ตอนที่31 ภายใน11วินาที

 

รอบที่7เริ่มต้นขึ้นเเล้ว เเต่ผอ.ฮาว ยังคงตั้งสมาธิอยู่กับการภาพฝันของการรับเด็กเข้าเรียนแบบอิสระอยู่

 

ฉวง ลิ่วเป็น1ในนักเรียนที่ดีที่สุดของเรา เขามีความสามารถที่เต็มเปี่ยม เขาควรจะชนะใจของเฉินได้ผอ.ฮาวคิดเเล้วหันหัวไปที่อัฒจันทร์ใหญ่ ซึ่งโค้ชเฉินหัวล้านเด่นหลาทำให้เขามองเห็นได้ง่าย โค้ชฮาวเลยเจอเขาอย่างง่ายดาย

 

อะห้า อยู่นี้เอง เเต่เห้ย ทำไมดูง่วงงี้วะ อย่าหลับนะโว้ย เเกไม่ควรพลาดการวิ่งของฉวงลิ่วระเห้ย! ความหวังของฉันเลยนะเห้ย! เห้ย!! ผอ.ฮาวโกรธโคตรๆที่เห็นท่าทางของเฉินตอนนี้ ถ้าทำได้เขาเเทบจะวิ่งไปต่อยหน้าเขาให้ตื่นขึ้นมาดู เเต่วินาทีต่อมา เฉินขี้เซาก็โงหัวขึ้นเเล้วเด้งตัวออกจากเก้าอี้มา เขาจ้องไปที่ลู่วิ่ง

 

วู้วหู้ว เขาถึงกับอึ้งไปเลยเห้ย ฉวงลิ่วของเราทำเขาอึ้งไปเเล้วโว้ย! ดูเขาซิ ทำหน้าเหมือนกับเจอทองอย่างงั้นเเหล่ะ วู้วว ไอ้เด็กดีของป๋าขอบใจเเกมากนะที่ทำให้ฉันกลายเป็นรองประธานเเล้ว โอ้ อนาคตที่สดใส! ผอ.ฮาวกำลังปลดปล่อยออร่าเเห่งความสุข เขาหันหน้ากลับไปที่สนามเเล้วกำลังจะตบมือให้ลิ่ว

 

เอาเลย ฉ... ผอ.ฮาวยังไม่ทันจะเชียร์จบก็พึ่งรู้ตัวว่าคนที่กำลังนำอยู่ ไม่ใช่ฉวงลิ่ว เเต่เป็นคนอื่น

 

นั้นไม่ใช่ฉวงลิ่วนี้! นั้นมันไอ้เด็กของไต้หลี่! ทำไมมันวิ่งเร็วจังวะ! ผอ.ฮาวจำคู่เเข่งของเขาได้จากสีเสื้อ นั้นคือ ฉิงเหลียงซู เด็กที่เขาพึ่งเเช่งให้ไม่ผ่าน

 

"เร็วจังวะ! เขามาจากไหนเนี่ย"

 

"เป็นไปไม่ได้!ทำไมฉันไม่รู้จักชื่อเขามาก่อน"

 

"เขามีคุณสมบัติพอที่จะเเข่งรายการใหญ่ๆได้เลยนะเนี่ย!"

 

คนดูทุกคนกำลังช๊อกกับสิ่งที่พวกเขาเห็น เเละพร้อมๆกับสายตาคนดูนั้น ฉิงเหลียงซูพุ่งทะลุเส้นชัยไป

 

"10.75วินาที!"เสียงคนจับเวลาตะโกนดังลั่น ผลที่ออกมาทำให้หลายคนเนื้อเต้น

 

"เขาต้องเป็นคนเเรกของวันนี้ที่วิ่งได้เร็วกว่า11วิเเน่ๆ!"

