ตอนที่ 173 อสูรดาบตาเดียว
หลิน ฮวงไม่ได้ขยับเมื่อเขาตระหนักว่าอสูรดาบตาเดียวค้นพบตัวตนเขา แต่ทว่า อสูรดาบเงินตัวอื่นในบริเวณใกล้เตียงก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงตัวเขาเช่นกันและพวกมันทั้งหมดก็มองมาในทิศทางของหลิน ฮวง เขารู้ว่าอสูรดาบเงินมีความสามารถในการส่งกระแสจิต ทันทีที่หนึ่งในพวกมันค้นพบศัตรูภายในเขตแดนระวังภัย ข้อมูลก็จะถูกส่งให้พวกมันทั้งหมดที่อยู่ใกล้เคียง
ความตื่นเต้นของหลิน ฮวงจางหายไปเมื่อเขาสังเกตเห็นอสูรดาบเงินกว่า10ตัวที่มองมาทางเขา มีอสูรดาบเงินกว่า80ในรัง พวกมันทั้งหมดควรจะรับรู้ถึงตำแหน่งของหลิน ฮวงแล้ว เมื่ออสูรดาบตาเดียวเริ่มขยับตัว อสูรดาบเงินตัวอื่นๆก็ดูเหมือนจะได้รับคำสั่งให้โจมตีหลิน ฮวงพร้อมกัน พวกมันทั้งหมดพุ่งทะยานมายังตำแหน่งที่หลิน ฮวงกำลังซ่อนอยู่
“ฉันคิดว่าฉันจะสามารถใช้ปีศาจตัวตลกเพื่อล่อมันออกมา แต่ตอนนี้ ดูเหมือนฉันจะต้องใช้ความรุนแรงเท่านั้น....”หลิน ฮวงส่ายหัว“ออกมา ไทแรนด์!”
ไทแรนด์ปรากฏตัวตรงหน้าหลิน ฮวงในทันที
“จัดการกับพวกสองตาให้หมดและจับตัวที่มีตาเดียวมาให้ฉัน”หลิน ฮวงออกคำสั่ง
จากนั้นไทแรนด์ก็พุ่งทะยานเข้าใส่กลุ่มของอสูรดาบเงินที่โอบล้อมพวกเขา หลิน ฮวงราวกับแกะไร้ทางสู้ต่อหน้าอสูรดาบเงิน มันยากที่จะทำลายพวกมันด้วยตัวเขา ไทแรนด์ชกพวกมันด้วยกำปั้นเขาและทุกๆกำปั้น อสูรดาบเงินหลายตัวจะถูกโค่น ไม่มีตัวไหนสามารถจัดการไทแรนด์ได้
อสูรดาบเงินกว่า10ตัวถูกโค่นล้มในชั่วพริบตา แม้ว่าพวกมันจะยังมีชีวิต เกราะของพวกมันก็กลายเป็นผิดรูปและมันจะต้องใช้เวลานานพอสมควรสำหรับพวกมันในการฟื้นตัว จากนั้นไทแรนด์ก็มุ่งเป้าการโจมตีไปที่อสูรดาบตาเดียว อสูรดาบตาเดียวดูเหมือนจะรู้ว่าไทแรนด์คือมอนสเตอร์กลายพันธ์ที่ระดับสูงกว่ามันแต่มันก็ยังโจมตีใส่ไทแรนด์โดยปราศจากความกลัว ดาบยาวแทงไปที่ลำคอของไทแรนด์ ด้วยความเร็วที่หลิน ฮวงสามารถเห็นได้แค่เงา
อย่างไรก็ตาม การโจมตีก็แทบจะสร้างรอยบาดลึกได้ไม่ถึง1เซนติเมตรด้วยขนที่หนาและไทแรนด์ก็สามารถฟื้นฟูบาดแผลได้ในทันที เมื่ออสูรดาบตาเดียวกำลังจะโจมตีอีกครั้ง มันก็ถูกคว้าเข้าที่ใบหน้าและขยับตัวไม่ได้ เมื่ออสูรดาบตาเดียวถูกจับ ไทแรนด์ก็เดินไปหาหลิน ฮวงและส่งมอบอสูรดาบตาเดียวให้หลิน ฮวง ก้มตัวลงต่อหน้าเขา มันไม่ได้ปล่อยอสูรดาบตาเดียวไป แต่กลับยกหัวมันขึ้นแทน
หลิน ฮวงรู้สึกแปลกใจกับท่าทางของมัน เขาเงยหน้าขึ้นและถามไทแรนด์“แกรู้ว่าจุดอ่อนของมันคือดวงตา?”
