บทที่ 80 จากเครื่องมือทางการเกษตรไปจนถึงเครื่องจักรการผลิต (อ่านฟรี)

 

 

โชคดีสำหรับเฝิงหยู่ที่เขามีเอกสารในการนำเข้าเครื่องทางการเกษตรกรรม จึงได้ส่งเอกสารเหล่านี้ไปยังสำนักงานต่อต้านการลักลอบนำเข้าสินค้า ในที่สุดป้ายผนึกที่ถูกแปะไว้หน้าบริษัทการค้าไท่หัวก็ถูกแกะออก พร้อมทั้งบัญชีธุรกรรมของบริษัทก็สามารถกลับมาใช้งานได้ตามปกติ

 

แต่เฝิงหยู่กลับรู้สึกไม่พอใจ เพราะเขาได้คำเตือนจากเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลเมือง. ถ้าเขายังทำธุรกิจนำเข้าเครื่องมือทางการเกษตรราคาถูกจากสหภาพโซเวียต ถึงแม้ว่าจะปฏิบัติตามเงื่อนไข โดยเพิ่มราคาขายให้สูงขึ้น บริษัทของเขาก็จะถูกสั่งปิดอีกครั้ง

 

ธุรกิจนำเข้านี้ทำกำไรให้เขาเกือบ 30%เชียวนะ และเขายังมีแหล่งจำหน่ายที่มั่นคง เฝิงหยู่จึงทำใจได้ยากที่จะล้มเลิกธุรกิจนี้

 

เฝิงหยู่ถอนหายใจ นี่เป็นเพราะเขาไม่มีอิทธิพลมากเพียงพอ ถ้าตอนนี้เขามีเงินร้อยล้านหยวน อย่าว่าแต่รองนายกเทศมนตรีประจำเมืองเลย ต่อให้เป็นรองนายกเทศมนตรีประจำมณฑลก็ไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับเขา

 

สาเหตุที่ซ่งเสี่ยวเฟิงกล้าที่จะสร้างความเดือดร้อนให้กับเฝิงหยู่ก่อนหน้านี้ เป็นเพราะบริษัทการค้าไท่หัวยังคงเป็นบริษัทขนาดเล็ก. หากบริษัทของเขากลายเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองปิง และสินทรัพย์เืีทียบเท่าซ่งเหล่าซื่อ อย่างซ่งเสี่ยวเฟิงยังจะกล้ามาหาเรื่องเขาอีกเหรอ

 

เมื่อสินทรัพย์ในครอบครองมีถึงระดับหนึ่งก็สามารถเปลี่ยนแปลงเป็นพลังและอำนาจได้

 

จางรุ่ยเฉียงได้ให้คำจำกัดความแก่เฝิงหยู่อย่างชัดเจน หากเขาต้องการนำเข้าเครื่องมือทางการเกษตรเหล่านี้ เขาต้องไปเจรจาโรงงานเครื่องจักรกลของเมืองปิง

 

วันรุ่งขึ้น เฝิงหยู่ส่งใบลาไปที่โรงเรียน และเดินทางไปที่โรงงานเครื่องจักรกลแห่งเมืองปิงพร้อมกับหลี่ซื่อเฉียง เพื่อไปเยี่ยมเยียนหลี่หมิงเต๋อผู้เป็นผู้จัดการของโรงงาน

 

"พวกเธอคือคนของบริษัทการค้าไท่หัวใช่ไหม? อย่าคิดนะว่ามีคุณจางรุ่ยเฉียงแห่งกรมการค้าต่างประเทศคอยหนุนหลังแล้วจะทำเป็นทองไม่รู้ร้อน เรื่องที่เกี่ยวข้องกับเมืองปิง จะถูกตัดสินโดยรัฐบาลเมืองเท่านั้น!" หลี่หมิงเต๋อดื่มชา เขาได้ส่งคนของเขาไปแจ้งตัวแทนจำหน่ายเครื่องมือทางการเกษตร และตักเตือนพวกเขาว่าสินค้าจากสหภาพโซเวียตหมดไม่เหลือแล้ว ถ้าพวกเขากล้าที่จะสั่งซื้อจากบริษัทการค้าไท่หัวอีก ก็อย่าถือโทษถ้าหากเขาจะสั่งปิดกิจการของอีกฝ่ายทันที!

