ตอนที่แล้วตอนที่ 20 ผลลัพธ์?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 22 วันเกิด (FREE)

ตอนที่ 21 มีพื้นฐานจากตัวมนุษย์ (FREE)


“ข้าต้องการจะอ่านกฎแห่งเต๋า อ่านทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับมัน!” ฟาง เจิ้งจือ เปิดปากออกมา

 

หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาอ่านหนังสือที่ได้รับมาจากพ่อเขาหมดแล้ว ยิ่งอ่านเนื้อหาเดิมเท่าไหร่ เข้ายิ่งซึมซับพลังได้น้อยลงเขาตัดสินใจที่จะหา ‘แหล่งความรู้ใหม่’

วานพ่อของเขาให้หาซื้อหนังสือเพิ่มเติมจากนอกหมู่บ้าน? นอกจากค่าใช้จ่ายที่มากแล้ว มันต้องใช้เวลาในการเดินทาง แต่ที่สำคัญที่สุดคือจำนวนหนังสือที่พ่อเขาซื้อมานั้นเพียงพอ

 

“ก็ได้ๆ แต่เจ้าต้องตอบคำถามของข้าให้ได้ก่อน!” โดยไม่บ่นอะไรอีก หวัง อันฮุย พยักหน้า

ฟาง เจิ้งจือ ค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆอีกครั้งหนึ่ง ท่าทีของเขาดูสงบ แต่ตอนนี้ใจของเขากำลังลิงโลดอยู่ หลังจากที่เขาพยายามอย่างหนัก ในที่สุด ‘ปลา’ก็ติดเบ็ด!

 

ว่ากันว่าผู้รอบรู้มักจะเป็นพวกกล้าได้กล้าเสีย ฟาง เจิ้งจือ นั้นไม่มีอะไรจะต้องเสีย เขาคอยมานั่งลงที่ข้างนอกหอแห่งเต๋าทุกๆวันเพื่อทดสอบโชคของเขา การที่ทำแบบนี้เพื่อ อย่างแรก ผู้คนจะเห็นว่าเขากำลังเนื้อหาที่กำลังสอนอยู่ข้างในหอ ดังนั้นเขาจะถูกยอมรับว่าอ่านหนังสือได้ในอนาคต อย่างที่สอง ถ้าเขาโชคดีพอ การที่มานั่งตรงนี้ทุกวันต้องดึงดูดใครสักคนที่อยู่ในหอแห่งเต๋าแน่นอน!

แค่คำถามเดียว คำถามเดียวเท่านั้นที่ ฟาง เจิ้งจือ ต้องตอบ เขามั่นใจถ้าเขาตอบได้ทุกอย่างก็จะง่ายขึ้นแน่นอน!

เขาจินตนาการถึงที่อาจารย์ที่อยู่ในหอแห่งเต๋าออกมาคุยกับเขา เขาตั่งใจจะทำตัวเป็นเด็กดี ตอบทุกอย่างที่เขาถามมา

แต่ขณะที่เขาคิด เขาตัดสินใจที่จะเอารางวัลที่ดีที่สุด อาจจะเป็นสิทธิในการเข้าหอแห่งเต๋า หรือไม่ก็....

ถ้าเขาแสดงความสามารถจริงๆออกมา เขายังคงต้องเรียนตำราขงจื้อสำหรับเด็กร่วมกับคนอื่นอีกหรือไม่?

เขายอมเสียเวลาวางแผนมากมายทั้งหมดเพื่อ กฎแห่งเต๋า สิทธิในการศึกษากฎแห่งเต๋า!

 

“ท่านอาจารย์ โปรดถาม” น้ำเสียงของ ฟาง เจิ้ง จือดูเป็นมิตรมากขึ้น

หวัง อันฮุย ยิ้มออกมาเล็กน้อยกับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันของ ฟาง เจิ้งจือ

“‘บุคคลที่มีคุณธรรมล้ำเลิศเป็นเหมือนกับสายน้ำที่กำลังไหลอยู่’ เจ้าจะอธิบายมันยังไง?” หวัง อันฮุย ถามออกมา

 

เมื่อได้ยินคำถาม ฟาง เจิ้งจือ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคิดว่าปกติแล้ว หวัง อันฮุย ควรจะถามคำถามง่ายๆกับเขาเช่นอาจจะถามเกี่ยวกับตำราขงจื้อสำหรับเด็ก หรือจะเป็นหนังสือขั้นพื้นฐานอื่นๆ

เขาไม่คิดว่า หวัง อันฮุย จะทดสอบเขาด้วย เต้าเต๋อจิ้ง จากโลกเดิมของเขา

มันเหมือนมีบางอย่างแปลกๆ

 

เขานอนเล่นอยู่ข้างนอกหอแห่งเต๋าทุกวัน เขาสามารถเห็นบทเรียนที่เรียนในแต่ละวันได้ตอนนี้เนื้อหาที่เรียนกันยังไปไม่ถึงไหนเลย รู้สึกยังเป็นเรื่องเกียวกับพื้นฐานตัวอักษรอยู่?

