ตอนที่ 166 คุณฟู่

ในวันต่อมา หลิน ฮวงเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมในตอนเช้าตรู่ จากสิ่งที่หัวหน้าผู้คุมได้บอกก่อนหน้า เขาสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าสถานที่ตั้งของการประเมินรอบสามจะต้องไม่อยู่ในเมืองเป่ยซวน หลังจากมื้อเช้า หลิน ฮวงก็มาถึงที่สมาคมนักล่าใกล้กับจตุรัสตอนประมาณ7โมง40

หลิน ฮวงมองไปรอบๆแต่เขาก็ไม่เห็นไป่ หยาน หลิน ฮวงมั่นใจว่าไป่ หยานต้องออกจากการประเมินด้วยตัวเขาเอง แต่ทว่า เขาเห็นเซี่ย หยูและเธอก็เห็นเขาเช่นกัน แต่เธอกลับหันหน้าหนีไปมองทางอื่นและแสร้งทำเป็นไม่เห็นเขา หลิน ฮวงหัวเราะเบาๆ“เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปแบบนั้น?...”

 

ในไม่ช้า มันก็เป็นเวลา8โมง  ไม่มีใครที่มาสาย ผู้เข้าร่วมทุกคนที่ผ่านรอบสองต่างก็มาถึง ยานคริสตัลปีศาจได้ร่อนลงจากฟ้าที่ชวนให้งงเพราะจตุรัสด้านหน้าสมาคมนักล่าไม่ใช่จุดลงจอดสำหรับยาน เมื่อเห็นยานมาถึง มันเห็นได้ชัดว่ายานลำนี้ถูกเช่าเหมาลำโดยสมาคมนักล่า

 

“สมาคมนักล่าช่างใจปล้ำนัก พวกเขาถึงกับลงทุกถึงยานคริสตัลปีศาจทั้งลำ”

“นี่ไม่ใช่ยานคริสตัลปีศาจทั่วๆไป แต่เป็นปีศาจแดงรุ่นล่าสุดจากบริษัทMEA ในแต่ละเขตจะมีพวกมันเพียง100ลำเท่านั้นและราคาของพวกมันแต่ละลำก็เทียบได้กับสมบัติ5ดาว3ชิ้น มีระบบโจมตีและป้องกันบนมันซึ่งอยู่ในระดับเดียวกับสมบัติโบราณ  ฉันได้ยินมาว่าแม้กระทั่งมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นก็ยังไม่อาจทำอะไรยานลำนี้ได้”ชายหนุ่มที่ดูมีความรู้พูดด้วยท่าทีตื่นเต้น

 

 

ยานบินขนาดใหญ่สีแดงลงจอดที่จตุรัสหน้าทางเข้าสมาคมนักล่า ในเวลาอันสั้น  ชายชราเคราขาวก็เดินลงมาจากยาน หัวหน้าผู้คุมทั้งสอง ซู จั่นเพิงและโจว หลินรีบเร่งออกมาต้อนรับชายชรา พวกเขากล่าวอย่างเคารพนับถือ“คุณฟู่”

ชายชราหัวเราะและพยักหน้า

“ทำไมคุณถึงมาที่นี่กันครับ คุณฟู่?”ซู จั่นเพิงถาม คุณฟูคือผู้หลุดพ้นที่อยู่เหนือกว่าผู้หลุดพ้นหลยาคน เขาเป็นที่เคารพนับถืออย่างมากในเขต7

“ฉันพึ่งจะซื้อปีศาจแดงนี่มา มันผิดหรือไม่ที่ฉันนำมาอวด?”คุณฟู่หัวเราะและซู จั่นเพิงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

โจว หลิน กระโดดเข้ามาและกล่าว“ดูเหมือนคุณจะดูแลยานของคุณเป็นอย่างดีเลยนะครับ”

“แน่นอน ฉันพึ่งจะได้มันมาเมื่อวาน”สิ่งที่เขากล่าวทำให้พวกเขาไร้คำพูดอีกครั้ง

 

พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้พูดออะไรแต่หัวเราะแห้งๆให้กับชายชรา

