TWO Chapter 239 การขุดจุดสำคัญ
TWO Chapter 239 การขุดจุดสำคัญ
ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 9 วันที่ 27 โอหยางโชวนำทหารองครักษ์ 4 นายออกจากเมือง
จุดหมายของเขาก็คือ โรงผลิตทางทหารที่สร้างขึ้นภายในถ้ำ บริเวณชานเมืองทางตะวันตก
กรมกิจการทหารเป็นผู้รับผิดชอบพวกมัน หลังจากผ่านไป 3 เดือน ตั้งแต่สร้างโรงผลิตทางทหาร พวกเขาก็ได้เป็นผู้จัดการการผลิตเม็ดอาหารทหาร, เต็นทหาร และบันไดกำแพง
เมื่อมีคนเดินผ่านประตูด้านทิศตะวันตกของเมือง พวกเขาก็จะเห็นคนงานที่กำลังทำงานสร้างถนนอยู่ไม่ไกลจากประตูเมือง มันคือจุดเริ่มต้นของการสร้างถนนเทียนไห่ มันไม่ได้เริ่มที่ประตูด้านทิศตะวันตกในปัจจุบัน แต่มันจะเริ่มที่ประตูด้านทิศตะวันตกของกำแพงชั้นที่ 3 ตามที่ได้วางแผนไว้
แม้ว่าถนนสายนี้ จะไม่เหมือนกับถนนในเมืองที่ต้องปูพื้นด้วยหินสีเขียว มันก็ยังไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสร้าง หญ้าป่าจำนวนมากเจริญเติบโตขึ้นในเขตทุรกันดาร คนงานต้องเอาหญ้าเหล้านี้ออก โดยการขุดรากของพวกมันออกมาจากดิน เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันกลับมาเจริญเติบโตได้อีกครั้ง
ส่วนประกอบหลักสำหรับการสร้างถนนสายนี้ได้แก่ หิน, โคลน และทราย พวกเขาต้องผสมสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกัน และบดอัดพวกมัน เพื่อป้องกันไม่ให้หญ้าป่ากลับมาเจริญเติบโตบนถนน และเพื่อป้องกันไม่ให้ถนนกลายเป็นโคลนในช่วงที่ฝนตก
ผู้ที่ออกแบบถนนเทียนไห่ก็คือ ฮุ่ยถูปาน เขายังได้ออกแบบล้อบดอัดที่ใช้ม้าลาก แล้วขอให้ช่างตีเหล็กสร้างมันขึ้นมาให้กับเขา ล้อบดอัดนี้ต้องใช้ม้าในการลากถึง 8 ตัว
เนื่องจากถนนแห่งนี้จะทำหน้าที่ในการส่งเสริมการเคลื่อนย้ายกำลังพลและการขนส่งทรัพยากร พวกมันจึงไม่สามารถจะแคบจนเกินไปได้ พวกเขาจึงออกแบบพวกมันให้มีความกว้างถึง 20 เมตร และยังทำระบบระบายน้ำที่ดีให้กับพวกมันอีกด้วย
ที่ด้านข้างของถนน พวกเขายังได้ปลูกต้นไม้ไว้เป็นจำนวนมาก
นอกจากนี้ มันยังมีลำธารเล็กๆไหลจากภูเขาบางแห่งเข้าสู่แม่น้ำมิตรภาพ พวกเขาจึงต้องสร้างสะพานในบริเวณนั้น โครงการนี้จึงเป็นโครงการที่ยากลำบากมาก มันเป็นอะไรที่โครงการที่ผ่านมาของเมืองซานไห่ไม่สามารถจะเปรียบเทียบได้เลย
สุดท้ายคือระบบรีเลย์ มันจะต้องมีสถานีรีเลย์และเส้นทางการส่ง
สถานีรีเลย์จะอนุญาติให้ข้าราชการพักค้างคืนได้ พวกมันจะอยู่ห่างกันทุกๆระยะ 30 กิโลเมตร และยังจะมีร้านค้าง่ายๆที่ขายอาหารและให้บริการที่พัก โดยปกติแล้วพวกมันจะถูกสร้างทุกๆระยะ 5 กิโลเมตร
