ตอนที่ 156 คำเตือนของหยาง หลิง
การประเมินสำหรับนักล่าปกติจะจัดขึ้นปีละสองครั้งในเดือนมิถุนายนและธันวาคม
มันถูกจัดขึ้นก่อนหน้านี้เพียงปีละครั้งในเดือนมิถุนายน อย่างไรก็ตาม ในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา จำนวนผู้สมัครที่ลงทะเบียนเพื่อเข้ารับการประเมินได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ดังนั้น พวกเขาจึงเพิ่มจำนวนการประเมินเป็นปีละ2ครั้ง
หนึ่งคนสามารถลงทะเบียได้โดยตรงผ่านเครือข่าย อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องเข้ารับการประเมินที่เมืองขนาดใหญ่เกรดB
ตอนนี้คือช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน หลิน ฮวงวางแผนที่จะหยุดพักเพราะการประเมินจะจัดขึ้นในอีกหนึ่งเดือน
เขามาถึงโลกนี้ในเดือนมิถุนายนและยุ่งมากตลอดช่วงห้าเดือนที่ผ่านมา เขาได้พบกับมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นหลายครั้ง ขณะที่คนอื่นอาจจะโชคดีได้พบกับพวกมันเพียงครั้งเดียวตลอดชีวิต เขาใช่ชีวิตได้ค่อนข้างน่าสนใจ
แม้ว่าเนื้อหาของการประเมินนักล่าปกติมีเปลี่ยนไปในแต่ละปี ด้วยระดับทองแดงขั้น3ของเขา หลิน ฮวงมั่นใจว่ามันคงไม่ยากสำหรับเขาที่จะผ่านการประเมินโดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะผู้ควบคุม ดังนั้น เขาจึงไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับการประเมินมากนัก
หลังจากคิดอยู่สักพัก สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้คือการทำให้พลังชีวิตเขาเสถียรโดยการใช้ทักษะชีวิต หลังจากเสร็จสิ้นการประเมินนักล่าปกติ เขาก็จะเลื่อนเป็นระดับเงินทันที
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้น เขามีงานต้องทำ
เหม่อมองไปที่แหวนหัวใจจักรพรรดิบนนิ้วชี้ซ้ายเขา เขาลังเลอยู่สะกพัก จากนั้นก็ตัดสินใจโทรหาหยาง หลิง
หยาง หลิงคือชายร่างผอมที่สร้างแหวนหัวใจจักรพรรดิให้หลิน ฮวงที่เมืองต้าซี ทันทีที่เขาเห็นลูกฟุตบอล หลิน ฮวงก็รู้ทันทีว่าเขาต้องเป็นนักเดินทาง
เสียงเรียกเข้าดังขึ้นอยู่10วินาทีและการสื่อสารก็เชื่อมต่อ
“ว่าไง?มีธุระอะไรงั้นหรอ?”เสียงของหยาง หลิงดังขึ้นจากอุปกรณ์สื่อสาร
“นายรู้ได้ไงว่าที่ฉันโทรมาไม่ได้เป็นเพราะแหวนหัวใจจักรพรรดิมีความผิดปกติ?นายรู้ได้ไงว่าฉันโทรหานยเพราะต้องการความช่วยเหลือ?”หลิน ฮวงถามอย่างจริงจัง
“ฉันมั่นใจในทักษะของฉัน”หยาง หลิงหยุดสักพักและกล่าว“บอกฉันมาว่านายต้องการอะไร หากไม่ ฉันก็มีเรื่องอื่นที่ต้องทำ”
“เอิ่ม...”
หลิน ฮวงต้องการใกล้ชิดเขาให้มาขึ้นเพราะทั้งคู่ต่างก็เป็นนักเดินทางจากโลก เขาต้องการู้เกี่ยวกับการเดินทางของเขา อย่างไรก็ตาม มันเห็นได้ชัดว่าเขามีเรื่อง’สำคัญ’ที่ต้องทำ ดังนั้นหลิน ฮวงจึงบอกจุดประสงค์ทันที
“ฉันอยากจะขอความช่วยเหลือนะ นายสามารถทำแหวนหัวใจจักรพรรดิซ้ำได้ไหม?ตัวอย่างเช่น แหวนหัวใจจักรพรรดิของฉันไม่อาจใช้ได้ด้วยเหตุผลบางประการและฉันต้องการคัดลอกข้อมูลส่วนบุคคลที่คล้ายกันแต่....”