 

“เอาละ ฉันควรจะหยุดล้อเล่นได้แล้ว ฉันพึ่งจะซื้อยานนี้มาแต่ฉันอยากจะทดลองใช้มัน ฉันได้ยินมาว่าพวกเธอต้องการยานบิน ดังนั้น นี่จึงเป็นโอกาสที่ฉันจะได้ทดลองมัน”คุณฟู่กล่าวและมองผู้เข้าร่วม มองไปเรื่อยๆและหยุดลงที่หลิน ฮวงและผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ

“มีคนที่มีศักยภาพอยู่ที่นี่ซะด้วย”

 

ซู จั่นเพิงและโจวหลิน รู้สึกยินดีที่ได้ยิน พวกเขารู้ว่าคุณฟู่มีทักษะในการมองที่พิเศษซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมลูกศิษย์เขาทุกคนจึงทรงพลังจนน่ากลัว เนื่องจากมีคนที่มีศักยภาพอยู่ที่นี่ เขาก็ต้องเป็นคนที่ควรค่าแก่การฝึกของสมาคมนักล่า

 

“เอาละเด็กๆ สแกนบัตรประจำตัวกันรึยัง?พวกเธอควรจะขึ้นยานบินเดี๋ยวนี้!”หลังจากที่คุยกับสองหัวหน้าผู้คุม เขาก็โบกมือให้ผู้เข้าร่วม พวกเขารีบวิ่งไปที่ยานบินทันที เมื่อพวกเขาขึ้นยานบิน คุณฟู่ก็โบกมือให้หัวหน้าผู้คุมและกลับยาน

“หาห้องของพวกเธอเอาเอง เราจะไปถึงจุดหมายในวันพรุ่งนี้เช้า”เขากล่าวกับผู้เข้าร่วมและไปที่ห้องนักบิน เหล่าผู้เข้าร่วมกำลังสงสัยว่าเขาคือใคร

“เขาเป็นใครกัน?”

“เขาสามารถซื้อยานคริสตัลปีศาจนี้ได้ด้วยตัวเขา?เขาต้องเป็นผู้หลุดพ้นอย่างแน่นอน”

 

นอกจากความพิเศษในฐานะผู้หลุดพ้นของคุณฟูแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือใคร แม้กระทั่งชายหนุ่มจากตระกูลราชวงศ์ก็ยังไม่รู้ หลิน ฮวงยืนอยู่ที่ดาดฟ้าและเฝ้าดูยานบินออกเดินทาง เขาเห็น เซี่ย หยูจากหางตาเขา เธอกำลังยืนอยุ่ที่ด้านข้างของยาน มองลงไปที่เมืองเป่ยซวนด้านใต้พวกเขาด้วยคิ้วที่ขมวด เธอดูเหมือนจะกังวลใจ เมื่อสังเกตเห็นว่าหลิน ฮวงกำลังจ้องมองเธอ เธอก็มองเขากลับ จากนั้นเธอก็มองออกไปข้างนอกอีกครั้ง หลิน ฮวงไม่สนใจว่าเธอกำลังคิดอะไรขณะที่เดินไปยังโซนพักอาศัย

หลายคนพยายามจะเข้าไปในเขตวีไอพีที่ชั้นบน แต่หลิน ฮวงกลับสุ่มเลือกห้องชั้น2 เหตุผลที่เขาเลือกชั้น2นั้นง่ายมาก : เขาไม่ต้องการที่จะใช้ลิฟต์ร่วมกับคนอื่น มันสะดวกสำหรับเขาที่จะเดินลงบันไดไปชั้นล่าง และที่สำคัญ มันเงียบ ห้องในยานบินจะกันเสียงก็จริงแต่เสียงคนเดินตามทางเดินก็ยังคงได้ยินในห้อง

แม้ว่ายานบินจะหรุหรา มันก็ว่างเนื่องจากไม่มีลูกเรือคนอื่นบนยาน ไม่มีเครื่องครัว จานหรือแอลกอฮอล์ในร้านอาหารชั้น1เว้นแต่อุปกรณ์ มีเพียงสิ่งบันเทิงบนยานบินอย่างสระว่ายน้ำที่ชั้นบนซึ่งจะมีก็แต่คุณฟู่ที่เข้าไปใช้ได้

เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลง ยานบินก็เริ่มลดระดับลงและปลุกผู้คน

 

“ไม่ต้องตื่นตระหนกไป ฉันเพียงแค่ลองใช้ฟังก์ชั่นเดินเรือของยานตอนกลางคืนเท่านั้น แค่พักผ่อนตามปกติ ฉันจะส่งทุกคนไปยังจุดประเมินในวันพรุ่งนี้เช้า”เสียงของคุณฟู่ดังผ่านลำโพง ยานคริสตัลปีศาจแดงได้ลอยผ่านมหาสมุทร โดยปกติ ยานคริสตัลปีศาจส่วนใหญ่จะมาพร้อมกับความสามารถในการแล่นบนน้ำหรือแม้กระทั่งดำน้ำ

 

เมื่อมันเริ่มแล่นบนมหาสมุทรช้าๆ คุณฟู่ก็คว้าเบ็ดตกปลาขึ้นมาและเดินไปที่ด้านข้างของยานพร้อมกับคอกเทลในมือ หลายคนสงสัยว่าพวกเขาจะสามารถไปยังจุดประเมินได้ทันเวลาไหมเพราะยานนั้นเคลื่อนที่ช้ามาก  พวกเขาเดินไปหาคุณฟู่เพื่อยืนยันว่าพวกเขาจะไปทันไหมและคุณฟู่ก็โบกมือ“ไม่ต้องกังวลไป หากฉันไม่อาจไปได้ทันเวลา ฉันจะไปสมาคมนักล่าเพื่อขอใบอนุญาติให้พวกเธอทันที”

 

สิ่งที่เขากล่าวทำให้ผู้เข้าทดสอบโล่งใจ จากนั้นเขาก็เดินไปที่ด้านข้างของยานและหยิบเก้าอี้ทรงสูงมาจากช่องเก็บของเขา ไม่มีเหยื่อบนตะขอ แต่เขาก็ยังนั่งลงบนเก้าอี้และโยนเบ็ดลงไป เขาหยิบไปป์ขึ้นมาสูบแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะหลับลึกไป

ในขณะเดียวกัน หลิน ฮวงก็เฝ้ามองพระอาทิตย์ตกดินที่ระเบียง เขาเห็นคุณฟู่กำลังตกปลาและใช้แหวนหัวใจจักรพรรดิเขาเพื่อถ่ายรูป รูปนั้นออกมาสวยงาม ชายชรากำลังนั่งตกปลาบนยานพร้อมกับแสงสีส้มของดวงอาทิตย์ มุมภาพมันออกมางดงามมาก

จากนั้นหลิน ฮวงก็กลับไปที่ห้องเขาและกินขนม เมื่อดวงอาทิตย์ตกลง เขาก็เดินไปที่ระเบียงอีกครั้ง คุณฟูจับปลาไม่ได้สักตัวแต่ก็ดูผ่อนคลาย หลิน ฮวงคิดกับตัวเขาเนื่องจากเขาไม่มีอะไรทำ เขาอาจจะมาพร้อมกับชายชรา บางทีเขาอาจจะย่างปลาได้หากชายชราตกปลาได้สักตัว

 

หลิน ฮวงเดินตรงไปหาคุณฟูหลังจากที่ไปถึงชั้นแรก เขาเดินไปหยุดด้านข้างชายชราและถาม“คุณฟู่ คุณมีเบ็ดอีกคันไหมครับ?”

ชายชราหันมามองเขาและถาม“เธอรู้วิธีตกปลา?”