หลังจากที่โอหยางโชวออกจากเมือง เขาก็เบี่ยงไปทางซ้าย ก่อนจะเดินทางต่อไป หลังจากที่เดินทางมาได้ 10 กิโลเมตร เขาก็มาถึงถ้ำที่โรงผลิตทางทหารตั้งอยู่ ทางเข้าถ้ำเป็นประตูเหล็กขนาดใหญ่ เว้นแต่จะมีเหตุฉุกเฉินเท่านั้น มันถึงจะถูกเปิด และที่ด้านข้างของมัน มีประตูขนาดเล็กที่ผู้คนสามารถใช้เดินทางเข้าออกได้ และมันก็ถูกใช้เป็นเส้นทางสัญจรหลัก
ด้านหน้าของถ้ำเป็นพื้นที่หวงห้าม และมีทหารคอยประจำการอยู่ที่นั่น
เมื่อเห็นระดับการเฝ้าระวังและการเก็บความลับของที่นี่ โอหยางโชวก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ
หลังจากที่เขาลงจากหลังม้า เขาก็ฝากบังเหียนให้กับทหารองครักษ์ แล้วเดินไปที่ประตูขนาดใหญ่ของถ้ำตามลำพัง
เมื่อทหารที่ประจำการอยู่ที่นั่นพบเขา เขาก็รีบเข้ามาคำนับเขา และกล่าวว่า “คำนับท่านลอร์ด!” จากนั้น เขาก็รีบวิ่งไปที่ประตูเหล็ก และเตรียมที่จะเปิดมัน
โอหยางโชวโบกมือให้เขา แล้วกล่าวว่า “ไม่จำเป็น ข้าจะเข้าไปผ่านประตูเล็ก”
ทหารมีท่าทางลำบากใจ “ท่านลอร์ด...เอ่อ...นี่...”
“ไม่ต้องกล่าวอะไรอีกแล้ว! ข้ามาที่นี่โดยไม่ได้แจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน ฉะนั้น ข้าจึงไม่ต้องการจะรบกวนพวกเจ้า”
“เข้าใจแล้วขอรับท่านลอร์ด!” ทหารคนนั้นไม่ต้องการจะโต้แย้งกับเขา และรีบไปเปิดประตูขนาดเล็กอย่างสุภาพ
ภายในถ้ำ มันไม่ได้มืดอย่างที่เขาคิดเอาไว้ ชิ้นส่วนของหินสีขาวที่อยู่ด้านข้างและบนผนังถ้ำ ช่วยให้ภายในถ้ำมีแสงสีขาวอ่อนโยน
เมื่อไปตรวจสอบหินเหล่านั้นใกล้ๆ จะพบว่า มันไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
โอหยางโชวรู้ว่าหินเล็กๆเหล่านี้ จัดเป็นฟลูออไลท์ประเภทหนึ่ง มันเป็นต้นตอของแสงสีขาวที่เปล่งออกมานี้
ขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น เขาก็พบว่า ถ้ำมีความสูง 10 เมตร และกว้าง 150 เมตร พื้นที่ด้านในลึกเข้าไปไม่มีที่สิ้นสุด ถ้ำนี้ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่า ถูกขังหรือถูกจำกัดใดๆ
การมาถึงของโอหยางโชว ทำให้ผู้จัดการโรงผลิตตกใจ เขาเป็นชายวัยกลางคนที่สงบและเยือกเย็น ทันทีที่เขารู้ว่าโอหยางโชวมา เขาก็รีบมาต้อนรับโอหยางโชว “ท่านลอร์ด ยินดีต้อนรับขอรับ! ขอภัยที่ข้าไม่สามารถต้อนรับท่านได้ดีกว่านี้!”
โอหยางโชวโบกมือให้เขา “ข้ามีที่นี่โดยไม่ได้บอกใครก่อน ฉะนั้นเพียงแค่พาข้าไปดูรอบๆก็พอ!”
