ตอนที่ 162 เด็กสาวผมหางม้า
หลังจากที่ออกจากตลาดมืด หลินฮวงก็หยิบเอาชิปสีดำที่เขาซื้อมาเมื่อแน่ใจว่าอยู่ในที่ปลอดภัย จากนั้นเขาก็สแกนข้อมูลด้วยแหวนหัวใจจักรพรรดิ และนั่น ก็ทำให้เขารู้ว่า’วัชพืช’หมายถึงอะไร วัชพืชเป็นยาเสพติดขั้นสูงที่ชื่อว่าZC ผู้คนในโรงงานจะเรียกมันว่า’วัชพืช’และคนนอกจะไม่ทราบชื่อดังกล่าว
ยาเสพติดจะอยู่ในรูปของคริสตัลสีดำและไม่มีกลิ่น อย่างไรก็ตาม ตัวที่มีจำหน่ายในตลาดจะมีกระบวนการและอยู่ในรูปของผงแทนคริสตัล ส่วนผสมหลักของยาไม่เป็นที่รับรู้ แต่ทว่า มันจะก่อให้เกิดอาการหลอนประสาทที่รุนแรงซึ่งตอบสนองกับพลังชีวิตของคน ทำให้มันรุนแรงกว่ายาเสพติดปกติ
มันถูกเรียกว่ายาเสพติดขั้นสูงเพราะมันถูกบริโภคโดยคนที่มีพลังควบคุมพลังชีวิตของพวกเขาได้อย่างเต็มที่เท่านั้น สำหรับคนปกติ พวกเขาจะตายหากพวกเขาบริโภคยาเสพติดไปหนึ่งกรัม แม้กระทั่งเหล่าคนที่ควบคุมพลังชีวิตได้ก็ยังจำต้องระมัดระวังเพราะตัวยาอาจทำให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่อสมองและอวัยวะได้ หากคนที่อยู่ในระดับเหล็กรับยาไปมากกว่า3ครั้ง ความเสียหายที่เกิดกับร่างกายจะไม่สามารถแก้ไขได้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะเกิดอวัยวะล้มเหลวเฉียบพลันซึ่งจะนำไปสู่ความตายหรือเกิดการพิการทางสมอง แม้กระทั่งเหล่าคนที่มีระดับพลังสูงก็ยังจะติดยาเสพติดทันทีที่พวกเขารับมันเข้าไปมากกว่าสองครั้งและไม่มีทางที่จะเลิกเสพยาได้ หากไม่มีคนช่วยเหลือ คนเหล่านี้จะตาย
หลิน ฮวงมองภาพของคริสตัลที่สมบูรณ์ มันดูตรงกับที่หัวหน้าผู้คุมได้แสดงก่อนหน้า
“งั้นหัวหน้าผู้คุมก็กำลังพูดถึงยาเสพติดนี้...”เขาตระหนักได้ว่าการประเมินไม่ได้ง่ายดั่งที่เขาคิด จากนั้นเขาก็อ่านเรื่อง’วัชพืช’นอกจากการแนะนำให้รู้จักกับตัวยา มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากที่เกิดจากยาเสพติดซึ่งรวมถึงการตายของสมาชิกระดับทองบางคน
หลิน ฮวงขมวดคิ้วขณะที่เขาอ่านรายละเอียดของคดี เขาไม่ได้ขมวดคิ้วเพราะภาพอันน่าสะอิดสะเอียดและวิดิโอ เขากลับรู้สึกถึงความไม่คุ้มค่ากับเงินที่ต้องจ่ายไปเพื่อข้อมูล อย่างไรก็ตาม เขาก็พบข้อมูลที่เขาต้องการเมื่อเขามาถึงคดีสุดท้าย