 

ตัวแทนจำหน่ายเหล่านี้ยังได้รับข่าวว่าบริษัทการค้าไท่หัวถูกสั่งระงับ แม้ว่าสถานการณ์จะคลี่คลายได้อย่างรวดเร็ว แต่หลังจากที่พวกเขาโทรศัพย์ติดต่อมา บริษัทการค้าไท่หัวกลับบอกว่าจะยกเลิกการขายเครื่องมือทางการเกษตรจากโซเวียตชั่วคราว

 

"ผู้จัดการหลี่ คุณคิดว่าเรามาที่นี่เพื่อขอโทษคุณเหรอครับ?" เฝิงหยู่นั่งบนโซฟา พร้อมขาไขว่ห้าง

 

เมื่อพบคนพาล ห้ามยอมให้เป็นอันขาด ถ้าคุณยอม คนพาลจะคิดว่าคุณหวาดกลัว แล้วพวกเขาจะกำเริบเสิบสานยิ่งกว่าเดิม!

 

หลี่หมิงเต๋อใบหน้าเปลี่ยนสี ความหมายว่าอะไร ไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอโทษเขา หรือมาเพราะจะอวดเบ่งบารมี? หึ โรงงานเครื่องจักรกลมีรัฐบาลเมืองคอยหนุนหลัง อย่างกรมการค้าต่างประเทศจะเทียบได้อย่างไร?

 

"ถ้าอย่างนั้น พวกเธอสองคนจะมาหาเรื่องหรือยังไง? จากที่ฉันเห็น บริษัทการค้าเล็กๆ จะมีอำนาจทำอะไรได้!"

 

หลี่ซื่อเฉียงมองไปที่เฝิงหยู่อย่างเป็นกังวล ตอนที่จะมาที่นี่เฝิงหยู่ไม่ได้พูดว่าพวกเขาจะมาสร้างปัญหา เเต่ทั้งสองเริ่มโต้เถียงกันแล้ว หรือว่าเฝิงหยู่จะล้มเลิกการนำเข้าเครื่องมือทางการเกษตรกรรมจากสหภาพโซเวียตแล้วจริงๆ?

 

แม้ว่าจะไม่ได้ทำธุรกิจนี้ในอนาคต แต่การผิดใจกับหลี่หมิงเต๋อก็ถือเป็นสิ่งที่โง่เง่า ยังไงเสีย หลี่หมิงเต๋อก็เป็นข้าราชการ แม้มีตำแหน่งไม่ใหญ่โตแต่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับรัฐบาลเมือง เขาย่อมมีหลายวิธีที่จะปิดกิจการของพวกเขา

 

เฝิงหยู่กลับหัวเราะทันที และกล่าวว่า "ผู้จัดการหลี่เข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอโทษหรือมาสร้างปัญหาอะไรทั้งนั้น ผมมาที่นี่เพื่อมาเจรจากับผู้จัดการหลี่ โรงงานของคุณอยากจะนำเข้าเครื่องจักรไฟฟ้าที่ทันสมัยจากสหภาพโซเวียตไหมครับ"

 

หลี่ซื่อเฉียงตกตะลึง การสนทนาเปลี่ยนไปเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? หลี่หมิงเต๋อนั่งยืดตัวตรงทันที เครื่องจักรไฟฟ้าทันสมัยของโซเวียตส่งขายให้กับประเทศจีนเท่านั้น หรือเฝิงหยู่สามารถสรรหาสินค้าเหล่านี้ได้?

 

"เธอหมายถึงอะไร?"

