บทที่ 254 - บีบคั้นจนสิ้นไร้หนทาง
TSS บทที่ 254 : บีบคั้นจนสิ้นไร้หนทาง ในระหว่างทาง เย่าหวูเสียก็ชี้ให้ดูผู้คนที่หลีกทางให้เขาซ้ำๆทุกครั้ง ราวกับว่าทั้งหมดล้วนแล้วแต่ผลงานอันยอดเยี่ยมของเขา และเมื่อเขาเห็นผู้คนหลีกทางให้เช่นนี้เขาก็บังเกิดความตื่นเต้น จนไม่ได้แยแสเลยสักนิดว่าสายตาของทุกคนยามมองมาที่เขามันเป็นอย่างไร เขาทำเพียงหัวเร...