 

เขาจะถามข้าเรื่องนี้จริงๆ? ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกหนักใจขึ้นมา

ยอมแพ้? ทำตัวเป็นเด็กโง่ๆต่อไป? เขารู้สึกมันเป็นสิ่งที่สมควรทำ...แต่ เขาเสียเวลาเป็นเดือนเพื่อที่จะทำให้ตัวเองมีโอกาสนี้ ถ้าเขายอมแพ้ตอนนี้ เส้นทางในอนาคตของเขาต้องยากลำบากแน่นอน

 

“ฮ่า ฮ่า ตอบไม่ได้สินะ?” หวัง อันฮุย ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินจากไป

 

“เดี๋ยว!” ฟาง เจิ้งจือ ตะโกน

“รู้คำตอบแล้วหรือ?” หวัง อันฮุย หันหน้ากลับมามอง ฟาง เจิ้งจือ

ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในภาวะกลืนไม่เข้า คายไม่ออก เขาต้องการได้รับสิทธิเข้าไปอ่านหนังสือ!

“บุคคลที่มีคุณธรรมอันล้ำเลิศเปรียบกับสายน้ำเนื่องจาก น้ำให้คุณแก่สรรพสิ่ง แต่ตัวมันเองกลับไม่ได้แย่งชิงสิ่งใด น้ำตั้งตนอยู่ในที่ต่ำ อันผู้คนรังเกียจเดียจฉัน ดังนั้นมันจึงเข้าใกล่ เต๋า” เขากัดฟันตอบออกไป

“‘ บุคคลที่มีคุณธรรมอันล้ำเลิศเปรียบกับสายน้ำ’ ข้อความนี้มาจากบทที่ 8 ของ คัมภีร์เต้าเต๋อจิ้ง  ข้าสามารถจำมันได้หมด แต่ไม่แน่ใจในบางส่วนจึงย่อมันลง”

 

ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมา หวัง อันฮุย ที่ยืนอยู่ก็เบิ่งตาโตด้วยความตกตะลึงเขาเพียงให้ ฟาง เจิ้งจือ อธิบายความหมายของ ข้อความที่ว่า ‘ บุคคลที่มีคุณธรรมอันล้ำเลิศเปรียบกับสายน้ำ’ แต่ไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ ถึงกับบอกได้ว่ามันมาจากตำราเล่มไหน

 

นี่แสดงว่าการอธิบายความหมายนั้นไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับเขาแม้แต่น้อย

 

ทันใดนั้น ฟาง เจิ้งจือ ก็พูดต่อ “น้ำช่วยค้ำจุนทุงสิ่งอย่าง แต่ไม่แก่งแย่งแข่งขันชิงดีกับสิ่งอื่น ยอมอยู่ในที่ ที่ผู้คนเกลียดชัง มันจึงอยู่ใกลเต๋ามากที่สุด!”

“เยี่ยม! เยี่ยมมาก! เป็นการอธิบายที่ยอดเยี่ยม! ข้าไม่เคยคิดเลยว่าหมู่บ้านภูเขาทางใต้แห่งนี้ จะมีผู้ที่มีพรสวรรค์สามารถเรียนรู้ด้วยตัวเองได้อยู่ ฮ่า ฮ่า.....ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปถ้าเจ้าต้องการยืมหนังสืออะไร ให้มาที่ด้านหลังของหอแห่งเต่าและตะโกนเรียกชื่อข้า!” หวัง อันฮุย อารมณ์ดีถึงเขาจะรู้สึกสับสนอยู่บ้าง แต่ยังไงก็ตาม เขาก็ได้รับคำตอบที่เขาต้องการแล้ว

 

“ข้าขอถามคำถามท่านหน่อยได้หรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ หยุด หวัง อันฮุย อีกครั้งหนึ่ง

“ได้สิ ถามมาเลย!”

“จะเข้าถึงวิถีแห่งเต๋าได้ยังไง?”