“ขอรับท่านลอร์ด!” ผู้จัดการพยักหน้า จากนั้น เขาก็ทำหน้าที่เป็นผู้นำทางให้กับโอหยางโชว “โรงผลิตทางทหารถูกแบ่งออกเป็น 3 เขต ซึ่งแต่ละเขตก็จะผลิตทรัพยากรที่แตกต่างกัน” เขาชี้ไปที่บริเวณใกล้ๆ แล้วกล่าวว่า “เขตที่อยู่ด้านนอกสุดนี้ รับผิดชอบในการสร้างบันไดกำแพง”
โอหยางโชวมองไปตามทิศทางที่ผู้จัดการชี้ไป มันห่างจากเขาเพียง 10 เมตร และมีกำแพงไม้ล้อมรอบ
ที่ด้านบนของกำแพงไม้สูง 4 เมตร เขาสามารถมองเห็นบันไดกำแพงที่กำลังยืดออกได้
“ความคืบหน้าในการสร้างบันไดกำแพงเป็นอย่างไร?” โอหยางโชวถาม
“เรียนท่านลอร์ด จากความเร็วในปัจจุบัน เราสามารถสร้างได้วันละ 1 ชิ้น”
โอหยางโชวพยักหน้า หลังจากที่ดูเขตบันไดกำแพงแล้ว เขาก็ตรงไปที่เต็นท์ทหาร พวกเขาสามารถสร้างเต็นท์ทหารได้วันละ 20 เต็นท์ สุดท้ายก็คือ เขตเม็ดอาหารทหาร
ส่วนผสมหลักของเม็ดอาหารทหารก็คือ ธัญพืช ส่วนเนื้อสัตว์หรือผลิตภัณฑ์อาหารอื่นๆเป็นส่วนผสมรอง และมันยังมีเครื่องเทศบางอย่างเป็นส่วนผสมด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตาม กระบวนการในการผลิตลำบากมาก โดยเฉลี่ยแล้ว พวกเขาต้องใช้ธัญพืช 3-4 หน่วย ในการทำมันแต่ละเม็ด
ประสิทธิภาพของเม็ดอาหารทหารนั้น ค่อนข้างสูง ตอนนี้ พวกเขาสามารถผลิตมันได้เพียงวันละ 1,000 เม็ดเท่านั้น
มีลำธารเล็กๆอยู่ที่ด้านหลังเขตเม็ดอาหารทหาร และมันก็เป็นที่ตั้งของที่พักอาศัยของคนงาน
หลังจากที่ทัวร์จนทั่วแล้ว โอหยางโชวก็ออกจากถ้ำ
เมื่อเขากลับถึงเมือง โอหยางโชวก็เปิดส่วนการซื้อขาย เพื่อติดต่อกับขุ่ยโชวเหริน จากหอการค้าขุ่ย
ราชสำนักต้าหลี่ได้มอบตำแหน่งมาควิสให้กับเขา ผู้มีอำนาจได้ยอมรับตำแหน่งของเขาแล้ว ซึ่งมันก็ส่งผลต่อประชาชนทุกคน ดังนั้น ทัศนคติของหอการค้าขุ่ยจึงเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากเช่นกัน
พวกเขาเป็นตระกูลทางธุรกิจ ดังนั้น สถานะทางสังคมของพวกเขาจึงไม่ได้สูงมากนัก เมื่อเทียบกับลอร์ดอย่างโอหยางโชว พวกเขาจึงจำเป็นต้องให้เกียรติเขาอย่างมากพอ
แน่นอน เมื่อพูดถึงเรื่องธุรกิจ พวกเขายังคงทำตามปกติ
“ท่านมาควิส!” ขุ่ยโชวเหรินทักทายเขาก่อน หลังจากที่โอหยางโชวแนะนำพวกเขาก่อนหน้านี้ หอการค้าขุ่ยก็ได้รวบรวมธัญพืชทั้งหมดที่พวกเขาจะหาได้ ขุ่ยโชวเหรินจึงไม่กล้าแสดงความเย่อหยิงหรือเหนือกว่าต่อโอหยางโชว
โอหยางโชวพยักหน้า “พี่ชายโชวเหริน ข้ามีเรื่องอยากจะขออะไรหอการค้าขุ่ยซักหน่อย จะได้หรือไม่?”