ไทแรนด์พยักหน้า
“และนายยังรู้ว่าฉันกำลังฆ่ามันเพื่อพัฒนาเมล็ดพันธ์ชีวิตฉัน?”หลิน ฮวงถามอีกครั้ง
ไทแรนด์ก็พยักหน้าอีกครั้ง
หลิน ฮวงตระหนักว่าเขาประเมินสติปัญญาของไทแรนด์ต่ำไป เขามักจะคิดเสมอว่าสติปัญญาของไทแรนด์คงไม่ได้พัฒนาขึ้นหลังจากการกลายพันธ์ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสติปัญญาของมันจะคล้ายกับไป่ หากเหล่าผู้บริหารของสมาคมนักล่ากำลังเฝ้ามองเรื่องนี้ พวกเขาคงจะหัวใจวาย
ยักษ์และมอนสเตอร์ที่คล้ายคลึงกับยักษ์จะไม่เคยถูกยกย่องเพราะแม้ว่าพวกมันจะกลายพันธ์ถึงสองครั้ง มันก็จะไม่มีผลกับสติปัญญาของพวกมันมากนัก แม้ว่าพวกมันจะไปถึงระดับหลุดพ้น พวกมันก็จะต่อสู้ด้วยสัญชาตญาณของพวกมัน พวกมันส่วนใหญ่จะต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว
“ไทแรนด์ วันนี้แกทำให้ฉันแปลกใจมาก!”หลิน ฮวงชื่นชม
ไทแรนด์ยิ้มกว้างเผยให้เห็นฟันของมัน หลิน ฮวงไม่รู้ว่ามันสามารถยิ้มได้
“เอาละ ถือมันไว้ก่อน ฉันกำลังจะฆ่ามัน”หลิน ฮวงหยิบดาบสีดำออกมาจากช่องเก็บของ ประกายดาบเขาไหววูบในอากาศและปลายดาบก็ทิ่มแทงไปที่ดวงตาของอสูรดาบตาเดียว ในไม่ช้า หน้าต่างแจ้งเตือนก็เด้งขึ้น
“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์หายาก – อสูรดาบตาเดียว!”
ก่อนที่หลิน ฮวงจะได้ดูรายละเอียดของการ์ด เขาก็ถูกปกคลุมด้วยแสงชีวิต ร่างเขากำลังเปลี่ยนไป ภายใต้แสงแห่งชีวิต สีของกงล้อชีวิตในร่างเขากำลังเปลี่ยนแปลง ตอนนี้มันเป็นสีเงินตระการตา จากวงกลม6วงในกงล้อชีวิตได้เปลี่ยนเป็น9วงแล้ว เสาชีวิตในแต่ละวงกลมก็ยังเหมือนกับก่อนหน้า มี360เสาแห่งชีวิต เสาแห่งชีวิตที่ถูกเสริมเข้ามาใหม่จะว่างเปล่าและไม่มีพลังชีวิต
ภายในกงล้อชีวิตเขา วงกลม6วงแรกเต็มไปด้วยพลังชีวิต สีของมันก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ตนนี้มันกลายเป็นสีเงินจากสีเขียวเข้ม กงล้อชีวิตทั้งสี่ที่ถูกคัดลอกมาโดยใช้การ์ดกักเก็บพลังชีวิตก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เมื่อการเปลี่ยนแปลงเสร็จสิ้น ลูกปัดสีเทาดำขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือก็ตกลงจากร่างของอสูรดาบตาเดียวและลอยเข้าไปในกงล้อชีวิตสีเงินในร่างหลิน ฮวง
“เมล็ดพันธ์ชีวิตใหม่ถูกค้นพบ ท่านต้องการจะเปลี่ยนเป็นการ์ดหรือไม่?”เสี่ยว เฮยถาม
“ใช่”หลิน ฮวงพยักหน้า ในไม่ช้า เสี่ยว เฮยก็พูดอีกครั้ง
“เมล็ดพันธ์ชีวิตได้ถูกสร้างในรูปแบบการ์ด”
จากนั้นหลิน ฮวงก็ดูการ์ดเมล็ดพันธ์ชีวิตใหม่
