Chapter 220: การต่อสู้แบบทางตรง
Chapter 220: การต่อสู้แบบทางตรง
เจียงลู่ฉีไม่ได้คาดไว้ว่าเขาจะสามารถพบหลี่ยู่ซินได้ ที่จริงแล้วเขานั้นมีความสุขมาก “เธอก็มีส่วนร่วมกับภารกิจนี้ด้วยงั้นเหรอ?”เจียงลู่ฉีถามอย่างประหลาดใจ
หลี่ยู่ซินนั้นสวมหมวกลายพรางและมีผ้าพันคอสีขาวซึ่งหมายถึงชุดหมอของกองทัพ เขานั้นจำได้ว่าคณะของหลี่ยู่ซินนั้นเกี่ยวกับยารักษา สำหรับการเป็นหมอของกองทัพ หลี่ยู่ซินนั้นจำเป็นที่จะต้องใช้ความรู้เกี่ยวกับยารักษาลงไปในการฝึกซ้อม มันเหมือนกับว่าหลี่ยู่ซินนั้นจะอยู่บนรถพยาบาล
“ใช่ มันค่อนข้างเป็นเรื่องบังเอิญเลย”หลี่ยู่ซินรู้สึกมีความสุขอย่างมากหลังจากพบเจียงลู่ฉี ด้านข้างหลี่ยู่ซินนั้นก็คือหวังฉี่ชีที่สวมชุดเดียวกัน ในความเป็นจริง หวังฉี่ชีนั้นรู้สึกประหลาดหลังจากเห็นเจียงลู่ฉี ที่จริงแล้วเธอนั้นคิดว่าเจียงลู่ฉีนั้นเป็นผู้ลี้ภัย ถึงแม้ว่าเธอจะเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขามาแล้วก็ตาม
ถึงแม้ว่าหวังฉี่ชีนั้นจะไม่ได้มีความสามารถพิเศษอันใดก็ตาม เธอนั้นก็มีชีวิตที่ดีหลังจากวันโลกาวินาศ ด้วยเหตุนี้นี่เอง หวังฉี่ชีนั้นจึงพัฒนามาอย่างซับซ้อนในการแสดงความว่าใครเหนือกว่า แต่หลังจากที่เธอนั้นเรียนรู้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นเป็นพวกมีพลังเหนือธรรมชาติที่ทรงพลังแล้ว เธอก็รู้สึกมีข้อขัดแย้งกับการที่จะไปกับเขา ที่จริงแล้วหวังฉี่ชีนั้นไม่พอใจเลย
“หลี่ยู่ซิน เธอรู้เกี่ยวกับหลินเหยาฉานไหม? และทีมสไนเปอร์นั้นอยู่ที่ไหนกัน?”นายพลเฒ่ารีบเร่งเจียงลู่ฉีให้ไปหาหลินเหยาฉานก่อนที่พวกเขานั้นจะออกเดินทาง สุดท้ายแล้ว ความแข็งแกร่งของทีมฉี่หยิงนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก ดังนั้นนายพลเฒ่าจึงชอบทีมเจียงมาก
อย่างไรก็ตาม ตามโอกาสอันดีนั้นหนึ่งบวกหนึ่งนั้นจะดีกว่าสอง ดังนั้นนายพลเฒ่าจึงต้องการให้หลินเหยาฉานนั้นร่วมมือกับทีมของฉี่หยิง
“หลินเหยาฉาน? ฉันขอโทษนะ แต่ฉันไม่รู้จักชื่อนั้น…สำหรับกลุ่มของสไนเปอร์แล้ว…”หลี่ยู่ซินพูดและหลังจากนั้นเธอก็มองไปที่หวังฉี่ชี “พี่ชายของหวังฉี่ชีนั้นชื่อหวังเจียนหลางและเป็นกัปตันของกลุ่มมือสไนเปอร์”
เมื่อฟังคำถามของเจียงลู่ฉีที่เกี่ยวกับกลุ่มของสไนเปอร์ หวังฉี่ชีก็พูดอย่างภาคภูมิใจ “พี่ชายของฉันคือกัปตัน นายต้องการที่จะพบเขางั้นเหรอ?”