“เชิญกล่าว!” พ่อค้าเกลียดการติดค้าง และหอการค้าขุ่ยก็ติดค้างโอหยางโชวก้อนโต พวกเขากังวลว่าจะชำระคืนให้โอหยางโชวเช่นไรดี เมื่อได้ยินว่าเขามีคำขอ ขุ่ยโชวเหรินจึงยินดีเป็นอย่างยิ่ง
“หอการค้าขุ่ยของพวกท่านมีชื่อเสียงในต้าหลี่ พวกท่านสามารถช่วยเหลือเมืองซานไห่ในการรับสมัครผู้มีความสามารถพิเศษได้หรือไม่?”
โอหยางโชวหันเหไปทางหอการค้าขุ่ย เมื่อเทียบกับกลุ่มทหารรับจ้างกุหลายสงคราม-หิมะ ที่มีอิทธิพลต่อกลุ่มผู้เล่นอย่างมาก หอการค้าขุ่ยก็มีอิทธิพลต่อ NPC อย่างมากเช่นกัน
ขุ่ยโชวเหรินประหลาดใจ “ท่านสามารถกล่าวรายละเอียดมากกว่านี้ได้หรือไม่?”
“ข้าต้องการผู้มีความสามารถพิเศษเป็นจำนวนมาก แต่น่าเสียดายที่ข้ายังไม่มีวิธีแก้ปัญหา และแน่นอนว่ายังมีผู้มีความสามารถพิเศษมากมาย ที่ยังไม่ได้แสดงความสามารถของพวกเขาในต้าหลี่ ซึ่งรวมไปถึง ข้าราชการที่ไม่ได้รับตำแหน่งที่ควรจะเป็น, นายทหารที่ไม่มีความสุข และช่างฝีมือที่มีความสามารถ เมืองซานไห่ต้องการรับสมัครคนเหล่านี้ทั้งหมด” โอหยางโชวอธิบายความคิดของเขา “แม้ว่าเมืองซานไห่จะอยู่ห่างไกล เราก็ให้งานที่เหมาะสมกับความสามารถของพวกเขา และเงินเดือนที่เราจะมอบให้ ก็ไม่ด้อยไปกว่าเมืองหลวงเลย”
โอหยางโชวมีความเชื่อมั่น ไม่เพียงแค่ตำแหน่งของเขา แต่ยังรวมถึงฉายาจากคะแนนชื่อเสียง ‘คนรักชาติ’ มันจะมีผลต่อ NPC โดยเฉพาะ NPC ที่อยู่ในต้าหลี่
ขุ่ยโชวเหรินเข้าใจความหมายของโอหยางโชว ถ้าพวกเขาใช้เพียงฐานะของหอการค้าขุ่ย มันคงยากที่จะประสบผล แต่เมื่อรวมกับฐานะทั้ง 2 ของโอหยางโชวแล้ว มีโอกาสที่พวกเขาจะโน้มน้าวคนได้มากขึ้น และมันคงจะดึงดูดความสนใจจากผู้คนได้เป็นจำนวนมาก
ต้าหลี่มีผู้มีความสามารถพิเศษจำนวนมาก ราวกับเป็นหยดน้ำในสระน้ำขนาดใหญ่ แม้ว่ามันจะรั่วไหลออกไปเพียงเล็กน้อย มันก็มากพอที่จะเข้ามาเติมเต็มให้เมืองซานไห่ได้ใช้อีกเป็นเวลานาน การกระทำอย่าง การขุดจุดสำคัญเช่นนี้ เป็นความคิดที่ชาญฉลาดมาก
“เนื่องจากมันเป็นความต้องการของท่าน ตระกูลขุ่ยก็พยายามอย่างดีที่สุด” ขุ่ยโชวเหรินตกลงทันที
โอหยางโชวพยักหน้า “เพื่อให้พวกเขาอยู่ที่นี่ได้อย่างสงบและเป็นการแสดงความจริงใจของเรา ข้ายินดีจะให้เหล่าผู้มีความสามารถพิเศษ พาครอบครัวของพวกเขามาอยู่ร่วมกับเราด้วยได้ สำหรับค่าใช้จ่าย ข้าจะส่งมอบให้กับหอการค้าขุ่ย” จากความคิดของโอหยางโชว พวกเขาอาจจะไม่ยอมรับ หากพวกเขาต้องมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก
“ท่านมาควิสได้คิดถึงสิ่งต่างๆอย่างละเอียดจริงๆ” ชุ่ยโชวเหรินพยักหน้าตกลง “อย่าได้กังวล เราจะปฏิบัติตามนี้อย่างจริงจัง ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!”
