ตอนที่ 71 น้ำใต้ถ้ำ
“คืนนี้เราอาจะไม่ได้เห็นดาวเหมือนอย่างเคยแล้วนะคะ แต่ว่าเราอาจจะมีความสุขกับการได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ยังไงฉันขอไปล้างเนื้อล้างตัวเอาโคลนออกสักแป๊บหนึ่งนะคะ”
ผมยิ้มก่อนจะพยักหน้าให้เธอ ยังไงผมก็ต้องหันไปทางอื่นอีกแล้วใช่ไหม ผมจะไม่หันไปหาคุณแมสเด็ดขาด ยังไงก็เถอะเธอก็เป็นคนตรงๆห้าวๆแต่เธอก็ยังคงน่ารักเสมอสำหรับผม ใช้เวลาไม่นานมากนักเธอก็เดินกลับมานั่งข้างหน้าของผม
“เสร็จแล้วค่ะตาคุณแล้ว”
ผมลุกขึ้นก่อนจะไปที่น้ำใต้ถ้ำแล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าออกเพื่อที่จะทำความสะอาดตัวเอง
“แล้วคุณแมสชอบที่นี่หรือเปล่าครับที่ๆคุณแมสอยู่นี่มาโดยตลอด”
ผมหาคำถามเพื่อที่จะไม่ให้มันเงียบจนเกินไป ถ้ามันเงียบจนเกินไปมันก็คงจะไม่มีใครชอบหรอกเนอะ
“ก็ฉันไม่ได้ชอบที่นี่หรอกนะคะ แต่ว่าที่ฉันต้องทนอยู่ที่นี่ก็เป็นเพราะว่าฉันควรจะต้องทนน่ะค่ะ ฉันรอการกลับมาของกลุ่มของฉันอยู่แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาจะกลับมาตอนไหน”
กลุ่มหรอกลุ่มของคุณแมสอะหรอมันหมายความว่ายังไงกันนะ เธอมีกลุ่มของเธอด้วยหรอแล้วมันคือกลุ่มอะไรกันนะ
“แล้วคุณแมสบอกผมได้ไหมว่ากลุ่มของคุณแมสมันเป็นกลุ่มยังไงกันครับ แล้วทำไมต้องรอให้พวกเขากลับมาด้วยล่ะครับ”
เธอเงียบลงสักพักก่อนจะตอบผมอีกครั้งหนึ่ง
“กลุ่มของฉันก็คือพี่น้องของฉันนั่นแหละค่ะ พ่อกับแม่ของฉันได้พาทุกคนออกไปจากเกาะนี้ก็ตั้งนั้นแล้ว แต่ว่าดันมีฉันเพียงคนเดียวที่จะยืนหยัดเพื่อเกาะแห่งนี้อยู่ค่ะ”
อ่อ...บางทีคุณแมสมีมุมที่น่าสงสารอยู่เหมือนกันนะ เธอเป็นคนที่เข้มแข็งแล้วก็มีมุมที่อ่อนแอเหมือนกันนี่นา ทำไมรู้สึกเศร้ายังไงก็ไม่รู้พอได้ยินแบบนั้นแล้ว
“ผมเอาใจช่วยนะครับคุณแมสต้องผ่านมันไปได้แน่นอนครับผมเชื่อว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้น”
ให้กำลังใจคุณแมสอย่างเต็มที่สู้ๆนะครับคุณแมสผมเป็นกำลังใจให้