“เข้าถึงวิถีแห่งเต๋า?! ฮ่า ฮ่า....ดูข้าสิ เจ้าคิดว่าข้าเข้าถึงวิถีแห่งเต๋าแล้วงั้นหรือ?” หวัง อันฮุย หดหู่เล็กน้อย เขาไม่คิดว่าเด็กน้อยอายุแค่ 6 ขวบ จะถามเรื่องนี้กับเขา

“การที่ท่านยังเป็นเพียงอาจารย์ในหอแห่งเต่า นั่นหมายความว่า....ท่านยังไม่เข้าถึงวิถีแห่งเต๋า?” ฟาง เจิ้งจือตอบโดยไม่ต้องคิด

“เจ้าช่างฉลาดจริงๆ ถูกต้องแล้ว ที่จริงแล้วข้ายังไม่เข้าถึงวิถีแห่งเต๋า ถ้าใครต้องการที่จะเข้าถึงวิถีแห่งเต๋าละก็.....มันเป็นเรื่องที่ยากมาก! แต่ในเมื่อเจ้าถาม ข้าจะบอกเจ้าเรื่องหนึ่ง! อาจารย์ของข้าเคยบอกว่า เต๋าแห่งการสรรค์สร้างนั้นมีพื้นฐานมากจากตัวของมนุษย์เอง!” เมื่อเขาพูดจบประโยค หวัง อันฮุย ก็เดินกลับเข้าไปในหอแห่งเต๋า

 

“เต๋าแห่งการสรรค์สร้างมีพื้นฐานมาจากตัวมนุษย์เอง?!” คำพูดของ หวัง อันฮุย ทำให้ ฟาง เจิ้งจือ จมอยู่กับความคิด....

....

 

คืนนั้นเอง สิ่งมีชีวิตบางอย่างที่มีสีขาวราวกับหิมะ กรงเล็บแหลมคมราวกับใบมีด ได้ทะยานตัวออกจากหอแห่งเต๋าและหายไปในท้องฟ้ายามค่ำคืน

วัดถัดไป สิ่งมีชีวิตที่บินได้นั้นได้บินลงไปที่ลานขนาดใหญ่ ที่ทางเข้ามีป้ายสีทองเขียนว่า ‘กองตรวจการศักดิสิทธิ์’ เขียนไว้อยู่

หลังจากนั้นม้วนกระดาษที่ปิดผนึกอย่างแน่นหนาถูกส่งผ่านโดยทหารไปที่ เด็กหญิงที่ใส่ชุดกระโปรงสีฟ้าอยู่ เธอเปิดออกและมองไปที่ตัวอักษร ดวงตาของเธอเปล่งประกาย มุมปากของเธอยกขึ้นด้วยความยินดี

“ฟาง เจิ้งจือ?! ฮ่าฮ่า ....หลังจากที่ข้าปล่อยเจ้าไปเกือบเดือน ในที่สุดเจ้าก็มาติดกับดักของข้า!”

….

 

เต๋าแห่งการสรรค์สร้างมีพื้นฐานมาจากตัวของมนุษย์เอง?!

สองสามวันถัดไป ฟาง เจิ้งจือ ยังคงนอนอยู่บนเตียงพิจรณาถึงคำพูดที่ได้ยินมา การตีความมันไม่ใช่เรื่องยากเลย

แต่สิ่งที่ยากคือมันสัมพันธ์ยังไงกับการเข้าสู่วิถีแห่งเต๋า

 

แม่ทัพหลี่เคยบอกว่าการที่จะเข้าสูวิถีแห่งเต๋าได้ต้องเข้าทุกอย่างเกี่ยวกับเต๋าแห่งการสรรค์สร้าง แต่ หวัง อันฮุย กลับบอกว่ามีพื้นฐานมากจากมนุษย์เอง?!

ทำไมเหมือนสิ่งที่ที่งสองคนพูดนั้นขัดแย้งกัน...

ข้าจะเชื่อใครดี....หรือพวกเขาจะถูกทั้งสองคน?

