ตอนที่ 26 - รังแกคนอื่นมันสนุกนักใช่ไหม?

ไปทำภารกิจเสี่ยงตายในหนังกันเถอะ ตอนที่ 26 - รังแกคนอื่นมันสนุกนักใช่ไหม?

 

ดวงตาของชีหยานจ้องมองไปยังรถที่กำลังขับตามมา เขากำลังนึกถึงวิธีที่จะกำจัดเอฟบีไอจมูกแดงให้บันเทิงที่สุด เพราะดูเหมือนว่ามันจะใช้กำลังทั้งหมดที่มีไปแล้ว ชีหยานมองลงไปยังทางเดินที่หนาแน่นไปด้วยผู้คนที่อยู่ใกล้ ๆ --- เขาคิดที่จะแฝงตัวไปกับผู้คนแล้วหลบหนีไป

 

อย่างไรก็ตาม เอฟบีไอจมูกแดงซึ่งควรจะหมดแรงไปแล้ว ได้คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง และพุ่งเข้ามาล็อกตัวชีหยานจากด้านหลัง! เขาพยายามยื้อชีหยานไว้ให้นานที่สุด! เพื่อรอเพื่อนๆมาสมทบ!

 

จากการต่อสู้เมื่อครู่ เอฟบีไอจมูกแดงคิดว่าพละกำลังระหว่างเขากับชีหยานน่าจะไม่ต่างกันมากนัก ถึงแม้ตอนนี้เขาจะได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ถ้าสามารถล็อคตัวชีหยานไว้ได้แม้สักสิบวินาที มันก็คุ้มค่า!

 

ชีหยานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับการกระทำของเอฟบีไอจมูกแดง เขาเรียกความแข็งแกร่งออกมา ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดและคิ้วดกดำสะท้อนให้เห็นถึงความดุร้ายและความโกรธอยู่บนใบหน้า ชีหยานในตอนนี้ไม่ใช่ไก่อ่อนเหมือนในตอนแรกอีกแล้ว ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เขาสามารถตอบโต้ได้ทันที! --- เขาเตะไปข้างหลังด้วยขาซ้าย จากนั้นก็เหวี่ยงศีรษะไปข้างหลัง!

 

อย่างไรก็ตาม เอฟบีไอจมูกแดงกลับหลบการโจมตีทั้งสองได้อย่างยอดเยี่ยม! ไม่เพียงเท่านั้น ในจังหวะที่ชีหยานเหวี่ยงศีรษะเข้ามา เขาก็งับเข้าที่หูของชีหยานและกัดลงไปสุดแรง! พร้อมกับพึมพำออกมาทั้งๆที่ยังคงกัดหูของชีหยานอยู่ว่า

 

"เจ้าขยะสังคม จงไปนอนทุกทรมาณอยู่ในคุกของลอสแองเจลิสซะ!"

 

อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาตอบโต้ของชีหยานนั้นไม่มีใครเทียบได้! หลังจากที่ได้ยินเอฟบีไอจมูกแดงพูด  ชีหยานก็กระโดดทิ้งน้ำหนักตัวไปข้างหลังอย่างรุนแรง!

 

โครม---!

 

เอฟบีไอจมูกแดงไม่สามารถหลบการโจมตีครั้งนี้ได้ เขาถูกชนไปกระแทกกับผนังรถ! กระดูกสันหลังลั่นกร๊อบ --- ความเจ็บปวดแผ่ไปทั่วร่างกาย สายตาของเขาเริ่มมืดลง มือที่ล็อกตัวชีหยานอยู่ค่อยๆคลายออก

 

ชีหยานไม่พลาดโอกาสนั้น! เขาหมุนตัวแล้วศอกกลับเข้าใส่กระดูกซี่โครงของเอฟบีไอจมูกแดง! แคร๊ก---!  เสียงกระดูกหักดังลั่น พร้อมกับทิ่มเข้าไปในอวัยวะภายใน

 

เอฟบีไอจมูกแดง เริ่มหายใจไม่ออกและและกระอักเลือดออกมา เขาค่อยๆร่วงลงพื้นอย่างอ่อนแรง พร้อมกับมีฟองเลือดสดๆปรากฏขึ้นมาตรงมุมปาก ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็เกิดอาการขาดออกซิเจน --- แม้คนที่มีจิตใจแข็งแกร่งก็ไม่สามารถทนอาการนี้ได้!

 

ในปัจจุบันถ้าชีหยานต้องการจากไป ก็ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้! หลังจากที่ผ่านการต่อสู้มามากมาย เขาก็เริ่มเผยธาตุแท้ของตัวเองออกมา! นอกจากนี้ในเกมแห่งฝันร้ายที่กฎหมายไม่สามารถผูกมัดเขาได้ ชีหยานเกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมา เขาอยากจะรู้ว่าชีวิตของเจ้าหน้าที่เอฟบีไอจะมีค่าเท่ากับชีวิตของตำรวจกี่คน … (เควสฉายา ทรยศพวกพ้อง)

 

ในตอนนี้เสียงเครื่องยนต์ของรถบรรทุกก็เงียบลง ชัดเจนแล้วว่า คนขับรถได้ตระหนักถึงความวุ่นวายที่เกิดขึ้นบนหลังรถ! --- ส่วนกำลังเสริมของเอฟบีไอที่อยู่ห่างออกไปประมาณสองร้อยเมตรต้องตามทันแน่ๆ ถ้าชีหยานต้องการหลบหนีตัวเลือกที่ดีที่สุดของเขาก็คือ รีบหนีออกไปจากบนหลังรถบรรทุกในตอนนี้ทันที!  อย่างไรก็ตาม ความกระหายภายในใจทำให้เขาเกิดความคิดที่ว่าเขาจะปล่อยโอกาสนี้ได้อย่างไร?

 

ชีหยานเรียกปืนออกมา

 

ลูกโม่ M500

 

จากนั้นก็เล็งไปที่รถเชฟโรเลต 1974 ที่จอดอยู่ใกล้ ๆ และกำลังจะแซงรถบรรทุกที่เขาอยู่

 

แม้ว่าความแม่นยำของชีหยานจะไม่สูงนัก แต่ถ้าเป็นในระยะ 3 - 4 เมตรแล้วล่ะก็ไม่พลาดแน่นอน

 

ปัง---!

 

ยางของรถยนต์เชฟโรเลตรุ่นปี 1974 แตกพร้อมกับไถลไปชนกับรถคนข้างๆ --- มือขวาของชีหยานถึงกับชาเนื่องจากแรงดีดของลูกโม่M500

 

หัลงจากนั้นเขาก็เรียกปืนลูกซองออกมา และเล็งไปยังรถฟอร์ดอีกคนหนึ่ง ซึ่งกำลังจะขับไปข้างหน้า เมื่อคนขับรถฟอร์ดเห็นว่าชีหยานกำลังเล็งปืนมาทางเขา เขาก็เหยียบเบรคสุดแรง! ซึ่งนั่นทำให้รถด้านหลังที่ขับตามมาเบรคไม่ทัน!

 

ตูม ตูม ตูม---!

 

รถหลายคันเกิดการชนท้ายต่อๆกันทำให้เกิดอุบัติเหตุเป็นห่วงโซ่ขนาดใหญ่ เสียงเอี้ยดอ้าดของเบรคดังสนั่นไปทั่วท้องถนน พร้อมกับเสียงบีบแตรจากรถคันข้างหลัง ทำให้การจราจรบนทางหลวงในตอนนี้หยุดนิ่ง! รถติดกันยาวเหยียดดูราวกับมังกรขนาดใหญ่ รถของเอฟบีไอที่ขับไล่ตามมายังคงอยู่ห่างออกไป และไม่สามารถขับมาต่อได้! --- นั่นทำให้ชีหยานยื้อเวลาได้อีกสักพัก!

 

และนั่นทำให้เขาพอมีเวลาฆ่าเจ้าเอบีไอตรงหน้าสักสิบครั้งก็ยังได้

 

"แกว่าฉันว่าขยะสังคมใช่ไหม?"

 

ชีหยานเลื่อนสายตาของเขาที่กำลังมองความหายนะบนท้องถนน ไปหาเอฟบีไอจมูกแดง และเตะกวาดเขาอย่างรุนแรง! แต่เอฟบีไอจมูกแดงก็ยังสามารถยกมือขึ้นมาป้องกันตัวได้! --- ชีหยานกระทืบซ้ำอีกครั้ง ถึงแม้คราวนี้เอฟบีไอจะยกมือขึ้นมากัน แต่มันก็ไร้ประโยชน์เมื่อพบกับความแข็งแกร่งของชีหยาน เท้าค่อยๆถูกกดลงบนท้องของเอฟบีไอบริเวณที่กระดูกซี่โครงหัก เขากระอักเลือดออกมาและเริ่มงอตัวเหมือนกุ้ง

 

ชีหยานยกเท้าขึ้น ก่อนที่จะย่ำ ย้ำๆๆลงไป … จากนั้นก็ใช้มือขวาคว้าคอของเอฟบีไอจมูกแดงผู้โชคร้ายคนนี้ ก่อนที่จะยกขึ้นกลางอากาศ --- เอฟบีไอจมูกแดงพยายามดิ้นรนขัดขืน เขาเหวี่ยงเท้าไปมาบนอากาศ ในขณะที่มือทั้งสองพยายามแกะมือของชีหยานที่กำลังบีบคอของเขา

 

ประตูของรถบรรทุกได้เปิดออก! คนขับรถที่ตอนนี้เต็มไปด้วยอารมณ์เดือดดาลเดินมายังหลังรถ --- แต่เมื่อเขาเห็นเลือดสาดกระจาย พร้อมกับชีหยานที่กำลังบีบคอชายชุดสูทอยู่ ใบหน้าของคนขับรถก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด ก่อนที่เขาจะวิ่งกลับขึ้นไปในรถและล็อคประตูอย่างรวดเร็ว!

 

ข้างๆจุดที่รถบรรทุกจอด มีป้ายไฟของร้านๆหนึ่งยื่นออกมา ชีหยานเหวี่ยงหมัดเต็มแรงใส่ป้ายนั้น --- เศษแก้วแตกกระจัดกระจายเหมือนห่าฝน และเผยให้เห็นแท่งเหล็กที่เต็มไปด้วยสนิมเกาะอยู่ภายในตัวป้าย

 

"รังแกคนอื่นมันสนุกนักใช่ไหม?"

 

"ประชาชนใช้สิทธิ์ของตัวเองไม่ได้หรือไง?"

 

ชีหยานกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกที่รุนแรง ประกายตาของเขาเต็มไปด้วยความกระหายเลือด! เขาใช้กำลังแขนทั้งหมดที่มี เหวี่ยงเอฟบีไอจมูกแดงเสียบเข้าไปในแท่งเหล็กที่ยื่นออกมา! --- เอฟบีไอจมูกแดงกรีดร้องโหยหวนอยู่สักพัก .. เสียงนั้นก็เงียบลง เหลือทิ้งไว้เพียงร่างไร้วิญญาณที่ห้อยต่องแต่งอยู่บนแท่งเหล็ก พร้อมกับมีบางส่วนของอวัยวะภายในห้อยออกมาจากร่างกายของเขา .. ช่วยเพิ่มความน่ากลัวให้กับภาพตรงหน้าเข้าไปอีก

 

เจ้าหน้าที่เอฟบีไอที่ขับรถตามมา และได้ลงจากรถพร้อมกับรีบวิ่งมายังชีหยาน --- ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างจากชีหยานประมาณ 100 เมตร พวกเขาไม่สามารถช่วยอะไรเพื่อนร่วมงานของพวกเขาได้เลย … พวกเขาทำได้เพียงเฝ้ามองชีหยานที่กำลังหัวเราะอย่างน่าสยดสยอง พร้อมกับกระโดดลงจากรถบรรทุก แล้วหลบหนีไป

...

...

เลือดอุ่นๆไหลรินออกมาอย่างช้าๆ

 

แม้ร่างที่ถูกเสียบจะกระตุกเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่เหลือวิญญาณอยู่ภายในร่างนั้นแล้ว ดวงตาของเขายังคงเปิดกว้างแม้จะสิ้นลมหายใจ ใบหน้าซีดเซียวแสดงอาการหวาดกลัวถึงขีดสุด --- หลังจากที่สูญเสียเลือดออกไปเป็นจำนวนมาก ร่างกายของเอฟบีไอจมูกแดงก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทา ..

