ตอนที่12 โค้ชหลี่ชื่อดัง

ทั้งคู่ฝึกมาเพียงเเค่4วันเท่านั้น เเต่คนนึงโดดได้เเค่2.17เมตร เเต่อีกคนโดดได้2.25เมตร มันเห็นชัดๆอยู่เเล้วว่าใครเหนือกว่า เเถมอีกอย่างคือกงกงวูอ้วนกว่าเเดนหลิวอย่างเห็นได้ชัด เเต่เขาก็ยังโดดได้ไกลกว่า ผลลัพท์การฝึกที่ไต้หลี่ได้สร้างมามันมีคุณภาพสูงกว่าเฉาเหลียงฮาว

 

"โว้ย! ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าโค้ชจากทีมกีฬาเทศบาลนั้นเเพ้ ไม่ได้เเพ้ธรรมดานะ เเพ้ยับติดดินเเล้ว!"

 

"ไหนเขาบอกว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกระโดดไกล เเต่ไหงเเพ้ง่ายงี้เนี่ย"

 

"ไอ้หนุ่มนั้นยังเก่งกว่าโค้ชมืออาชีพเลย ฉันรู้เเล้วละว่าจะพาลูกสมัครที่ไหนถ้าฉันรู้งี้!"

 

คนส่วนมากที่นี้มาดูเพื่อฆ่าเวลา เเต่มีพ่อเเม่จำนวนหนึ่งที่ไม่สามารถเย็นใจลงได้เลยหลังจากเห็นเหตุการเเบบนั้น โดยเฉพาะพ่อเเม่ที่มากับเฉาเหลียงฮาว

 

มันมีคนอยู่2ประเภท พวกที่ได้เงินมาง่าย พ่อเเม่พวกนี่ไม่สนใจราคาที่ตัวเองต้องจ่ายเลย ตราบใดที่มีโค้ชชื่อดังอยู่ในคลาสฝึกนั้น โดยเฉพาะในช่วงสอบที่สำคัญอย่างการสอบเข้าม.ปลาย ที่มีโอกาศเพียงเเค่ครั้งเดียวในชีวิต พวกนี้จะไม่เเคร์เรื่องราคาเลย พวกนี้เเคร์เรื่องผลลัพท์ที่จะออกมามากกว่า ถ้าเด็กพวกนี้ได้คะเเนนดีขึ้นหลังจากที่ฝึก พวกนั้นจะเปย์ยับโดยไม่สนว่าจะหมดเป็นหมื่นเป็นพัน

 

ก่อนหน้าที่จะเกิดเหตุการนี้ เฉาเหลียงฮาวรู้จักกันดีในฐานะโค้ชชื่อดัง ในนามของโค้ชจากทีมกีฬาเทศบาล ทำให้เข้าได้ความนับถือมากกว่าโค้ชทั่วไปตามโรงเรียนม.ต้น เเต่ถึงอย่างงัน การที่เฉาเหลียงฮาวพ่ายเเพ้ต่อไต้หลี่ในการเเข่งวันนี้ เหมือนจะทำให้ไต้หลี่ กลายเป็น"โค้ชชื่อดัง"ไปเเทนซะเเล้ว

 

เฉาเหลียงฮาววิญญาณหลุดออกจากร่างเเล้วไม่รู้จะทำยังไงต่อ พวกพ่อเเม่ที่ตามเขามา เดินตรงไปหาไต้หลี่อย่างรวดเร็วเเล้วถามไต้หลี่ตรงๆ

 

"โค้ชหลี่ พอจะมีที่ว่างในคลาสคุณไหมครับ?"

"มี เเน่นอนซิครับ" ไต้หลี่ตอบรับอย่างไม่รีรอ

 

"ผมจะทิ้งเบอร์ไว้นะครับ เเค่โทรหาอาจารย์เฉิน หรือไม่ก็เเอดเข้าลงในwechat พวกคุณต้องรีบสมัครเเล้วนะครับ เพราะเราเหลือเวลาฝึกน้อยกว่า2อาทิตย์เเล้วก่อนสอบ ลูกคุณต้องเริ่มฝึกเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ถ้าคุณอยากให้ได้คะเเนนเยอะๆ"

 

"ไม่มีปัญหาครับ ผมจะไปสมัครเดี๋ยวนี้เเหล่ะ เเล้วผมจะพาลูกมาเรียน พรุ่งนี้เลย!" ผู้ปกครองรับปากทันที

 

"ฉันด้วยคะโค้ชหลี่ ให้ฉันสมัครด้วย"

 

"ฉันด้วย!"