หยาง หลิงพูดขัดก่อนที่หลิน ฮวงจะพูดจบ“เอาละ ฉันเข้าใจแล้ว นายกำลังมองหาแหวนมิติคู่ขนาน”
“แน่ใจนะ?ฉันยังพูดไม่จบเลย”หลิน ฮวงไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงอะไร
“เอาละ หยุดพูดได้แล้ว ฉันไม่รู้ว่าองค์กรไหนที่นายไปตอแยด้วยและฉันก็ไม่ได้สนใจ นายกำลังมองหาแหวนหัวใจจักรพรรดิใหม่ที่ไม่มีข้อมูลใดเกี่ยวกับองค์กร เว้นแต่ตัวนายเอง”หยาง หลิงสรุป สิ่งที่เขาพูดตรงกับสิ่งที่หลิน ฮวงจะขอ
“ใช่ นั่นแหละ”หลิน ฮวงพยักหน้า
“ฉันสามารถทำมันได้ อย่างไรก็ตาม แหวนวงนี้จะมีสองราคา –100คริสตัลชีวิตและ200คริสตัลชีวิต”หยาง หลิงกล่าว
“มันต่างกันยังไง?”หลิน ฮวงขมวดคิ้วและถาม
“แหวนราคา100คริสตัลชีวิตจะมีเฉพาะข้อมูลส่วนบุคคลของนาย อย่างไรก็ตาม นายจะสูญเสียข้อมูลที่ลงทะเบียนไว้กับสำนักเครดิต สมาคมนักล่า และองค์กรอื่นๆ นอกจากนี้นายยังไม่สามารถถอนเครดิตจากบัญชีของนายได้ที่สำนักเครดิต เกี่ยวกับข้อมูลการลงทะเบียน มันจะไม่เป็นเรื่องลำบากในการลงทะเบียนซ้ำที่บางองค์กร อย่างไรก็ตาม หากองค์กรมีการตรวจสอบอย่างเข้มงวดและตรวจพบข้อมูลที่เป็นปัญหา พวกเขาจะแก้ฐานข้อมูลของพวกเขาและลบข้อมูลเดิมไป นี่จะทำให้ข้อมูลเดิมของนายถูกแก้ไข ในเวลาเดียวกัน มันอาจจะแจ้งให้องค์กรอื่นที่จดทะเบียนรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงข้อมูล
“สำหรับแหวนราคา200คริสตัลชีวิต ฉันจะคัดลอกแหวนหัวใจจักรพรรดิโดยสมบูรณ์และลบข้อมูลที่นายไม่ต้องการออกไป ข้อมูลการลงทะเบียนของนายจะยังคงอยู่และนายสามารถถอนเครดิตออกจากบัญชีได้ หากนายมีเงินจำนวนมาก ฉันขอแนะนำตัวเลือกนี้”หยาง หลิงอธิบายรายละเอียด
“ดี งั้นฉันจะเอาอัน200คริสตัลชีวิต”หลิน ฮวงตัดสินใจโดยเร็ว หากเขาเลือดอย่างแรก เขาจะต้องลงทะเบียนที่สมาคมนักล่าอีกครั้งก่อนที่จะได้ร่วมการประเมินนักล่าปกติ นี่อาจจะแจ้งให้อีกาม่วงรับรู้อีกด้วย
“นายต้องทำการคัดลอกข้อมูลส่วนตัวของนายและส่งมาให้ฉันผ่านอีเมลล์ลับ”เขากล่าว และก่อนที่หยาง หลิงจะพูดจบ เขาก็กล่าวเสริม“นายคงจะรู้แล้วว่าฉันรับเพียงแต่คริสตัลชีวิต อย่าแปลงเป็นเครดิตเมื่อนายจ่ายเงิน”
“ฉันรู้ ไม่ห่วง”หลิน ฮวงพยักหน้า
“ส่งข้อมูลมาให้ฉันเลยและฉันจะทำให้นายคืนนี้ ฉันจะส่งไปให้นายทันทีที่ฉันทำเสร็จ เนื่องจากนายเป็นลูกค้าประจำ นายไม่ต้องจ่ายค่าส่ง”หยาง หลิงกล่าว
“โปรดลบข้อมูลส่วนตัวฉันทันทีที่นายทำเสร็จด้วย”หลิน ฮวงเตือนเขาก่อนที่จะส่งอีเมลล์
“ไม่ต้องห่วง ฉันทำเช่นนี้มาหลายปีแล้วและฉันไม่เคยเปิดเผยข้อมูลของลูกค้า ฉันจะทำให้แน่ใจว่าลบข้อมูลไปแล้วโดยไม่เหลือร่องรอยใดๆ ฉันขอรับรอง”หยาง หลิงให้ความมั่นใจ
“เอาละ”หลิน ฮวงพูดและส่งข้อมูลส่วนตัวเขาไปผ่านอีเมลล์ลับ
หลังจากนั้นสักพัก เสียงของหยาง หลิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง“นายต้องการลบข้อมูลไหน?”
