ตอนที่ 2 สมรู้ร่วมคิด
ถ้าจะถามว่าไก่ขนไฟตัวใหญ่ขนาดไหน? ทั้งครอบครัวสามารถกินมันได้ 2-3 มื้อ ถ้ากินอย่างประหยัด
ดังนั้นตอนนี้ ฟาง เจิงจื้อ จึงอิ่มมาก ท้องของเข้าเต็มไปด้วยเนื้อไก่ ก่อนจะเรอออกมาและเอามือเช็ดคราบน้ำมันที่ปาก
เขาเห็นก้อนหินและพักอยู่ที่นั่น เขาเผากระดูกส่วนที่เหลือก่อนสำรวจรอบๆด้วยดวงตาสีดำของเขา เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครมาเจอเศษซากไก่ เขาก็เดินฮัมเพลงกลับเมืองเหมือนเป็นผู้ใหญ่
“เส้นทางจากภูเขามาที่นี่เหมือนมีลมพัดไม่สิ้นสุด และแม่น้ำก็....” ขณะที่เด็กหญิงและกองทหารเดินทางมาถึงทางเข้าหมู่บ้าน ก็มีเสียงพูดคุยจากข้างในดังมาเป็นพักๆ แต่ทันใดนั้นเสียงพูดคุยก็หยุดลง
“เหลือเชื่อ คนจากกองตรวจการศักดิสิทธิ์ เดินทางมาที่หมู่บ้านเรา!”
“ดูสิพวกเขากำลังมองมาที่พวกเรา หรือหมู่บ้านภูเขาทางใต้จะมีอัจฉริยะกำเนิดขึ้นมา?”
กองตรวจการศักดิสิทธิ์?
ฟาง เจิงจื้อ ไม่สนใจเสียงพูดคุยเกี่ยวกับตัวเขา เอามือเช็ดปากและเดินกลับบ้านไปตามทางปกติ....
.....
หมู่บ้านภูเขาทางใต้ได้ชื่อนี้มาเนื่องจากอยู่ทางทิศใต้ของภูเขา คังหลิง ประกอบด้วยบ้านประมาน 100 ครอบครัว
ทางเข้าลานหมู่บ้านมีไม้ฟื้นที่พึ่งถูกเก็บมาจากป่าวางไว้อยู่ บางที ฟาง เจิ้งจือ ก็คิดว่าถ้าเกิดไฟไหม้ขึ้นมาคงส่งทั้งหมู่บ้านนี้ไปอยู่บนท้องฟ้าได้เลย
“ไม้แห้ง....ไฟที่รุนแรง”
ฟาง เจิ้งจือ ยังคงฮัมเพลงและเดินไปรอบๆลานหมู่บ้าน ก่อนจะเดินไปยังทางแยกหนึ่งประมาณ 10 เมตร ก่อนจะเห็นอาคารหนึ่งที่ทีมาจากหินและทรายมุงหลังคาด้วยเซรามิค
นี่คือบ้านของ ฟาง เจิ้งจือ บนโลกใบนี้
“ผู้อวุโส ช่วยเอาชื่อลูกชายข้าใส่ในรายชื่อด้วยได้หรือไม่?”
“ไม่มันเป็นไปไม่ได้!”
ในตอนที่ ฟาง เจิ้งจือ กำลังเปิดประตูไม้เข้าไปนั่นเอง เขาได้ยินเสียงของผู้หญิงสองคน
เขาคุ้นชินกับสองเสียงนั้นดี สามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าเสียงแรกนั้นเป็นของผู้หญิงที่บ้านอยู่แถวๆลานหมู่บ้าน เธออายุ 25-26ปี ค่อนข้างอ้วนและชอบที่จะใส่ผ้าพันคอสีแดง
ในฐานะเพื่อนบ้านเข้าคุ้นเคยกับเสียงเธอมาก และรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับบ้านเธอ เพื่อผูกมิตร เขาพึ่งไปทักทายเธอมาเมื่อเช้า
เสียงที่สองเป็นของแม่ ฟาง เจิ้งจือ ในโลกใบนี้ “ฉิน ซูเหลียน” เธอมีรูปร่างที่ดีมาก กริยายท่าทางทุกอย่างราวกับดอกบัวหิมะจากสวรรค์
คนอย่างแม่นั้นแต่งงานกับคนแบบพ่อได้ยังไรกัน?
