MGE.192 – เรือพ่อค้าเดินสมุทร

192 – เรือพ่อค้าเดินสมุทร

หยางเฟยถามออกมา “ชาเยนน่า ข้าได้ยินมาว่าเหล่าดาร์คเอลฟ์ของพวกเจ้าได้รับบัญชามาจากเทพธิดาให้โจมตีพื้นโลก ทำไมเขาถึงต้องสั่งให้เจ้าโจมตีพื้นโลกกัน?”

“เขาต้องการให้พวกเรายึดครองโลกและค้นหาสมบัติที่หายสาปสูญ มันคือเม็ดยา!”

ชาเยนน่าชูมือขึ้นมา ภาพแสงสามมิติเป็นรูปลูกปัดสีเขียวปรากฏขึ้นกลางกาอากาศ

หยางเฟยตกใจเล็กน้อย หัวใจของเขาสั่นเล็กน้อยและคิดในหัว “มันคือเม็ดยาดวงจิตชีวัน! มันอยู่ที่ข้า!”

เมื่อหยางเฟยคิด เขาเดาไม่ได้ว่าตอนนี้มีดาร์คเอลฟ์มากเท่าไหร่ที่เป็นผู้ไม่ศรัทธา พวกเขากลัวว่าเมื่อพวกเขาเปิดผนึกออก พวกเขาจะถูกหลอกโดยเทพธิดาลิลิธซึ่งกำลังพยายามตามหาเม็ดยาตัวนี้ แต่น่าเสียดายที่เหล่าดาร์คเอลฟ์ถูกโจมตีโดยเขา แม้แต่เมืองดาร์คเอลฟ์ก็ตกอยู่ในกำมือของเขา การค้นหาสมบัติที่หายสาบสูญไปจึงไม่เกิดขึ้น

หยางเฟยนั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดขึ้น “ข้าวางแผนจะไปทวีปหลักเพื่อค้นหาเคล็ดวิชาที่ทรงพลัง ใครอยากมากับข้าบ้าง?”

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ชาเยนน่าขมวดคิ้วเล็กน้อย

ชาเยนน่าพูดขึ้น “ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการไปทวีปหลักกับท่าน แต่วอร์ล็อคมนุษย์ในทวีปหลักมีมากมายและมีกฎเกณฑ์ต่างๆ ขุมกำลังวอร์ล็อคยังถือว่าอ่อนแอในทวีปหลัก เมื่อพวกเราไปยังทวีปหลัก ข้ากลัวว่าพวกเราจะกลายเป็นเหยื่อของคนอื่นๆ ขอโทษด้วยนายท่าน ตอนนี้ความแข็งแกร่งของท่านในทวีปหลัก ยังไม่สามารถปกป้องชีวิตของพวกเราได้”

โรมูลันพูดอย่างซื่อสัตย์ “ใช่แล้วเจ้าค่ะ! ในทวีปหลักมีผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งมากมาย เมื่อเผชิญหน้ากับพวกเขา พวกเราจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้ แม้ว่ามันจะมีเคล็ดวิชาที่ทรงพลังซ่อนอยู่  แต่ต่อหน้าวอร์ล็อคมนุษย์ในทวีปหลัก พวกเรายยังอ่อนแอมากเกินไป”

ชาเยนน่า โจอาน่า โรมูลัน ทั้ง 3 เป็นผู้เชี่ยวชาญหญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปทูรันโด แต่อย่างไรก็ตาม ทวีปหลักไม่ใช่ดินแดนทั่วไป ในทวีปหลัก วอร์ล็อคมนุษย์ชั้นสูงสามารถจับเทพและปีศาจโบราณมาเป็นทาสได้ พวกเขาสามารถจัดการกับหญิงสาวทั้ง 3 ได้อย่างง่ายดาย

หยางเฟยสามารถใช้อำนาจของเขาในทวีปทูรันโดได้ แต่ในทวีปหลัก เขาเป็นเพียงคนที่อยู่ท้ายแถว มิเช่นนั้นหากเขาไม่ระวังตัว เขาจะถูกฆ่าได้