 

สนิมที่เป็นสีน้ำตาลบนแท่งเหล็กถูกย้อมไปด้วยเลือด นอร์แมนมองไปยังร่างของผู้ใต้บังคับบัญชาที่เขาเกลียดมากที่สุดคนหนึ่ง มันทำให้เขานึกถึงไก่งวงที่วางขายในซูเปอร์มาร์เก็ตในช่วงวันขอบคุณพระเจ้า ไก่งวงที่ถูกเสียบทะลุโดยเหล็กแหลมและอยู่บนชั้นวางให้ทุกคนได้เลือกซื้อ

 

"ท่านครับ เจมส์และคนอื่น ๆ กำลังไล่ตามผู้ต้องสงสัย "

 

คนที่รีบวิ่งมารายงานชื่อว่าเคอร์รี่ เขาเงยหน้าขึ้นไปมองศพของโรเจอร์ที่ถูกเสียบอยู่บนแท่งเหล็ก ก่อนที่จะถุยน้ำลายออกมาแล้วกล่าวว่า

 

"บัดซบจริงๆ! เจ้าโรเจอร์ยังไม่ได้คืนเงินที่มันยืมผมไปตั้งพันเหรียญเลย .. ท่านครับ นี่พวกเรากำลังไล่ล่าตัวอะไรอยู่กันแน่ครับเนี่ย มันถูกยิงไปตั้งหลายนัด แต่ก็ไม่ตาย แถมยังหลบหนีออกไปได้อีกด้วย!"

 

นอร์แมนเหลือบไปมองเคอร์รี่ ก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นทหารผ่านศึก จากสงครามเวียดนาม … เจ้าพวกนี้มันมักจะฆ่าโดยปราศจากความรู้สึก! เสื้อกันกระสุนที่มันใส่จะต้องเป็นรุ่นพิเศษที่คนธรรมดาไม่สามารถมีได้ … ดูเหมือนว่าเราจะเจอปัญหาใหญ่เข้าซะแล้ว”

 

“โธ่เว้ย! นี่เป็นการตายครั้งแรกของพวกเราในลอสแองเจลิส!”

 

ไมค์สบถออกมาด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างเห็นได้ชัด

 

"พวกเราขอให้พวกเดลต้าช่วยดีไหมครับหัวหน้า?"

 

นอร์แมนค่อยๆส่ายหัว

 

“คนของหน่วยเดลต้านั้นควบคุมยาก และการที่จะทำแบบนั้นเราต้องให้หัวหน้าของพวกเราต่อสายตรงคุยกับท่านนายพล … ถ้าเจออุปสรรคเล็กน้อยแค่นี้แล้วไปขอความช่วยเหลือ พวกเขาก็จะมองพวกเราไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป นอกจากนี้ ฉันยังได้ยินมาว่าหน่วยเดลต้าพึ่งประสบกับความเสียหายครั้งใหญ่เมื่อเร็วๆนี้ ถึงพวกเราจะขอความช่วยเหลือจากเขา ก็ไม่แน่ว่าเขาจะยอมช่วย”

 

ไมค์หันไปมองดูความหายนะที่เกิดขึ้นรอบๆอย่างกังวลใจ เขาถามออกไปด้วยความหวาดกลัวว่า

 

“แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีครับท่าน”

 

นอร์แมนขบฟันแน่นแล้วพูดออกมาว่า

 

“ในคู่มือการรบเขียนเอาไว้ว่า ถ้าเราไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ตึงมือจนเกิดไป หรือไม่ได้พบเจอกับอัตราการเสียชีวิตที่สูงกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ เราไม่ควรที่จะขอความช่วยเหลือ นอกจากนี้คุณคงไม่อยากให้ฉันไปรายงานเบื้องบนว่า พวกเราไม่สามารถรับมือคนเพียงคนเดียวได้ .. บัดซบเอ้ย! ฉันกำลังจะเลื่อนตำแหน่งปลายปีนี้ ฉันจะไม่ยอมทำแบบนั้นเด็ดขาด!”