“การ์ดเมล็ดพันธ์ชีวิต”
“ชื่อเมล็ดพันธ์ชีวิต : เขตแดนระวังภัย”
“ความหายาก : หายาก”
“ประเภท : พลังจิต”
“ผลของพรสวรรค์ : มันสามารถทำให้ผู้ใช้ที่ยืนอยู่ในวงกลมซึ่งกลายเป็นเขตแดนระวังภัย ภายในเขตแดน ผู้ใช้จะสามารถรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นภายในรัศมี300เมตรได้อย่างชัดเจน”
“หมายเหตุการ์ด : ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ”
ตอนนี้ กงล้อชีวิตเขาได้เปลี่ยนไปและเมล็ดพันธ์ชีวิตใหม่ก็อยู่ในมือ พิธีชะล้างดวงแสงก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว หลิน ฮวงมองดูการ์ดมอนสเตอร์หายากที่เขาเพิ่งจะได้รับ
“การ์ดมอนสเตอร์”
“ชื่อมอนสเตอร์ : อสูรดาบตาเดียว”
“ความหายาก : หายาก”
“ชื่อมอนสเตอร์ : มอนสเตอร์อันเดท”
“ระดับพลัง : ระดับเงินขั้น3”
“ทักษะ 1 : ดาบสังหาร(ขั้นสูง)”
“ทักษะ 2 : ดาบทมิฬ”
“ทักษะ 3 : เขตแดนระวังภัย”
“สิทธิ์การอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”
“หมายเหตุการ์ด : ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ”
เมื่อสังเกตเห็นทักษะสองทักษะที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน หลิน ฮวงก็อ่านรายละเอียดทักษะ
“ดาบสังหาร(ขั้นสูง) : ทักษะพิเศษของอสูรดาบ ทักษะโจมตีของสุดยอดนักฆ่า”
“ดาบทมิฬ : ดาบอาบพลัง แม้ว่ามันจะยังคงสามารถรักษาพลังดั้งเดิมและความเร็วเอาไว้ได้ แต่การอาบพลังมืดจะเสริมพลังให้กับดาบไปอีกขั้น”
“ทักษะทั้งสามเหล่านี้ไม่มีประโยชน์อะไรกับฉันเลย ฉันไม่แน่ใจว่าพวกมันจะกลายเป็นอะไรเมื่อพวกมันเลื่อนเป็นระดับสุดยอด”หลิน ฮวงหยิบการ์ดเลื่อนขั้นสองใบออกมาเพื่อจะอัพเกรดอสูรดาบตาเดียว เพียงเมื่อเขาวางแผนที่จะใช้การ์ดเลื่อนขั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งภายในรัศมี300เมตร
เด็กสาวร่างเล็กกำลังเดินมาในทิศทางเขา หลิน ฮวงขมวดคิ้วเพราะเขารู้ดีว่านั่นคือใคร เขาเก็บการ์ดในมือทันทีขณะที่เรียกไทแรนด์กลับ เขาสามารถที่จะเก็บร่างของอสูรดาบตาเดียวไว้ในช่องเก็บของเขาได ในไม่ช้า เด็กสาวก็หยุดและซ่อนตัวหลังต้นไม้เมื่อเธออยู่ห่างจากเขาไป100เมตร
“เธอทำได้แค่นี้รึไง เซี่ย หยู?”หลิน ฮวงมองไปยังที่ที่เธอกำลังซ่อนตัว
“นายหาฉันพบได้ยังไง!”เซี่ย หยูเผยตัวออกมา เธอสามารถรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่เปลี่ยนไปของหลิน ฮวง
“นายเลื่อนเป็นระดับเงินแล้ว?นายฆ่ามอนสเตอร์เมล็ดพันธ์ชีวิตด้วยระยะเวลาเพียงแค่นี้?”
