Chapter 74: ผมไม่ได้วิ่งหนีเพราะว่าผมกลัว!
Chapter 74: ผมไม่ได้วิ่งหนีเพราะว่าผมกลัว!
เพียงแค่หลังจากที่มู่จี่เซียนนั้นพูดเสร็จ ฟองจำนวนมากก็ลอยขึ้นมาจากก้นบึ้ง ท่ามกลางฟองนั้นก็มีหัวขนาดใหญ่ที่ส่งกลิ่นเหม็นมากโผล่ออกมา
“คนออกแบบเกมนี้น่าจะเป็นคนที่สจใจเป็นอย่างมากกับหนังผี....พวกเขาสามารถที่จะให้บอสตัวนี้เกิดอย่างปกติก็ได้...”
{แจ็คโอแลนเทิร์นขนาดใหญ่ (ระดับ25)(บอส)(อีลิท)}
พลังชีวิต : 30000
มานา : 5000
สกิล : [ความกลัว] [ดูดพลังชีวิต] [เคลื่อนย้ายวิญญาณ] [การเข้าถึงแห่งความมืด]
มันเป็นบอสสายเวทย์ที่ใช้โหมดอิสระ หวังหยู่นั้นไม่ต้องการที่จะปล่อยโอกาสนี้ไปและก็เหวี่ยงเสาของเขาในทันที
แจ็คโอแลนเทิร์นที่ถูกหวังหยู่ฟาดนั้นก็ไม่สามารถที่จะลอยได้อย่างคงที่ มันเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน มันก็หายไปในทันทีและปรากฏขึ้นด้านหลังหวังหยู่พร้อมกับปากที่อ้ากว้างพร้อมที่จะกัดเขา
หวังหยู่นั้นก็สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของแจ็คโอแลนเทิร์นในทันที โดยปราศจากการหันหลังกลับ หวังหยู่ก็กระโดดถอยหลังและก็ส่งหมัดไปที่ใบหน้าของมัน เขาก็เปลี่ยนไปเป็นถุงมือของเขาในทันทีและใช้ [หมัดกระแทก] เข้าไปที่ใบหน้าองเขา
อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันนั้น แจ็คโอแลนเทิร์นก็หัวเราะออกมาเสียงดังจนแสบหูและทำให้ร่างกายของหวังหยู่นั้นกระเด็นถอยหลังออกมา
สิ่งนี่ก็คือสกิล [ความกลัว]! มันไม่สำคัญหรอกว่าผู้เล่นนั้นจะหวาดกลัวหรือไม่ ตัวละครของคุณก็จะถอยหลังไปอยู่ดี!
แจ็คโอแลนเทิร์นนั้นก็เหมือนตระหนักได้ว่าหวังหยู่นั้นทรงพลังขนาดไหนและมันก็ใช้ [ความกลัว] ใส่เขาในทันที ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าใส่หยางนัว เมื่อมันมาใกล้เธอ หยางนัวนั้นก็รีบเขยิบตัวไปด้านข้างในทันทีแล้วเธอก็ยกธนูของเธอขึ้นและก็ยิงไปที่ตาของมอนสเตอร์
“ช๊าคคคคคคค!”
แจ็คโอแลนเทิร์นก็โอดครวญอย่างเจ็บปวดและก็เริ่มที่จะไล่ล่าหยางนัวไปรอบๆในทันที
หยางนัวนั้นก็ยิงลูกธนูของเธออย่างไม่เร่งรีบ เมื่อเธอล่าถอย หยางนัวนั้นมีระยะห่างจากบอสเพียงแค่สามเมตรในตอนนี้ แล้วเธอก็เริ่มที่จะหลบการโจมตีและก็ยังคงยิงลูกศรไปอย่างแม่นยำ! ทุกครั้งที่แจ็คโอแลนเทิร์นนั้นกำลังจะกัดโดน หยางนัวนั้นก็จะบิดตัวเล็กน้อยและหลบมัน!