มันเป็นเรื่องบังเอิญ
พูดกันว่าพ่อของเขานั้นบังเอิญเห็นร่างที่เปลือยเปล่าของแม่ จากนั้นเนื่องจากเขาเป็นคนที่ ‘ซื่อสัตย์’ เขาก็เริ่มบอกกับทุกคนว่าเขาได้เห็นทุกอย่างของ ฉิน ซูเหลียน แล้ว เพราะอย่างนี้ มันจะยุติธรรมกับสามีในอนาคตของเธองั้นหรอ?
เขานั้นเล่าเรื่องนี้ตลอดสามปี ทุกหมู่บ้านที่อยู่ในระยะ 10 กิโล รู้เรื่องนี้กันหมด จนแม่ของ เจิ้งจื้อ กังวลเกี่ยวกับชื่อเสียงของตนเอง
ความซื่อสัตย์ของพ่อนั้นดูเหมือน...เป็นความไร้ยางอายมากกว่า เขาดูพยายามมากที่จะเล่าเรื่องนี้ตลอดสามปี
“ช่างมุ่งมั่นจริงๆ”
รูปร่างของ ฉิน ซูเหลียน ยังดูยอดเยี่ยมอยู่ แต่เธอผอมลงเล็กน้อย แต่เสื้อผ้ากลับดูเก่าหมดแล้ว ที่ดูใหม่มีเพียงอย่างเดียวคือกางเกงขาสั้นที่เธอใส่อยู่
“แม่!” ฟาง เจิงจื้อ ตะโกนด้วยเสียงของเด็กขณะเดินเข้าไปในห้อง เขาไม่ชอบเสียงแหลมๆของเด็กเลย แต่ทำยังไงได้ เขาเป็นเด็กอยู่นี่
ถ้าเกิดเขาเสียงเป็นคนแก่เหมือนอายุ 35 ปีขึ้นมา แม้แต้พระเจ้าก็คงตกใจ
“อา ลูกรักกลับมาแล้วหรือ หิวน้ำไหม” เมื่อได้ยินเสียง ฟาง เจิ้งจือ เธอวางทุกอย่างลงและเอาแก้วน้ำมาให้เขา
ฟาง เจิ้งจือ ไม่ปฏิเสธ เนื่องจากเขาพึ่งกินไก่ขนไฟไป เขาคอแห้งมากรีบกระดกน้ำเข้าไปทันที
หลังจากวางแก้วลงแล้ว ฟาง เจิ้งจือ พึ่งสังเกตุว่ามีแขกในบ้าน
เขาเป็นชายชรามีเคราสีขาวและถือยาสูบอยู่ในมือ
ฟาง เจิ้งจือ จำเขาได้ เข้าคือผู้อาวุโสสูงสุดของหมู่บ้านภูเขาทางใต้!
เขาเป็นผู้นำของที่นี้ เขาเหมือนเป็นพระราชาของที่นี่
ตัวอย่างที่ดีที่สุดที่แสดงถึงอำนาจของเขาคือของเล่นที่คนในหมู่บ้านเอากลับมาทั้งหมดจะถูกแยกส่วนออกเป้นชิ้นเล็กชินน้อยโดยเขา
“คุณฟาง ข้ายังต้องไปเยี่ยมครอบครัวอื่นๆอีกนะ รีบจัดเตรียมทุกอย่างตามที่ ฮูหยินหลี่ บอกซะ เมื่อ กองตรวจศักดิสิทธิ์ มาที่หมู่บ้านของพวกเรา พวกเราต้องเตรียมอาหาร เครื่องดื่ม และที่พัก ฮูหยินหลี่ ตกลงที่จะบริจาค ไก่ขนไฟ 4 ตัว และบ้านหิน ดังนั้นลูกของเธอจะอยู่อันดับแรกๆในรายชื่อ”
ผู้อาวุโสของหมู่บ้านยกมือขึ้นและทุบไปที่อกและพ่นควันจากยาสูบออกมา
“มันก็แค่ไก่ขนไฟเองไม่ใช่หรือ? แค่ข้าไปขอยืมมาสักตัวก็โอเคแล้ว”ฉิน ซูเหลียน จัดปกเสื้อของ ฟาง เจิ้งจือ และจัดชุดตัวเองให้เรียบร้อยพร้อมที่จะออกไปข้างนอก
ฟาง เจิ้งจือ แปลกใจ ปกติแม่ของเขาอีโก้สูงมาก ไม่เคยคิดจะขอความช่วยเหลือจากใครทั้งนั้น ถ้ามันไม่สำคัญจริงๆ ทำไมตอนนี้เธอถึงคิดที่จะออกไปยืมไก่ขนไฟจากคนอื่น?