 

"ถ้าผมสามารถนำเข้าเครื่องจักรที่ทันสมัยจากสหภาพโซเวียตได้ รวมทั้งเทคโนโลยีในการผลิตเครื่องจักรกลและอุปกรณ์การเกษตร ไม่รู้ว่าโรงงานของคุณจะยินดีจ่ายเท่าไร?"

 

ภาวะเศรษฐกิจในสหภาพโซเวียตเริ่มถดถอย. เดิมที สหภาพโซเวียตพึ่งพาการส่งออกทองคำน้ำมัน และผลิตภัณฑ์ทหารเพื่อรักษาอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ แต่ปัจจุบัน สินค้าส่งออกที่เป็นรายได้หลักของพวกเขามีการลักลอบส่งออกเป็นจำนวนมหาศาล. เจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูงและเจ้าหน้าที่ทหารต่างมีส่วนร่วมในการลักลอบส่งออก พวกเขาทำเช่นนี้สร้างความมั่งคั่งให้แก่คนรุ่นต่อ ๆ ไป

 

ยกตัวอย่างเช่นพวกของจีหลี่เหลียนเคอ พวกเขาทำธุรกิจในนามทหาร การซื้อขายและขนส่งขึ้นตรงกับทหาร จึงไม่จำเป็นต้องเสียภาษีใด ๆ

 

ตั้งแต่ปี 2528 เป็นต้นมา อุตสาหกรรมการเกษตรในโซเวียตเริ่มถดถอย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผลิตอาหารก็ลดลง ส่งผลให้ยอดขายเครื่องมือทางการเกษตรของสหภาพโซเวียตลาดลงทุกปี

 

สมัยก่อนยังสามารถส่งออกไปยังยุโรป แต่ตอนนี้ตลาดดังกล่าวถูกยึดครองโดยประเทศเยอรมนีและฝรั่งเศส โดยเฉพาะประเทศเยอรมนีที่ครอบครองส่วนแบ่งการตลาดในยุโรปเกินกว่าครึ่ง

 

หากสหภาพโซเวียตต้องการส่งออกเครื่องมือทางการเกษตรไปยังยุโรป พวกเขาจะต้องลดราคาสินค้า. การลดราคาสินค้าหมายถึงการขาดทุน ทั้งยังถือเป็นการทำลายซื่อเสียงของตัวเองซึ่งเป็นประเทศมหาอำนาจ ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ ก็กัดฟันฝืนทนเสียดีกว่า!

 

ปีหน้าเป็นต้นไป โรงงานที่โซเวียตจะเริ่มปิดตัวลงเรื่อยๆ พอย่างเข้าสู่ปี 1990 เศรษฐกิจของสหภาพโซเวียตจะเลวร้ายลงและเริ่มทรุดตัว. นี่เป็นจุดเริ่มต้นของการล่มสลายของสหภาพโซเวียตอย่างเป็นทางการ

 

หลายวันก่อนตอนที่เฝิงหยู่สั่งซื้อเครื่องมือเพื่อการเกษตรจากจีหลี่เหลียนเคอ เขาได้เลียบเคียงสอบถามเกี่ยวกับเครื่องจักรกลไฟฟ้าเหล่านี้แล้ว  การนำเข้าเครื่องมือทางการเกษตรจะมีเขาเพียงคนเดียวที่ได้รับผลประโยชน์จากมัน. แต่หากเขานำเข้าเทคโนโลยีและสายการผลิตที่ล้ำสมัย จะทำให้ประเทศจีนได้รับประโยชน์ไปด้วย!