เมื่อเห็นแบบนี้ หวังหยู่ก็สามารถทำได้เพียงหัวเราะอย่างเย็นชา
ถึงแม้ว่าการกระทำของหยางนัวนั้นจะไม่ใหญ่ซักเท่าไหร่ หวังหยู่นั้นก็ยังใช้สายตาที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อของเขาบอกได้ว่ามันเป็นศิลปะการหลบหลีกของตระกูลหยาง เจ็ดก้าวแห่งดวงดาว!
หยางนัวนั้นกำลังใช้โหมดอิสระอยู่จริงๆ!
ถ้ามันไม่ใช่แบบนั้น จะมีนักธนูคนไหนที่จะพยายามสู้กับบอสในระยะประชิดแบบนี้กัน?
ตั้งแต่ที่โหมดอิสระนั้นไม่ได้มีการช่วยเหลือจากระบบ ลูกศรนั้นก็จะไม่ได้ยิงอย่างแม่นยำ เพียงแค่การต่อสู้ระยะใกล้แบบนี้มันก็สามารถที่จะมั่นใจว่าลูกศรมันจะยิงโดนพื้นซะมากกว่า!
ยิ่งไปกว่านั้น! การทำบางสิ่งอย่างหลบหลีกไปในขณะที่ยิงไปด้วยนั้นเป็นบางสิ่งที่แม้กระทั่งนักกีฬาโอลิมปิคเหรียญทองก็ไม่สามารถที่จะทำมันได้
แจ็คโอแลนเทิร์นนั้นก็ครุ่นคิดว่าหยางนัวนั้นเป็นแค่นักธนูตัวน้อยที่อ่อนแอที่จะจัดการได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม การตัดสินอันย่ำแย่ของมันนั้นทำให้มันสูญเสียอย่างใหญ่หลวง หลังจากที่ [แลกเปลี่ยนวิญญาณ] คูลดาวน์ของมันนั้นหมดลง แจ็คโอแลนเทิร์นก็รีบใช้ [ความกลัว] ใส่ และหลังจากนั้นก็เทเลพอร์ตไปหามู่จี่เซียน
มู่จี่เซียนนั้นเป็นคนที่มีกลยุทธ์และเป็นผู้เล่นที่ใช้ทฤษฏี เมื่อยังคงเป็นการพูดเกี่ยวกับการต่อสู้ เธอยังคงโอเค แต่เมื่อมันมาถึงการต่อสู้จริงๆแล้ว เธอนั้นก็ไม่สามารถที่จะเทียบได้กับหลี่ซัวและที่เหลือเลยด้วยซ้ำ เมื่อเห็นแจ็คโอแลนเทิร์นกำลังมาโจมตีเธอ เธอก็รีบปกป้องใบหน้าของเธอโดยใช้โล่และก้มลงกรีดร้อง
ก่อนการโจมตีจะมาถึง แจ็คโอแลนเทิร์นก็พ่นลำแสงสีเขียวออกมาจากร่างกายมันและเชื่อมไปกับมู่จี่เซียน
แล้วพลังชีวิตของมู่จี่เซียนก็ลดลงอย่างต่อเนื่อง ความเสียหายที่หยางนัวทำก่อนหน้านี้นั้นถูกฟื้นคืนอย่างรวดเร็ว
“บูม!”
เมื่อมู่จี่เซียนนั้นกำลังจะตายจากการโดนดูดเหลือ เสานั้นก็พุ่งเข้าไปหาและติดอยู่กับใบหน้าของแจ็คโอแลนเทิร์น และก็มันผลักดันร่างกายของมันกระเด็นออกไปและขัดจังหวะการใช้ [ดูดพลังชีวิต]
โดยปราศาจากการรอแจ็คโอแลนเทิร์นให้ยืนอย่างมั่นคง หวังหยู่ก็พุ่งไปหาและจับไปที่เสา และก็กระแทกมันลงไปบนพื้น หวังหยู่ก็บินขึ้นกลางอากศและปลดปล่อยลูกเหยียบอันรุนแรงไปที่ใบหน้าของมัน!