“ซูเหลียน คิดจะยืมไก่ขนไฟ? ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าฟังผิดไปหรือไม่? มีไก่แค่ไม่กี่ตัวในหมู่บ้าน ตอนนี้ กองตรวจการศักดิสิทธิ์ได้มาที่หมู่บ้าน ทุกคนต่างเอาของไปเสนอรายชื่อกันหมด เจ้าจะไปขอยืมใครได้?”
ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ กำลังรู้สึกสับสน ปากอวบๆของ ฮูหยินหลี่ ก็เปิดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมา เธอหัวเราะอย่างรุนแรงจนไขมันบนตัวเธอกกระเพื่อม
“เรื่องนี้...” ฉิน ซุเหลียน หยุดและขมวดคิ้ว
“น้อง ซูเหลียน ฟังข้า หมู่บ้านภูเขาทางใต้นั้นมีมากกว่า 100 ครอบครัว ไม่ใช่ทุกครอบครัวสามารถเข้าร่วมการสอบได้ ผู้อาวุโสได้เตรียมการเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของหมู่บ้าน การตรวจสอบของกองตรวจการศักดิสิทธ์ เพื่อทดสอบพลังของหมู่บ้าน ถ้าเราทำผลลัพธ์ได้ไม่ดี แม้แต่จะตั้งโรงเรียนที่นี่พวกเราก็ทำไม่ได้?” ฮูหยินหลี่ แนะนำอีกครั้ง
การสอบ, การคัดเลือก, โรงเรียน....
ตอนแรก ฟาง เจิ้งจือ งงงวยเกี่ยวกับการทดสอบ แตในที่สุดก็เขาก็เข้าใจ
กองตรวจการศักดิ์สิทธิ์ เดินทางมาที่นี่เพื่อจัดการสอบและคัดเลือกขึ้น ไม่ใช่ทุกคนในหมู่บ้านจะเข้าร่วมได้ ผู้อาวุโสของหมู่บ้านคือคนที่ทุกคนต้องคอยประจบประแจง
แต่ว่า......
ถ้าผู้อาวุโสสูงสุดคือคนที่คอยคัดเลือก แล้วฮูหยินหลี่มาทำอะไรอยู่ในบ้านของพวกเขา ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยมั่นใจ สิ่งที่พอจะอธิบายได้เพียงอย่างเดียวคือพวกเขาวางแผนร่วมกัน
พวกเขารวมหัวกันเพื่อที่จะกลั่นแกล้งแม่ของข้า? นี่มันไม่มากเกินไปงั้นหรอ ฟาง เจิ้งจือ ไม่ชอบการกลั่นแกล้ง และเขาเป็นคนประเภทที่พร้อมจะตอบโต้กลับตลอดเวลา!
“ฮูหยินหลี่ บอกว่าครอบครัวของข้าไม่สามารถให้ไก่ขนไฟได้ แต่ฮูหยินบอกว่าลูกของข้าไม่มีทางได้ผลลัพธ์ที่ดีในการสอบได้ยังไง?” ฉิน ซูเหลียน ยอมรับว่าครอบครัวของเธอนั้นจน แต่เธอไม่มีทางยอมถ้าใครมาว่าลูกชายของเธอนั้นไร้ความสามารถ
“เห้อ... เลิกเถียงได้แล้ว ทุกอย่างถูกจัดการไว้เรียบร้อยแล้ว ครอบครัวหลี่ ได้บริจาคให้หมู่บ้านมากมาย 1ในรายชื่อที่จะถูกส่งไปจะต้องเป็นของครอบครัวหลี่ สำหรับการสอบขั้นพื้นฐาน.....ถึงแม้ ฟาง เจิ้งจือ จะอยู่ในวัยเดียวกันแต่เขาเด็กกว่าลูกของครอบครัวหลี่เดือนหนึ่ง ดังนั้นยอมให้ครอบครัวหลี่ซะ” ผู้อาวุโสหมู่บ้านเก็บยาสูบและเดินออกไป
มันจะแตกต่างกันขนาดไหนแค่ 1 เดือน?
คนฉลาดทุกคนก็ต่างรู้ว่าผู้อาวุโสนั้นลำเอียง
ฟาง เจิ้งจือ เกิดความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาในใจ จากนั้นเขาก็ใช้เสียงแบบ ‘ใสซื่อ’ เสนอความคิดเห็นของเขา
“แม่ ผู้อาวุโสของหมู่บ้านและฮูหยินหญิงหลี่ บอกว่าพวกเราต้องสร้างผลลัพธ์ที่ดีในการสอบ ทำไมพวกเราไม่จัดการทดสอบกันก่อนเพื่อคัดเลือกกันเองก่อนละ?”
เพจหลัก : Gate of god TH