 

ไต้หลี่ถูกห้อมล้อมเต็มไปด้วยพวกผู้ปกครองในชั่วพริบตา

 

ไม่ไกลจากไต้หลี่มากนัก เฉาเหลียงฮาวรู้สึกว่าตัวเองพ่ายเเพ้ย่อยยับ นี้เป็นความจริงที่โหดร้ายสำหรับสถานะการณ์เเบบนี้เเล้วเขาก็รับรู้มันต่อหน้าทุกคน พ่อเเม่ที่ห้อมล้อมไต้หลี่อยู่นั้นเป็นผู้ปกครองที่เขาพามาเอง เเล้วตอนนี้ดูเหมือนพวกเขาอยากจะย้ายคลาสเเน่ๆ อีกไม่นานพวกนั้นก็จะออกจากการฝึกของSA Student Education เเล้วหันไปเรียนที่Talent Education นั้นหมายความว่าเฉาเหลียงฮาวจะศูนย์เสียเงินมหาศาล

 

เเล้วนี้ก็เเค่คนกลุ่มเเรก การเเข่งขันวันนี้มันทำให้มันกลายเป็นตราบาปของเฉาเหลียงฮาว ว่าเขาเก่งไม่เท่าไต้หลี่ เเล้วถ้าข่าวนี้กระจายออกไป พวกพ่อเเม่ที่ไม่สนใจอะไรนอกจากเกรดของลูกตัวเองก็จะไปหาไต้หลี่หมดเฉาเหลียงฮาวก็จะเสียนักเรียนไปเพิ่มอีก

 

เฉาเหลียงฮาวไม่เคยรู้สึกเสียใจอะไรเเบบนั้นมาก่อน เขาเป็นคนมาหาเรื่องถึงที่ ง่ายๆว่าเขาอยากโชว์เหนือความสามารถตัวเองเพื่อดึงดูดนักเรียนเพิ่มเติมไต้หลี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากอยู่นิ่งๆเป็นหินข้างทาง เเต่ตอนนี้ เฉาเหลียงฮาวพึ่งรู้ตัวว่าไอ้หินข้างทางนั้นเป็นกับดักเหล็กเเหลม ที่เขาดันเสียท่าให้ด้วยการเหยียบเเล้วทำให้เสียขาที่ใช้ยืนอยู่

 

"ไอ้เด็กนี้มันมาจากไหนเนี่ย? ถ้าฉันรู้อย่างนี้ ฉันก็คงไม่มายุ่งเเล้วทำให้ตัวเองเละอย่างงี้หรอก!" เฉาเหลียงฮวงคิดกับตัวเอง

 

หลังจากทานข้าวเย็นเจียนกั๋วเฉินทำชาเหยือกนึงเเล้วมานั่งหน้าทีวี โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นตอนที่เขากำลังพร้อมจะดูละคร เขาหยิบโทรศัพท์ที่เป็นสำหรับเรื่องงานเท่านั้น เเล้วเห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นตา

 

"สวัสดีครับ นี้เจียนกั๋วเฉินโรงเรียนTalent Educationครับ"เจียนกั๋วเฉินพูดรับโทรศัพท์

 

"โอ้ อาจารย์เฉิน ผมอยากจะให้ลูกผมสมัครเข้าคลาสฝึกของคุณหน่อยครับ" คู่สายในโทรศัพท์พูด

 

เขาพูดด้วยประสบการณ์เเละความเชี่ยวชาญ "เราเน้นมุ่งเป้าไปที่นักเรียนม.ต้นนะครับ สำหรับวิชาในกลุ่มพื้นฐานเรามีคลาสการเขียน คณิต อังกฤษเรามีการเรียนพื้นฐานส่วนกลางเเค่ในส่วนของม.3ด้วยนะครับ สำหรับวิชาเสริม เราก็มีคลาสร้องเพลงกับเต้นรำ ลูกคุณปีนี้อยู่ชั้นไหนเเล้วครับ?"

