ตอนที่ 18 โชคชะตา
โดยไม่สนใจคนรอบข้าง ฟาง เฮ่าเตอ หยิบวัตถุที่ห่อไว้อย่างแน่นหนาออกมาจากกระเป๋าด้วยมือซ้าย และค่อยๆแกะห่ออกมาเผยให้เห็นหนังสือที่หน้าปกขาดรุ่งริ่งยู่ภายใน
ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกเบื่อหน่ายทันทีที่เห็นชื่อหนังสือ ‘กฎแห่งเต๋า และ ตำราขงจื้อสำหรับเด็ก’…
“เจ้าฟาง เฮ่าเตอ ถืออะไรอยู่ในมือนะ? ถ้าข้าดูไม่ผิดมันคือหนังสือหรือเปล่า!”
“ไม่แปลกใจเลยที่สองสามวันนี้ไม่เห็นเขา เขาต้องเดินทางไปยังเมืองอื่นเพื่อจะซื้อหนังสือให้ เจิ้งจือ แน่นอน แต่.... เจิงจื้อ อ่านหนังสือได้อย่างงั้นหรือ?”
“ไม่มีอาจารย์ แต่เรียนด้วยตัวเอง? มันดูเป็นไปได้ยากนะ....”
หลังจากเห็น ฟาง เฮ่าเตอ หยิบหนังสืออกมาจากระเป๋า ชาวบ้านที่อยู่รอบๆต่างถกเถียงกันอย่างสนุกสนาน
“ฟาง เฮ่าเตอ ถึงแม้ ฟาง เจิ้งจือ จะเป็นเด็กดี แต่โชคชะตาได้ตัดสินไว้แล้วโดยสวรรค์ คนบางคนถูกลิขิตให้ประสบความสำเร็จ แต่บางคนถูกลิขิตให้แค่ล่าสัตว์ไปทั้งชีวิต....มันคือโชคชะตา มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้!” เมื่อได้เห็นเรื่องที่เกิดขึ้น หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ได้พูดออกมา
เมื่อได้เห็นการชักจูงอย่างไม่หยุดยั้งของหัวหน้าหมู่บ้านแล้ว ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่าหนังสือ ‘กฎแห่งเต๋าขั้นพื้นฐาน และ ตำราขงจื้อสำหรับเด็ก’ ที่พ่อของเขาถืออยู่ในมือมีค่าที่สุดในโลกขึ้นมาทันที
อืม..ดูแหมือนว่าเขามีบางอย่างที่จะต้องทำสินะ
“ขอบคุณมากท่านพ่อ” ฟาง เจิ้งจือ รับหนังสือมาด้วยความเคารพ และก้มหัวลงเพื่อแสดงความขอบคุณ
“กุบกับ กุบกับ”
ทันใดนั้นเสียงของเกือกม้าที่กระทบพื้นก็ดังขึ้นมา
“ดูนั่น! ม้านิลมังกรหิมะ นี่หน่า!”
“นั่นมันทหารจากกองกำลังปีกสีชาดของกองตรวจการศัดิสิทธิ์นี่!”
“ความสนใจของผู้คนมุ่งไปยังทหารทั้ง 5 คนที่กำลังขี่ม้านิลมังกรหิมะอยู่ พวกเขากำลังใกล้เข้ามา
หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ตาสว่างขึ้นทันที
แค่เพียงไม่กี่วันพวกเขาก็ส่งคนมาอีก มันหมายความว่าพวกเขาให้ความสำคัญกับหมู่บ้านภูเขาทางใต้แน่นอน
“ข้า หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ แสดงความเคารพ!” หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ รีบวิ่งไปข้างหน้าสุดของฝูงคน ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง เมื่อทหารมาถึง
“มีเด็กที่ 6 อายุได้เขาไปยัง หอแห่งเต๋าบางหรือไม่?” ทหารทั้ง 5 คนหยุดม้าทันทีเมื่อเห็นหัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่
“หลี่ เฮ่อ?!”
ผู้คนรอบๆต่างนิงตะลึงไป แต่ไม่นานท่าทีของพวกเขาก็เปลี่ยนกลายเป็นชื่นชมและอิจฉา
กองตรวจการศักดิสิทธิ์ถึงกับส่งทหารมาเป้นพิเศษเพื่อตามหา หลี่ เฮ่อ นั่นหมายความว่าพวกเขาคิดจะสั่งสอน หลี่ เฮ่อ ด้วยพวกเขาเองเลยงั้นหรือ?
หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ก็ตกใจเช่นกัน แต่เขาก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา
ทำไมกองตรวจการศักดิสิทธิ์ถึงมาตามหา หลี่ เฮ่อ ไม่ใช่หลานชายของเขา เมิ่ง เจียงฉาน?
ถึงแม้เขาจะผิดหวัง แต่เขาก็มองมาที่ ฟาง เฮ่าเตอ และ ฟาง เจิ้งจือ ที่ยืนอยู่ และกล่าวบางอย่างออกมา “ดูซะ! นี่คือสิ่งที่เรียกว่าโชคชะตา!”
ใครกล้าพูดว่าโชคชะตาไม่ได้ถูกลิขิตมาโดยสวรรค์
“ท่านสามารถบอกข้าได้หรือไม่ ว่าจะตามหาลูกชายข้าไปทำไมกัน?”
