
“ทำไมนายถึงเล่นKailanงั้นหรอ?”
เอียนได้ถามยูฮยอน และเขาก็ตอบออกมาในเวลาอันสั้น
“เพระามันสนุกยังไงละ”
จินซุงยิ้มกว้าง
“นั่นแหละคือคำตอบ”
“อะไรนะ?”
จินซุงตอบอีกประโยคหลังจากที่เขาเห็นยูฮยอนทำหน้าสับสน
“มันดูน่าสนุกดียังไงละ..ต้องการเหตุผลอะไรอีกมั้ย?”