หยางเฟยครุ่นคิดและตัดสินใจ “ข้ารู้ว่ามันเป็นเรื่องเลวร้าย! แต่เมื่อข้าเข้าไปในทวีปหลักและถ้าข้าสามารถตั้งถิ่นฐานได้ ข้าจะกลับมารับพวกเจ้า”

ณ ฐานที่มั่นหลักของคชสารอัสดง

ฮาร์วิชถือจดหมายที่ได้รับมาจากหยางเฟย ใบหน้าของเขาขาวซีด เขาต้องการฉีกจดหมายฉบับนี้เป็นชิ้นๆ แต่ทำไม่ได้ เขาลังเลอย่างมาก จนสุดท้าย เขาถอนหายใจและตัดสินใจเซ็นจดหมายในทันที

3 วันต่อมา คชสารอัสดงประกาศยอมจำนนต่อเมืองเหล็กไหลและยินยอมเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองเหล็กไหล

ทันทีที่ข้าวนี้แพร่กระจายออกไป ทั่วทั้งทวีปทูรันโดถึงกับสั่งสะเทือน

ในทวีปทูรันโด ขุมกำลังวอร์ล็อคทั้ง 6 สวนกุหลาบพฤกษาตกอยู่ในการควบคุมของเมืองเหล็กไหล สถาบันวอร์ล็อคอัลเทลย่าถูกทำลาย เนตรแห่งความยุติธรรมถูกทำลายโดยเมืองเหล็กไหล และกรงเล็บมารปีศาจถูกทำลายโดยคอทแมน และตอนนี้คชสารอัสดงได้เข้าร่วมกับเมืองเหล็กไหล

ในบรรดาขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปทูรันโด เมืองเหล็กไหลกลายเป็นขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในตอนนี้ และเหลือเพียงปราสาทมังกรดำที่ถูกแรงกดดันมหาศาลจากเมืองเหล็กไหล

หยางเฟยส่งอัลเลนในฐานะทูตไปยังปราสาทมังกรดำเพื่อเจรจา

ผู้นำของปราสาทมังกรดำแอนโทนี่ยังคงนิ่งเฉยเป็นเวลานาน หลังจากที่มองดูเนตรแห่งความยุติธรรมถูกทำลาย ก่อนจะถอนหายใจกลับไปยังปราสาทมังกรดำ

ดังนั้นเมื่อหยางเฟยได้ข้อตกลงกับปราสารทมังกรดำ ปราสาทมังกรดำประกาศยอมจำนนกับเมืองเหล็กไหล โดยมีข้อแลกเปลี่ยนให้หยางเฟยแต่งงานกับวอร์ล็อคระดับ 3 คาโรของจักรวรรดิมังกรดำ

เมื่อเวลาผ่านไป 2 เดือนอย่างรวดเร็ว

ณ ท่านเรือ ปรากฏเรือเดินสมุทรยาว 3 กิโลเมตร สูง 10 เมตร ตัวเรือมีประกายโลหะลวดลายสีดำเงาเป็นรูปเรือมากมายนับไม่ถ้วน

“เรือยักษ์!” หลังจากที่หยางเฟยจ้องมองเรืองขนาดใหญ่ด้วยความตกตะลึง

น้ำเสียงที่พูดออกมาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “นี่คือเรือพ่อค้าเดินสมุทรคลาส D ของราชวงศ์ดายุน เรือเดินสมุทรคลาส D ทำมาจากไม้โลหะเวทมนตร์ซึ่งนำมาจากเมืองเมิงยุนในอาณาจักรฉิงซู ทั้ง 72 เมือง รวมน้ำหนักกว่า 1,725,432 ตันและยังแลกเปลี่ยนมาจากเหล่าโทรลในพื้นที่ข้างเคียง”

หยางเฟยรู้สึกตกใจ “นี่เป็นเพียงเรือเดินสมุทรคลาส D อย่างนั้นรึ? ราชวงศ์ดายุนแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

เมื่อพูดคุยกับขงเฟิงกัว หยางเฟยได้รับรู้ถึงสถานการณ์ในทวีปหลักของราชวงศ์ดายุนตะวันออก

