ตอนที่104

“อิ่มจังเลยฉันไม่เคยกินอะไรแล้วอิ่มขนาดนี้มาก่อน คือมันทำให้ฉันแบบว่ากินมันจะต้องกินให้หมดอะคือมันอร่อยมากเลย”

ฉันกับพี่เบสพากันกินอาหารจนหมดแล้วก็อิ่มตามท้องเรื่อง จับจ่ายเสร็จเรียบร้อยพวกเราก็พากันเดินย่อยอาหารกันต่อ

“เธอคงชอบกินมากเลยนะเวลาเธอกินฉันเห็นว่าเธอมีความสุขตลอดกับการกินของเธอ”

ใช่สิทุกอย่างเวลาเรารู้สึกอะไรบางอย่างมันทำให้ฉันได้รู้ว่า การกินนี่แหละทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายไม่เครียดไม่คิดมากกับเรื่องต่างกันฉันเลยชอบที่จะกินจนทำให้ฉันอ้วนนั่นแหละนะ

“มันอร่อยฉันเลยกิน ถ้าไม่อร่อยยังไงฉันก็ต้องกินอยู่ดี อาหารมันก็คืออาหารอาหารทำให้ผู้อารมณ์ดี การที่จะง้อฉันจะบอกให้เลยว่านายจะต้องซื้ออาหารมาง้อฉัน ฉันหายแน่นอนนายเชื่อฉันสิ”

ฉันหัวเราะพร้อมกับพี่เบสเพราะคำพูดของฉันมันดูตลกๆยังไงก็ไม่รู้ฉันรู้สึกได้เลยล่ะ

“แล้วเราจะไปไหนกันต่อดีล่ะนายรู้หรือเปล่าสถานที่นี้มีอะไรที่น่าไปอีกบ้างไหมนอกจากดูสัตว์ต่างๆ”

พี่เขาหยุดเดินก่อนที่จะใช้เวลาคิดนิดๆหน่อยๆแล้วก็ดีดนิ้วขึ้นมาเหมือนกับว่าเขาจะรู้แล้วว่าเขาจะพาเราไปไหน

“ฉันว่าฉันมีที่ๆให้เธอไปอยู่นะเพราะที่มันเป็นโซนของแต่ละโซนอยู่แล้ว ฉันคิดว่าที่ๆฉันจะพาเธอไปมันคงทำให้เธอตื่นตาแน่นอน”

อยากจะรู้ว่ามันจริงหรือเปล่าพี่เบสมีอะไรในใจอีกนะฉันจะต้องลองดูหน่อย

“ได้สิงั้นพาฉันเลยฉันอยากจะรู้ว่ามันจะทำให้ฉันตื่นตาได้จริงอย่างที่นายพูดหรือเปล่า”

จากนั้นฉันก็เดินตามพี่เบสไปเพื่อที่จะไปยังที่ๆพี่เบสบอกว่าจะทำให้ฉันตื่นตาแน่นอน ใช้เวลาเดินไปไม่นานมากนัก ฉันก็ดันต้องหยุดดูอะไรบางอย่างนั่นก็คือจระเข้ ฉันเจอเหมือนเป็นตัวจระเข้ในบ่อแต่มันเหมือนกับรูปปั้นมากกว่า ฉันไม่แน่ใจอะว่ามันเป็นจระเข้จริงๆไหม

“นายพาฉันไปดูจระเข้ก่อนสิฉันจะเห็นชัดๆอะไม่แน่ใจว่ามันใช่หรือเปล่า”

ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆอีกนิดหนึ่งแต่มันไม่ขยับเลยอะฉันคิดไปเองหรือเปล่านะว่ามันคือจระเข้ อาจจะเป็นรูปปั้นในบ่อก็ได้คงคิดมากเป็นเอง แต่มันก็ยังไม่แน่ใจขอเข้าไปอีกนิดก็แล้วกันนะ //ตู้ม// ฉันเดินเข้าใกล้แต่แล้วเจ้าจระเข้ที่เหมือนกับปั้นตัวนั้นก็ดันกระโดดขึ้นมาทำให้ฉันตกใจเสียหลักเกือบล้ม

“ว๊ายยย” ฉันกรี๊ดออกมาก่อนที่จะหลับตาลงแล้วเกร็งเพราะกลัวเจ็บเวลาล้มลงไป ฉันเตรียมตัวกรรมแล้วจ้า