ตอนที่99

“เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมมองโทรศัพท์นานขนาดนั้น”

 

ฉันมองไปที่โทรศัพท์ของฉันแล้วบุคคลที่แอดฉันมานั่นก็คือพี่เต้ แล้วทำไมพี่เต้ถึงรู้ว่าเฟซฉันเป็นเฟซนี้กันนะ หรือว่าเขาแอดผิดหรือสุ่มแอดมาเจอฉัน แต่มันคงไม่เป็นอะไรมากแค่เขาแอดมาเฉยๆ รับๆไปมันก็ไม่เสียหายอะไรหรอกเนอะ ฉันกดรับแอดของพี่เต้แล้วก็วางโทรศัทพ์ลง

 

“พอดีมีคนแอดมาน่ะฉันก็เลยมองดูว่าใครแอดมา พอดีจะรับแต่คนที่ฉันรู้จักน่ะถ้าไม่รู้จักฉันก็จะไม่รับ”

 

พี่เบสพยักหน้าเข้าใจก่อนจะขับรถของเขาต่อ //ติ๊ง// เสียงเฟซของฉันเด้งขึ้นอีกครั้งฉันจึงเปิดโทรศัพท์มาดู

 

[ ???? ]

 

สวัสดีครับ

 

สวัสดีค่ะ

 

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณคงจำผมได้ใช่ไหม

 

ใครหรอคะ..

 

คุณจำผมไม่ได้จริงๆดิ เสียใจมากเลยอะ

 

5555 ฉันล้อเล่นค่ะฉันจำได้คุณเป้ไงคะเพื่อนเบส

 

5555 ตกใจหมดเลยนี่คุณล้อผมเล่นหรอเนี่ย แหมคนนี้น่ารักจริงๆเลย

 

ขอบคุณที่ชมนะคะแล้วนี่คุณรู้ได้ยังไงคะว่านี่คือเฟซของฉัน

 

อ๋อเดี๋ยวเราเจอกันแล้วเอาไว้เล่าให้ฟังดีกว่านะครับ วันนี้ก็ขอให้

เที่ยวอย่างมีความสุขก่อนดีกว่า ผมไม่กวนแล้วไว้เจอกันนะครับคุณปอย

 

โอเคค่ะไว้เจอกันใหม่ค่ะ

 

ฉันวางโทรศัพท์ลงแบบงงๆเขามาแค่นี้เขาจะมาทำไม แต่ก็เอาเถอะยังไงวันนี้ฉันก็คิดเรื่องเที่ยวมากที่สุดแล้ว

 

“เป็นไงสวยไหม” พี่เบสหันมาถามฉันฉันเลยเงยหน้าขึ้นมามองแล้วก็พบว่าที่นี่มันเป็นสวนสัตว์นี่นา สวนสัตว์ที่สวยงามนี่มันน่าสนุกมากเลยถ้าเข้าไป รถได้จอดแล้วฉันกับพี่เบสก็ลงพร้อมๆกัน

 

“นี่นายพาฉันมาที่สวนสัตว์หรอสุดยอดไปเลยสวยมากเลยที่นี่”

 

ที่นี่มีสัตว์หลากหลายชนิดมากมายให้ฉันได้ดูฉันคิดว่าวันนี้ฉันอยู่ได้ทั้งวันกับการท่องเที่ยวแบบนี้ แต่ว่าที่นี่มันร้อนมากเลยนะเพราะมันเป็นเดือนของการสาดน้ำเล่น มันก็หยุดหลายวันเดี๋ยวใช้เวลาพรุ่งนี้ในการเล่นน้ำก็ได้มันไม่มีปัญหา

 

“เธอเอาร่มหน่อยไหมมันจะได้ไม่ร้อนไง หรือว่าเธอต้องการที่จะดำไม่สิเธอดำอยู่แล้วนี่นา”

 

เขาว่าฉันหรอทำไมว่ากันแบบนี้เนี่ยหรือว่าต้องการ ฉันมองไปที่เขาแล้วทำหน้าบูดๆใส่เข้าก่อนจะคว้าร่มด้วยแรงนิดๆหน่อยๆ จากนั้นฉันก็กางร่มแล้วก็เดินเข้าไปหาพนักงานขายตั๋วของสวนสัตว์

 

“ขอตัวสองใบหน่อยค่ะ” พนักงานหยิบให้ก่อนที่พี่เบสจะจ่ายเงินให้กับฉัน

 

“ครั้งนี้ฉันพาเธอเที่ยวฉันจะเลี้ยงเอง” ก็แล้วแต่เขาก็แล้วกันยังไม่หายเคืองที่โดนด่าว่าดำนะ งั้นเราไปลุยกันเลยดีกว่าเย่