ตอนที่ 12 ยังมีชีวิตอยู่?
ตาของชาวบ้านนั้นเบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ อะไรที่สามารถปลุกระดมคนได้มากไปกว่าสิ่งของมีค่า? ทองแท่งไงละ?
ทองแท่งหนึ่งแลกกับ ย่างไก่ขนไฟ? นี่มันคือของขวัญจากสวรรค์งั้นหรือ?! ชาวบ้านเหล่านี้แค่มีเศษเหรียญเงินไม่กีเหรียญก็สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้ตลอดเดือนแล้ว
แต่นี่คือทองแท่ง!!!
พวกเขาสามารถใช้มันได้อีกหลายสิบปี! ดวงตาของชาวบ้านต่างเต็มไปด้วยความโล�
ฟาง เจิ้งจือ ก็ไม่ต่างกัน
“ทอง!” ฟาง เจิ้งจือ โห่ร้องออกมา ถ้าไม่ใช่ว่าชาวบ้านคนอื่นๆก็ตะโกนออกมาเหมือน เขาก็คงถูกจับได้ไปแล้ว
ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ไก่ย่างแบบไหนกันที่เด็กหญิงนั่นชอบกิน?
มันง่ายมาก ก็ไก่ขนไฟที่เขาเคยย่างไปไง?
ฮ่า ฮ่า ฮ่า...ข้าจะรวยแล้ว!
ฟาง เจิ้งจือ เต็มไปด้วยความยินดี
แต่หลังจากพิจรณาไปสักพัก เข้าก็คิดได้ว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง...
การที่เขาย่างไก่ด้วยตัวเองนั้นไม่เป็นปัญหาแน่นอน มันเป็นสูตรลับของครอบครัวเขา แต่เขาจะเอาไก่ไปให้เธอยังไงดี?
“เฮ่ นี่คือไก่ย่างของข้า เรามาแลกกันอย่างยุติธรรมซะเถอะ ส่งทองมาให้ข้าซะ!”
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้โง่ ถ้าเขาทำอย่างงั้นก็เท่ากับฆ่าตัวตายชัดๆ!
ให้คนอื่นช่วยดีไหม?
ฟาง เจิ้งจือ ปฏิเสธความคิดนี้ในทันที
อย่างแรกถ้าคนอื่นแลกเปลี่ยนให้เขาแล้ว คนนั้นจะยอมเอาทองมาให้เขาหรือ? ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าใครจะแลกเปลี่ยนให้ ในหมู่บ้านนี้ก็มีแค่ไม่กี่ครอบครัว ด้วยความสามารถของเด็กผู้หญิงนั่น การที่จะหาที่มาของไก่นั้นเป็นเรื่องง่ายมาก
เห้อ ข้ายังอยากมีชีวิตอยู่นะ..
ทำยังไงดี ทำยังไงดี?
ฟาง เจิ้งจือ วิตกกังวล แต่เขาหาวิธีการแก้ไขไม่ได้ หรือรอเธอออกไปจากหมู่บ้านแล้วแอบตามไปดี?
ไม่!!
ทำยังไงถ้าเธอโกงเขาละ?
ถ้าเขาให้ไก่แล้วเธอไม่ยอมให้ทองเขาละ? จะทำยังไงดี...
ฟาง เจิ้งจือ ร้องไห้ออกมาเงียบๆ เด็กหญิงนั่นทำอย่างนี้ เพื่อล่อให้เขาเข้าไปติดกับเธอแน่นอน
แต่นั่นคือทองเชียวนะ!
ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ มัวเมาด้วยความโลภ แม้เขารู้ว่ามันเป็นกับดับของเธอ มันไม่ผิดนี่ถ้าเขาจะยอมเหยียบลงไปในกับดักนั่น
“ใครจะสนกันเล่า ต่อให้เป็นกับดัก ข้าก็จะต้องเอาทองแท่งนั่นมาให้ได้!” ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ กำลังเถียงกับตัวเองอยู่ ชาวบ้านเริ่มตื่นเต้นจนควบคุมตัวเองไม่ไหวอีกต่อไป
“ข้าสามารถย่างไก่ได้!”
“คุณหนูได้โปรดรอก่อน ขามีไก่ขนไฟอยู่ที่บ้าน ข้าจะจับมันย่างทันที!”
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพลังของทองแท่งนั้นช่างรุนแรงเหลือเกิน ไม่กี่วินาที ชาวบ้านก็รีบแยกย้ายเข้าไปในบ้านของตัวเองอย่างทันที
แม้แต่ หลี่ จ้วงฉือ ผู้ผ่านรอบที่แล้ว ยังไม่ลังเล เขาอาจจะใช้โอกาสนี้ได้รับทองนั่นมาก็ได้!
การที่ชาวบ้านวิ่งไปมานั้นทำให้ ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีทางเลือก ใช้ขาสั้นๆของเขาวิ่งให้เร็วที่สุดเพื่อให้กลมกลืนไปกับฝูงชน เขาไม่อยากถูกทิ้งไว้คนเดียวกลางลานหมู่บ้าน และถูกจับ...
......