“บูม!” แจ็คโอแลนเทิร์นนั้นถูกกระเด็นไปด้วยสถานะมึนงงโดยการโจมตีของหวังหยู่ แม้กระทั่งผู้สร้างของ [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ำ] นั้นก็ไม่ได้คิดว่าสกิลนี้จะสามารถที่จะใช้แบบนี้ได้ด้วย
-2245
ความเสียหายสายฟ้านั้นได้มีประสิทธิภาพน้อยลงเมื่อเจอมอนสเตอร์ธาตุมืด ระดับที่สูงของค่าความสมบูรณ์แบบในการโจมตีของหวังหยู่นั้นทำให้เกิดผลกระทบมึนงง การโจมตีของเขานั้นทำให้เกิดดาวหมุนวนอยู่บนหัวของแจ็คโอแลนเทิร์น
หลังจากที่ส่งแจ็คโอแลนเทิร์นบินออกไป หวังหยู่ก็ไม่ได้ปล่อยมันไปและก็เริ่มที่จะแทงมันต่อด้วยเสาของเขา เมื่อหวังหยู่นั้นเหวี่ยงเสา ภาพลวงตาของเสานั้นก็ปรากฏขึ้นทุกเส้นทางที่แจ็คโอแลนเทิร์นจะหนีไป พร้อมกับพลังโจมตีสูงของเขาและความเสียหายจริงนั้นก็ทำให้หวังหยู่นั้นสามารถทำร้ายบอสได้ถึงจุดที่มันไม่สามารถที่จะต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย
เมื่อหยางนัวนั้นหายจากสถานะหวาดกลัว เธอก็ยืนอยู่ด้านหลังหวังหยู่และยิงลูกศรไฟดอกแล้วดอกเล่าใส่ เพียงไม่นาน บอสนั้นก็เหลือพลังชีวิตเพียงแค่ 30%
“อ๊า! อ๊า! อ๊า!”
เมื่อแจ็คโอแลนเทิร์นขนาดใหญ่นั้นมีพลังชีวิตเหลือน้อยกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์ มันก็กรีดร้องเสียงดังออกมาและใช้ [เคลื่อนย้ายวิญญาณ]
เมื่อเห็นดังนั้นหวังหยู่และหยางนัวนั้นก็รีบกระโดดถอยหลังและเตรียมการป้องกันมู่จี่เซียน
“อ๊ากกกกกก!”
เมื่อพวกเขานั้นยกหัวของเขาไปดูต้นกำเนิดของเสียง ทั้งคู่ก็เห็นใบหน้าที่ลึกลับของแจ็คโอแลนเทิร์นนั้นกลายเป็นหมอกสีดำและพุ่งไปหาทั้งสามคน
หยางนัวนั้นก็รีบใส่ลูกศรและยิงมันออกไปทันที เมื่อค้นพบว่าการโจมตีทางกายภาพนั้นไม่สามารถที่จะทำความเสียหายของมันได้แม้แต่นิดเดียว!
เมื่อหมอกนั้นปกคลุมมาถึงพวกเขา หวังหยู่ก็เหวี่ยงเสาและส่งหยางนัวบินออกไปจากระยะ ในขณะเดียวกัน เขาก็กลิ้งตัวออกมาและใช้ [ฝ่ามือพลังวอยด์] ดึงมู่จี่เซียนให้ปลอดภัย
หลังจากที่ถูกฟาดโดยหวังหยู่ หยางนัวก็จ้องไปที่เขาอย่างดุร้าย
เขานั้นอ่อนโยนอย่างมากกับภรรยาของเขา และเขาพึ่งจะฟาดเธอกระเด็นโดยปราศจากความลังเลใดๆ! ไอ้บัดซบนี่ยังคงเป็นมนุษย์อยู่อีกเหรอ?
