Chapter 224: ขับไปยังที่ห่างไกล
Chapter 224: ขับไปยังที่ห่างไกล
‘ปัง!’
ดอกไม้เลือดอีกดอกก็ระเบิดท่ามกลางกลุ่มซอมบี้
“หวังเจียนหลางนั้นสมแล้วกับที่มีชื่อเล่นว่า ‘เหยี่ยว’ ความสามารถในการยิงปืนของเขานั้นยอดเยี่ยม…”หลินเหยาฉานพูดอย่างภาคภูมิใจ และหลังจากนั้นเขาก็มองไปที่เจียงลู่ฉีที่ยังไม่ได้ทำอะไร
“กัปตันจาง กัปตันจาง ได้โรปดยิงซอมบี้กลายพันธุ์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”หลินเหยาฉานพูดผ่านวิทยุสื่อสารอีกครั้ง
แต่ในครั้งนี้ เจียงลู่ฉีตอบคำถามอย่างรวดเร็ว “โอเค”
หลินเหยาฉานนั้นสับสนอีกครั้งหนึ่งเมื่อเขาไม่รู้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นจะทำอะไร ในเวลาเดียวกัน หลินเหยาฉานก็รู้สึกปวดหัว เนื่องจากว่า หวังเจียนหลางนั้นจะมีสายตาที่ทรงพลัง เขาก็ไม่สามารถที่จะแยกระหว่างซอมบี้กลายพันธุ์และซอมบี้ธรรมดาออกได้ เขาเพียงแค่กำลังเล็งใส่ซอมบี้ที่กำลังถือแท่งเหล็กอยู่
สายตาของเขานั้นพิเศษ แต่ซอมบี้นั้นมีนับไม่ถ้วน ในความเป็นจริง สมองของมนุษย์นั้นเป็นส่วนหนึ่งที่ลึกลับมากที่สุดและเป็นอวัยวะที่ซับซ้อน ด้วยเหตุนี้นี่เอง การใช้งานแรงใจนั้นรวดเร็วกว่าแรงกายซะอีก
หวังเจียนหลางนั้นสงสัยว่าเจียงลู่ฉีจะสามารถหาซอมบี้กลายพันธุ์เร็วกว่าสายตาของเขาได้อย่างไร
ในเวลาเดียวกัน เจียงลู่ฉีก็กำลังสังเกตการณ์สถานการณ์รอบๆอยู่ ในขณะที่หลันซิหยู่นั้นกำลังนั่งอยู่บนโซฟาและตาของเธอนั้นก็เป็นสีเทาพร้อมกับสีเงินอันมันวาวในตาของเธอ เมื่อเธอนั้นกำลังใช้ความสามารถพิเศษของเธอในการตรวจหาซอมบี้กลายพันธุ์อยู่ เธอนั้นได้เปิดโดเมนจิตใจของเธอออกมาและวงกลมสีขาวนั้นก็ยังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ในโดเมนของหลันซิหยู่ เปลวงเพลิงที่กำลังลุกไหม้ก็ปรากฏขึ้น รวมไปทั้งแสงสีขาวที่หนาแน่น ยิ่งแสงสีขาวนั้นสว่างมากแค่ไหนนั้นก็หมายถึงว่ามันเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะหาพวกมันได้เจอเนื่องจากกลุ่มซอมบี้ที่หนาแน่น มันเหมือนกับว่าเป็นเมล็ดงาที่ใหญ่กว่าเล็กน้อยกับถาดที่ใส่เมล็ดงาอยู่ ในขณะที่เมล็ดพวกนั้นยังคงมีความคล่องแคล่วอีกด้วย
ไม่มีผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติพร้อมกับพลังจิตที่สามารถทำแบบนี้ได้ เนื่องจากว่าพวกเขานั้นไม่ทรงพลังพอ แต่หลันซิหยู่ก็สามารถที่จะสังเกตเห็นพวกมันได้ เหมือนกับว่าพวกมันอยู่ใต้สายตาของเธอ
หลันซิหยู่ก็ยังคงหาอย่างต่อเนื่อง การต่อสู้นั้นดุเดือดมาก ดังนั้นเธอจึงต้องเร่งความเร็วให้มากเท่าที่สุดที่เป็นไปได้
“เธอเจอซอมบี้กลายพันธุ์หรือยัง?”เจียงลู่ฉีถาม
“ฉันกำลังหาอยู่…ใช่ ฉันเจอพวกมันแล้ว!”หลันซิหยู่พูดอย่างมีความสุข
เจียงลู่ฉีพยักหน้า แต่หลันซิหยู่พูด “เดี๋ยวก่อน”เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย “ซอมบี้กลายพันธุ์นั้นกำลังเคลื่อนที่เข้าหาหวังเจียนหลาง!”เหตุการณ์ที่หวังเจียนหลางนั้นยิงอย่างต่อเนื่องนั้นดึงดูดความสนใจของซอมบี้กลายพันธุ์
“พี่เจียง!”หลันซิหยู่ตะโกนขึ้นอย่างฉับพลัน “มันมีตัวหนึ่งอยู่ด้านหลัง”
“อะไรนะ?”