“ผมเคยตกปลามาก่อน แต่มันก็นานมาแล้ว”สิ่งที่หลิน ฮวงกล่าวคือความจริง เมื่อเขาอยู่บนโลก เขามีลูกค้าที่รักการตกปลา เขาได้เรียนรู้อะไรหลายสิ่งเกี่ยวกับการตกปลาจากลูกค้าเป็นครั้งคราว นั่นคือวิธีที่เขาได้เรียนรู้วิธีการตกปลา

 

คุณฟู่ไม่ได้พูดอะไรแต่ส่งคันเบ็ดกับเก้าอี้ให้หลิน ฮวง เขารับเบ็ดตกปลาและสังเกตว่ามันไม่มีเหยื่อดังนั้นเขาจึงนำขนมไปเกี่ยวไว้ตรงตะขอ จากนั้นเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้และเหวี่ยงตะขอลงไปในทะเล คุณฟู่เห็นสิ่งที่หลิน ฮวงทำและรู้ว่าเขารู้วิธีตกปลาจริงๆ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าให้และสูบไปป์ต่อ

ในไม่ช้า เหยื่อก็ติดเบ็ด!

 

“ไม่เลว”ชายชราเอ่ยชมและส่งตาข่ายให้หลิน ฮวง หลังจากที่หลิน ฮวงนำปลาขึ้นมาบนยาน เขาก็ใช้ตาข่ายจับปลาขณะที่หยิบถังออกมาจากช่องเก็บของ จากนั้นก็โยนปลาลงไปในถัง ปลาค่อนข้างตัวเล็กแต่นี่ก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี!

 

หลังจากที่ตกปลาตัวแรกได้ หลิน ฮวงก็เริ่มมีกำลังใจมากขึ้น ภายในครึ่งชั่วโมง เขาสามารถจับปลาได้มากกว่า10ตัและตัวที่ใหญ่ที่สุดหนักถึง5กิโลกรัม ในขณะเดียวกัน ชายชรายังคงตกไม่ได้สักตัว แต่ทว่า เขาก็ไม่ได้มีทีท่ากังวล ในทางกลับกัน หลิน ฮวงกลับรู้สึกอึดอัดใจ

 

“คุณฟู่ ทำไมคุณถึงไม่ลองใช้ขนมของผมเป็นเหยื่อละ?”หลิน ฮวงแนะนำ

“ไม่ต้องกังวล มันถึงเวลาแล้ว”เขามองไปที่ท้องฟ้า มันเริ่มมืด

 

หลิน ฮวงไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรอีก เมื่อท้องฟ้ามืดลง เขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งใต้น้ำ มันดูเหมือนว่าจะมีงูสีแดงตัวเล็กด้านใต้คันเบ็ดของคุณฟู จากนั้นหลิน ฮวงก็เปิดใช้งานเนตรไร้ขอบเขตเพื่อมองดูและตระหนักว่ามันคือพลังชีวิตที่ก่อตัวเป็นงูสีแดง มันเคลื่อนไหวภายใต้น้ำและไม่อาจเห็นได้อย่างชัดเจนในตอนกลางวัน แต่ตอนนี้มันมืด ร่างกายสีแดงของมันจึงชัดเจนขึ้น

 

“การควบคุมพลังชีวิตที่สมบูรณ์........เขาสามารถใช้พลังชีวิตเพื่อสร้างรูปแบบชีวิตที่สามารถเคลื่อนไหวได้”หลิน ฮวงตระหนักทันทีว่าการตกปลาคือส่วนหนึ่งของการฝึกสไตล์ชายชรา ทันใดนั้น เงาขนาดยักษ์ก็เข้าใกล้เหยื่อของเขาด้วยความเร็วสูง ชายชรายิ้มกว้างและเกร็งกล้ามเนื้อเพื่อดึงคันเบ็ดที่จมลงไปในมหาสมุทรครึ่งหนึ่ง

 

“ขึ้นมา!”

 

เขายิ้มและตะโกน มือขวาเขากำลังดึงปลาสีดำขนาดยักษ์ที่ยาวเกือบ100เมตรขึ้นมา ปลาตกกระแดดบนดาดฟ้าเรือด้านหลังพวกเขาอย่างแรง ทั่วทั้งยานสั่นไหวและหลายคนก็มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ

 

 

ปล.ฝากติดตามเรื่องใหม่กันด้วยเน้อ Tales of herding gods รับประกันความแปลกใหม่ ฮ่าๆ