ลานหมู่บ้านพลันว่างเปล่าลงในทันที
อย่างไรก็ตาม ไม่นานลานหมู่บ้านก็แออัดอีกครั้งหนึ่ง ชาวบ้านจากแต่ละครัวเรือนเริ่มเตรียมอุปกรณ์สำหรับการย่าง
ในทางตรงกันข้าม หัวหน้าหมู่บ้าน เมิ่ง ไป่ ได้จัดกลุ่มชาวบ้านจัดถังน้ำไว้สำหรับป้องกันเหตุไฟไหม้
“แม่อย่าไปเลย!” ฟาง เจิ้งจือ ไร้คำพูด ร้องไห้ออกมาใส่ ฉิน ซูเหลียน ที่มือของเธอกำลังถือไก่อยู่ เหมือนเธอตั้งใจแน่วแน่ไว้แล้ว
“เจิ้งจือ ลูกยังเด็ก ยังไม่เข้าใจ นี่คือทอง ทองแท่งก้อนใหญ่เชียวนะ ถ้าเราโชคดี พวกเราจะไม่ต้องกังวลปัญหาเรื่องเงินทองไปอีกหลายปี” ฉิน ซูเหลียน ไม่สนใจ ฟาง เจิ้งจือ อีกต่อไป คว้าเตาและวิ่งออกจากบ้านไป ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะหยุดเธอ
ในขณะที่เธอวิ่งออกมา เธอได้ตะโกนร้องเรียกพ่อของ ฟาง เจิ้งจือ ด้วย “เร็วๆสิ!”
“ได้เลย ได้เลย.... ข้ากำลังไปแล้ว!” ชายที่มีตาใหญ่ และคิ้วที่พอง วิ่งออกมาจากบ้าน พร้อมกับถือกองท่านออกมา ใบหน้าแสดงถึงความซื่อสัตย์และจริงใจ เขาสวมเสื้อหนังที่ขาดรุ่งริ่ง วิ่งออกมาด้วยความกระวนกระวายและตื่นเต้น แต่เหมือนว่า.....จะมองไม่เห็นแขนขวาของเขา
ฟาง เจิ้งจือ ไม่มีแม้แต่เวลาจะห้ามพ่อของเขาที่วิ่งจากไป
“ดูเหมือนว่าหลังจากแต่งงานกันแล้ว นิสัยและบุคคลิกของอีกคนจะมีอิทธิพลต่ออีกคนหนึ่งมากเหมือนกันนะ...” ฟาง เจิ้งจือ มองบ้านที่ว่างเปล่าในเวลานี้ ข้ารู้ว่าเด็กๆในครอบครัวที่ยากจนจะต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว แต่ตอนนี้ข้าอายุแค่ 6 ขวบเองนะ! พวกเขาคิดจะทิ้งข้าไว้ที่บ้านคนเดียวอย่างนี้หรือ?
สุดท้าย เด็กก็ต้องฟังผู้ใหญ่สินะ เพราะเขาเป็นเด็กเขาไม่มีทางเลือก คงได้แต่ดูแลบ้านและทำตัวเป็นเด็กดี หวังว่าผู้ใหญ่จะฟังความคิดของเขาบ้างเท่านั้นเอง
ทอง...
ทองแท่งที่แสนงดงาม....ใครกล้าพูดว่าเด็กไม่เข้าใจหะ?! ข้าต้องการมันมากกว่าพวกผู้ใหญ่อีก!
ข้าจะเอาทองนั่นมาอย่างปลอดภัยยังไงดี? ฟาง เจิ้งจือ มองไปที่ท้องฟ้า ด้วยดวงตาสีดำขลับ ข้าต้องนำไก่ขนไฟไปให้เธอต่อหน้าคนทั้งหมู่บ้าน แต่หากเธอกลับคำขึ้นมาละ
จะทำยังไงดี?
ข้าจะต้องหาทางหนีทีไล่ และข้ายังมีอีกปัญหาหนึ่ง ข้าจะหาไก่ขนไฟได้จากไหน? ขณะที่เขากำลังคิด เขามองไปยังลานหน้าบ้านของเพื่อบ้านเขา
ปัญหานี้ถูกแก้ไขในทันที!
เราสามารถใช้ประโยชน์จากเพื่อนบ้านได้นี่หน่า! ฮ่า อ่า ในขณะที่เขานึกถึงเพื่อนบ้านของเขา ฟาง เจิ้งจือ ก็นึกถึง หลี่ จ้วงฉือ และความสามารถของเขาที่สามารถยกหม้อหนัก 250 กิโลกรัมขึ้นได้ และนึกถึงคำถามที่เด็กหญิงคนนั้นถามบนเวทีว่ามีใครสามารถอ่านหนังสือได้หรือไม่ ความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาบนหัวเขา
“อ๋อ!” ตาของ ฟาง เจิ้งจือ สว่างไสวทันที
...
ขณะเดียวกัน ในลานหมู่บ้าน
กองทัพของเหล่าพ่อครัวเริ่มแยกตัวออกจากกัน มือหนึ่งถือไก่ขนไฟที่ย่างไว้ ต่อแถวเพื่อจะให้เด็กผู้หญิงนั่นชิมอาหารชิ้นเอกของพวกเขา
เพจหลัก : Gate of god TH