 

เฝิงหยู่ไม่ใช่คนชั้นสูง แต่ถ้ามีโอกาสที่เขาจะได้รับเงิน ในเวลาเดียวกันก็สามารถทำอะไรเพื่อความเจริญก้าวหน้าทาวเศรษฐกิจของประเทศได้ เขาจะละเลยไม่สนใจได้หรือ? เพราะนี่ถือเป็นการปูทางต่อความก้าวหน้าของบริษัทของเขา

 

หลี่ซื่อเฉียงจำได้เพียงว่าเฝิงหยู่และหลี่หมิงเต๋อพูดคุยเจรจาเป็นนานสองนาน ช่วงแรกเริ่มการเจรจาค่อนข้างมีความตึงเครียด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ความตึงเครียดจางหายไป ตอนท้ายหลี่หมิงเต๋อถึงกับเดินไปส่งเฝิงหยู่ที่หน้าประตู ทั้งจับมือเช็คแฮนด์กับเฝิงหยู่ อย่างกระตือรือร้น

 

พวกเขาเดินทางกลับบริษัท เหล่าพนักงานไม่มีอะไรทำจึงตั้งวงเล่นไพ่ เมื่อพวกเขาเห็นเฝิงหยู่เข้ามา พวกเขาก็รีบเก็บไพ่ไว้อย่างรวดเร็ว

 

"ไม่เป็นไรเเล้ว สองวันนี้คือวันหยุด พวกนายกลับไปบ้านไปพักผ่อนเถอะ ค่อยกลับมาทำงานหลังจากวันชาติจีน. พี่หลี่ครับจ่ายโบนัสให้ทุกคนคนละ 500 หยวน แล้วจ่ายเพิ่มให้อีก2,000 หยวน โดยแบ่งให้ทุกๆคน อ้างอิงจากจำนวนผู้แทนจำหน่ายที่พวกเขาได้ไปติดต่อ"

 

เฝิงหยู่อารมณ์ดีและเป็นคนใจกว้าง จ่ายเงินโบนัสให้พนักงานเป็นเท่าต้ว เพื่อให้เหล่าพนักงานทุ่มเททำงานเพื่อบริษัทอย่างสุดจิตสุดใจ คนเหล่านี้เขาสั่งสอนมาอย่างยากลำบาก จะให้ลาออกไม่ได้

 

ทุกคนโห่ร้องด้วยความยินดี  เมื่อวานตอนเช้าที่บริษัทถูกระงับ พวกเขาคิดว่าบริษัทจะต้องปิดตัวลง ต่อมาในช่วงเย็น พวกเขาถูกเรียกให้กลับมายังบริษัท เดิมทีคิดว่าอาจจะเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้น เเต่ดูจากท่าทางของเฝิงหยู่คล้ายกับว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย ทั้งยังประกาศเงินโบนัส พวกเขาลองคำนวนดูก็พบว่าแต่ละคนได้เกือบ 900 RMB ซึ่งเทียบเท่ากับเงินเดือนประจำปีของคนงานในโรงานผลิตเครื่องยนต์!

 

หลี่ซื่อเฉียงแบ่งโบนัสให้กับพนักงานเหล่านั้น เฝิงหยู่เริ่มนำข้อความที่จดในกระดาษหลายๆแผ่นแปลเป็นภาษารัสเซีย. เขาแล้วคัดลอกอีกครั้งใส่กระดาษแผ่นใหม่

 

เขานำกระดาษแผ่นนี้ไปยังที่ทำการไปรษณีย์ เพื่อโทรออกต่างประเทศและส่งแฟกซ์ไปให้จีหลี่เหลียนเคอ

 

"เฝิง เธอต้องการเครื่องจักรผลิตและเทคโนโลยีหรือ? นี่มันยากมาก ต่อให้ติดต่อหามาได้ ราคาคงสูงมาก " หลายวันมานี้ จีหลี่เหลียนเคอสอบถามหลายที่ แม้ว่าจะมีโรงงานผลิตเครื่องมือทางเกษตรหลายแห่ง แต่โรงงานเหล่านี้ไม่มีความตั้งใจที่จะขายสายการผลิต

 

"พี่จี สหายที่รัก คุณทำได้ เรื่องเงินไม่มีปัญหาครับ ผมรับประกันว่าจะไม่ทำให้คุณต้องเดือดร้อน!"

 

"เอ่อ... ก็ได้ ฉันจะลองดู ขอเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้วจะตอบกลับ"