 

"เขาเก่งพอที่จะไปเเข่งขันระดับสูงได้เลยนะ ทำไมเขายังมาอยู่นี้ได้เนี่ย"

 

"10.75วินาที ถูกจับเวลาด้วยมือ ถ้าจะเอาให้เป๊ะเเบบไม่คลาดเคลื่อนให้+เพิ่มไปอีก0.24วินาที เเต่ถึงเขาจะเพิ่มไปอีก0.24วิเเล้ว เขาก็ยังได้10.99วินาที ซึ่งก็น้อยกว่า11วิอยู่ดี"

 

"เด็กคนนั้นมันมีพรสวรรค์ ถ้าเขาได้รับการฝึกอย่างมืออาชีะ เขาก็สามารถไปวิ่งในระดับอาชีพได้เลย เเละถึงเเม้ว่าจะโดนจำกัดเวลาไปก็จริง เเต่เขาก็ยังห่างเกณฑ์นักกีฬาเเห่งชาติลำดับ1เเค่0.06วินาทีเท่านั้น"

 

ฉิงเหลียงซูกลายเป็นจุดรวมความสนใจไปเเล้ว ในขณะที่บนอัฒจันทร์โค้ชเฉินทนรอไม่ไหวจึงเริ่งสั่งการผู้ช่วยของเขา"ไปเอาข้อมูลของไอ้เด็กคนนี้มา" ผู้ช่วยรับทราบเเล้วเริ่มต้นค้นหาข้อมูลส่วนตัวของซู

 

อย่างที่ฉันคิดไว้เลย เขาเป็นนักเรียนม.6เเล้วก็ไม่ได้เป็นนักเรียนความสามารถกีฬาด้วย ควรค่าเเก่การฝึกมาก โค้ชเฉินคิด เเล้วไปหาฉิงเหลียงซูพร้อมผู้ช่วยของเขา

 

...

 

โค้ชเฉินกำลังเดินไปหาไต้หลี่! เขาต้องพูดกับเด็กที่ได้10.75นั้นเเน่ๆ ชิบหายเเล้ว ผอ.ฮาวรู้สึกเเย่ที่เห็นเฉินเดินลงไปข้างล่าง

 

"ไป! รีบไปเก็บข้อมูลเร็ว ว่าโค้ชเฉินว่าเขาต้องการอะไรกันเเน่?" ผอ.ฮาวสั่งการโค้ชฮาว เขาดิ่งไปถามทุกคนที่อยู่เเถวนั้น เเล้วซักพักก็กลับมา พร้อมกับอาการหายใจไม่ทัน เขารายงานต่อผอ.ฮาวว่า"ผอ.ครับ ผมไปถามเรื่องที่ว่าโค้ชเฉินไปคุยอะไรกับเด็กคนนั้นเเล้ว ชื่อของเด็กคนนั้นคือฉิงเหลียงซู โค้ชเฉินถามข้อมูลพื้นฐานของเขาเช่น อายุ โรงเรียน เวลาฝึก เเล้วก็เรื่องพวกสถิติสูงสุดที่ทำได้ พวกนี้ละครับ"

 

"เเค่นั้นเหรอ?" ผอ.โล่งใจขึ้นมาหน่อย

 

เเต่โค้ชฮาวยังพูดไม่จบ เขาพูดต่อ

 

"โค้ชเฉินยังชวนฉิงเหลียงฮาวไปสัมภาษณ์เพื่อเข้ารับการคัดเลือกเเบบอิสระที่จะเข้ามหาลัยกีฬาของเขตด้วยครับ เเล้วซูก็ตอบตกลง"

 

"ชวน ไป สัม ภาษณ์ หรอ!!!!!"