“มันมีซอมบี้อีกตัวหนึ่งอยู่ด้านหลังและมันเป็นเรื่องง่ายที่จะหามันเจอ มากกว่าอีกตัวหนึ่ง ที่จริงแล้วพวกมันนั้นกำลังทำงานร่วมกันและฉันก็พึ่งค้นพบว่ามันกำลังมาจากด้านขวาของด้านข้างหวังเจียนหลาง”หลันซิหยู่พูดอย่างรวดเร็ว
เจียงลู่ฉีตกตะลึง เนื่องจากว่าทั้งสองทิศนั้นเป็นจุดบอดของเขา อย่างไรก็ตาม ตราบเท่าที่หวังเจียนหลางนั้นเร่งความเร็วไปด้านหน้า เขาก็สามารถที่จะยิงพวกมันได้! เรื่องนี้ไม่ควรที่จะล่าช้าแม้แต่น้อย “เหยี่ยว ได้โปรดเร่งความเร็วไปด้านหน้า เนื่องจากซอมบี้สองตัวกำลังเคลื่อนที่ไปหานาย..”
เพียงแค่เวลานั้นเอง ซอมบี้กลายพันธุ์ก็กระโดดออกมาจากกลุ่มของซอมบี้ และก็พุ่งเข้าไปหาหวังเจียนหลาง
“ซอมบี้กลายพันธุ์!”หวังเจียนหลางนั้นไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย แต่มีแสงสว่างวาบมาในตาของเขาแทน
“เร่งความเร็ว! เร็วเข้า! ซอมบี้กลายพันธุ์อีกตัวกำลังมาจากด้านหลัง”หวังเจียนหลางแทบจะตะโกนออกไป
หวังเจียนหลางนั้นได้ยินเสียงของเจียงลู่ฉี แต่เขาไม่ต้องการที่จะทำตามคำสั่งของเขา เขาไม่ต้องการที่จะสูญเสียโอกาสอันหายากนี้ เขาเชื่อว่าเจียงลู่ฉีนั้นเป็นไก่อ่อน เมื่อมันเป็นเรื่องการยิงปืน
ในการที่จะคงความแม่นยำของการยิงปืนในระยะเวลาอันสั้นนั้น พวกเขาจำเป็นที่จะต้องฝึกฝนเกี่ยวกับการควบคุมแรงเต้นของหัวใจผ่านการหายใจ และจังหวะการยิงปืนนั้นอยู่ระหว่างสองลมหายใจ ถ้าพวกเขาเร่งขึ้นในเวลานั้นละก็ มันจะเป็นการขัดจังหวะของหวังเจียนหลาง อย่างน้อยเขาก็พบซอมบี้กลายพันธุ์หนึ่งตัว…
หวังเจียนหลางนั้นตัดสินใจที่จะฆ่ามัน! ด้วยเหตุนี้นี่เอง เขาจึงเมินเฉยกับคำเตือนของเจียงลู่ฉี เมื่อเห็นซอมบี้กลายพันธุ์ที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา หวังเจียนหลางก็ลั่นไกในทันที และก็เผยรอยยิ้มแห่งความมั่นใจออกมาบนใบหน้าของเขา แต่หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดออกมาจากมือของเขา ซอมบี้กลายพันธุ์ที่อยู่ด้านหลังเขานั้นฟาดเขาด้วยแท่งเหล็กยาว
ซอมบี้ตัวเล็กนั่นเคลื่อนที่เร็วมาก! เมื่อมันปรากฏตัวขึ้น หวังเจียนหลางก็กำลังจดจ่อความสนใจกับซอมบี้กลายพันธุ์อีกตัวอยู่ แต่เมื่อเขานั้นลั่นไก ซอมบี้ตัวเล็กก็ยกแท่งเหล็กของมันขึ้นมาในทันที
“ปัง!”ในเวลาเดียวกัน เจียงลู่ฉีก็ยิง
เจียงลู่ฉีสามารถที่จะยิงได้เพียงตัวแรก ดังนั้นวิสัยทัศน์ของซอมบี้ตัวเล็กนั้นถูกบดบังด้วยเลือดของตัวแรก และหลังจากนั้นแท่งเหล็กของมันก็เปลี่ยนวิถี หลังจากนั้นซอมบี้ตัวเล็กก็กระโดดกลับเข้าไปในกลุ่มของซอมบี้