หวังหยู่นั้นเมินหยางนัวและ ยิง [ระลอกคลื่น] ใส่หมอกที่เข้ามาหาและทำให้มันกระเด็นออกไปเล็กน้อย และใช้โอกาสนั้น หวังหยู่ก็ใช้ [เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ำ] ลงไปบนมันในทันที
หลังจากที่ถูกตีโดยสกิลของหวังหยู่ทั้งสองครั้ง หมอกสีดำนั้นก็ค่อยๆจางหายไปก่อนที่มันจะพยายามบินผ่านหวังหยู่ไปหาสองสาว
เพียงแค่เวลานั้นเอง หวังหยู่ก็ใช้ [ฝ่ามือพลังวอยด์] ก็คูลดาวน์เสร็จลงและเขาก็ใช้มันในทันทีกับบอส คลื่นสีขาวนั้นก็ปรากฏขึ้นและก็ดึงหมอกสีดำมาหาเขา
พร้อมกับที่นักต่อสู้นั้นมีคูลดาวน์ที่น้อยและค่ามานาที่สูญเสียน้อยนั้น หวังหยู่ก็ใช้สกิลทั้งสามสกิลอย่างต่อเนื่องและก็ทำร้ายบอสจนกลายเป็นหมอกสีดำเล็กๆก่อนที่มันจะจางหายไปพร้อมๆกันและทิ้งไว้เพียงแค่กองไอเทมไว้บนพื้น
หยางนัวนั้นก็เดินไปด้านหน้าและไปหยิบโทเคนมาจากไอเทมทั้งหมดที่บอสดรอป และที่เหลือก็ยื่นให้กับหวังหยู่
{ความปรารถนาของแจ็ค (คทา) (เงิน)}
พลังโจมตีกายภาพ : 12-19
พลังโจมตีเวทย์มนต์ : 30-45
+7 สติปัญญา
+3 พลังจิตวิญญาณ
ผลกระทบ :
[ดูดพลังชีวิต] (ใช้งาน) :สร้างสายโซ่ดูดเลือดระหว่างผู้ใช้และเป้าหมาย ทำความเสียหายกับเป้าหมายทุกวินาที และรักษาผู้ใช้ขึ้นอยู่กับความเสียหายที่ทำได้ เป็นเวลาห้าวินาที
[เงียบงัน] (ใช้งาน) : ใบ้เป้าหมายเป็นเวลาสามวินาที
ความต้องการของอาชีพ : นักบวช นักเวทย์
ความต้องการของระดับ : 15
[ความกลัว] : สกิลที่หาไม่ได้ทั่วไป ใช้พลังของความมืดทำให้เป้าหมายหวาดกลัว เป้าหมายจะหนีจากผู้ใช้เป็นเวลาห้าวินาที
ความต้องการของอาชีพ : หมอผี
[การเข้าถึงแห่งความมืด] : สกิลที่หาไม่ได้ทั่วไป ผู้ใช้จะเปลี่ยนแปลงกลายเป็นหมอกสีดำและจะไม่ได้รับความเสียหายจากการโจมตีกายภาพ ในขณะที่ได้รับความสามารถในการบินอีกด้วย ศัตรูในหมอกนั้นจะได้รับความเสียหายจากพลังโจมตีเวทย์มนต์ของผู้ใช้ 70% ต่อวินาที
ความต้องการของอาชีพ : หมอผี
คทาของมันนั้นมีค่าสถานะที่ปกติ อย่างไรก็ตาม ทั้งสองสกิลนั้นสามารถที่จะสร้างความเสียหายและต่อต้านฝั่งตรงข้ามได้อีกด้วย! ทั้งสองสกิลมีค่าอย่างมาก!