ผู้สร้างวัชพืชคือผู้เชี่ยวชาญด้านยาที่วิทยาลัยนักล่า หลังจากที่ลาออกจากวิทยาลัย เขาสามารถสร้างจักรวรรดิของตนได้ภายในสองปี จักรวรรดิของเขาถูกเรียกว่าปราสาทไฮน์เซ็น และส่วนหนึ่งก็ตั้งอยู่ในเมืองเป่ยซวน ข้อมูลที่หลิน ฮวงซื้อจากตลาดมืดมีรายละเอียดเกี่ยวกับปราสาทโดยสมบูรณ์และข้อมูลส่วนตัวเกี่ยวกับนักเคมีที่สร้างยา
“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมข้อมูลนี่จึงแพง มีผู้หลุดพ้นสามคนอยู่ในปราสาทไฮน์เซ็น มันเทียบได้กับตระกูลราชวงศ์ทั่วๆไป เพียงแค่สาขานี้ก็มีผู้พิทักษ์ระดับทองสองคนและระดับเงินกว่า30คน...”ท้ายที่สุดหลิน ฮวงก็ตระหนักถึงคุณค่าของข้อมูลนี้
“วัชพืชที่มีอยู่ในตลาดคือแบบผง มันดูเหมือนว่าสถานที่เดียวที่จะได้รับยาเสพติดแบบคริสตัลจะมาจากปราสาทไฮน์เซ็น นั่นหมายควมว่า เพื่อที่จะผ่านการประเมิน ฉันจะต้องขโมยมันมาจากปราสาทไฮน์เซ็นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อมองดูจำนวนของผู้พิทักษ์ที่มี มันไม่ง่ายเลย”เมื่อมองถึงความยากของการประเมิน หลิน ฮวงสามารถคิดได้ถึงจำนวนของผู้ที่จะสามารถผ่านการประเมินได้เลย
“ตามที่คาดไว้ เรากำลังถูกทดสอบเรื่องความสามารถในการหาแหล่งข้อมูล แต่การได้รับยาเสพติดถือเป็นเงื่อนไขแปลกๆเพราะงานนี้มันซับซ้อนเกินไป”หลิน ฮวงขมวดคิ้ว“นี่ค่อนข้างเป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จโดยลำพัง เว้นแต่จะร่วมมือกันเป็นกลุ่ม....การประเมินนี้ถูกจัดขึ้นเพื่อทดสอบความสามารถในการทำงานร่วมกัน?”หลิน ฮวงคิดถึงความเป็นไปได้
หลังจากที่ใช้เวลาคิดและสรุปความตั้งใจของผู้คุม หลินฮวงก็ส่ายหัวและสะบัดไล่ความคิดไป เขาอัญเชิญอินทรีอเล็กซ้านเดรี้ยนออกมาและมุ่งหน้าไปยังปราสาทไฮน์เซ็น มีหลายคนที่มีสัตว์บินในเมืองเกรดB แม้ว่าอินทรีอเล็กซานเดรี้ยนจะหายาก มันก็ไม่ได้เป็นจุดสนใจมากนัก ภายในสองนาที หลิน ฮวงก็มาถึงปราสาทไฮน์เซ็น
เขาร่อนลงบนกิ่งของต้นไม้ใหญ่และเรียกอินทรีกลับ จากนั้นเขาก็กระโดดไปในอากาศและร่างกายเขาก็พุ่งลงไปที่พื้นราวกับลูกศร ขณะที่เข้าใกล้พื้นมากขึ้น เขาก็เบี่ยงตัวลงบนกิ่งไม้ใกล้ๆ เพื่อลดแรงโน้มถ่วง เขาจับกิ่งไว้และเริ่มเหวี่ยงตัวไปกิ่งอื่น 10นาทีต่อมา เขาก้หยุดเหวี่ยงตัวและกระโดดไปหยุดบนกิ่งไม้ที่เขาตระหนักว่านั่นคือปลายทาง ตรงหน้าเขาคือปราสาททรงโบราณและมันดูเหมือนจะมีอยู่มานานแล้ว มีประตูเหล็กสีแดงขนาดใหญ่ที่ใจกลางกำแพงปราสาท ด้วยหอสังเกตการณ์สองป้อมแต่ละด้าน หลิน ฮวงสามารถเห็นได้ถึงยามที่เดินรอบๆหอสังเกตการณ์ เมื่อสังเกตอย่างใกล้ชิด เขาก็เห็นแมลงเตือนภัยบนแต่ละหอคอย
