ตอนที่ 73 เผลอตัว

ตอนนี้ก็ถึงเวลานอนของเราสองคนแล้วที่จะต้องนอน งั้นเรานอนกันเลยดีกว่านะ

“เราต้องนอนแล้วล่ะง่วงแล้วคุณแมสเรานอน...”

หันไปอีกทีเธอนอนหลับไปก่อนผมเสียแล้ว แต่ที่นี่มันก็มีอากาศถ่ายเททำให้อากาศค่อนข้างเย็นเหมือนกันนะ ยังไงก็เอาผ้าไปห่มให้เธอดีกว่า ดีนะที่เก็บเศษผ้าเอาไว้เยอะเอามาถักให้เป็นผ้าห่มได้เนี่ย ผมเอาห่มให้กับเธอจากนั้นผมก็นอนในทันที ขอให้พรุ่งนี้เรารอดพ้นอันตรายจากตัวนั้นให้ได้นะ

[ เช้าวันต่อมา ]

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับเช้าอันสดใส ผมลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วก็เดินไปที่น้ำใต้ถ้ำก่อนจะใช้มือลองน้ำดื่ม แล้วก็หันไปมองคุณแมสแล้วก็ฟอเรส ตอนนี้พวกเขากำลังนอนกันอย่างสบาย งั้นเราอาบน้ำรอพวกเขาตื่นดีกว่านะ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจถอดเสื้อผ้าอะไรพร้อมหมดแล้ว ล่างกายต้องการน้ำมากเลยในตอนนี้ น้ำที่ไหลลงมาตั้งแต่หัวลงสู่เท้ามันช่างเย็นฉ่ำอะไรขนาดนี้ สบายจังเลยแฮะสบายมากเลย ถึงแม้ที่นี่จะมืดแต่ก็ยังรู้ว่ามันเช้าเพราะว่าแสงรอดออกมาจากรู้ที่เราเข้ามา

“เฮ้ย” เสียงใครอะผมได้ยินเสียงของใครก็ไม่รู้ผมเลยหันไปดู แล้วพบว่าคุณแมสทำหน้าตาเหว๋อๆแล้วมองมาที่ผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมรีบปิดช้างน้อยของผมแล้วก็รีบหาผ้ามาคลุมในทันที ส่วนคุณแมสรีบหันหน้าออกไปจากผมในทันทีเหมือนเธอก็จะตกใจที่เห็นแบบนี้เหมือนกันนะ

“ขอโทษค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจก็เห็นคุณหายไปเลยไม่ได้คิดว่าคุณจะมาอาบน้ำตรงนี้”

บ้าบอที่สุดอยากจะปล่อยโฮออกมาจริงๆเลย