เขตแดนของราชวงศ์ดายุนกินพื้นที่กว้างไปถึง 36 อาณาจักร แต่ละอาณาจักรมี 72 เมือง แต่ละเมืองมีเมืองย่อยอีก 101 เมืองย่อยและในแต่ละเมืองย่อยมีเขตปกครองอีก 360 เขต

พื้นที่ของอาณาจักรภายใต้การปกครองของราชวงศ์ดายุนมีพื้นที่มากกว่าทวีปทูรันโดหลายสิบเท่า แม้แต่เขตปกครองเล็กยังมีพื้นที่มากกว่าทวีปทูรันโด 3-5 เท่า

เรือเดินสมุทรของราชวงศ์ดายุนแบ่งออกเป็น 4 คลาสคือ A B C และ D ซึ่งเป็นเรือเดินสมุทรที่ค้าขายในต่างแดนที่ทันสมัยมากที่สุด นอกจากนี้การเดินทางของเรือเดินสมุทรยังไม่ส่งผลกระทบต่อการค้าขายข้ามทวีปอีกด้วย

ด้านหน้าของหยางเฟย ปรากฎภาพของเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ซึ่งสร้างมาจากวัสดุชั้นดีจากราชวงศ์ดายุน

เมื่อเทียบกับราชวงศ์เมฆาตะวันออกของทวีปหลัก เหล่าโจรในทวีปทูรันโดที่มีเรือขนาดใหญ่ยังเทียบไม่ได้แม้แต่หนึ่งในสิบของเรือเดินสมุทรคลาส D

“ขงเฟิงกัว คนพวกนี้คือใครขอรับ?”

ชายวัยกลางคนมีผิวคล้ำ ผมสั้นสีดำราวกับคนเอเชียเดินเข้ามาถามขงเฟิงกัวด้วยความอ่อนน้อม

ขงเฟิงกัวแนะนำ “กัปตันซือ นี่คือเพื่อนของข้า หยางเฟยและนี่เป็นน้องสาวของเขา ฉิงเย่ น้องทั้งสอง นี่คือกัปตันซือกง เป็นกับตันของเรือเดินสมุทรลำนี้”

ในเวลานี้ จิตใจของหยางเฟยได้ล่องลอยไปยังทวีปหลักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขานำฉิงเย่ไปเพียงคนเดียวเท่านั้น เขารู้ดีว่าความแข็งแกร่งของเขาไม่สามารถเทียบได้กับราชวงศ์ดายุน หลังจากที่เขาเดินทางไปกับราชวงศ์ดายุน หากเกิดสิ่งใดขึ้นกับเขา? เขาจะได้จากไปโดยไม่มีสิ่งใดให้กังวล

การนำฉิงเย่ไปด้วยเนื่องจากเคล็ดวิชาบนทวีปทูรันโดอ่อนแอเกินไป การเพิ่มพลังให้กับฉิงเย่ในทวีปทูรันโดเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ การเดินทางไปพร้อมกับราชวงศ์ดายุนและฝึกฝนเคล็ดวิชาที่ทรงพลัง สามารถทำให้พรสวรรค์ของเธอเปล่งประกายออกมาและเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในการบ่มเพาะพลังในดินแดนที่แห้งแล้งอย่างทวีปทูรันโด ฉิงเย่สามารถขึ้นไปเป็นวอร์ล็อคระดับ 3 ต้องใช้เวงลาอย่างน้อย 5 ปี ด้วยพรสวรรค์ของเธอ หยางเฟยไม่ต้องการให้พรสวรรค์ของเธอต้องเสียเปล่า

หยางเฟยยิ้และพูดขึ้น “สวัสดีขอรับ กัปตันซือ”

ซือกงมองไปยังหยางเฟย คิ้วของเขายกขึ้นเล็กน้อย และพูดขึ้น “หยางเฟยสินะ สวัสดี แม้ว่าเจ้าจะเป็นเพื่อนของขงเฟิงกัว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เสียค่าเดินทางนะ”