“คุณหนู มีคำสั่งโดยตรงให้ทำการทดสอบ หลี่ เฮ่อ ด้วยกระดาษคำถาม” ในขณะที่เขาพูดนั้น มือของผู้นำกลุ่มทหารก็ค่อยๆหยิบแผ่นกระดาษสีขาวที่มีรูปบางอย่างอยู่ออกมา
“เหลือเชื่อ ธิดาของกองตรวจการศักดิสิทธิ์คิดจะสอน หลี่ เฮ่อ ด้วยตัวเอง!”
“นี่มันคือไปตูไปสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่!”
“ใครจะคิดว่า หลี่ เฮ่อ จะโชคดีขนาดนี้ ใครก็เทียบไม่ได้!”
ชาวบ้านที่ได้ยินคำพูดของทหารต่างแสดงความชื่นชมยินดี หวังว่าสัวัน หลี่ เฮ่อ จะกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่
“กองตรวจการศักดิสิทธิ์ให้ความสำคัญเจ้ามาก หลี่ เฮ่อ จงทำให้ดีที่สุด!”
“ได้เลย! ท่านพ่อ” หลี่ เฮ่อ ตอบกลับไปอย่างมีความสุข
ปากของผู้นำเหล่าทหารยิ้มออกมา ให้ความสำคัญ? ความสำเร็จ? นี่คือคำอวยพรจากสวรรค์? ไม่ใช่! มันคือคำสาปต่างหาก!!
เขาเปิดกระดาษขึ้น
รอยยิ้มบนใบหน้า หลี่ เฮ่อ หายไปทันทีเมื่อเขาเห็นภาพที่อยู่บนแผ่นกระดาษ เขาตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์
มันคืออะไร? ข้าไม่เข้าใจสักอย่างเลย!
“โอ้..ท่าน เฮ่อน้อยของพวกเราพึ่งเข้าหอแห่งเต๋าในวันนี้ ควรจะทดสอบความสามารถด้านพละกำลังหรือไม่?” มองไปที่แผ่นกระดาษ หลี่ จ้วงฉาน ก็งงงวยอย่างสุดขีดเช่นกัน
ทำไมถึงไม่เป้นการทดสอบพวก ยกหิน? ยกหม้อ? หรือจะทดสอบการยิงธนูก็ได้ หรือจะเป็นทดสอบการต่อสู้ก็ได้ แต่ทำไม...
ถึงเป็นกระดาษแผ่นนี้..
อะไรที่ถูกวาดอยู่บนกระดาษ เขาไม่รู้เรื่องเลย..
“คุณหนู เป็นคนเขียนคำถามนี้เอง ใครกล้าทีจะเปลี่ยนงั้นหรือ? ตอบคำถามนี้มาซะ!” เขาละเลยต่อ หลี่ จ้วงฉือ ที่อ้อนวอนเขา แต่เร่ง หลี่ เฮ่อ ที่กำลังนิ่งตะลึงแทน
เม็ดเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากของ หลี่ เฮ่อ คำตอบ? คำตอบอะไรกัน? ข้าไม่เข้าใจอะไรเลย…
“รีบตอบซะ หลี่ เฮ่อ!”
“ใช่ ตอบเลยๆ!”
ชาวบ้านที่อยู่รอบๆต่างเป้นกังวล นี่เป็นโอกาสพิเศษที่หาได้ยากมาก ถ้าเขาตอบได้อย่างน้อยเขาจะเป็นที่พอใจของกองตรวจการศักดิสิทธิ์หรืออาจจะถูกนำตัวไปที่นั่นเลยก็ได้!
ถ้ามันเกิดขึ้น ชื่อเสียงของหมู่บ้านภูเขาทางใต้ต้องโด่งดังไปไกลแน่นอน!
ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่แผ่นกระดาษแผ่นนั้น ก่อนจะยิ้มออกมาในทันที
นี่มันคือภาพกลยุทธทางทหาร! เด็กหญิงนั่นคิดจะทำอะไรกันแน่...
ทั้งกระดาษเต็มไปด้วยการจัดตั้งกองทหารในรูปแบบต่างๆ รวมไปถึงข้อมูลเกี่ยวกับ ความแข็งแกร่ง และประเภทของทหาร มันเป็นสิ่งที่แม้แต่ทหารทั่วไปยังยากที่จะเข้าใจ!
“ข้า..ข้า...ข้าไม่เข้าใจ…” 15นาที ผ่านไป หลี่ เฮ่อ ได้พูดออกมา
ผู้นำเหล่าทหารเกิดความสงสัยขึ้นมาในตัวเขา
ใตอนที่เขาเห็นภาพนี้ในครั้งแรก เขาเองก็สงสัยว่าทำไมคุณหนูถึงได้คิดคำถามแบบบนี้ขึ้นมาสำหรับเด็กอายุแค่ 6 ขวบ?
กลยุทธ์สงคราม ไม่ใช่เรื่องที่เด็กอายุ 6 ขวบจะตอบกันได้ แต่ด้วยความคิดของคุณหนู เขาอาจจะคิดว่า หลี่ เฮ่อ มีพรสวรรค์?
“เจ้าตอบไม่ได้จริงๆหรือ?” หัวหน้าทหารถามเพื่อยืนยันอีกครั้ง
“จริง...จริง...” หลี่ เฮ่อ ตอบออกมาด้วยความหวาดกลัว
เพจหลัก : Gate of god TH