“ขอบคุณ ขออภัยที่ทำให้ท่านต้องลำบาก!” โอหยางโชวกล่าว
“ไม่ต้องกังวล!”
ขุ่ยโชวเหรินรักษาสัญญา หลังจากจบการสนทนา เขาก็มุ่งหน้าไปหาผู้นำตระกูลในทันที
หลังจากฟังรายงานของเขาแล้ว ผู้นำตระกูลขุ่ยก็เงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะกล่าวว่า “ลอร์ดแห่งเหลียนโจวผู้นี้มีเป้าหมายในระยะยาว และเขาก็วางแผนไว้เป็นอย่างดี เขามีความต้องการผู้มีความสามารถพิเศษ วิสัยทัศน์และความต้องการดังกล่าวเป็นสิ่งที่ดี เราไม่ควรจะพลาดโอกาสนี้ ทำตามสัญญาให้ดีที่สุด!”
“ขอรับ!”
“ข้าอนุญาติให้เจ้าใช้พลังของตระกูลเรา เพื่อรับสมัครผู้มีความสามารถพิเศษให้กับลอร์ดแห่งเหลียนโจวอย่างเต็มที่ นอกจากนี้ ถ้าคนในตระกูลต้องการจะเข้าร่วม ก็แนะนำพวกเขาให้เขาด้วย เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม หอการค้าขุ่ยยังสามารถจัดตั้งสาขาในเมืองซานไห่ได้ด้วยเช่นกัน”
คำกล่าวเหล่านี้ทำให้ขุ่ยโชวเหรินประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าผู้นำตระกูลของเขา จะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากขนาดนี้ เขามีความเชื่อมั่นในการมองการไกลของผู้นำตระกูลขุ่ย เขารีบกล่าวตอบ “ขอรับ!”
หลังจากที่ขุ่ยโชวเหรินออกไป ห้าหน้าตระกูลขุ่ยก็พึมพำอยู่ในห้องโถงเพียงลำพังว่า “ตระกูลขุ่ยจะฟื้นฟูชื่อเสียงและเกียรติยศของเรา อย่างน้อย มันจะต้องไม่ด้วยไปกว่าบรรพบุรุษของเรา”
เมื่อพลังของหอการค้าขุ่ยเริ่มทำงาน มันเป็นอะไรที่น่ากลัวอย่างมาก
บนถนนและซอกซอยต่างๆในต้าหลี่ สมาชิกในตระกูลขุ่ยได้หลั่งไหลออกมา และนำจดหมายและของขวัญพิเศษ ไปมอบให้กับเหล่าข้าราชการและนายทหารต่างๆ
มีบางส่วนที่ปฏิเสธพวกเขา โดยแต่ละคนต่างก็มีเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป แต่ความร่วมมือระหว่างลอรดแห่งเหลียนโจวและหอการค้าขุ่ย ก็มีผลอย่างมาก ส่วนใหญ่กล่าวว่าพวกเขาจะพิจารณาข้อเสนอนี้ก่อน แล้วจะให้คำตอบกับตระกูลขุ่ยในภายหลัง
สำหรับช่างฝีมือ ตระกูลขุ่ยได้รับสมัครพวกเขาได้อย่างง่ายดาย โดยหลักแล้วจะเป็นพวกช่างตีเหล็ก, ช่างตัดเย็บ และช่างไม้
แฟนเพจ : TWOแปลไทย