แมลงเตือนภัยเป็นเมืองที่มีสัมผัสไวอย่างมากต่อสภาพแวดล้อมรอบตัวมัน มันมีวิสัยทัศน์ที่น่าทึ่งและทันทีที่มันสังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่คุ้นเคยเข้ามาในพื้นที่ที่มันกำลังปกป้อง แมลงก็จะปล่อยเสียงดังกระหึ่มราวกับไซเรน หลังจากที่ผ่านการฝึกฝน แมลงเช่นนี่จะสามารถใช้เป็นสัญญาณเตือนภัยได้ หากหลิน ฮวงไม่ได้ใช้เนตรไร้ขอบเขตก่อนที่จะลอบเข้าไป เขาอาจจะถูกค้นพบโดยแมลงเตือนภัย
กำแพงหินล้อมรอบปราสาทสูงกว่า30เมตร มันไม่ง่ายเลยที่จะกระโดดข้าม แม้ว่าจะเป็นนักล่าระดับทองก็ตาม หลิน ฮวงย่อตัวลงบนกิ่งไม้และซ่อนตัวหลังใบไม้หนา เขาเฝ้ามองปราสาทผ่านช่องว่าง มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะเข้าไปในปราสาทโดยการแปลงเป็นวิญญาณ แต่ทว่า มันจะอันตรายยิ่งกว่าในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะลงมือในตอนกลางคืน
เพียงเมื่อหลิน ฮวงกำลังวางแผนที่จะพักผ่อน เขาก็สัมผัสได้ถึงใครบางคนที่จ้องมองเขา เขารีบหันไปโดยเร็วและตะโกน“ใครกัน?”
ทันใดนั้น เด็กสาวคนหนึ่งก็ทิ้งตัวลงมาจากต้นไม้ไม่ไกลจากเขา เธอดูอายุประมาณ15-16ปี ผมของเธอมีสีทองสว่างสดใสซึ่งเธอมัดไว้เป็นทรงหางม้า เธอสวมเสื้อยืดสีชมพูและกางเกงยีนส์ เธอยิ้มและถอนหายใจ จากนั้นเธอก็ยกแขนขึ้นและกล่าว“สุดท้าย นายก็พบฉัน”
เธอดูคล้ายกับหนึ่งในผู้เข้าร่วมการประเมิน แม้ว่าเธอจะดูไม่เป็นอันตราย หลิน ฮวงก็ไม่ลดการ์ดลง เนื่องจากเธออยู่ตรงหน้าเขา มันหมายความว่าเธอคือคนที่ไปยังตลาดมืดก่อนหน้าเขาชั่วโมงหนึ่ง เธอสามารถเป็นหนึ่งในสมาชิกของโลกมืดได้
“เธอเป็นใครกัน?”หลินฮวงถามเพื่อยืนยันสิ่งที่เขารู้
“ฉันก็เหมือนนาย แน่นอน เพียงแค่หนึ่งในผู้เข้าร่วมการประเมินนนี้ นายคิดว่าฉันเป็นใครกันละ?”เด็กสาวผมหางม้ากล่าวขณะที่ก้าวไปบนกิ่งไม้เพื่อเข้ามาใกล้หลิน ฮวง เธอหยุดเมื่อระยะห่างระหว่างพวกเขามีเพียงกิ่งไม้เดียว
“เธอพบสถานที่นี้ได้ยังไง?”หลิน ฮวงถาม
“แน่นอนว่าต้องมาจากตลาดมืด ไม่ใช่ว่านายก็มาที่นี่ด้วยเหตุผลเดียวกัน?จะมีใครที่รู้ถึงความหมายของ’วัชพืช’?”เด็กสาวผมหางม้ากลอกตาและพูดต่อ“เนื่องจากนายได้ข้อมูลมาจากตลาดมืด งั้นนายก็ควรจะรู้ว่ามีผู้พิทักษะระดับทองสองคนและระดับเงินกว่า30คนในปราสาทนี้ มันจะไม่ได้ผลหากเราลงมือเพียงลำพัง นายอยากจะทำงานร่วมกันไหม?”