“ข้อมูลเกี่ยวกับอีกาม่วง”เขากล่าว ข้อมูลทั้งหมดถูกส่งไปให้หยาง หลิง แล้ว หลิน ฮวงไม่อาจปิดซ่อนได้
หยาง หลิงเงียบไปสักพักและกล่าว“เอาละ ฉันสามารถทำมันเพื่อนายได้ อย่างไรก็ตาม ฉันขอเตือนนายไว้ก่อนว่าอีกาม่วงไม่ใช่องค์กรทั่วๆไป มันจะดีกว่าหากนายสามารถทำลายแหวนหัวใจจักรพรรดิเดิมในสถานที่ที่นายไม่คุ้นเคย”
“ฉันไม่สามารถเก็บมันไว้ในช่องเก็บของได้?”หลิน ฮวงถาม
“แม้ว่านายจะเก็บมันเอาไว้ พวกเขาก็ยังสามารถติดตามตำแหน่งของนายได้ผ่านวิธีการบางอย่าง”หยาง หลิงอธิบาย
แผ่นหลังของหลิน ฮวงเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็นทันที เขาเก็บแหวนหัวใจจักรพรรดิไว้ในช่องเก็บของมาตลอดและคิดว่าปลอดภัยดี อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าเขาสามารถถูกแกะรอยได้
“ไม่ว่าจะยังไง....พวกเขาจะไม่แกะรอยนายหากนายไม่ใช่คนสำคัญ ฉันแค่อยากจะเตือนนายเท่านั้น ไม่ต้องกังวลมากเกินไป”หยาง หลิงกล่าวเสริม เขาเหมือนจะรู้ว่าหลิน ฮวงกำลังกังวลเกี่ยวกับมัน
“ฉันรู้ ฉันจะรีบจ่าย”หลิน ฮวงกล่าว เขาไม่คิดที่จะเก็บแหวนไว้อีกหลังจากได้ยินสิ่งที่หยาง หลิงอธิบาย
“โอ้ใช่ ที่อยู่ในการจัดส่งตรงกับข้อมูลของนายใช่ไหม?”หยาง หลิงถาม
“ใช่”หลิน ฮวงกล่าวและพยักหน้า
“ฉันจะส่งให้นายตามที่อยู่นี้ นายรีบไหม?หากนายรอได้สัก2-3เดือน ฉันจะเลือกวิธีส่งที่ถูกสุดและประหยัดเงิน”หยาง หลิงถาม
“ฉันต้องการมันในเดือนธันวาคม ฉันสามารถจ่ายค่าส่งสินค้าได้ ไม่ต้องห่วง”
“ไม่เป็นไร ฉันบอกไว้แล้วว่าค่าส่งนั้นรวมอยู่ด้วย เนื่องจากนายรีบ ฉันก็จะใช้วิธีที่เร็วที่สุด นายจะได้รับมันภายในหนึ่งสัปดาห์”หยาง หลิงกล่าวขณะที่ยืนยันการจ่ายค่าขนส่ง
“ขอบคุณมาก”หลิน ฮวงตอบกลับและยิ้ม
“นี่คือคำเตือนสุดท้าย นายควรจะย้ายที่อยู่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่านายหนีมาจากพวกอีกาม่วงได้ยังไง ที่อยู่ของนายถูกเปิดเผยไปแล้ว หากพวกเขาพบว่านายยังมีชีวิตอยู่ ครอบครัวของนายจะตกอยู่ในอันตราย”หยาง หลิงเตือนก่อนที่จะวางสาย