 

ผอ.ฮาวสติหลุดไปทันที นี้หมายความว่าเขาเหลือที่อีกเเค่ที่เดียวสำหรับเด็กของเขา

 

มันไม่เหมือนกับการสอบสำหรับข้าราชการ ระบบการคัดเลือกนักศึกษาเเบบอิสระของมหาวิทยาลัยไม่ได้มีการคัดออกขนาดนั้น ยิ่งสำหรับคณะศึกษาทางกีฬาเเล้ว การชวนไปสัมภาษณ์ รอบสุดท้าย ก็เหมือนกับการรับเข้าไปเรียนมหาลัยเลยโดยไม่ต้องสอบอะไร

 

ผอ.ฮาวจ้องเขม็งไปที่ไต้หลี่ด้วยความเดือดดาล ถ้าเป็นคนอื่นได้รับเลือกเขาก็ยังโอเคเเละรับในผลที่ตามมาได้ เเต่นี้มันเด็กของไอ้หลี่! ตอนนี้เขาต้องการอะไรซักอย่างที่จะมาระบายความโกรธของเขา

 

ตอนนี้มันเหลือที่นั่งเเค่ที่เดียว เเละฉันต้องเอามันมาให้ได้!ไม่งั้นครูใหญ่ก็จะไม่เสนอชื่อฉันเเล้วฉันก็จะไม่มีทางได้เป็นรองประธานโรงเรียน! คิดซิ ฮาว คิด

 

ผอ.ฮาวหันไปหาโค้ชฮาว "ใครเป็นนักเรียนที่เก่งที่สุดของเรา?"

 

"ไล๋ หว่องครับ" โค้ชฮาวตอบอย่างไม่ลังเล "เขาวิ่งในเวลาไม่เกิน11วินาทีทุกครั้งในการประเมินผลของเรา ถ้าเขาวิ่งปรกติ ผลงานที่ออกมาก็น่าจะต่ำกว่า11วินาทีเป็นปรกติ เเล้วถ้าเขาทุ่มสุดตัวเขาอาจจะเเตะถึงสถิติของฉิงเหลียงซู"

"หว่องอยู่กลุ่มไหน"ผอ.ถาม

 

12ครับ ใกล้เเล้ว" โค้ชตอบ

 

"เขาจะได้วิ่งในอีก3กลุ่มข้างหน้า" ผอ.หายใจลึกๆเเล้วพูดกับตัวเอง "ฮาว นายต้องจัดการเรื่องนี้ตัวเองเเล้วละ พาไล๋หว่องคนนั้นไปอุ่นเครื่อง เเล้วพูปลุกใจให้เขา จำไว้ ว่าต้องทำให้เขาปลดปล่อยพลังให้เต็มที่"

 

....

“เอ้ยย ฉิงเหลียง นายนี้มันโชคดีจริงๆเลยนะ ตอนนี้นายพึ่งได้รับคัดเลือกเข้าไปเรียนในมหาลัยกีฬาของเขตเลยนะ ยินดีด้วยที่ได้นะ” ไต้หลี่ยิ้มให้ ฉิงเหลียงซู

 

นักเรียนคนอื่นมองซูด้วยความชมเชย จุดประสงค์หลักที่พวกเขาพยายามฝึกอย่างหนักเพื่อที่จะได้ผลประโยชน์ในการเป็นนักเรียนความสามารถกีฬา อย่างเช่นลดเกรดที่ใช้ในการยื่นเข้ามหาลัย เป็นต้น แต่ถึงอย่างงั้นถ้าเกิดมีคนไหนผ่านการคัดเลือกแบบอิสระของมหาวิทยาลัยแล้วละก็คือการเข้าเรียนมหาลัยโดยที่ไม่ต้องสอบ ซึ่งมันดีกกว่าการเป็นแค่นักเรียนความสามารถกีฬาเยอะมาก แถมยังเป็นมหาลัยกีฬาประจำเขต ซึ่งมันเป็นมหาลัยที่ดีมากแถมยังเข้ายากอีกตั่งหาก

 

ไต้หลี่พูดต่อ “เอาละหนุ่มๆ! คนที่ยังไม่ได้วิ่งก็พยายามให้เต็มที่ละ ฉันขอให้พวกนายโชคดี โดยเฉพาะนาย ไฮหยางหลี่ นายเป็นคนที่เก่งที่สุด ถ้าฉันจำไม่ผิดนายอยู่กลุ่มที่13ใช่ไหม นี้ก็ใกล้เวลาจะแข่งแล้ว เตรียมตัวที่จะทุ่มสุดแรงได้เลย”