“นายมาถึงหลังฉัน40นาที แม้ว่านายจะโง่กว่าฉัน แต่นายก็ไม่ได้โง่นักเมื่อเทียบกับพวกโง่ที่พยายามถอนวัชพืช มันจะฉลาดกว่าหากนายเลือกที่จะร่วมกลุ่มกับฉัน”เด็กสาวผมหางม้ากล่าวขณะที่มองหลิ ฮวง เขาไม่ได้พูดอะไรเพื่อตอบกลับคำแนะนำของเธอนั่นทำให้เธอรำคาญและผิดหวัง เธอจึงพูดอีกครั้ง“เห้ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันชวนใครมารวมกลุ่มกับฉันเลยนะ ที่นิ่งเงียบนั่นมันหมายความว่าไงกัน?”
“เราจะทำงานร่วมกันยังไง?”หลิน ฮวงไม่ได้สนใจที่จะร่วมมือกับเธอเพราะเขามีความสามารถในการลอบเข้าไปอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม หากเด็กสาวคนนี้รบกวนเขา มันอาจจะทำให้แผนของเขาล่าช้าออกไป
“ง่ายมาก ฉันจะลอบเข้าไปและเอาของออกมาขณะที่นายคอยดึงดูดความสนใจ ทันทีที่ฉันออกมาพร้อมกับของ เราจะพบกันอีกครั้ง นายจะได้รับ30% ขณะที่ฉันจะได้รับ70%”เด็กสาวพูดความคิดของเธอ เขาคิด“70%ของ5000ชิ้นก็จะเป็น3500ชิ้น ฉันจะเก็บหนึ่งอันไว้กับฉันและขายส่วนที่เหลือก้อนละ100คริสตัลชีวิต ฉันจะได้คริสตัลชีวิต3แสน5หมื่นก้อนจากมัน...”
“ตลกละ..”หลิน ฮวงกล่าวและหันหน้าหนี
“เห้!งั้นนายมีความคิดอะไรละ?”เธอตะโกนใส่เขา
“สลับกัน ฉันจะเข้าไปขณะที่เธอคอยดึงดูดความสนใจ เธอจะได้รับ30%และฉันจะได้รับ70%”หลิน ฮวงหันกลับมาและสวนกลับข้อเสนอเธอ
“ฉันเป็นผู้หญิงนะ และนายจะใช้ฉันเป็นตัวล่อ?และฉันจะได้รับเพียง30%?หากนายอยู่ในตำแหน่งฉัน นายจะต้องการเช่นนั้นจริงๆ?”เด็กสาวผมหางม้ากล่าวอย่างโกรธเคือง
“แน่นอน ฉันจะไม่ว่าอะไรหากฉันอยู่ในตำแหน่งเธอ”หลิน ฮวงยิ้มกว้าง
“ไอคนอันธพาล!”เธอกระทึบเท้า ใบไม้ล่วงหล่นขณะที่ต้นไม้สั่นไหวอย่างรุนแรง หลิน ฮวงตรวจสอบเพื่อดูว่าที่กำบังของพวกเขาปลิวหายไปหรือไม่ ผู้เฝ้าระวังบนหอคอยดูเหมือนจะไม่สนใจนัก
“เธอและฉัน แยกกันลงมือเถอะ บาย!”หลิน ฮวงกล่าวและกระโดดสูงขึ้น ห่างจากเด็กสาว
“หึ้ย แล้วนายจะต้องชดใช้!”เด็กสาวตะโกนไล่หลังเขา
หลังจากที่กำจัดเด็กสาวออกไป หลิน ฮวงก็นั่งบนกิ่งไม้ขณะที่รอคอยให้ความมืดเข้าปกคลุม แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือหลังจากที่เขาจากไป เด็กสาวผมหางม้าก็อัญเชิญหมาป่าขาวจากเหรียญผนึกมอนสเตอร์และมุ่งหน้ากลับไปยังสมาคมนักล่า....
ปล.100คริสตัลชีวิต = 1หมื่นล้านเครดิต