หยางเฟยยิ้มและโยนแหวนมิติให้กับซือกง “ข้ารู้ขอรับ 4,000 หิวเวทมนตร์ระดับสูงต่อคน ทั้งหมด 8,000 หินเวทมนตร์ระดับสูงขอรับ”

ซือกงใช้พลังวิญญาณตรวจสอบแหวนมิติและโยนตั๋ว 2 ใบให้กับหยางเฟยและฉิงเย่ “นี่คือตั๋วหยก ที่ทำให้เจ้าสามารถอยู่บนเรือลำนี้ได้”

หยางเฟยรับป้ายหยกและมองไปที่มัน เขามองไปยังอักขระเวทมนตร์ที่อยู่บนป้ายหยก เห็นได้ชัดว่ามันเป็นสมบัติ

ซือกงพูดอย่างเรียบเฉย “เหล่าโทรลเป็นอันตรายและมีข้อห้ามมากมาย บนเรือลำนี้ เจ้าต้องฟังข้า เจ้าไม่สามารถเดินไปรอบๆได้ ที่สำคัญไปกว่านั้นเจ้าต้องไม่โยนสิ่งใดลงไปในทะเล มิเช่นนั้นข้าไม่สามารถรับรองความปลอดภัยของเจ้าได้”

หยางเฟยพูดเสียงเบา “ข้ารู้ขอรับ!”

เหล่าโทรลในทะเลอันตรายมาก หยางเฟยรู้ดีเกี่ยวกับทะเลแถบนี้ ถ้าเขาไม่ระวังตัว แม้แต่วอร์ล็อคดวงดาวยังสามารถตกตายได้  เขาต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก

ซือกงเดินถอยออกมาจากหยางเฟย หลังจากอธิบายถึงข้อห้ามต่างๆเกี่ยวกับเหล่าโทรล

หยางเฟยเดินตามขงเฟิงกัวไปบนเรือเดินสมุทรเฟิงเฟิง

“ไซ!!”

เสียงคำรามของซือกงดังออกมา ประกายแสงเวทมนตร์ส่องเป็นประกายออกมา ก่อเป็นประแสลมพัดอย่างรุนแรงคล้ายกับพายุหิมะและเกิดเป็นรูปร่างของสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาปกคลุมเรือทั้งลำ

หยางเฟยมองไปยังสนามพลังวิญญาณที่ทรงพลัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง “เรือลำนี้มีชีวิตอย่างนั้นรึ?”

ขงเฟิงกัวพูดและยิ้มออกมา “มันดูเหมือนมีชีวิตสินะ! เฟิงเฟิงลำนี้ถูกผนึกด้วยดวงวิญญาณของฉลามปีศาจแห่งทะเลเยือกแข็ง”

ลูกเรือทั้งหมดต่างส่งพลังให้กับเรือลำนี้ สามารถสร้างระเบิดพายุหิมะที่มีพลังเทียบเท่าวอร์ล็อคดวงดาว หยางเฟยถึงกับตกตะลึงกับพลังอำนาจของราชวงศ์ดายุน

การแสลมได้พัดกระจายไปทั่วมหาสมุทรและพุ่งไปอย่างรวดเร็ว ด้วยกระแสลมที่รุนแรงพัดพาให้เรือลำโตพุ่งผ่านทะเลไปอย่างรวดเร็ว หยางเฟยใช้สมองกลคำนวณ ความเร็วของเฟิงเฟิงมีมากกว่า 300 นอทต่อชั่วโมง  ซึ่งมากกว่า 10 เท่าของเครื่องบินอวกาศมากถึง 10 เท่า เมื่อมองไปยังความกว้างของมหาสมุทร ความเร็วของเรือเดินสมุทรไม่ได้เร็วมากมาย แต่อย่างไรก็ตาม ภายใต้พลังวิญญาณมหาศาลของเฟิงเฟิงเกินความคาดหมายของหยางเฟย ขณะที่กำลังแล่นด้วยความเร็วสูง เรือยักษ์ลำนี้ไม่มีแม้แต่แรงสั่นสะเทือนใดๆ หยางเฟยไม่เคยนั่งเรือที่นุ่มละมุ่นเช่นนี้มาก่อน

***************************************************