หลิน ฮวงไม่อยากจะยุ่งกับเธอ เนื่องจากจุดประสงค์ที่เขามายังที่แห่งนี้จบลงแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีก เขาหันหลังและพยายามจะจากไป
“เห้!แม้ว่าฉันจะไม่เห็นการต่อสู้ ฉันก็ได้ยินเสียงคำรามของมอนสเตอร์จากที่ไกลๆ หากฉันเดาไม่ผิด มันต้องเป็นมอนสเตอร์อัญเชิญของนาย”เซี่ย หยูพยายามจะถามอีกครั้ง
“นั่นไม่ใช่ธุระอะไรของเธอ”หลิน ฮวงอัญเชิญอินทรีอเล็กซานเดรี้ยนออกมา เพียงเมื่อเขากำลังจะขึ้นขี่มัน เซี่ย หยูก็พูดอีกครั้ง“องค์กรมากมายต่างก็ต้องการผู้ควบคุม ทำไมนายจึงเลือกที่จะเข้าร่วมกับสมาคมนักล่า?”
เมื่อได้ยินคำถามของเธอ หลิน ฮวงก็หันกลับมา“งั้น องค์กรไหนที่เธอสังกัดอยู่ละ?”
“นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?ฉันไม่เข้าใจ”เซี่ย หยูแสร้งทำเป็นไม่รู้ว่าหลิน ฮวงกำลังถามอะไร
“ฉันไม่รู้ถึงเจตนาของเธอในการเข้าร่วมการประเมิน อย่างไรก็ตาม ฉันรู้ดีว่าเธอไม่ได้อยากจะเป็นนักล่า หากเธอต้องการจะเชื้อเชิญฉัน อย่างน้อยเธอก็ควรจะแนะนำให้ฉันได้รู้ชื่อขององค์กรเธอ?”หลิน ฮวงไม่ต้องการเล่นเกมส์กับเธออีกต่อไป
“ฉันไม่รู้จริงๆว่านายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ชื่อขององค์กรอะไรหรอ?ฉันตั้งใจที่จะเข้าร่วมการประเมินเพื่อเป็นนักล่า!มันจะเป็นอะไรอื่นได้ยังไง?”เซี่ย หยูดูไร้เดียงสา
“เอาละ งั้น ไม่สำคัญว่าเธอจะมาทำอะไร หยุดพยายามจะดึงฉันเข้าไปเกี่ยว ฉันไม่สนใจที่จะเข้าร่วมองค์กรอื่นใด ฉันไม่สนใจแม้ว่าเธอจะเป็นหนึ่งในคนที่มาจากโลกมืดหรือองค์กรใดก็ตาม หากเธอมายุ่งย่ามกับฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ!นี่คือการเตือนครั้งสุดท้าย หยุดตามฉันได้แล้ว”หลิน ฮวงปล่อยจิตสังหารใส่เธอ
เมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหาร เซี่ย หยูก็ตอบกลับ“งั้นฉันก็จะไม่ตามนายอีก จำเป็นต้องทำท่าทีหยาบคายด้วยรึไง?”
หลิน ฮวงขี่อินทรีอเล็กซานเดรี้ยนและจากไป เมื่อเห็นหลิน ฮวงจากไปไกล ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา เธอหัวเราะ“เป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถเล่นกับเขาได้ไปสักพัก ฉันต้องจัดการเรื่องราวให้เสร็จภายในสองสามวันนี้...”