“อ๊า!”หวังเจียนหลางรู้สึกเจ็บปวดมาก หลังจากที่แท่งเหล็กที่เต็มไปด้วยคราบเลือดนั้นฟาดมาโดนแขนเขา เขากรีดร้องออกมาและปืนสไนเปอร์ก็ล่วงหล่นลงไปบนพื้นอย่างฉับพลัน ชิ้นเนื้อขนาดใหญ่บนแขนของเขาก็หายไปแบบนั้น
เจียงลู่ฉีขมวดคิ้ว และหลังจากนั้นเขาก็เล็งปากกระบอกปืนใส่กลุ่มของซอมบี้ เขารู้ว่าซอมบี้ตัวนั้นเป็นตัวล่อและการกระโดดของมันนั้นเป็นการแสร้งทำขึ้นมา แต่เมื่อเจียงลู่ฉีนั้นหันปากกระบอกปืนอย่างรวดเร็ว มันก็หายไปท่ามกลางฝูงของซอมบี้ไปแล้ว
“อ๊า อ๊า อ๊า!”หวังเจียนหลางยังคงกรีดร้องอย่างต่อเนื่อง “แขนของฉัน! แขนของฉัน!” เขานั้นเจ็บปวด เนื่องจากว่าเขาไม่ฟังคำเตือนของเจียงลู่ฉี
ก่อนที่จะเห็นการกระทำของซอมบี้กลายพันธุ์นั้นเจียงลู่ฉีก็ไม่สามารถที่จะคาดเดาเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีวิธีที่จะทำให้หวังเจียนหลางนั้นเชื่อเขา
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง หวังเจียนหลางก็ถูกลากกลับเข้าไปในรถโดยลูกน้องของเขา และหลังจากนั้นพวกเขาก็รีบยกวิทยุสื่อสารขึ้นมาและพูด “ทีมรักษาพยาบาลอยู่ไหนกัน? กัปตันของพวกเราได้รับบาดแผล! รีบมาที่นี่โดยด่วน! มันเป็นเรื่องฉุกเฉิน!”
ในรถพยาบาล หวังฉี่ชีทีกำลังตื่นเต้นก็มีนงงหลังจากที่ได้ยินเสียงที่ดังออกมา “ใครได้รับบาดเจ็บนะ? ใคร? พี่ชายของฉันงั้นเหรอ?”
หลังจากนั้นคนขับก็หยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาและพูด “ทีมรักษาพยาบาลได้รับเรื่องแล้ว ทีมรักษาพยาบาลได้รับเรื่องแล้ว”
“เร็วเข้า! เขาเสียเลือดจำนวนมาก!”เสียงที่กังวลก็ดังออกมาจากวิทยุสื่อสารพร้อมกันกับเสียงกรีดร้องของหวังเจียนหลาง
หวังฉี่ชีนั้นก็กังวลเกี่ยวกับพี่ชายที่บาดเจ็บของเธอ “พวกเราจะทำยังไงดี ยู่ซิน ฉันควรที่จะทำยังไงดี?”หวังฉี่ชีนั้นจะร้องไห้แล้ว เธอรู้สึกเหมือนกับว่าโลกของเธอนั้นกำลังแตกเป็นส่วนๆ
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง รถพยาบาลก็เคลื่อนที่ไปหาทีมของสไนเปอร์อย่างรวดเร็ว
หลินเหยาฉานนั้นก็ก็หยิบวิทยุภายในขึ้นมา เขาเตรียมที่จะออกคำสั่งให้รถรอบข้างนั้นระมัดระวังตัวให้ถึงที่สุด แต่เขาก็ตกตะลึงกับการกระทำของเจียงลู่ฉี
เขากำลังทำอะไรอยู่?
รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีนั้นละทิ้งขบวนรถไปและเร่งความเร็วเข้าไปหากลุ่มของซอมบี้!