 

ฟาง เจิ้งจือ ไม่สามารถหาบทสรุปได้ในตอนนี้ แต่ตอนนี้ด้วยการฝึกฝนอย่างหนัก ความสามารถของเขาคืบหน้าไปมาก ภาพของหยดน้ำที่เขาเคยเห็น จาก1 หยดกลายเป็น 5 หยดแล้ว

ในเวลาเดียวกันความสามารถในการควบคุมร่างกายของเขาก็เริ่มดีขึ้น

การไหลของเลือด การยืดหดของเส้นเอ็น เขาสามารถควบคุมมันได้อย่างสมบูรน์ นอกจากนี้เขายังสัมผัสถึงอะไรบางอย่างที่อยู่ในร่างกายได้

 

ถ้าให้เขาตั้งชื่อมันละก็ คงเรียกว่าความสามารถในการควบคุมเนื้อหนัง

มันเป็นเรื่องที่เขาเคยคาดคิดมาก่อน ตอนนี้เขารู้สึกแข็งแกร่งขึ้นมาก

ตอนนี้เขายังไม่สามารถควยคุมได้ทุกส่วน แต่สามารถควบคุมได้แค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น เช่น ทำให้เนื้อบนปลายนิ้วงอกเพิ่มขึ้นมา ทำให้หนักขึ้น หรือเปลี่ยนลักษณะของผิวหนังชั้นนอกบริเวณแขนของเขา....

เขาไม่รู้ว่าความสามารถนี้มีประโยชน์อะไร แต่ยังไงก็ตามเขารู้สึกเยี่ยมมาก

 

เดี๋ยวก่อนนะ!...

ควบคุม? ควบคุมร่างกายตัวเอง? เต๋าแห่งการสรรค์สร้างมีพื้นฐานมาจากตัวมนุษย์เอง!

ในที่สุด ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าปัญหาที่เขาครุ่นคิดมานานกำลังจะได้รับคำตอบแล้ว...หมายความว่าการจะควบคุมทุกสรรพสิ่ง อย่างแรกคือต้องควบคุมร่างกายตัวเองให้ได้ก่อนงั้นหรือ?

 

ข้ารู้แล้ว!

สรรพสิ่งล้วนกำเนิดมาจากหัวใจ!

ทุกสรรพสิ่งเกิดจากตัวมนุษย์เอง!

เมล็ดพันธุ์ถูกฝังไว้ในหัวใจ หยดน้ำแต่ละหยด หมายถึงความสามารถในการควบคุมร่างกายของเขา...เงื่อนไขคือ เขาต้องควบคุมร่างกายให้ได้อย่างสมบูรณ์

นั้นหมายความว่า.....

ทุกอย่างคลี่คลายแล้ว!

 

ด้วยความยินดีและตื่นเต้น เขารู้สึกว่าปัญหาทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้วตอนนี้! ฟาง เจิ้งจือ ทนไม่ไหวที่จะลองแล้ว เขารีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว เปิดหน้าต่างและกระโดดออกไปที่ลานเล็กๆหน้าบ้านอีกครั้ง

เขามองไปที่กำแพงหินด้วยความลังเล

ความพยายามครั้งก่อนๆของเขามักนำความเจ็บปวดอย่างรุนแรงมาสู่ตัวเขาทุกๆรอบ

 

“เพื่อความสำเร็จ ต้องมีการเสียสละ!!”

ฟาง เจิ้งจือ กัดฟันแน่น ก่อนจะค่อยๆหายใจเข้าลึกๆ และปรับเปลี่ยนกล้ามเนื้อฝ่ามือของเขา....

เขารู้สึกกล้ามเนื้อบริเวณฝ่ามือขวาค่อยๆหนาขึ้นเรื่อยๆ.....

อีกนิดเดียว นิดเดียวเท่านั้น!

“ใช่เลย!.. อย่างนี้แหละที่ข้าต้องการ! อย่าหยุดนะ!”

ฟาง เจิ้งจือ คำรามในใจเงียบๆ ก่อนจะเอาฝ่ามือขวาเข้าไปกระแทกกับผนังหิน

“…”

 

ช่วงเวลาสั้นๆของความเงียบสงบ ฟาง เจิ้งจือ พลันรู้สึกกถึงความบิดเบี้ยว

“โอ๊ย!!”

ฟาง เจิ้งจือที่ ตอนแรก‘อารมณ์ดี’ กระโดดเหยงๆไปรอบๆด้วยความเจ็บปวด และกลับเข้าไปในห้องของเขาทางหน้าต่าง...

 

“เปรี๊ยะ!”

เสียงเบาๆดังขึ้นมาด้านหลังของ ฟาง เจิ้งจือ หลังจากที่เขาเข้าห้องไปแล้วด้านบนของแผ่นหินนั้น ค่อยๆปรากฎรอยแตกเป็นรูปฝ่ามือออกมา....

 

 

เพจหลัก : Gate of god TH

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด