ตอนที่94

“แล้วนี่ทำไมทำหน้าแบบนั้นไปเที่ยวมันต้องร่าเริงไม่ใช่หรือไง ทำหน้าอมุกข์อยู่นั่นแหละเดี๋ยวก็ไม่สนุกหรอกนะ”

ดูพูดเข้าก็ดูสิดูสิ่งที่ทำลงไปฉันอดใส่เสื้อผ้าสวยๆเก๋ๆ ต้องมาใส่ต้อนรับสงกรานต์แบบนี้อะหรอ โคตรจะเซ็งแบบที่ไม่เคยเซ็งมาเลยอะ

“เดี๋ยวพาไปเลี้ยงขนมอย่าทำหน้าแบบนั้นดิ”

ดูความง้อของนางด้วยพยายามง้อเราจริงๆเลยนะ แต่ยังไงเราก็จะไม่ยอมเพราะขนมหรอกนะ ฉันพยายามหันหน้าไปทางกระจกเพื่อจะหันหน้าหนีเขา แต่ดันระงับใจตัวเองไม่ได้กับคำว่าขนม ท้องก็เลยร้องออกมาเสียงดังมากเลย

“ฮ่า ฮ่า อะไรอะหิวแล้วหรอยังออกมาจากคอนโดเธอได้ไม่เท่าไหร่เลยนะ”

ทำไมต้องมาร้องตอนนี้ด้วยตอนอื่นๆมีทำไมถึงไม่ร้องกันเนี่ย

“งั้นเราไปหาของทะเลกินกันดีกว่า อยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆบ้าง เบื่อพวกชาบูอะไรแบบนั้นแล้ว”

ถ้าพูดถึงเรื่องอาหารทะเลฉันก็ชอบเหมือนกันนะ ฉันก็บอกเขาไปแล้วว่าฉันชอบกินปลาหมึกที่สุดเลย ถ้าเกิดพี่เบสพาไปกินแล้วก็อาจจะหายโกรธพี่เบสก็ได้นะ พี่เขาขับรถไปสักพักก็ไปถึงร้านอาหารทะเลที่น่าอร่อยมากๆเลย หาที่จอดกันสักพักพวกเราก็ลงรถแล้วเข้าไปในร้านเพื่อหาที่นั่ง แต่ยังไม่ทันได้หาที่นั่งเลยก็ดันเจอกับฝันร้ายอีกครั้งหนึ่ง

“เอ้าไอ้เบสไม่ได้เจอกันนานเลยนะเพื่อน...เอ็งจำฉันได้หรือเปล่าวะ”

เสียงมันคุ้นๆนะพี่เต้หรือเปล่า ฉันหันไปหาก่อนจะพบว่าโต๊ะที่ส่งเสียงเรียกพี่เบสมีเพื่อนของพี่เบสอยู่กันเป็นกลุ่มเลย แล้วทำไมถึงต้องมาเจอกันโดยบังเอิญขนาดนี้ ฉันรีบหันหลังแบบอัตโนมัติในทันที เกรงว่าพวกพี่เขาจะจำฉันได้ฉันก็เลยเผลอหันไปเอง

“เฮ้ยไม่ได้เจอกันนานเลยหน้าตาดีขึ้นเปล่าวะพวกเอ็ง ไอ้สอง ไอ้เต้ ไอม่อน โหย แมนเอ็งหล่อขึ้นมากเลยเว้ยจากที่เป็นเด็กเนิร์ดเนี่ย”

ดูพวกเขารักกันดีเนอะแต่ฉันไม่ได้รักกันดี หรือว่าดีใจกับสิ่งที่อยู่ข้างหลังของฉันเลย

“แล้วแกพาใครมาวะเบสสาวที่ไหนอีกล่ะเนี่ย”

กลุ่มเพื่อนของพี่เบสถามขึ้นมาแล้วเอายังไงดี ฉันไม่อยากจะหันไปเลยอะ

“อ๋ออันนี้เพื่อนของฉันน่ะทำงานเกี่ยวกับโรงแรมเหมือนกันฉัน เดี๋ยวจะพามาให้รู้จักนะแต่ไปเรียกเธอก่อน”

ไม่ต้องมาเรียกก็ได้ฉันไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งนั้น คือตอนนี้ฉันอยากจะออกไปจากที่นี่ที่สุดแล้วอะ พี่เบสเดินมาจับที่ไหล่ฉันก่อนจะบิดตัวของฉันให้หันไปหาเพื่อนของพี่เบส ไม่นะ ไม่นะ!!