 

"อยู่ม.3ครับ" เขาหยุดไปซักพัก เเล้วพูดต่อ "มีเวลาน้อยกว่า2อาทิตย์สำหรับการสอบสมรรถนะสำหรับเข้าโรงเรียนม.ปลายผมอยากให้ลูกสมัครเขาเรียนคลาสฝึกพละครับ"

 

คลาสฝึกสำหรับสอบพละเข้าโรงเรียนม.ปลายเหรอครับ"เจียนกั๋วเฉินลังเล

 

เขาน่าจะเห็นโฆษณารับสมัครนักเรียนเมื่อไม่กี่วันก่อนเเน่ๆ เพราะในนั้นมีบอกว่าเรามีโค้ชมืออาชีพจากทีมกีฬาเทศบาล ผู้ปกครองคนนี้ไม่รู้เเน่ๆว่าเฉาเหลียงฮาวไม่ได้อยู่กับTalent educationเเล้ว นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยังอยากให้ลูกเขามาสมัครที่นี้อยู่"อาจารย์เฉินอดไม่ได้ที่จะคิดถึงไต้หลี่

 

"เด็กที่ยังเรียนไม่จบจะไปทำอะไรได้มากละ ฉันคงจะดีใจมากเเล้วถ้าเขาพาเด็กไปถูกทาง ฉันจะคาดหวังอะไรกับเขาอีกละ ฉันควรหยุดการรับสมัครนักเรียนใหม่เข้าคลาสเรียนพละนี้ดีกว่า ถ้าเด็นักเรียนในคลาสได้คะเเนนที่ไม่ดีในการสอบ อาจจะทำให้ชื่อเสียงของเราเกิดความเสียหายหนักได้ ฉันควรบอกความจริงกับเขาดีกว่า!"

 

เจียนกั๋วเฉินคิดเรื่องนี้ ก่อนจะเคลียร์ลำคอ "ทางtalent educationได้เปิดคลาสฝึกสำหรับสอบเข้าม.ปลายก็จริง เเต่ด้วยเหตุการที่ไม่คาดคิดทำให้โค้ชฮาว ไม่ได้สอนอยู่กับคลาสเราเเล้ว..."

 

"โค้ชฮาว? นั้นใครครับ? ผมไม่สนใจเรื่องโค้ชฮาว โค้วหวาง หรือโค้ชหลิวหรอกครับ ผมต้องการเเค่โค้ชหลี่"เขาพูด

 

อาจารย์เฉินงง เขานึกไม่ออกว่าใครคือโค้ชหลี่ เขาเงียบจนทำคู่สนธนาเริ่มลนลาน เขาคิดว่าเจียนกั๋วเฉินจะไม่เปิดรับนักเรียนเพิ่มเเล้ว เสียงของเขาเริ่มจริงจังเเละเข้มงวดขึ้น "ก็โค้ชหนุ่มหลี่ของคุณสัญญากับเราว่ามีที่ว่าให้เรามาสมัครไงครับ"

 

"โค้ชหนุ่มหลี่? อ้อ คุณหมายถึงเด็กฝึกงานหลี่เหรอ!" สุดท้ายอาจารย์เฉินก็นึกออกว่า"โค้ชหลี่ที่ว่านั้นก็คือ ไต้หลี่ ปรกติเเล้วเจียนกั๋วเฉินจะเรียกเขาว่าหลี่น้อยหรือเด็กฝึกงานหลี่ เขายังไม่ชินกับการที่มีคนเรียกไต้หลี่ว่า"โค้ชหลี่"

 

"มาเพราะว่าโค้ชหลี่เหรอ? เขาเป็นเเค่เด็กที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยเองนะ ผู้ปกครองพูดนี้เหมือนไต้หลี่เป็นโค้ชชื่อดังอย่างงั้นเเหล่ะ"

 

เจียกั๋วเฉินยังคงไม่รู้เลยซักนิดว่านี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เเต่ผู้ปกครองนั้นยังคงดึงดันที่จะมา เเล้วมันก็ไม่เหตุผลที่จะให้เจียนกั๋วเฉินปฏิเสธ เขาเลยตอบว่า "ได้"ไปในทันที

 

หลังจากที่เขาวางสาย ก็มีอีกเบอร์เเปลกสายนึงดังขึ้นมาทันที

 

"สวัสดีครับนี้เฉินจากTalent Educationครับ"

 

เจียนกั๋วเฉินพูดไปโดยอัตโนมัติ

 

"นั้นTalent Educationใช่ไหมคะ คุณมีโค้ชที่มีความสามารถมากๆที่ชื่อหลี่ใช่ไหมคะ ฉันอยากให้ลูกชายฉันสมัครเข้าคลาสฝึกพละเข้าม.ปลายคะ!"

 

"โค้ชหลี่อีกเเล้วเหรอ?" เจียนกั๋วเฉินงงเต็มที่เเล้วตอนนี้