“เอ่อ พวกเราจำเป็นที่จะต้องพูดคุยเกี่ยวกับการร่วมมือกัน”เจียงลู่ฉีอธิบายอย่างไม่แยแส
“ร่วมมือ?”หวังฉี่ชีตกตะลึงและหลังจากนั้นเธอก็มองไปที่เจียงลู่ฉีอย่างมีข้อสงสัย “มีมือสไนเปอร์ในทีมของนายด้วยงั้นเหรอ?”มันค่อนข้างเป็นเรื่องยากสำหรับหวังฉี่ชีที่จะจินตนาการว่ามีมือสไนเปอร์ในทีมปกติธรรมดา
“ฉันสามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าเป็นสไนเปอร์ แต่ฉันไม่ได้คิดเกี่ยวกับมันมากซักเท่าไหร่”เจียงลู่ฉีอธิบาย
“นายนี่นะ?’หวังฉี่ชีจ้องไปที่เจียงลู่ฉี เธอนั้นค่อนข้างสับสนกับคำตอบของคำถามของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ถามเพิ่ม และหลังจากนั้นเธอก็ยิ้ม”เพื่อนร่วมห้องเจียง มันค่อนข้างบังเอิญ พี่ชายของฉันนั้นสามารถถูกพิจารณาได้ว่าเป็นมือสไนเปอร์ระดับท็อปของเกาะเชนไฮ่ เขานั้นเป็นไพ่ตายของภารกิจนี้ ตั้งแต่ที่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ฉันจะถามพี่ชายฉันให้ช่วยนายเอง”หวังฉี่ชีพูดด้วยน้ำเสียงอันมีความสุข
“เยี่ยม”เจียงลู่ฉีก็ตอบกลับอย่างมีความสุขด้วยเช่นกัน สุดท้ายแล้วภารกิจนี้มีอันตรายที่ลึกลับมากมายและเขาก็ไม่มีเจตนาที่จะทำมันเพียงแค่คนเดียว
“เฮ้ พี่ฉันอยู่ที่นั่น...พี่!”หวังฉี่ชีตะโกน
หวังเจียนหลางนั้นกำลังพูดคุยกับผู้บังคับบัญชาเกี่ยวกับแผนบางอย่างอยู่แต่ทันใดเขาก็ได้ยินเสียงน้องสาวของเขา เขาก็ขมวดคิ้วและรู้สึกช่วยไม่ได้กับความใสซื่อของน้องสาวคนเล็กของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตอบ
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าหัวหน้าผู้บังคับบัญชาด้านหน้าเขาจะพูดขึ้นมาอย่างฉับพลัน “เธอคือน้องสาวของนายงั้นเหอร? พวกเราจำเป็นที่จะต้องไปที่นั่น”หวังเจียนหลางยังคงอยู่ในความคิดซับซ้อนเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่หัวหน้าผู้บังคับบัญชานั้นจากไปเรียบร้อยแล้ว เขานั้นเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบปี ที่เป็นชายผอมในชุดยูนิฟอร์มและมีสองบั้งสีดาว มันหมายความว่าเขานั้นเป็นระดับพันเอก! หวังฉี่ชีนั้นก็ตระหนักได้ว่าเธอนั้นทำบางอย่างผิด ดังนั้นเธอจึงคงเงียบต่อ
“ผมต้องการที่จะแนะนำตัวของผมเอง ผมชื่อหลินเหยาฉาน เป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาของภารกิจนี้”หลินเหยาฉานยิ้มและหันไปหาเจียงลู่ฉี “ผมคิดว่าคุณคือกัปตันเจียงใช่ไหม?”
“ใช่ ผมนี่แหละ ยินดีที่ได้รู้จัก แม่ทัพหลิน”เจียงลู่ฉีพูด
หลินเหยาฉานหัวเราะ “ผมไม่ใช่แม่ทัพ ฮ่าๆ ผมเป็นเพียงแค่ผู้บังคับบัญชาค่าย! ผมต้องการที่จะแนะนำคุณกับหวังเจียนหลาง กัปตันของทีมสไนเปอร์ของพวกเรา ชื่อเล่นของเขาคือเหยี่ยว ความแม่นยำในการยิงปืนของเขานั้นถึงขั้นสมบูรณ์แบบ”
หลินเหยาฉานพูดและหลังจากนั้นเขาก็หันไปหาหวังเจียนหลาง “เจียนหลาง นี่คือกัปตันเจียง ผู้นำของพวกเรานั้นได้สั่งมาว่าพวกเราควรที่จะร่วมมือกับกัปตันเจียงและนายควรที่จะทำตามคำสั่งของกัปตันเจียงในช่วงเวลาภารกิจ…”
เมื่อฟังสิ่งที่หลินพูด หวังเจียนหลางนั้นก็กลายเป็นสับสน “ผม...ผมจะต้องทำตามคำสั่งของเขางั้นเหรอ?”หวังนั้นไม่เชื่อหูของเขา
“มันเป็นคำสั่งตรง นายเป็นผู้บังคับบัญชาของทีมสไนเปอร์ แต่นายควรที่จะร่วมมือกับกัปตันเจียงเมื่อเขาคิดว่ามันถูกต้อง”หลินเหยาฉานพูดและ ในความเป็นจริงนั้นเขาก็รู้ว่ากรรมการนั้นจ่ายเงินจำนวนมากในการชวนเจียงลู่ฉี!
ที่จริงแล้ว หลินเหยาฉานนั้นก็ไม่ได้ตกลงเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย แต่เขาไม่ได้มีพลังพอในการตัดสินใจใดๆ ดังนั้นเขาสามารถที่จะทำได้เพียงแค่เชื่อฟังคำสั่งของผู้ที่อยู่สูงกว่า แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะสังเกตเจียงลู่ฉีอย่างระมัดระวัง สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชา ที่ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากในการทำมันให้สำเร็จ พูดตามตรงแล้วพร้อมกับการที่เขานั้นเป็นหัวหลัก พวกเขาจะต้องทำภารกิจนี้ให้ปลอดภัยถึงหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์
หลินเยาฉานนั้นมีความคิดอันมากมายแต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงความใจเย็นไว้อยู่
อย่างไรก็ตามหวังฉี่ชีนั้นไม่สามารถที่จะซ่อนอารมณ์ของเธอไว้ได้ ที่จริงแล้วเธอนั้นใสซื่อ มีความคิดที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา เมื่อฟังเกี่ยวกับการจัดการภารกิจของพวกเขาแล้วหวังฉี่ชีก็ไม่เชื่อ