หนังสือสกิลทั้งสองเล่มนั้นเป็นหนังสือที่ผู้เล่นนั้นตามหาอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ [ทางเข้าแห่งความมืด] ไม่เพียงแต่มันจะเป็นอมตะกับการโจมตีกายภาพ มันยังให้ผู้ใช้ได้รับความสามารถในการบินอีกด้วย! แม้กระทั่งไก่อ่อนอย่างหวังหยู่ก็สามารถที่จะบอกได้ถึงคุณค่าของมันได้เลย
มู่จี่เซียนก็แตะไปที่ไหล่ของหวังหยู่อย่างอ่อนโยน และก็กระซิบ “มันเป็นเควสของเธอ! เธอได้ส่วนแบ่งเป็นจำนวนมากแล้ว ดังนั้นเธอจึงอนุญาตให้คุณได้รับไอเทมไปทั้งหมดใช่ไหม?”
“ผมพยายามที่จะหลีกเลี่ยงที่จะทำให้เธอนั้นสูญเสียโชคลาภ เนื่องจากว่าผมนั้นร่ำรวยมาก! ยิ่งไปกว่านั้น มันเหมือนกับว่าเธอนั้นไม่ได้จำเป็นที่จะต้องใช้ไอเทมพวกนี้ด้วย”หวังหยู่ตอบกลับ
เมื่อเห็นมู่จี่เซียนมีการแสดงออกที่อึดอัด หยางนัวก็หัวเราะ “ไม่ต้องเก็บมันไปคิด พี่เซียน! สิ่งที่ฉันต้องการก็คือการฆ่าบอสและได้โทเคนนี้ ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องได้รับไอเทมอย่างอื่น!”
“เห็นไหม? นั่นคือสิ่งที่ผมบอกคุณ…”หวังหยู่พึมพำ
“อึ้ก...”มู่จี่เซียนรู้สึกช่วยไม่ได้ เธอรู้อารมณ์ของหวังหยู่นั้นเป็นอย่างดี เขานั้นเป็นคนที่มีจิตใจกว้างขวางและเป็นคนที่เข้าใจอะไรได้ง่ายดาย ดังนั้นเธอจึงไม่เคยเห็นเขาทำแบบนี้กับใครมาก่อน
หลังจากที่กวาดล้างบริเวณนี้เสร็จแล้ว หวังหยู่ก็มองไปที่เวลาและค้นพบว่ามันเป็นเพียงเวลาไม่กี่นาทีก่อนที่อีเวนต์ปีใหม่จะเริ่มขึ้นแล้วเขาก็รีบพูด “ผมจำเป็นที่จะต้องรีบออกไปแล้วในตอนนี้!”
“อื้ม ไปเถอะ!”มู่จี่เซียนพยักหน้า ตั้งแต่ที่ทั้งสองคนนั้นพึ่งเริ่มเล่น พวกเธอจึงไมได้เกี่ยวข้องกับอีเวนต์ปีใหม่
“เพิ่มฉันเป็นเพื่อนด้วย!”หยางนัวนั้นตะโกนอย่างตื่นเต้นแล้วเธอก็ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับหวังหยู่
หลังจากที่ได้รับการขอเป็นเพื่อน หวังหยู่ก็ส่งข้อความลับให้กับเธอ “ผมไม่สนหรอกนะว่าคุณมีความต้องการอะไรกับผม แต่ทางที่ดีเธออย่าแตะเส้นผมของพี่สาวเซียนแม้แต่เส้นเดียว! ผมไม่ได้วิ่งหนีเพราะว่าผมกลัว มันเพียงแค่เพราะว่าผมไม่ต้องการที่จะทำให้มันเป็นเรื่องยากกับทุกคน เข้าใจใช่ไหม?”
หลังจากที่ดูข้อความของหวังหยู่แล้ว หยางนัวก็ปิดแชทอย่างเงียบงัน